Πώς ξέρουμε αλήθεια πώς βρήκαμε τον άνθρωπο της ζωής μας;;
Πώς μπορούμε να καταλάβουμε την ομορφιά μέσα στην τόση ασχήμια του κόσμου;
Μπορούμε αλήθεια να τα ξεχνάμε όλα με το βλέπουμε δύο μάτια γνώριμα;Δυο μάτια γεμάτα αγάπη και κατανόηση;Γεμάτα με υποστήριξη....
"Θα συνηθήσουμε"λέμε...
Μπορεί άραγε ένα Σ'αγαπώ να δώσει κουράγιο;...Γιατί τότε εγώ πονάω κάθε φορά που το σκέφτομαι...
Υπάρχουν ¶γγελοι;...Υπάρχουν..Ο Παράδεισος και η κόλαση είναι εδώ..επι Γής...Η καθημερινότητα μας δείχνει που ανήκουμε...Το τι σκεφτόμαστε τη στιγμή που ξυπνάμε και με με ποια ελπίδα πέφτουμε για ύπνο...
Ίσως το να ζείς και μόνο είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής...Το ίδιο το "νόημα της ζωής" βρίσκεται μέσα μας και δε μπορεί να το καταλάβει κανείς....
Ίσως αυτό να είναι το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν οι άνθρωποι ανα την υφήλιο...Πριν καν μάθουν τους εαυτούς τους..πρίν καν καταλάβουν το δικό τους όνειρο και τη δική τους ελπίδα που τους βοηθάει να κοιμηθούν με ένα χαμόγελο...βιάζονται τόσο να ζήσουν...που ζητάν απευθείας απο τους άλλους....η κακή η σύμπτωση είναι πως και οι άλλοι το ίδιο νιώθουν...και όταν πια το συνυδητοποιούν η όρεξη για προσπάθεια έχει βρεί δική της κρυψώνα....ή μήπως δύο άνθρωποι ταιριάζουν όταν έχουν διαφορετικές αδυναμίες..τι είναι αυτό που μας συμπληρώνει...αυτο που δε μάθαμε απο μικροί και το ζητάμε χωρίς καμία αίσθηση ντροπής από τους άλλους.......Ξέρω πώς οι άνθρωποι δε χωράν σε καλούπια....η πλειονότητα όμωε μπορεί να χωριστεί σε αυτούς πού ζητάν...και σε αυτούς που δε ζητάν...τι είναι σωστό;τι είναι λάθος; Ποιό σε ολοκληρώνει και ποιο όχι;
Ποιός αγαπάει περισσότερο και ποιός λιγότερο.....Ποιός κατανοεί την αγάπη, το σεβασμό και την αξιοπρέπεια και ποιός όχι;
Αραγε αυτο που ονομάζουμε αγάπη να μας δίνει δύναμη η μας αποδυναμώνει;
Θα μάθουμε ποτέ απο τα λάθη μας ή ιστορία όντως επαναλαμβάνεται;
Σας καλύπτει ένα "Σ΄αγαπώ" ή γεννά περισσότερα ερωτήματα στα οποία δε θα βρούμε ποτέ την απάντηση.....
Ενα "σ'αγαπω" την καταλληλη στιγμη και απο τον καταλληλο ανθρωπο, μπορει να σ'ολοκληρωσει!Να σου χαρισει ολο τον κοσμο, να σε κανει να νιωσεις ξεχωριστος και ο πιο ευτυχισμενος ανθρωπος στον κοσμο! δεν πιστευω οτι ειναι θεμα αδυναμιας ουτε οτι προκειται για ανασφαλεια και αυτοεπιβεβαιωση...
το βλεπω λιγο πιο ρομαντικα...οτι ετσι καταλαβαινεις οτι, πραγματικα μπορει να σε δενει κατι παραπανω με αυτο το ατομο!οτι σε γνωριζει και σε δεχεται οπως εισαι και οπως και να εισαι!πως με αυτη και μονο τη μονολεκτικη του δηλωση, δειχνει οτι θα ειναι κοντα σου, παντα εκει οτι και αν γινει.ακομα και αν χαθειτε!γιατι η πραγματικη αγαπη ποτε δε χανεται...(οταν το εννοει, φυσικα
)
περα απο αυτα,δε ξερω αν λυνει ερωτηματα!πιστευω, ομως οτι βοηθαει να μη νιωθεις μονος τις στιγμες που εισαι εσυ και ο εαυτος σου....
και ποιος ξερει, οτι μπορει να τα λυσεις στο μελλον ολα...
Η απάντηση στο ερώτημα, ειναι ... ναι. μπορεί.... Τελεία και παύλα ..
Γιατί τα συναισθήματά μας, ποτέ δεν θα μπορέσουν τελείως να αποτυπωθούν. Οπως και των άλλων. Γιατι ειναι τόσο σύνθετα, απλά, αντιφατικά, εχουν πλευρές τόσο κρυφές και τοσο φανερές.
Γιατι ειναι ρευστά, ζωντανά, τρέχουν, κρύβονται, προσαρμόζονται ... Γιατί δεν μπορει να τα πιασει ποτέ η μία στιγμή.
Γιατι η γνώση, η ανάλυση, η διείσδυση στα συστατικά τους, αλλοτε τα εμπλουτίζει, άλλοτε τα αλλοιώνει ... αλλα ποτε δεν μπορει να μείνει τελικά έξω απο αυτά.
Γιατι γνωρίζουν καλα πως απο τη στιγμή που φύγουν απο μας και ταξιδέψουν προς τον άλλον, θα ερμηνευτούν. Θα πρέπει να συνυπάρξουν με τους κόσμους του άλλου. Θα πρέπει απο κοινού πια να προκαλέσουν εμπνευσεις και δίνες συντονισμού .. Ισως βεβαια .. και το χαος.
Γιατι τελικά, ισως δεν ειναι τυχαιο πως τα συναισθήματα διαλέγουν εκφράσεις ποίησης, τραγουδιών, ... τέχνης γενικότερα για να εκφραστούν .. Ξερουν πως αυτές οι εκδηλώσεις των ανθρώπων ειναι οι μόνες που χωράνε σε τέτοια ταξίδια. Γιατι μπορούν να πουν τα πάντα με τόσο λίγα ....
Νομίζω πως τα ταξίδάκια αυτά, το μόνο που θέλουν ειναι πίστη, αγάπη σε αυτό που νοιώθουμε εμείς. Ακόμα και αν δεν μπορούμε να τεκμηριώσουμε τα πάντα, ακόμα και αν ξέρουμε οτι ισως στο δρόμο προς τη ψυχή του άλλου, έχουμε μικρές και μεγάλες εμπλοκές. Ισως και πόνο.
Το μόνο που ισως θέλει λίγο προσοχή, ειναι το να ξέρουμε πάνω - κάτω αν ο αλλος μπορεί να μας διαβάσει .. Αν μπορεί να εμπνευστεί ... αν μπορεί να μας ακολουθήσει. Αλλοιώς δεν θα φταίει τόσο, αν το δικό μας "σ αγαπώ" σκοντάψει .. Καμμιά φορά ζητάμε απο τους άλλους να δεχτούν τη δική μας αγάπη, ενώ .. δεν μπορούν .. δεν ξέρουν ... δεν ... Εκει ισως θέλει χρόνο .. αν και εφόσον ...
Καμμιά φορά απο την αρχή, ακούμε φωνούλες που μας χτυπάνε καμπανάκια (ειτε κινδύνου έιτε γιορτής). Αλλα εμεις τρέχουμε .. Ειτε επειδη μαγευτήκαμε απο τα σήματα του αλλου (η αγάπη και ο έρωτας ειναι και μαγικά...) είτε επειδη απλά θέλουμε .. Θελουμε να εκδηλώσουμε τη δική μας αγάπη. Οπως και αν έχει όμως, μιλάμε για τον άνθρωπο της ζωής μας... Οπότε .. ότι και αν ξεφύγει απο το δικό μας "σ' αγαπώ", ότι και αν δεν εκφράζεται καλα .. θα πρέπει να το βρεί .. να το μυριστεί... Γιατί αυτά ειναι εκτός εξισώσεων. Δεν πειράζει, ας υπάρχουν και κάποια που θέλουν λιγη εξερεύνηση παραπάνω ...
ph
19.11.2005, 19:50
Μια χαρά είναι το ''σ' αγαπώ'', όταν δεν είναι μετέωρη συνθηματική τσαχπινιά σχέσεων ασχέτων, αλλά όταν έχει προκύψει μετά από παιδεμό, όταν έρχεται να ειπωθεί μία και δύο και εκατό φορές για να εκφράσει αυτό το ανεξιχνίαστο που κρύβει μέσα του. Το λες και το ξαναλές και δε σου φτάνει, μα γλυκαίνεις που το λες. Είναι σαν να χώνεις ένα δάχτυλο στο μέλι, μετά βάζεις όλο το χέρι. Μετά θες να πέσεις ολόκληρος μέσα. Ωραίο το ''σ' αγαπώ'', αλλά τόσο κακομεταχειρισμένο... (Μερικοί το λένε μόνο καυλωμένοι).
(Μετακινήθηκε στη σωστή κατηγορία)
Δεν είναι τόσο το Σ' αγαπώ όσο οι πράξεις... :)
Άν και βέβαια υπάρχει και το γνωστό και πολύ αγαπημένο άσμα της Δήμητρας Γαλάνη που έχει κι αυτό κάτι να πεί..
Το σ΄αγαπω μπορεί, μόνο αυτό μπορεί....
Για μένα μετράνε οι πράξεις σε συνδιασμό με τις λέξεις. Υπάρχει τίποτα καλύτερο;
χμ.. δύσκολη ερώτηση...
Είναι αυτό που έγραψε ο Θάνος (Thank) για συναισθήματα σύνθετα, απλά, αντιφατικά, με πλευρές τόσο κρυφές όσο και τοσο φανερές....
Μόνο που εγώ δεν είμαι σίγουρη ότι η απάντηση είναι ναι.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, ακόμα και το σ'αγαπώ είναι σχετικό... κι επιδέχεται πολλαπλές αναγνώσεις κι ερμηνείες... Ίσως αυτή να είναι κι η μαγεία του... αλλά ίσως και να κρύβει κι ένα μικρό μαρτύριο μέσα του...
