1974-Μια φωτογραφία σου...

1974 και ο μεγάλος Μάνος Λοίζος γράφει τη μουσική και ο καταπληκτικός Δημήτρης Χριστοδούλου τους στίχους...στο "καλημέρα ήλιε"

2005 οι μέρες της Μνήμης του Πολυτεχνείου πλησιάζουν και θα ήθελα απόψε να μοιραστώ μαζί σας την θέα αυτής της φωτογραφίας.
Προσέξτε το γλυκύτατο πρόσωπο της Χαρούλας Αλεξίου πουακτινοβολεί Αλήθεια ,το υπέροχο χαμόγελο της Αλιμπέρτη,το ανεπιτήδευτα ονειροπόλο- στοχαστικό ύφος του Σμοκοβίτη...το βλέμμα του Μάνου...
Ανατριχίαζω και δακρύζω βλέποντας τη και ακούγοντας το πρώτο κιόλας τραγούδι με την Αλέκα Αλιμπέρτη.."θα ρθει μόνο μια στιγμή"
Αυτή την εποχή δεν την έζησα(είμουν 2-3 ετών)(να πω δυστυχώς?) όμως ο στίχος "..ο ήλιος φταίει που αργεί στα μάτια μας να φτάσει .." μήπως είναι πραγματικά επίκαιρος???



Υ.Γ Θα σας πρότεινα να διαβάσετε τη "δημοσίευση της ημέρας""Και εδώ Πολυτεχνείο" αν δεν το έχετε κάνει ήδη..



[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 11-11-2005 20:55 ]


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 11-11-2005 21:13 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 11-11-2005 21:14 ]

Γι ΄όλα αυτά που ήρθαν μετά απ' αυτή τη "φωτογραφία"...
Για όλα αυτά που θα 'ρθουν...
δυστυχώς και στα μουσικά μας πράγματα, μπορώ να κοιτάξω κατάματα τον αξέχαστο Μάνο μας και να του ξαναπώ...
ΚΑΛΑ, ΕΣΥ ΜΑΣΑ ΕΦΥΓΕΣ ΝΩΡΙΣ.

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρις εμένα.
Δυστυχώς τα ζω.
Ο Μάνος Λοίζος υπήρξε τεράστιος. Τα Νέγρικα , Τα Τραγούδια του Δρόμου και όλα τα υπόλοιπα έργα του είναι μοναδικά.
Τον ευχαριστούμε που υπήρξε!

Η μέρα εκείνη δεν θ' αργήσει

Λοΐζος Μάνος

Η μέρα εκείνη δεν θ’ αργήσει
Που μπρος μου θα σε ξαναδώ
Το φως του ήλιου θα γυρίσει
Και συ θα τρέχεις προς τα δω
Το φως του ήλιου θα γυρίσει
Και συ θα τρέχεις προς τα δω

Κι όταν θα σμίξουν οι καρδιές μας
Όλα θα λάμψουνε αλλιώς
Και θα χαθεί μες τις σκιές μας
Όλος ο κόσμος ο παλιός
Και θα χαθεί μες τις σκιές μας
Όλος ο κόσμος ο παλιός

Θε να σκορπάει το μέτωπο σου
Χρυσή κλωστή στον ουρανό
Και θα 'ν το ωραίο πρόσωπο σου
Απ' το φεγγάρι πιο χλωμό
Και θα ’ν το ωραίο πρόσωπο σου
Απ' το φεγγάρι πιο χλωμό

Η μέρα εκείνη δεν θ’ αργήσει
Κυνηγημένο μου πουλί
Σε πήρε κάποτε η δύση
Σε ξαναφέρνει η ανατολή
Σε πήρε κάποτε η δύση
Σε ξαναφέρνει η ανατολή

Ένα topic για τον Μάνο έχουμε φτιάξει εδώ..

Αχ, χελιδόνι μου

Αχ,χελιδόνι μου,πώς να πετάξεις
σ'αυτόν τον μαύρο τον ουρανό;
Αίμα σταλάζει το δειλινό
και πώς να κλάψεις;

Αχ,παλικάρι μου,τα τρένα φύγαν
δεν έχει δρόμο για μισεμό.
κι όσοι μιλούσαν για λυτρωμό
πες μου πού πήγαν;

Άχου καρδούλα μου φυλακισμένη
δεν βγαίνει ο ήλιος που καρτεράς.
Μόν' ο ντελάλης της αγοράς
μας ξεκουφαίνει.


--------------------------------------------------------------------------------------------------
Να έχουν γραφτεί τέτοια τραγούδια και να υπάρχουν άνθρωποι που να μην ξέρουν ποιός είναι ο Μάνος Λοίζος...

Το γένος, βουλιαγμένο μες στον αιώνα,
να λυτρωθεί μονάχο του μπορεί.
Μα να ξυπνήσει πρέπει η πλέρια Μνήμη,
βαθιά του, αδάμαστη και τρομερή!
Κανείς δε θα ξεφύγει τη γενιά του!

`Αγγελος Σικελιανός, "Ο Όρθιος Σκοπός".