Εγω θα συγχωρουσα αλλα δεν θα εμενα ποτε σε μια σχεση προβληματικη, που με στεναχωρει κ με πληγωνει. Οπως λεει κ το ασμα "Δεν ειναι ετσι η αγαπη, να μπλεκει με το δακρυ, να σε ποναει τοσο βαθια...".
Τι εννοω????
Η αγαπη ειναι συγχωρεση και αντιστοιχα η συγχωρεση σημαινει αγαπη.
Πιστευω οτι παντα πρεπει να υπαρχει συγχωρη ακομα και για το πιο ασυγχωρητο πραγμα, αλλα μεχρι εκει. Να συγχωρεσεις τον αλλο και να την κανεις με ελαφρα πηδηματακια, οχι να κυλησεις στον βουρκο για χαρη καποιου που ουτε το σαλιο του να σε φτυσει δεν θα εδινε. Γιατι αν ειναι να υποβιβαζεις τον εαυτο σου κ να χανεις την αξιοπρεπεια σου για χαρη καποιου που δεν προσπαθει καν για σενα, που δεν νοιαζεται για την σχεση σας, που δεν αισθανεται οτι αισθανεσαι εσυ για εκεινον τοτε...
Υπαρχει μεγαλη διαφορα αναμεση στην συγχωρεση και στο να σεβεται κανεις τον εαυτο, την προσωπικοτητα του και το δικαιωμα του να εχει το καλυτερο που μπορει.
Υπαρχει κ η αλλη οψη του νομισματος βεβαια, που ο αλλος πραγματικα συνειδητοποιει το λαθος του κ μετανοιωνει κτλ κτλ... Αλλα αυτο εξαρταται απ τον ανθρωπο κ πρεπει ο καθενας να μπορει να ξεχωρισει αν αξιζει μετα την συγχωρεση να μεινει στην σχεση κ να προσπαθησουν απ την αρχη ή να αφησουν το πραγμα εκει που ειναι.
Αυτα το ολιγα!!
Το περνω λιγο προσωπικα το θεμα,πως να το πω.....μπορει ο αλλος να μην υποψιαστει καν οτι με ενοχλει αυτο που εκανε,αλλα εγω να το κραταω για αρκετοοο καιρο μεσα μου....ουφ! 
