τα πρώτα τραγούδια-σταθμοί

Η μουσική που αρέσει στον καθένα από εμάς σήμερα είναι το αποτέλεσμα του προσωπικού του (συνειδητού ή ασυνείδητου) ταξιδιού στον απέραντο κόσμο της μουσικής.
Ας προσπαθήσουμε να γυρίσουμε τη μνήμη μας όσο πιο πίσω γίνεται. Και να θυμηθούμε ποιο ήταν αυτό το τραγούδι που για πρώτη φορά μας έκανε να νιώσουμε πως η μουσική είναι κάτι μαγικό, που έφτασε ως και το τελευταίο μας κύτταρο και έκανε το δέρμα μας να ανατριχιάσει. Ποιο ήταν το τραγούδι που άνοιξε την πόρτα για να ξεκινήσει το ταξίδι;

Η δική μου πόρτα άνοιξε όταν άκουσα το Farm On The Freeway και το Budapest των Jethro Tull σε μια κασέτα, ενωμένα σαν ένα συνεχόμενο 15λεπτο κομμάτι. Αυτός ο ήχος του φλάουτου! Μαγική στιγμή! Mr. Anderson, ευχαριστώ για το ταξίδι...

---------

Και φαντάσου ότι αυτά δεν είναι τα ............καλά τους!!!!!

Το δικό μου ταξίδι άρχισε με το "I Want You" του Bob Dylan, το "Help" των Beatles και το "Satisfaction" των Rolling Stones, σταθμεύοντας αναγκαστικά στο "With You There To Help Me" των Jethro Tull και το "Atom Heart Mother" των Pink Floyd.

Ύστερα χρειάστηκε να σταθμεύω πολλές φορές με άλμπουμς όπως τα "Sgt. Pepper's", "White" & "Abbey Road" των Beatles, "Astral Weeks" & "Moondance" του Van Morrison, "Beggars Banquet" & "Let It Bleed" των Rolling Stones, "Aqualung", "Thick As A Brick" & "Songs From The Wood" των Jethro Tull, "Dark Side of the Moon" & "Animals" των Pink Floyd και πάει λέγοντας.

Σταθμεύω ακόμα, αλλά σε διαστήματα πιο ...........αραιά!!!!

Η αλήθεια είναι πως δε θυμάμαι πότε ακριβώς άρχισα να ακούω συνειδητά μουσική, σίγουρα όμως ο "Φάνης" (και γενικότερα τα "Ζεστά Ποτά") του Χάρη και του Πάνου αποτελεί για μένα το τραγούδι που άγγιξε όσο κανένα άλλο την ψυχή μου και σήμανε τη μουσική μου ενηλικίωση - που λογικά συνδέεται και με την ενηλικίωσή μου γενικώς.

Το "Rock You like a Hurricane" apo Scorpions και γενικά όλο το άλμπουμ-συλλογή "Best of Rockers 'n Ballads" που δανέιστηκα γύρω στα 11 μου για να γράψω σε κασσέτα από το θείο μου... Τότε αρχίσανε όλα

λοιπον ηταν τοτε...
πετραδακι πετραδακι -ν ξανθοπουλος
μαντουβαλα - καζαντζιδης
στη πηγη - poll . .. . και καποιος δεν θυμαμαι πως αλλαξε σταθμο....και...
let it be , a day in the life -beatles
angie -rolling stones
i gotcha -joe tex
kai περασανε τα χρονια...
aqualung - jethro tull
world is a ghetto - war
pictures at an excibition - emerson lake palmer
dark side of the moon - pink floyd
peaches en regalia - f. zappa

Το πρώτο τραγούδι που έμαθα στην κιθάρα ήταν το The house of the rising sun των Animals. Ήμουν μαθητής του δημοτικού και μου φάνηκε εύκολο,και τότε ήταν που έιπα:Μπάμπα μάθε μου κιθάρα!!!!!!!!
Από κει και πέρα (πάντα στην ίδια ηλικία..)τραγούδια που με παρακίνησαν να ασχοληθώ με την μουσική
-Yesterday,Let it be,ElenorRigby by Beatles
-Angie,Satisfaction by Rolling Stones
-Wish you were here by Pink Floyd
και μερικά ελληνικά..
-Τις νυχτες που κυκλοφορώ -Διονύσης Θεοδόσης
-Κουράστικα να υποκρίνομαι -Μανώλης Λιδάκης
και άλλα πολλά

Με τους Χ & Π Κατσιμίχα & Β.Παπακωνσταντίνου άρχισα να συνειδητοποίουμαι στα ακούσματα που επιλέγω.

το πρώτο μου 45αρι ήταν το mull of kintyre του paul mc cartney αμέσως μετά ήταν τα σκληρά που μόλις κυκλοφόρησαν NEVER MIND THE BOLLOCKS-SEX PISTOLS,ROCKET TO RUSSIA-RAMONES μετά βρήκα σιγά σιγά τον δρόμο μου με το CRIME OF THE CENTURY-SUPERTRAMP-και DARK SIDE OF THE MOON-PINK FLOYD και λάτρεψα το desperado των eagles.Μεγαλώνω αλλα συνεχίζω το ταξίδι μου προς τα πίσω..........

Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα...ματάκια μου ωραία δεν θέλω να μου κλαις...
Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα στ ορκίζομαι παρέα ...θα ρθουν μέρες καλές!!

Δεν θυμάμαι ποιος το λέει...αλλά το τραγουδούσαμε στην εφηβεία και τρελαινόμασταν...όπως επίσης και το

You re my everything...

Ακουγαμε Νταλαρα και Πουλοπουλο.Και απο ξενα διαφορα,οπως θυμαμαι Beatls.

Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
Ο δρόμος-Το γελαστό παιδί-Τζαμάικα

Ήταν κομμάτια που τα είχα πρωτοπαίξει με το πρώτο μου όργανο μια μελόντικα
alto στην ορχήστρα ας πούμε του σχολείου

Οταν γυρναω πισω τον χρονο καπου στις αρχες των 80's οντας πιτσιρικας θυμαμαι ενα παλιο ραδιοφωνακι που η βελονα του ηταν καρφωμενη στην φωνη της Αμερικης και ο λογος ηταν απλος.

Επαιζε Skynyrd και Free Bird....

Mia kaseta tou Elvis Presley pou mou eixe kanei dwro o 8eios mou, mia beatles tou mpampa mou kai mia tou Pasxalh. Auta htan ta paidika kolhmata mou!

Ο δρομος ειχε την δικη του ιστορια...
να τραγουδαει ο Μ.Λοιζος...

απο το σχολειο...

Quote:

Το μέλος Christine στις 07-01-2006 στις 00:54 έγραψε: Το "Rock You like a Hurricane" apo [i]Scorpions και γενικά όλο το άλμπουμ-συλλογή "Best of Rockers 'n Ballads" που δανέιστηκα γύρω στα 11 μου για να γράψω σε κασσέτα από το θείο μου... Τότε αρχίσανε όλα [/I]

Λες ψεματα.

ΣΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΗΤΤΑ


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Sapios στις 26-01-2006 02:19 ]

"Να μ' αγαπάς"
"Μια βραδιά στο λούκι"
"Κουρσάρος"

και διάφορα ροκ συγκροτήματα γνωστά και περισσότερο άγνωστα (κυρίως της τοπικής μουσικής σκηνής, που τότε γνώριζε μεγάλες δόξες : Insomnia band, Bed riddens, Φευγάτοι...)

Ωραίες εποχές!

Από πολύ μικρός θυμάμαι μια κασσέτα που είχε ο πατέρας μου στο αμάξι. Μέσα σε όλα είχα ξεχωρίσει την Επίσημη Αγαπημένη του Μπιθικώτση. Στην πέμπτη δημοτικού έπεσε στα χέρια μου μια κασσέτα με τον δίσκο L.A. Woman των doors. Από τότε άρχισα να ακούω συνειδητά μουσική, και όχι απλά ότι τύχαινε να ακούγεται.

Μπουζούκι σύντροφε πιστέ
εσύ μονάχα μένεις
αυτή την ψεύτικη ζωή
να μου τηνε γλυκαίνεις


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : dijo στις 24-02-2006 02:49 ]

το i am not awaked yet του Rorry Gallagher ειναι η αιτια που ειμαι ροκας σημερα

Σε σχέση με το ελληνικό τραγούδι, δύο δίσκοι σημάδεψαν την παιδική και την εφηβική μου ηλικία: Η"Ρωμαϊκή Αγορά" του Χατζιδάκι και ο "Σταυρός του Νότου" του Μικρούτσικου. Και λίγο μετά το "Porgy and Bess" του Gershwin με οδήγησε παραπέρα.

Για εμενα το τραγουδι που ηταν σταθμος στα εφηβικα μου χρονια
ειναι οι Εφτα Νανοι του Καββαδια.
Γενικα οι ποιηση του Καββαδια ηταν απο τα πρωτα μου ακουσματα
και με συντροφεψαν στη 21 μηνες στη θητεια μου στο ναυτικο.
Και ηταν πραγματικα μοναδικα να ταξιδευεις στο αγαιο και να ακους Καββαδια.