Το "Χορεύω" ήταν ένας δίσκος που πολλοί θεώρησαν ότι τελείωσε ο "παλιός" ΒΠ. Τουλάχιστον η δική μου φουρνιά (1972-73) μείναμε το πολύ μέχρι το "Χορεύω"...Διότι κάπου εκέι ο ΒΠ άρχισε να γράφει και "κομματάκια" για όλα τα γούστα, ενώ εμέις τον μάθαμε με Μάνο Λοϊζου, Καβαδία, Άσιμο...
Αλλά anyway θεωρώ τα "Χαιρετίσματα" (όπως και το "Φοβάμαι") κατά πολύ ανώτερο δίσκο. Ένας λόγος είναι και αυτός που ανάφερε ο φίλος lemonc για τον Άσιμο. Ο μισός σχεδόν δίσκος ήταν τραγούδια του Άσιμου. Άλλωστε δεν είναι καθόλου τυχαίο που τα "Χαιρετίσματα" είναι ο πιο επιτυχημένος δίσκος σε πωλήσεις...
Και χωρίς να έχω κάτι με τον ΒΠ (αντιθέτως ήταν ο μόνος Έλληνας καλιτέχνης που άκουγα για μία δεκαετία), όταν ακούσεις τα τραγούδια του Άσιμου από τον ίδιο τον Άσιμο (έστω και ηχογραφημένα στο κασεττόφωνο του σπιτιού του!) δεν μπορείς να ακούσεις τα ίδια τραγούδια από τον ΒΠ. Η μαγεία και δυναμισμός (αυτών που βίωνε ο Άσιμος) της ατμόσφαιρας χάνεται μέσα στις μελόδιοποιήσεις και τα πιάνα.
Τουλάχιστον έτσι νιώθω εγώ
Δίσκος του Άσιμου δεν θα προταθεί σε αυτό το thread διότι τα διαμάντια του Άσιμου ήταν σκορπισμένα αλλά αν κάνουμε επιλογή τραγουδιών σίγουρα θα είναι στις πρώτες 3 θέσεις...
ΥΓ Ο υποφαιμόνεμος άκουγε Άσιμο καθοδόν στην δουλειά και πιθανόν η κρίση του να έχει επηρεαστεί καθώς ο καφές δεν έχει ακόμα καταναλωθεί πλήρως!