Οι μουσικές σας σπουδές!

Εγώ όταν πήγαινα μεγάλα νήπια η μητέρα μου με είχε βάλει σε ένα προπαιδιακό πρόγραμμα.
Περιτό να σας πω ότι απλά μας άφηναν σε μια άδεια αίθουσα και μια φορά στο τόσο ερχόταν και μια δασκάλα, γαι να μας ελέγξει ή να μας μαλώσει αν κάναμε φασαρία.
Το μόνο όργανο μέσα στη αίθουσα ήταν μια κιθάρα και μια φορά στο τόσο μας έπαιζαν με αυτή.

Τον επόμενο χρόνο (1η δημοτικού) αποφάσισα να γραφτω για κιθάρα.
Πήγαμε, φυσικά, σε άλο ωδείο.
Εκεί μου είπαν ότι είμαι μικρή για κιθάρα και μικροκαμωμένη και αν ήθελα θα μπορούσα να αρχίσω από τον άλλο ή τον παράλλο χρόνο.
Μου πρότειναν αντι για κιθάρα να ξεκινήσω βιολί ή πιάνο.
Εγω με το παιδικό μου μυαλο (τι έξυπνο που ήμουν!) σκέφτηκα ότι έχω και στο σπίτι πιανάκι ( ) και αποφάσισα να κάνω βιολι. Δεν ήξερα ούτε καν το σχήμα του οργάνου!!
Μέχρι την έκτη δημοτικού όλα κύλισαν ομαλά.
Μέτρια μαθήτρια, ψιλοβαριόμουν να διαβάσω..
Στη 1η γυμνασίου πήγα σε μουσικό σχολείο και ξεκίνησα (υποχρεωτικα) πιάνο και ταμπουρά.
Τότε κατάλαβα ότι σε σχέση με τα άλλα παιδιά ήμουν σε καλή κατάστεση όσο αφορά τη μουσική. Έκανα και πιο πολλές ώρες μουσικη. Είχα αλλάξει και βιολί και πήρα ένα πολύ καλύτερο από αυτά που χρησημοποιούσα πάντα. Άρχισε κάτι να με τραβάει στο βιολί. Ήξερα ότι μέσω αυτού μπορούσα να καταφέρω πολλά...
Μέχρι τον επόμενο χρόνο είχα πορωθεί με το βιολί. Διάβαζα πια επιδή το ήθελα. Δεν με ένοιαζε να εκμεταλευτώ το γεγονός ότι ένιωθα ξεχωριστή με αυτό.
Άρχισα, απλά να το αγαπάω. Τα εκτονώνομαι. Δηιουργήθηκε μία σύνδεση.
Από τότε αγαπάω το βιολί και δεν το αποχωρίζομαι.
Δεν μπορω να με φανταστώ χωρίς αυτό.
Στη μέση της 2ας γυμνασίου αγόρασα κιθάρα.
Πάντα ήθελα να δοκιμάσω και την κιθάρα, ήταν, εξ' άλλου, το όργανο που με βοήθησε να ανακαλύψω το βιολί.
Τα κατάφερνα, ομολογώ, σχετικά καλά (μάθαινα μόνη μου). Μετά από κανα 3μηνο, όμως, βαρέθηκα.
Δεν μπορώ να διαβάζω χωρίς να μου βάζει κάποιος ένα πρόγραμμα.
Μόνη μου δεν μπορώ να το τηρήσω.
Την παράτησα, λοιπόν.
Τώρα είμαι 3η γυμνασίου, τρελαίνομαι για ότι έχει σχέση με βιολί, πάω ακόμα στο μουσικό σχολείο, παίζω πιάνο και ταμπουρα, όχι με τόση όρεξη και άνεση, και κιθάρα μία φορά στο τόσο, αν δεν έχω τίποτα άλλο να κάνω.


Αυτή ήταν η μουσική πλευρά της ιστορίας της ζωής μου.
Το ξέρω πως αν αντέξατε να διαβάσετε όλη την διηγησή μου βαρεθήκατε, αλλά τι να κάνουμε, πιήτε ένα ποτηράκι κρύο νερό και η ζωή συνεχίζεται!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : iathen στις 17-11-2007 16:23 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : iathen στις 10-10-2011 02:57 ]

Καλησπέρα και από μένα, ήρθα κι εγώ να πω τον πόνο μου και να ακούσω τις γνώμες σας.

Σε ωδείο πήγα κ εγώ μικρούλα, στα 7 μου, και ξεκίνησα με αρμόνιο γιατί παρόλο που εγώ ήθελα πιάνο θεώρησαν (και πλέον πιστεύω ότι είχαν δίκιο) ότι αν με πετάγαν στα βαθιά θα τα παρατούσα στην πρώτη δυσκολία. Είχα την τύχη να έχω δύο πολύ καλές καθηγήτριες - μία στο αρμόνιο και μία στη θεωρία - και πραγματικά λάτρεψα τη μουσική. Αλλά δεν μπορούσα να διαβάζω με τις ώρες. Ούτε μία ώρα συνεχόμενη δεν καθόμουν!!! Όταν οι καθηγήτριες μου έφυγαν από το ωδείο, συνέχισα σε άλλο (στον καθηγητή των καθηγητριών μου). Εκεί πλέον έκανα αρμονία και πιάνο όσο χρειαζόταν για να δώσω το ειδικό αρμονίας. Έλα όμως που λάτρεψα το θεωρητικό κομμάτι. Έτσι αφού ξεμπέρδεψα με πανελλήνιες συνέχισα με αντίστιξη κ πλέον είμαι στη φούγγα. Ο πόνος που προανέφερα είναι ότι μέχρι πρόσφατα δεν είχα σκεφτεί ποτέ να το πάω επαγγελματικά. Βιομηχανική διοίκηση τελειώνω το άμοιρο και τη σιχαίνομαι κιόλας. Δούλεψα όμως 2 χρονιές σε κατασκηνώσεις και λάτρεψα τα παιδιά και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τη μουσική. Αυτό που βλέπω είναι ότι καλώς ή κακώς οι ωδειακοί πλέον αποκλειόμαστε από τον ΑΣΕΠ. Τι άλλο θα μπορούσα να κάνω ώστε να κάνω επάγγελμα αυτό που πραγματικά μου αρέσει; Και δεν εννοώ τη μουσική σκέτη αλλά το να τη μεταδίδω σε παιδιά, να τους δείχνω καινούριους δρόμους...Πτυχίο στο πιάνο δεν έχω, παίζω ικανοποιητικά όμως. Πείτε μου τις γνώμες σας

Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο, ήθελα κάπου να πω τον πόνο μου και να ξέρω ότι θα με καταλάβουν.

Γεια και απο μενα. Περυσι το καλοκαιρι πηρα το πτυχιο του πιανου. Αν και αργησα να ασχοληθω με την μουσικη, καταλαβα οτι θα κρατησει αρκετο καιρο αυτη η σχεση. Ξεκινησα με αρμονιο για 2 χρονια και υστερα αρχησα πιανο. Παραλληλα εκανα και τα θεωρητικα μαθηματα οπως θεωρια ,αρμονια, ιστορια μουσικης, μουσικη δωματιου κ.α. Επειτα ειχα και μια συντομη εμπειρια διδασκαλιας εφοσον κληθηκα να αντικαταστησω στο ωδειο μια καθηγητρια για λιγες εβδομαδες.

Τωρα προσπαθω να συμπιεσω την μουσικη στον ελευθερο μου χρονο, αφου δινω μαθηματα, κανω προβες με μια μπαντα και επεκτεινω το ρεπερτοριο μου! Τοση πολυ μουσικη τοσο λιγος χρονος!

Ελπίζω ότι όλα τα παραπάνω συντελούν σε ευτυχισμένη βιωτή...!!!

Εγω δεν εκανα τιποτα. απλα παιζω...

Ξεκινησα 7 χρονων με αρμονιο.Στα 8 πηγα στην φιλαρμονικη του Δημου Καρδιτσας μαθαινοντας κορνο (μικρο ευφωνιο,οχι γαλλικο).Ημουνα μελος της Φιλαρμονικης για 10 χρονια.Μετα λογω πανελληνιων σταματησα.Περασα στο Μουσικων Σπουδων Θεσσαλονικης,και φετος επιτελους τελειωνω.Εντο μεταξυ παω για διπλωμα πιανου,πτυχιο κιθαρας,πτυχιο φουγκας.Παρολα αυτα το μερακι μου ηταν το γαλλικο κορνο..Αγορασα ενα,κανοντας μαθηματα με εναν ηλιθιο καθηγητη.Μαλωσα,πηρα βιβλια προσπαθοντας να μαθω μονος μου,αλλα απετυχα.Επιπλεον εβαλα την αδερφη μου να μου μαθει βιολι,αλλα μετα απο ενα χρονο σταματησα λογω ελλειψης χρονου.Το ενδιαφερον υπαρχει.

Ειμαι 24 χρονων και ξερω οτι θα πηγαινω στα ωδεια χρονια ακομα,για συνθεση κτλ.Αυτο που εχω καταλαβει ειναι,οτι τα πτυχια δεν κανουν τον μουσικο,αλλα η πρακτικη εξασκηση,χαρακτηριστικο που πολλοι που τελειωνουν τα ωδεια δεν εχουν.Πριν απο 2-3 χρονια σνομπαρα τα γκρουπακια ροκ,εντεχνης,λαικης μουσικης,θεωροντας τα κατωτερα της κλασσικης.Η γνωμη μου εχει αλλαξει.Ολα τα ειδη στην μουσικη ειναι ξεχωριστα,και γιαυτο πλεον ασχολουμαι με ολα εκτος απο το μεταλ που δεν μου ταιριαζει....Αυτο καταλαβα οτι οσα πτυχια και να εχεις αν δεν αγαπας αυτο που κανεις και αν δεν αποκτησεις εμπειριες μεσα απο διαφορα συγκροτηματα εντεχνα ,ροκ,λαικα κτλ. δεν θα εισαι ποτε πραγματικος μουσικος...Αυτα παιδες και απο μενα...Καλη σεζον και οτι προκυψει...!!!

Εγώ παίζω 8 χρόνια πιάνο, βρίσκομαι δηλαδή φέτος στην 3η Μέση. Τώρα από θεωρητικα: Τελείωσα Σολφέζ, Dictee, Αρμονία είμαι στο 2ο ειδικό, Ιστορία Μουσικής στο 2ο έτος και Μορφολογία στο 1ο έτος... Α, έχω και μια ηλεκτρική κιθαρίτσα και μαθαίνω μόνος μου!

Κοίτα εγώ έχω κάνει κατι στην μουσική που το έχω μετανιώσει πικρά.

Λοιπόν...

Πήγα ένα χρόνο κιθάρα κλασσική στο Ωδείο.

Επείδη ώμος δεν μου άρεσε η θεωρία έφυγα απο το Ωδείο,πήγα εξω 2 χρόνια κιθάρα 1 χρόνο κλασσική και 1 χρόνο ηλεκτρική.Μετα απο καίρο συνηδητοποίησα πως δεν μαθαίνω τίποτα.Έτσι ξαναγράφτηκα στο Ωδειό και συνεχίζω εκεί.Μ΄αρέσει δεν μου αρέσει η θεωρία,πρέπει να την κάνω,χα και στο τέλος μου άρεσε.Και πιστέυω πως είχα υψηλούς βαθμούς.Και εκτός απο αυτό,είμαι και σε μπάντα.

Ας γράψω κι εγώ εδώ ...

Λοιπόν ...

η πρώτη μου επαφή με τη μουσική ήταν όταν ήμουν 5 χρονών ... η γιαγιά μου ήθελε ( είχε λυσσάξει για την ακρίβεια ) να μάθω λύρα ... μια και είμαστε από την Κρήτη ...

Όντας μιρκή με πείσανε ... και άρχισα !!!

Στα 6 μου ... όμως είχα εγώ λυσσαξει να αρχίσω πιάνο !  

Άρχισα ... και έχω φτάσει πλέον στην 1η Ανωτέρα. Δυστυχώς έπρεπε να σταματήσω λόγω τραυματισμού με αποτέλεσμα φλεγμονή στον αριστερό τένοντα του χεριού.

Να σημειώσω ότι συνέχισα και τη λύρα για 4 χρόνια ... αλλά σταμάτησα ...

Πλέον, παίζω πιάνο με κάποια δυσκολία. Αλλά νιώθω τόσο ωραία όταν παίζω !!! Έχω και ένα άχτι και πάω και βγάζω σε όοοολα τα τραγούδια παρτιτούρες !!!

Μόνη μου έμαθα να παίζω και κιθάρα, μια και είχα τις βάσεις από τη λύρα ( είναι σχεδόν το ίδιο  ) με ιδιαίτερη προτίμηση στην ακουστική κιθάρα !!

Όσο για θεωρητικά, είμαι στον πρώτο χρόνο μορφολογίας μουσικής, στον 2ο ιστορία της μουσικής και μόλις τελείωσα μια για πάντα τον ειδικό αρμονίας !!

Εν τέλει ... τρελαίνομαι για τη μουσική !!! Έχω πολλά και διάφορα ακούσματα !!

Και φυσικά ... Συνεχίζουμε τις σπουδές μας εις τον υπέροχο κόσμο της μουσικής !