Εγώ μεγάλωσα με τα τραγούδια και τη μουσική των Poll γιατί ο πατέρας μου ήταν τρομερά πορωμένος(κι ακόμα είναι δηλαδή). Το κομμάτι που πάντα θα με αγγίζει είναι το εξής:
Όπου φυσάει ο άνεμος πάω
Είμαι καλάμι γέρνω δεν σπάω
Όπου φυσάει ο άνεμος γίνομαι άνεμος
Όπου φυσάει ο άνεμος θα ’μαι
Και δεν ελπίζω πια, δε φοβάμαι
Όπου φυσάει ο άνεμος γίνομαι άνεμος
Το μέλος margo στις 07-09-2007 στις 01:17 έγραψε...
Παράθεση:
Το μέλος uNick στις 31-05-2006 στις 18:15 έγραψε...
Για εμένα, ο Κώστας Τουρνάς δεν είναι απλά ένας τραγουδιστής ή ένας συνθέτης... Είναι ένας φιλόσοφος, που με το ιδιαίτερο στυλ του και την χαρακτηριστική φωνή του αγγίζει την ψυχή μου όπως λίγοι μπορούν... σε στιγμές εύκολες αλλά και δύσκολες, σε χαρές και σε λύπες....
Φιλόσοφος..
Για βουλευτής πως σου φαίνεται?
Η αλήθεια είναι πως όταν το έμαθε μου ήρθε "κάπως"... Δεν θα ήθελα να το σχολιάσω...
Το μέλος uNick στις 07-09-2007 στις 19:54 έγραψε...
Παράθεση:
Το μέλος margo στις 07-09-2007 στις 01:17 έγραψε...
Παράθεση:
Το μέλος uNick στις 31-05-2006 στις 18:15 έγραψε...
Για εμένα, ο Κώστας Τουρνάς δεν είναι απλά ένας τραγουδιστής ή ένας συνθέτης... Είναι ένας φιλόσοφος, που με το ιδιαίτερο στυλ του και την χαρακτηριστική φωνή του αγγίζει την ψυχή μου όπως λίγοι μπορούν... σε στιγμές εύκολες αλλά και δύσκολες, σε χαρές και σε λύπες....
Φιλόσοφος..
Για βουλευτής πως σου φαίνεται?
Η αλήθεια είναι πως όταν το έμαθε μου ήρθε "κάπως"... Δεν θα ήθελα να το σχολιάσω...
