Κατ αρχην δεν ειδα την εκπομπη του Παπαδόπουλου, αλλα η ταπεινή μου γνώμη ειναι πως πολλες φορες γκρινιάζουμε για τα πάντα γιατι οπως και να το κανουμε η γκρινια ειναι και ευκολο πραγμα και ανακουφιζει...
Λοιπον θεωρω οτι δημιουργοι σαν τον θεοδωράκη θα περάσουν λίγοι απο αυτον τον τοπο, και αυτο γιατι στιγματισε εναν λαο, εδωσε λόγια και ηχο σε μια σκληρη πραγματικότητα που βίωνε αυτος και απεδιξε πως η μουσική εχει και πολιτικοκοινωνικές διαστάσεις.
Το πρόβλημα της συζητησης μας νομιζω οτι θα πρεπε να ειναι γιατι να μην γινονται αφιερώματα σε περισσοτερους αντιστοιχου-βελινεκους καλλιτέχνες αντι να σπαταλάμε πολυτιμο τηλεοπτικο χρονο κουβεντιαζοντας για 'σκουπιδια'.
Ενα παιδι 10 ετων σημερα ειναι καλύτερο να βλέπει εναν μεγάλο ανθρωπο που του αφιερώνουν βραβεια και επαινους και που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τα αξιζει, παρα αφιερώματα στη 'τεράστεια' πορεια της εθνικής και διεθνους σταρ μας Αννας Βισση, η Βανδη, ή καθε τυχαιου...
Εμεις τα ξερουμε, εμεις μπορει να τα χουμε βαρεθει και χιλιοακουσει, ομως ειναι και θεμα κοινωνικων προτύπων, ιεραρχιας και αξιολόγησης.
Να το θεσω και εντελως κυνικα: η νετ(πχ), δειχνει ενα αφιερωμα στο Θεοδωρακη, το Σκαι(λεμε τωρα) στο Νινο. Προτιμάτε να γκρινιάζουμε γιατι χιλιοτιμουν και περιφερουν στα καναλια το Θεοδωράκη;;; δεστε Σκαι αν ειναι ετσι...!
Μακαρι να ζουσε και ο Χατζιδάκης και ο Λοιζος και ο Ξυλουρης και τοσοι άλλοι και να απολαμβαναν αναλογα αφιερώματα. κ μακαρι να καταλάβουν οι πνευματικοι γενικοτερα το χρεος τους να βγαινουν προς τα εξω και να προσπαθουν να βελτιώσουν την ασχημη για τα μουσικά πραγματα πραγματικοτητα, απο το να κατακρινουν και να απαξιώνουν τα παντα.
Μεσα στη μουσικη σαπιλα που ζουμε( και εννοω αυτη που προβαλλεται οχι που υπαρχει) ας ευχομαστε να προβαλλονται ανθρωποι σαν τον Θεοδωράκη εστω και αν υπαρχουν και 2-3 αρνητικές σκεψεις. Μην ειμαστε γκρινιαρηδες, υπερβολικοι και ισοπεδωτικοι γιατι παμε πισω και οχι μπροστα το κοσμο...
(σορυ αν κουρασα...