Θα μπορούσε κάποιος φίλος να μου γράψει τους στίχους από το ΔΕ ΛΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΑ
και το WILLIAM GEORGE ALLUM?
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 19-10-2005 11:59 ]
Δε λες κουβέντα
Μπέλλου Σωτηρία
Μουσική/Στίχοι: Μούτσης Δήμος/Τριπολίτης Κώστας
Δε λες κουβέντα, κρατάς κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα
Κι ακούω μόνον συνθήματα μεταλλικά των μικροφώνων
Ξέρω τ’ όνομά σου, την εικόνα σου | 2x
και πάλι από την αρχή | 2x
Ψάχνω για μια διέξοδο, γυρεύοντας | 2x
μια αλλιώτικη ζωή | 2x
Περνάν οι νύχτες, τα δευτερόλεπτα βαριά στους λεπτοδείκτες
Ζητώντας κάτι που να μη γίνεται ουρλιαχτό κι οφθαλμαπάτη
Ξέρω τ’ όνομά σου...
Στων χιλιομέτρων την ερημιά και στη σιωπή των χρονομέτρων
Ακούγονται τώρα σειρήνες, μεταγωγικά κι ασθενοφόρα
Ξέρω τ’ όνομά σου...
Δε λες κουβέντα...
Εγνώρισα κάποια φορά σ' ένα καράβι ξένο
έναν πολύ παράξενο Εγγλέζο θερμαστή,
όπου δεν μίλαγε ποτέ κι ούτε ποτέ είχε φίλους
και μόνο πάντα εκάπνιζε μια πίπα σκαλιστή.
Όλοι έλεγαν μια θλιβερή πως είχε ιστορία
κι όσοι είχαν στο στόκολο με δαύτον εργαστεί
έλεγαν ότι κάποτες , απ' το λαιμό ως τα νύχια,
είχε σε κάποιο μακρινό τόπο στιγματιστεί.
Είχε στα μπράτσα του σταυρούς , σπαθιά ζωγραφισμένα,
μια μπαλαρίνα στην κοιλιά , που εχόρευε γυμνή
κι απά στο μέρος της καρδιάς στιγματισμένη είχε
με στίγματ' ανεξάλειπτα μιαν άγρια καλλονή ...
Κι έλεγαν ότι τη γυναίκα αυτή είχε αγαπήσει
μ' άγριαν αγάπη , ακράτητη , βαθιά κι αληθινή
κι αυτή πως τον απάτησε με κάποιο ναύτη Αράπη
γιατί ήτανε μια αναίσθητη γυναίκα και κοινή.
Τοτε προσπάθησε αυτός να διώξει από το νου του
την ξωτική που αγάπησε , τόσο βαθιά , ομορφιά
κι από κοντά του εξάλειψεν ό,τι δικό της είχε,
έμεινεν όμως στης καρδιάς τη θέση η ζωγραφιά.
Πολλές φορές στα σκοτεινά τον είδανε τα βράδια
με βότανα στο στήθος του να τρίβει , οι θερμαστές ...
Του κάκου , γνώριζε αυτός - καθώς το ξέρουμ' όλοι -
ότι του Αννάμ τα στίγματα δεν βγαίνουνε ποτές ...
Κάποια βραδιά ως περνούσαμε από το Bay of Bisky
μ' ένα μικρό τον βρήκανε στα στήθια του σπαθί.
Ο πλοίαρχος είπε: <<Θέλησε το στίγμα του να σβήσει>>
και διάταξε στη θάλασσα την κρύα να κηδευτεί.
Δεν είναι τρομερή η ερμηνεία του Θηβαίου στο William George Allum στο Σταυρο του Νότου; Όποτε τον ακούω ανατριχιάζω!!!
Όντως είναι καταπληκτικός! Νομίζω ότι είναι η καλύτερη ερμηνεία που έχω ακούσει μέχρι στιγμής στο συγκεκριμένο κομμάτι!
Εμένα δεν μου αρέσει στο δίσκο.. Όταν το άκουσα ζωντανά μου άρεσε περισσότερο..
Πάντως σε καμία περίπτωση δεν το συγκρίνω με την ερμηνεία του Βασίλη(Γραμμές των οριζόντων 1992).. Η δεύτερη είναι κλάσεις ανώτερη...
Σημεία των καιρών antonLOrd... Κι εγώ απορώ πώς ξεχάστηκε η ανεπανάληπτη ερμηνεία του Βασίλη στις Γραμμές των Οριζόντων...
Δεν νομίζω να ξεχάστηκε από κανένα η εξίσου τρομέρη ερμηνεία του Βασίλη στις Γραμμές των Οριζόντων!! Απλά σε εκείνο το δίσκο θεωρώ ότι ο Παπακωνσταντίνου είναι τρομερός στο Federico Garcia Lorca!!!
