Πάρε παρέα σου ένα τραγουδάκι...
Ήμερος ύπνος - Θανάσης Παπκωνσταντίνου
Μέσα στου νεκρού το μάτι
δέντρα βλέπω και πουλιά.
Χιόνι, σεντόνι τρυφερό
για του φιδιού τον ύπνο.
Χιόνι και πένθιμο σκυλί,
βραχνός προφήτης.
Κι όμως το πιο γλυκό βιολί
το παίζει ο θάνατος.
Κοιτάς απ' το παράθυρο,
καπνίζουν τα πηγάδια.
Χιόνι κι ανάψαν τις φωτιές
στον κάτω κόσμο.
Κι όμως το πιο γλυκό βιολί
το παίζει ο θάνατος.
Ο κυνηγός στο πέρασμα
το σπίρτο πίνει.
Το λύκο που εχίμηξε
πίσω του δεν τον βλέπει.
Εντάξει, ομολογώ ότι δεν είναι και πολύ χαρούμενο αλλά θα σου κάνει καλή παρέα, αν το βάλεις να το ακούσεις κιόλας...
