ελληνική μουσική
    805 online   ·  210.833 μέλη
    Orfeus
    30.09.2006, 00:39
    Παράθεση:

    Το μέλος theotita στις 29-09-2006 στις 00:52 έγραψε...

    1) Σκούρα χρώματα, όπως το καφέ, το μωβ και το μαύρο, θα κυριαρχούν στα 2/3 του πίνακα που ως θέμα του θα έχει μια λεπτή φιγούρα με μακρυά μαλιά και καπέλο, να κάθετε σκημένη σε μια κηθάρα απέναντι από ένα παράθυρο. Το πιο έντονο χρώμα σε αυτή τη μεριά θα είναι το κόκκινο απ' την κάφτρα του τσιγάρου στο χέρι, και ένα όσο πιο σκούρο κίτρινο γίνετε στο βάθος που θα έρχετε από μια λάμπα. Ακόμα και οι περαστικοί που κοιτάζουν τον μουσικό του πίνακα θα φοράνε σκουρόχρωμα πανοφόρια και τα μόνα έντονα και ανοιχτά χρώματα στο 1/3 του πίνακα (που θα δείχνει έξω απ το παράθυρο) θα είναι το άσπρο του χιονιού και το κίτρινο απ' τα φώτατου δρόμου.

    Κάπως έτσι θα ζωγράφιζα τον Orfeus μας - ίσως επιρεασμένη από τον χώρο που τον γνώρισα, αλλά και απ' την γενικότερη αίσθηση που μου δείνει...


    Ε ας πιούμε Αθηνά.

    Σ' ευχαριστώ!!!

    gate
    30.09.2006, 01:05
    Αθηνά, χαίρομαι που σου αρέσει το θέμα!
    Emilia, ...για να δούμε τι θα σκεφτείς...

    Μη σταματάτε να ζωγραφίζετε τα πρόσωπα που αγαπάτε ή σας κινούν το ενδιαφέρον...! Δεν φαντάζεστε πόσο καλό μπορεί να κάνει ...και σ' εσάς και στους ίδιους.
    Σ' εσάς γιατί συνειδητοποιείτε πολλά, αν ψάξετε, κατόπιν, στις λεπτομέρειες της εικόνας σας, για το ΤΙ ακριβώς σκέφτεστε για τα πρόσωπα αυτά και
    Σε εκείνους γιατί αντιλαμβάνονται πολλά, αν ψάξουν επίσης καλά στις λεπτομέρειες του πίνακα, για την εικόνα που δίνουν στους ανθρώπους γύρω τους...
    Η συμβουλή μου για να πετύχει η ..."συνταγή" είναι... μην πολυσκέφτεστε το θέμα. Αυτό που σας έρχεται ως πρώτη εικόνα στο μυαλό..., αυτό να αποτυπώσετε...! Παίζει μεγάλο ρόλο σε πρώτη φάση να μην επεξεργαστείτε ΚΑΜΙΑ πληροφορία, καμία εικόνα στο μυαλό σας... Όπως ακριβώς σας έρθει, ακόμα κι αν, όταν τη σκέφτεστε, μπορεί να σας περάσει φευγαλέα απ' το μυαλό ότι είναι άσχετη ή αλλόκοτη...
    Θυμηθείτε...Όλα έχουν τη σημασία τους...!
    theotita
    30.09.2006, 10:01
    Cheers Γιώργο!!

    Η αλήθεια είναι πως για σένα έχω άλλη μια εικόνα που μου πέρασε φευγαλέα απ' το μυαλό και χάρην αστεϊσμού:

    Ο πίνακας της Μόνα Λίσα, αλλά αντί για τη Τζιοκόντα, να είναι το πορτρέτο σου Γιώργο με το μπερεδάκι, να στηρίζεσαι σε μια κιθάρα..!



    uNick
    30.09.2006, 10:56
    Παράθεση:

    Το μέλος theotita στις 29-09-2006 στις 00:52 έγραψε...

    2) Γαλαζοπράσινη γαλήνια θάλλασα, μια βάρκα μέσα στην οπόια βρήσκετε ένας μεγαλόσωμος άνδρας με μακρυά μαλιά, που ανεμίζουν ελαφρά από ένα αεράκι, και ψαρεύει. Έχει πλάτη σε όποιον κοιτάει τον πίνακα, αλλά το κεφάλι του είναι γυρισμένο ώστε να βλεπουμε το προφίλ του. Μέσα στη βάρκα διακρίνεται μια κιθάρα (άσχετο το ξέρω) και το μόνο που θα κόβει την χρωματική μονοτονία του μπλε της θάλασσας εκεί που συναντάε το γαλάζιο τ' ουρανού θα είνα η (και πάλι) η καύτρα (περισσότερο προς το πορτοκαλί αυτή τη φορά) απ' το τσιγάρο στο στόμα του άντρα και το κόκκινο πανοφόρι του.


    Κάπως έτσι θα ζωγράφιζα......
    ......τον ένα και μοναδικό uNick!

    Ευχαριστώ Αθηνά



    @ gate
    Νεκταρία, πολύ όμορφο το topic σου.

    rory166
    30.09.2006, 13:12
    μολις σχηματιστηκε μια ζωγραφια στο μυαλο μου για τον unick...

    Ειναι καλοκαιρινο μεσημερακι,αρκετη ζεστη,δεν μπορω να πω...Ο πρωταγωνιστης μας ανεβαινει κεντρικη λεωφορο των αθηνων....Ξαφνικα πεταγεται μπροστα του
    ενα μυστηριο αυτοκινητο....χρωματος κιτρινου....!!!!!Εχει και κατι σαν καρτελακι
    στην οροφη του...δεν βγαζω τι λεει....ΤΑDI...KAXI..PAXI...κατι τετοιο.

    Ο πρωταγωνιστης μας δεν μενει με τα χερια σταυρωμενα....

    unick-"ΠΟΥΥΥ ΠΑΣ ΡΕ Μ%^&$#Α ΤΑΡΙΦΑ!!!

    ..........
    uNick
    30.09.2006, 13:26
    Η λατρεία μου για την "κίτρινη φυλή" σε πίνακα...? Αυτό θα ήθελα να το δω!
    Γειά σου ρε "πατρίδα"...

    gate
    30.09.2006, 15:37
    Παράθεση:

    Το μέλος uNick στις 30-09-2006 στις 10:56 έγραψε...

    @ gate
    Νεκταρία, πολύ όμορφο το topic σου.




    Σ' ευχαριστώ! Κι εγώ ...το διασκεδάζω...
    Orfeus
    30.09.2006, 16:53
    Παράθεση:

    Το μέλος theotita στις 30-09-2006 στις 10:01 έγραψε...

    Cheers Γιώργο!!

    Η αλήθεια είναι πως για σένα έχω άλλη μια εικόνα που μου πέρασε φευγαλέα απ' το μυαλό και χάρην αστεϊσμού:

    Ο πίνακας της Μόνα Λίσα, αλλά αντί για τη Τζιοκόντα, να είναι το πορτρέτο σου Γιώργο με το μπερεδάκι, να στηρίζεσαι σε μια κιθάρα..!






    Μόνα ......Λίτσα;;;;;;;;;


    Emilia_
    30.09.2006, 17:55
    Ένα παράθυρο...Γεμάτο μικρές θλιμμένες σταγόνες της βροχής..Παρολαυτα μπορείς να διακρίνεις έστω και αχνα, το τοπίο που ξεπροβάλλει πίσω από αυτό το θαμπό ψυχρό γυαλί,που χωρίζει την κοπέλα απτή πραγματικότητα..Φουρτουνιασμενη θάλασσα και παραλία έρημη και στοιχειωμένη από παλιά ξεχασμένα σαγαπώ,σβησμενα απτην αλμηρα,το χρόνο,το μυαλό....Αυτό το μυαλό...Πόσο εύκολα ξεχνά..Στιγμές,γέλια,δάκρυα,αγωνίες..Γιατί όχι και τα σαγαπώ..; Και πόσο πονά αυτό...Αν κοιτάξεις καλά τις πινελιές μπροστά σου,αυτός ο πόνος,αυτό το γιατί,που όλους μας έχει απασχολήσει,τον διακρίνεις να παίρνει ζωή στο χλωμό πρόσωπο της κοπέλας που προσπαθεί να χορτάσει τις αδαμαστες σκέψεις τις μπροστά σαυτό το παράθυρο... Τα δάχτυλα της μακριά,ακουμπάν πάνω στα βρεγμένα μάγουλα της... Το κεφάλι της σκυφτό.. Θαρρείς και ο Βορρειας που δέρνει με μανία της βάρκες του λιμανιού,προσπαθεί να εισβάλλει εκτός απτη ψυχή της και σαυτό το άδειο,κενό κορμί. Που όπως και τα γύρω ελάχιστα δέντρα,χορεύει και αυτό στον άγριο ρυθμό του αέρα.. Ο χώρος πίσω της σκοτεινός,δεν φαίνεται..Ίσως να είχει αδειάσει τα πάντα πίσω της,ίσως να μετακομίζει..Σ'άλλο σπίτι.. Σάλλη ζωή.. Αυτό όμως,μάλλον δεν θα το μάθουμε...Και η βροχή συνεχίζει να ψιθυρίζει λυτρωτικά....
    flou
    02.10.2006, 01:04
    Μια εικόνα ίσον με 1000 λέξεις!!!!κατι ξέραν.....
    vouliakis
    02.10.2006, 13:06
    Εγώ θα σας πω την ιστορία μιας ζωγραφιάς. Πρόκειται για το γνωστό μπυρόσημο (το emoticon με τις μπύρες ) και το πώς βρέθηκε στο MusicHeaven. H Ομάδα Ανάπτυξης αποφάσισε να προσθέσει το εικονάκι με τις μπύρες μετά από το παρακάτω γεγονός:

    MusicHeaven 2003 μ.Χ.

    Στον τελευταίο όροφο του ουρανοξύστη του MusicHeaven, στην άιθουσα συμβουλίων, η Ομάδα Ανάπτυξης περίμενε κάποιον που τους είχε συστηθεί ως "καθηγητής" (με ΠΜ στον Jorge) και που είχε να τους πει κάποια σημαντικά πράγματα.

    Ο καθηγητής μπήκε στην αίθουσα συμβουλίων της Ομάδας Ανάπτυξης κρατώντας ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι υπόλοιποι τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο γέμισε, ο καθηγητής ρώτησε:

    “Είναι γεμάτο το βάζο;”
    “Ναι είναι γεμάτο”, απάντησε ο Jorge, βιαστικός, ενώ σκεφτόταν "Τώρα αυτός από που μας προέκυψε; Από το Περί Ανέμων και Υδάτων ή από κανένα μπλογκ;"

    Ο καθηγητής, όμως, χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο. Το κούνησε λίγο και τα βοτσαλάκια κύλησαν και γέμισαν τα κενά ανάμεσα στις μεγαλύτερες πέτρες. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, τους ξαναρώτησε:

    “Είναι γεμάτο το βάζο;” Γέλασαν όλοι.
    “Ναι, είναι γεμάτο” απάντησε ο Astron ενώ σκεφτόταν πλανήτες να περιτριγυρίζουν ήλιους μέσα στην απεραντοσύνη του σύμπαντος.

    Χαμογελαστός και αμίλητος πάλι, ο καθηγητής πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά που είχαν μείνει. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο τους ξαναρώτησε:

    “Είναι γεμάτο το βάζο;” Δίστασαν για λίγο αυτή τη φορά...
    “Ναι, είναι γεμάτο” απάντησε ο Ageras που θυμήθηκε την άμμο που έβγαζε από τα παπούτσια του μόλις γύρισε στο σπίτι μετά από το τελευταίο beach party του MusicHeaven.

    O καθηγητής χαμογέλασε και πάλι χωρίς να πει κουβέντα πήρε από τη χάρτινη κούτα δυο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Το υγρό γέμισε όλα τα υπόλοιπα κενά του βάζου. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο τους ρώτησε:

    “Είναι γεμάτο το βάζο;” Γέλασαν όλοι... Και αυτή τη φορά απάντησαν όλοι μαζί με σιγουριά:
    “Ναι, είναι γεμάτο”.

    Τώρα λέει ο καθηγητής:

    “Θέλω να θεωρήσετε ότι αυτό το βάζο αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.
    Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή σας, όπως η οικογένεια, ο σύντροφος σας, τα παιδιά σας, οι καλοί σας φίλοι, η υγεία σας. Οι πέτρες αντιστοιχούν στα πιο σημαντικά, τόσο σημαντικά, που ακόμη και αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.
    Τα βοτσαλάκια είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας, όπως οι σπουδές, η εργασία, το σπίτι, το αυτοκίνητο. Είναι μικρά πράγματα, βοτσαλάκια. Αν αυτά βάλετε πρώτα στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά δηλαδή στη ζωή σας.
    Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα, τα πιο μικρά πράγματα της ζωής σας. Αν βάλεις πρώτα την άμμο στο βάζο, δε θα υπάρχει χώρος ούτε για τα βότσαλα ούτε για τις πέτρες. Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δε θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας.
    Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε το σύντροφο σας, χαρείτε τους φίλους σας, προσέξτε την υγεία σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι και το αυτοκίνητο σας, να πληρώσετε το δήμο και το τηλέφωνο.
    Όμως, φροντίστε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες σας.”

    Όλοι στην Ομάδα Ανάπτυξης είχαν μείνει άφωνοι. Τότε όμως ο Orfeus ρώτησε:

    “Η μπύρα τι αντιπροσωπεύει;”

    Ο καθηγητής γέλασε και είπε:

    “Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία κάθε φορά πόσο στριμωγμένος είσαι. Αυτό που πάντα πρέπει να ξέρεις είναι ότι πάντα υπάρχει λίγος χώρος για δυο μπυρίτσες στο MusicHeaven”.




    dimitrapan
    02.10.2006, 13:36
    Πολύ πολύ όμορφο Παναγιώτη... (τις έκανα πέντε τις μπυρίτσες, γιατί πάντα για 1-2 ξεκινάμε κι όλο μεγαλύτερη κατανάλωση κάνουμε )
    koini_maria
    02.10.2006, 14:40
    Λοιπόν , η αλήθεια είναι οτι ο μεσιέ διαχειριστής μου έκλεψε την εικόνα - αν και προφανώς την σκέφτηκε πριν από εμένα ...
    Και εγώ την Νεκταρούλα μας μπροστά από έναν καθρέφτη , σε αυτήν ακριβώς την στάση , πριν από την συναυλία σκέφτηκα ...
    Οποία σύμπτωσις !

    Για ποιον να πω η καημένη αφού την Νεκταρούλα μου την ''καπάρωσαν'' ;
    Θα το ξανασκεφτώ και θα επιστρέψω προετοιμασμένη !
    megaloserwtikos
    02.10.2006, 15:46
    Νεκταρία πολύ καλό τόπικ.... θα σκεφτώ και θα κάνω και εγώ τις ζωγαφιές μου.
    gate
    02.10.2006, 23:34
    Παναγιώτη, τι όμορφη ιστορία...!
    Νομίζω πως πρέπει να μπει και στη στήλη MusicHeaven Comedy, έστω κι αν δεν είναι ...comedy...
    Μαρία μου, σ' ευχαριστώ πολύ...
    ...αλλά γιατί όλοι σε καθρέφτη βρε παιδιά...; Πρέπει να με έχετε περάσει για πολύ ψώνιο...
    Και να σκεφτείς πως οι μόνες στιγμές -μεσοβδόμαδα τουλάχιστον- που κοιτάζομαι στον καθρέφτη είναι όταν βάζω-βγάζω τους φακούς μου, πρωί και βράδυ... άντε και καμιά κλεφτή ματιά σε κανέναν πλαϊνό καθρέφτη στο ταξί...

    Πέτρο σ' ευχαριστώ... Περιμένω να δω τι θα γράψεις...
    vouliakis
    02.10.2006, 23:39
    Νεκταρία, η ιστορία δεν είναι δική μου. Είναι από ένα mail που έλαβα πριν λίγο καιρό (που το διασκεύασα, όμως, για να γίνει "δικό μας")...

    Και -με την ευκαιρία- μπράβο για το ωραίο topic που δημιούργησες


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : vouliakis στις 02-10-2006 23:40 ]


    sintorin
    03.10.2006, 10:20
    auti tin istoria tin elava kai ego prin liga xronia se email, kai proerxetai apo tin kina pio sugekrimena........
    Shakti_
    09.10.2006, 22:38
    Νεκταρία μπράβο!!! Φρέσκο δροσερό αεράκι η ιδέα σου...Έχω μαγευτεί!!... Άς ζωγραφίσω κι' εγώ... Στον πίνακα απεικονίζεται βραδυνό μαγαζί με ζωντανή μουσική. Γεμάτο κόσμο και κάπνα. Υπάρχουν όλα τα χρώματα αλλά πολύ σκούρα απο τον πολύ χαμηλό φωτισμό. Στο πάλκο ένας γιγαντόσωμος δίμμετρος άντρας, καθισμένος, τραγουδάει με την κιθάρα του. Ένας αμυδρός προβολέας επάνω του ίσα-ίσα που τον φωτίζει. Θα μπορούσε να είναι ατμοσφαιρικό, μόνο που ο καλλιτέχνης ροκάρει τελείως! Τα δίνει ολα!!.. Η κιθάρα, η κιθάρα του, είναι από φωτια!! Δεν είναι κόκκινη. Είναι από φωτιά! Ο φανταστικός αυτός καλλιτέχνης όταν παίζει και τραγουδάει, νομίζω πως παίζει ολόκληρη ορχήστρα!.. Με λίγη προσπάθεια, άν κοιτάξεις προσεκτικά τον πίνακα, τον ... ακούς!!??? Έτσι, θα ζωγράφιζα εγώ τον pavel, τον Θοδωρή μας...
    beth
    14.10.2006, 05:56
    βροχη και γκριζα παντου μουντα χρωματα και οι δρομοι ολοι να ναι υγροι
    και μεσα σε ολα αυτα να ανυλιζει μια θερμη αχτιδα φωτοσ μεσα απο τισ καρδιεσ μασ
    ARANJUEZ66
    14.10.2006, 21:26
    Ήρθες ΨΥΧΗ μου...
    Και μου άνοιξες μια σελίδα της ζωής σου..
    Άγραφη...
    να την γεμίσω ,μ'όνειρα,στιγμές,αγάπη,αλήθειες,χαμόγελα...
    Κι εγώ σκαρφάλωσα πάνω της με μια φεγγαροανεμόσκαλα...
    με τα χέρια γεμάτα,με πολλά μολυβάκια και ξυλομπογιές...
    να σου την γεμίσω λέξεις και χρώματα...
    Μια λέξη άπειρα χρώματα,ένα χρώμα άπειρες λέξεις...
    Σου ζωγραφίζω λέξεις,σου γράφω ζωγραφιές...
    Σαν παιδικό παραμύθι που μπλέκονται οι εικόνες μέσα στις λέξεις.
    Να διαβάζεις και να ονειρεύεσαι χρώματα...
    Να κοιτάζεις και να γεμίζεις αγάπη...
    Και πάνω~πάνω στη σελίδα...τις είδες?
    σου ζωγράφισα γαλάζιες νότες...
    ν'ακούγεται το τραγούδι μας κάθε που διαβάζεις...
    Γιατί η σιωπή κλείνει έξω από την καρδιά μας
    όλα τα χρώματα και τις λέξεις...

    θα ζωγραφίζω για ΕΣΕΝΑ κάθε στιγμή...

    *Αναστασία*