επί του φιλοσοφικού (μίας και τέθηκε)
Quote:
|
Το μέλος Heavenly στις 10-03-2006 στις 20:54 έγραψε:
Παιδιά διαφωνώ....είμαι κατά του φόβου....δε λέω ότι δεν έχει τύχει να φοβηθώ στη ζωή μου αλλά γενικά δεν το θεωρώ δημιουργικό συναίσθημα.
Σε εγρήγορση μπορεί να σε κρατήση η πολλή θέληση για κάτι, η καλή διάθεση, η όρεξη να κάνουμε κάτι ή η μόνη λύση για να αποφύγουμε δυσάρεστες καταστάσεις.
Η ετοιμότητα που μπορεί να έχουμε δεν είναι αποτέλεσμα φόβου. Ο φόβος μπορεί να σε κρατήσει πίσω σε πάρα πολλά, η υπευθυνότητα για εσένα και το περιβάλλον σου θα είναι αυτό που θα σε κάνει να προβλέψεις τυχόν λάθη και όχι ο φόβος που θα σε σταματήσει.
|
|
και τα είπε όλα. Συμπληρώνω, πως, σε ατομικό επίπεδο, ακόμα και αν ο φόβος κρατά σε εγρήγορση, το όποιο αποτέλεσμα ειναι παραδοδικό. Σε συλλογικό - κοινωνικό επίπεδο, ο φόβος σαφέστατα προκαλεί αναστολή της προόδου (όπως και αν την εννοεί ο καθένας τέλος πάντων). Ασε που ο φόβος παραπέμπει στην "ενοχή" που και αυτή, δεν θα έλεγα ότι ειναι ότι καλύτερο.
Νίκο, έχουμε τον ίδιο φόβο. Το ενδεχόμενο της περιορισμένης αυτοεξυπηρέτησης, καθώς και το ενδεχόμενο της αδυναμίας μας να χαιρόμαστε ή και να θλιβόμαστε ακόμα. Κοινώς, το να είμαστε flat. Η ιδέα του θανάτου ... δεν έχω πεισθεί για τις όποιες συνέχειες, συμφωνώ πως η έννοια της ζωής εμπεριέχει το τέλος, κλπ κλπ ...αλλα το "τέλος" ειναι ζόρικο. Επομένως, δεν με τρελαίνει ως προοπτική, αλλα έχω εξοικειωθεί σε μεγάλο βαθμό. Τέλος. (νυχτιάτικα τέτοιες συζητήσεις ..)
