Εδώ και οκτώ χρόνια, η Λίντια Ορτίς ντε Μπούρι, 80 χρόνων, μητέρα έξι παιδιών και γιαγιά 16 εγγονιών, έχει αναλάβει μια σταυροφορία ειρήνης στη Λα Πλάτα, την πρωτεύουσα της επαρχίας του Μπουένος Άιρες.
Χωρίς καμιά βοήθεια από τις αρχές, χρησιμοποιώντας τα δικά της χρήματα, αυτή η συνταξιούχος καθηγήτρια γεωγραφίας αγοράζει πιστόλια, ρεβόλβερ, τουφέκια και καραμπίνες από τους κατοίκους των προαστίων της Λα Πλάτα. H ιδέα τής ήρθε όταν βοηθούσε ως εθελόντρια στα λαϊκά συσσίτια. «Τα κορίτσια μού έλεγαν πως δεν μπορούσαν να βγουν το απόγευμα ή το βράδυ εξαιτίας των πυροβολισμών», εξηγεί. «Εγώ είχα ακούσει για προγράμματα με στόχο την απόσυρση των όπλων και τους είπα να κάνουμε το ίδιο πράγμα. Έτσι βάλαμε ανακοινώσεις στις καντίνες: "Προσφέρονται τρόφιμα, ρούχα ή χρήματα σε αντάλλαγμα για όπλα"».
H αρχή ήταν δύσκολη. Οι ενδιαφερόμενοι πίστεψαν πως η γιαγιά ήταν «καρφί» της αστυνομίας. Πρότεινε τότε στα κορίτσια να της φέρνουν πελάτες κι εκείνη να τους δίνει μια προμήθεια σε τρόφιμα ή χρήματα. «Λίγο καιρό μετά, άρχισαν να έρχονται», λέει στον ανταποκριτή της ισπανικής «Ελ Μούντο». «Μου παραδίδουν το όπλο μέσω κάποιου άλλου. H τιμή κυμαίνεται, αλλά το ελάχιστο είναι 100 πέσος (29 ευρώ)». Οι μεσάζοντες είναι συχνά έφηβοι και η συναλλαγή γίνεται πολλές φορές από το παράθυρο του σπιτιού της, για να ελαχιστοποιούνται οι κίνδυνοι.
H Λίντια χρειάστηκε να ζητήσει άδεια οπλοκατοχής από την αστυνομία για να έχει στο σπίτι της τέτοιο οπλοστάσιο.
Παραδίδει τα όπλα στην αστυνομία του Μπουένος Άιρες, αφού πρώτα τα αχρηστέψει για να μην πέσουν στα χέρια διεφθαρμένων αστυνομικών. Εδώ και λίγο καιρό, έχει αρχίσει να τα παραδίδει σ' ένα συνεταιρισμό καλλιτεχνών με την ονομασία Εσκόμπρος. Οι καλλιτέχνες έφτιαξαν μ' αυτά ένα γλυπτό 1,1 τόνου, μια πυραμίδα με 250 πιστόλια, ρεβόλβερ και τουφέκια οξυγονοκολλημένα πάνω σε μια πλάκα από τσιμέντο βάρους 4 τόνων. Το έργο τοποθετήθηκε στα τέλη Αυγούστου στη συνοικία Ίσλας Μαλβίνας της Λα Πλάτα. Συνοδεύεται από μια πλάκα με την εξής επιγραφή:
«Κάθε κατεστραμμένο όπλο είναι μια νίκη της ζωής πάνω στον θάνατο. Ένα παιδί που δεν θα δει τον πατέρα του να δολοφονείται. Ένας πατέρας που δεν θα χρειαστεί να πληρώσει λύτρα για να ξαναβρεί το παιδί του. Μια γυναίκα που δεν θα βιαστεί. Μια οικογένεια που δεν θα κρατηθεί σε ομηρεία. Ένα σπίτι που δεν θα ληστευθεί».
H «γιαγιά των όπλων» ξέρει πως αυτή η σταυροφορία της δεν αρκεί. Κάθε μέρα πηγαίνει στα σούπερ μάρκετ για να παρακινήσει τον κόσμο να προσφέρει τρόφιμα στα λαϊκά συσσίτια. «Τα όπλα είναι μια λεπτομέρεια», λέει. «Αν δεν υπήρχε τόση φτώχεια, δεν θα υπήρχε τόση εγκληματικότητα και ανασφάλεια».
ΤΑ ΝΕΑ , 21/09/2005 , Σελ.: N43
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18345&m=N43&aa=1
