Υπάρχει το λοιπόν ένας πυρήνας μουσικοχεβενικός, που κάθε φορά που θα συναντηθούμε και που οπωσδήποτε θα περάσουμε όμορφα όλοι με όλους στο σύνολο μας, ακόμη κι όταν η ώρα κυλήσει και οι περισσότεροι πουν καληνύχτα, εμείς ύστερα, αυτός ο πυρήνας, δεν λέμε να ξεκολλήσουμε, να πούμε καληνύχτα και να πάμε για ύπνο.
Βρε δεν πά να 'μαστε κουρασμένοι, δεν πά ΄να δουλεύουμε την επομένη, ο κόσμος να χαλάσει, εάν δεν κάνει να ξημερώσει, άντε να ζυγώσει έστω η ώρα, να εξαντλήσουμε στην τελική κάθε περιθώριο, εμείς σπίτι μας δεν πάμε.
Κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που με κάνει να ξεχωρίζω αυτήν παρέα. Κάποιους από τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει στο ΜΗ.
Καθ' ότι αποτελούν έναν παραπάνω λόγο να αισθάνομαι όμορφα όταν ξέρω πως θα γίνει συνάντηση. Γιατί γνωρίζω πως κάποιοι θα αισθανθούν την ίδια ανάγκη να ξεφύγουν από την καθημερινή πίεση και θα δεχθούν να αποδράσουν. Να μην κοιμηθούν όπως κάθε άλλο βράδυ γεμάτοι από κούραση και υποχρεώσεις που τους κυνηγούν.
Μου αρέσει εν ολίγοις που κάθε που σας συναντώ, γύρω μας είναι "καθημερινή" και για εμάς ωστόσο γίνεται δεκαπενταύγουστος.
Γιατί η ζωή έχει τα βάρη της, τις αντιξοότητες της. Και μία στο τόσο ένα ηρεμιστικό το έχουμε ανάγκη. Εγώ λοιπόν το παίρνω κυρίως μέσα από εσάς τους συγκεκριμένους...
Ευχαριστώ...
Και μακάρι να γίνουμε περισσότεροι...
Καθ’ ότι πιστεύω ακράδαντα μέσα μου, πως τα ηλεκτρονικά μέσα, πρέπει να αξιοποιηθούν έτσι ώστε να μας φέρουν σε επαφή, όχι να μας κρατήσουν σε απόσταση...
Να μιλάμε μόνο μέσα από το messenger...
Πάρτε μία μπύρα...
Καλά πάρτε δύο...
) 