Σωστά Vanos... Ούτε εγώ τους θεωρώ ΕΞΙΣΟΥ μεγάλους δημιουργούς! Αλλά δεν παύω θεωρώ και τους δύο πολύ μεγάλους δημιουργούς.
Εξάλλου εσύ δεν μας είπες και την άποψή σου για να την συνοψίσω...
Μου αρέσει πολύ ο Χατζηδάκις. Τον θεωρώ ΠΟΛΥ μελωδικό. Δεν μπορώ να πω τα ίδια και για το Μίκη. Φυσικά αυτή είναι η υποκειμένική μου κρίση.
Σύμφωνα με δήλωση του Θεοδωράκη, η έμπνευση του Μάνου ερχόταν αβίαστα και εύκολα ενώ, από την άλλη μεριά, ο Μίκης προσπαθούσε διαρκώς να βελτιώσει την τεχνική του (χωρίς να υπάρχει κάτι άξιο μομφής σε αυτό).
Ακόμα νομίζω πως ίσως ο Θεοδωράκης να προωθήθηκε από τη μεταπολιτευτική πολιτική αφού η μουσική του είχε απροκάλυπτα σαφή πολιτικό προσανατολισμό. Με άλλα λόγια, είναι εύλογο να επιζητά ένα έθνος τραγούδια που εκφράζουν την αξία της ελευθερίας και την δημοκρατίας μιας και την είχε στερηθεί βίαια επί της επταετίας.
Σωστό αυτό που λές, αλλά να μην ξεχνάμε ότι και ο Μίκης έχει πάρα πολλά, καθαρά ερωτικά τραγούδια, χωρίς ίχνος πολιτικολογίας μέσα τους. Απλά δεν είναι τόσο λυρικός όσο ο Μάνος, προσεγγίζει τον έρωτα με άλλη δυναμική...