ρε γαμοτο καποιος πρεπει να το πει χαιρομαι ποθ ειμαι κερκυραια,,,
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 11-01-2006 09:20 ]
Τιμή μου και καμάρι μου που είμαι Έλληνας!Τώρα το πόσο μας πληγώνει η πατρίδα μας είναι άλλο θέμα!!!!όπως και να'χει όμως όσο μας πληγώνει τόσο πιο πολύ την αγαπάμε
Αυτό έλειπε, να μη χαίρομαι........
Το απολαμβάνω με όλη του τη μεγαλοπρέπεια!!!!!!!!!!!
Και ροκάρω κι' από πάνω............
Quote:
|
Το μέλος elenakielenio στις 11-01-2006 στις 00:38 έγραψε:
ρε γαμοτο καποιος πρεπει να το πει χαιρομαι ποθ ειμαι κερκυραια,,,
|
|
Δηλαδή άν ήσουν,π.χ. Ζακυνθινή,ή Λαρισαία,ή Σαμιώτισσα,δέν θα χαιρόσουν;
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ω σαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα
Ρίχνει να πιάσει ψάρια πιάνει φτερωτά
στήνει στην γη καράβι κήπο στα νερά
κλαίει φιλεί το χώμα ξενιτεύεται
μένει στους πέντε δρόμους αντρειεύεται
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ω σαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα
Κάνει να πάρει πέτρα την επαρατά
κάνει να τη σκαλίσει βγάνει θάματα
μπαίνει σ' ένα βαρκάκι πιάνει ωκεανούς
ξεσηκωμούς γυρεύει θέλει τύρρανους
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ω σαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα
χαίρομαι που υπάρχω , που αγαπώ και μ'αγαπάνε , που νιώθω , που αισθάνομαι. Οσο για το αν χαίρομαι που είμαι Έλληνας , καλύτερα να ρωτήσεις αν η Ελλάδα χαίρεται που είμαι Έλληνας. Αυτή είναι που πρέπει να απαντήσει. Αλλα που να τη βρεις τώρα ... πολυάσχολη μας έγινε.
Θέλει και ρώτημα?Μα φυσικά.....
Πολλοί ζηλεύουν τους Έλληνες και θέλουν να τους μοιάσουν...και πιο πολύ ζηλεύουν την Ελλάδα σαν χώρα...
Λόγω της γεωγραφικής της θέσης ...λόγω του πολύ καλου κλίματος (Ευκρατο)
και φυσικα λογω της πλούσιας γεωγραφικής της ομορφιάς....
η Ελλάδα ειναι σε μια θέση που συνδέει την Ευρώπη με την Ασία και την θέση αυτή πολλοί λαοί απο τα αρχαία χρόνια ήθελαν να την εξουσιάζουν .
Στους αρχαίους χρόνους η Ελλάδα ειχε διαπρέψει με τους Φιλόσοφούς της με
την μεγάλη ανθηση του εμποριου και των καλων τεχνων και με τις επιστήμες της τοσο στο τομεα της ιατρικης ( Ιποκράτης)
οσο και στο τομεα της τεχνογνωσίας....
(Θεμελίωση και κατασκευή της ακροπολης σε ενα τοσο απόκριμνο βράχο)...
...στην σύχρονη ιστορία πολλοί Ελληνες εχου διαπρέψει στο εξωτερικο ( σε όλη την υφήλιο )...
Μην ξεχνάμε τον Νανόπουλο που ειναι απο τα μεγαλύτερα " μυαλά " στα εγαστήρια της Αμερικανικής NASA.
Ή τον Παπανικολάου με την ανακαλυψή του στο ταμέα της Γυναικολογίας....
Η αυτοθησια και η γενναιοτητα των Ελλήνων ειναι θαυμαστη και αξοζήλευτη.....
Ας θυμηθουμε τον " αρχαιο " Λεωνιδα με τους 300 , τον " νεώτερο ¨
καπετάν Μιαουλη τον μπουρλοτιερη και το ¨θράσος ¨των Ελληνων να κρατησουν την γλώσσα τους και την θρησκεία τους για περίπου 400 χρονια τυορκοκρατίας....
αυτα το λιγα....
Ως απάντηση παραθέτω ένα e-mail που κυκλοφορούσε πριν από 1-2 χρόνια:
Κρίση... εθνικής αυτογνωσίας απο ένα ρεμάλι
Ένας λαός απρόβλεπτος, που λατρεύει τον πρωινό ύπνο και το αραλίκι, αλλά έρχεται δεύτερος σε εργατικότητα στον κόσμο μετά τα Τζαπόνια.
Ένα έθνος καταχρεωμένο, με καταθέσεις όμως στην Ελβετία. Ένας λαός, που πεινάει (θεωρητικά), αλλά το καλοκαίρι μένει σε πολυτελές ξενοδοχείο, στην διπλανή σουίτα με τον Aγγλο που έκανε οικονομίες όλο τον χρόνο για να έρθει εδώ που είναι καλά και φθηνά (ή τουλάχιστον φθηνότερα απ' ό,τι για εμάς)... και του πηδάμε και τη γκόμενα και τον σπάμε και στο ξύλο άμα ζητήσει τα ρέστα -για να μας εκδικηθούν βέβαια κατεβάσανε όλα τα χουλιγκάνια- αλλά τον στήνουμε και στο αεροδρόμιο μερικές μέρες για να εμπεδώσει την δύναμη του Εργατικού κινήματος στην Ελλάδα, που διεκδικεί περισσότερα λεφτά και λιγότερη δουλειά.
Η Ευρώπη θέλει να βάλει την Ελλάδα στο ένα της παπούτσι, αλλά το πιο πιθανό είναι να καταλήξει η ίδια να περπατάει ξυπόλυτη. Ποιος άλλος λαός θα έβγαζε ποτέ άσμα με ενδεικτικούς για την ψυχολογία της βαριεστιμάρας στίχους: "Θα πουλήσω το ρολόι και θα πάρω κομπολόι"; Που αν το πεις αυτό σε κανένα Γερμανό θα πέσει κάτω λιπόθυμος και θα κάνεις ένα μικρό Παγκόσμιο για να τον συνεφέρεις. Την ρεμαλοσύνη μην την κλαις. Αλλά να τη φοβάσαι, γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι θα σου ξημερώσει...
Τα ρεμάλια είναι παντοτινά κι εμείς χρόνια τώρα επιβιώνουμε ως έθνος χάρη στην τσαχπινιά και την ρεμάλια μας. Ο Έλληνας έχει την νοοτροπία του αμετανόητου ρεμαλιού γραμμένη στο DNA του(επιστροφές δεν γίνονται δεκτές-ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά της απομακρύνσεως εκ του ταμείου). Εγωιστές, καλοπερασάκηδες, ζαμανφουτίστες, τεμπέληδες (έχουμε και τις αρετές μας!), άστατοι, απρόβλεπτοι (προσέχεις για να έχεις), τσαμπουκάδες, αιώνια ανώριμοι και παρ' όλα αυτά γοητευτικοί... μια χώρα φτωχή, που τα παίρνει από τους πλούσιους συγγενείς της, για να πληρώσει τα βερεσέδια στον μπακάλη και καταλήγει να τρώει στα μπουζούκια λογαριασμούς ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, για τα μάτια της απέναντι ξανθιάς.
Εμείς είμαστε Βαλκάνιοι και αν κάτι θα είχαμε να υποστηρίξουμε ως μοντέλο, θα ήταν αυτό που έχουμε γραμμένο στο DNA μας.
Γι' αυτό εκνευρίζομαι με τους απέξω - και με τους μέσα μερικές φορές - όταν δεν δείχνουν το σέβας που έχουν υποχρέωση να εκφράζουν. Γονυπετείς, δηλαδή και με ταπεινότητα. Και δεν είναι ότι δε μας γουστάρουν, κάθε άλλο. Είναι το Αιώνιο Κόμπλεξ που θα νιώθουν πάντα οι ετερόφωτοι αστέρες μπροστά στον Ήλιο που τους φωτίζει.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Κατρίν -πρώην γκόμενα του κολλητού μου, δημοσιογράφος εκ Παρισίων, διαμένουσα εν Ελλάδι- πίνοντας την φραπεδιά της κάτω από μουριά στην Πλάκα, ακουμπώντας τα ποδαράκια της σε 2 καρέκλες και τα χεράκια της σε άλλες 2, έβριζε με τα σπαστά ελληνικά της την Ελλάδα και τους Έλληνες. Τα καμάκια, τους σερβιτόρους, τους ταξιτζήδες, τις συνήθειές μας, εμένα, τον γκόμενό της και έχουν περάσει από τότε 10 χρόνια και ακόμη ζει και δουλεύει στην Αθήνα. Στην χώρα της δεν θα τόλμαγε να απλώσει την ποδάρα της στην καρέκλα και τον καφέ της δεν θα τσακίζονταν να της τον κεράσουν. Στη χώρα της ο Γάλλος είναι Γάλλος και ο ξένος... ξένος.
Όταν οι Ευρωπαίοι κοιμούνται και ονειρεύονται τις καλοκαιρινές διακοπές τους στην Ελλάδα, εμείς αναστενάζουμε πάνω σε τραπέζια, έχουμε κυκλοφοριακό 4 η ώρα τα ξημερώματα στην παραλιακή, παρκάρουμε μέσα στην μέση της Ομόνοιας για να πάρουμε εφημερίδες, πλακωνόμαστε με τους γνωστούς μας στα φιλιά ή με άγνωστους στις σφαλιάρες. Όλοι θέλουμε να είμαστε Πρωθυπουργοί, γιατί εκτός από τη δόξα θα βάζαμε και σε τάξη αυτόν τον τόπο και όλοι μας έχουμε άποψη για όλα. Πουθενά στον κόσμο δεν βγαίνουνε στους δρόμους να πανηγυρίσουνε οι γαύροι που έχασε ο Παναθηναϊκός από τον Αγιαξ και δυο γειτονιές παραπέρα οι βάζελοι επίσης να πανηγυρίζουν γιατί μπορεί μεν να χάσανε αλλά φθάσανε πολύ κοντά στην νίκη.
Εκτός όλων αυτών των αρετών, πίνουμε, καπνίζουμε-είμαστε τα φουγάρα της Ευρώπης- βρίζουμε, ζούμε έντονα και μάλιστα ζούμε και παραπάνω από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.. Θεοί; Θεοί.
Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις σε όλο τον κόσμο, βρίσκεις από κάτω έναν Έλληνα να διαπρέπει. Δεν ξέρω αν φταίει το κύτταρό μας αλλά αυτόν ακριβώς, που διαπρέπει, τον φθονούμε, σπανίως τον στηρίζουμε-εκτός αν έχει γίνει μακαρίτης-και συνήθως πριν διαπρέψει έξω, εδώ τον έχουμε πετροβολήσει. Στα μεγαλύτερα ινστιτούτα ερευνών, στα πανεπιστήμια, στα καζίνα, ακόμη και στις φυλακές οι καλύτερες μούρες που κάνουν καριέρα είναι οι ελληνικές.
Γι' αυτό γουστάρω που είμαι Έλληνας και Βαλκάνιος, που λιάζομαι στο Αιγαίο, που κλαίω με τον Πύρρο Δήμα, που γελάω με τον Χατζηχρήστο στον Ηλία του 16ου (fake μπάτσος που από τσιλιαδόρος γίνεται εξουσία), με την καφετζού Βασιλειάδου. Γουστάρω τις ΔΕΛΤΑ στις γειτονιές που εκτός από την αγελαδίτσα και το ντοματάκι Κύκνος ρίχνεις και μια πολιτική ανάλυση. Γουστάρω τα θερινά τα σινεμά, που έχουμε σαν χώρα τα χιλιάδες μπαρ, ταβέρνες, σουβλατζίδικα (συνήθως τα λένε ΤΑ ΑΓΡΑΦΑ, ΤΑ 3 ΑΔΕΛΦΙΑ κτλ.), γουστάρω που έχουμε ταξιτζήδες με πτυχίο αρχιτέκτονα, που ακόμα κουτσομπολεύουμε, που έχουμε τέλεια φέτα. Γουστάρω ούζα στο Πλωμάρι στην Μυτιλήνη, ρακές και Ψαραντώνη στ' Ανώγεια, τις πίπιζες στο πανηγύρι στο Μεσολόγγι και γουστάρω που στα Σάλωνα σφάζουν αρνιά και στο Χρυσό κριάρια και στης Μαρίας την ποδιά σφάζονται παλικάρια. Γουστάρω τον φαντάρο που χορεύει την "Ευδοκία" ζεϊμπέκικο, γουστάρω που πήρα πτυχίο με σκονάκια, γουστάρω τον ψαρά στα ανοιχτά της Καλύμνου, γουστάρω που είμαι από την ίδια χώρα με τον Ελύτη, που πάνε και έρχονται τα κεράσματα στο σύστριγκλο τις νύχτες, γουστάρω που συνήθως ψηφίζω λάθος και που είμαι στην μέση ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση και στην γυναίκα μου και την μαμά μου.
Γενικά γουστάρω πολύ που είμαι Έλληνας και Βαλκάνιος... κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει!!!
Χαίρομαι που είμαι Σαλονικιά και δεν ζω την άγνοια των νοτιοελλαδιτών περί τυρόπιτας και μπουγάτσας...
Και για να σοβαρέψουμε, είμαι "περήφανη" όσο θα έπρεπε να είναι καθένας για τη χώρα που τον "γέννησε". Αυτοί οι ισχυρισμοί όμως περί επιτευγμάτων προγόνων και παγκόσμιας ζήλιας μου φέρνουν αλλεργία, μιας και εν' ονόματι αυτής της ανωτερότητας με την οποία μας ταλανίζουν τα αυτιά παιδιόθεν, καταλήξαμε να γίνουμε μαλθακοί ως έθνος και να χαιρόμαστε ήλιο τάβλι και καφέ επειδή κάποιοι των οποίων μας βολεύει να λεγόμαστε απόγονοι έχτισαν την Ακρόπολη, ανέπτυξαν φιλοσοφία, μαθηματικά και δημοκρατία. Καλή η καραμελίτσα αλλά μάλλον δε μας δίνει άλλοθι το "κοινό DNA"... ώστε να παινευόμαστε περί επιτευμάτων όταν οι άλλοι "σκαρφάλωναν ακόμα στα δέντρα" (έλεος). Προσωπικά περισσότερο περήφανη νιώθω για παράδειγμα που δεν είμαστε ξενέρωτοι σαν τους βορειοευρωπαίους και ξέρουμε να αγαπάμε, να μισούμε, να γελάμε και να ζούμε έντονα
Quote:
|
Το μέλος WildCat στις 11-01-2006 στις 12:52 έγραψε:
Ως απάντηση παραθέτω ένα e-mail που κυκλοφορούσε πριν από 1-2 χρόνια:
...
Εκτός όλων αυτών των αρετών, πίνουμε, καπνίζουμε-είμαστε τα φουγάρα της Ευρώπης- βρίζουμε, ζούμε έντονα και μάλιστα ζούμε και παραπάνω από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.. Θεοί; Θεοί.
...
Γι' αυτό γουστάρω που είμαι Έλληνας και Βαλκάνιος, που λιάζομαι στο Αιγαίο, που κλαίω με τον Πύρρο Δήμα, που γελάω με τον Χατζηχρήστο στον Ηλία του 16ου (fake μπάτσος που από τσιλιαδόρος γίνεται εξουσία), με την καφετζού Βασιλειάδου. Γουστάρω τις ΔΕΛΤΑ στις γειτονιές που εκτός από την αγελαδίτσα και το ντοματάκι Κύκνος ρίχνεις και μια πολιτική ανάλυση. Γουστάρω τα θερινά τα σινεμά, που έχουμε σαν χώρα τα χιλιάδες μπαρ, ταβέρνες, σουβλατζίδικα (συνήθως τα λένε ΤΑ ΑΓΡΑΦΑ, ΤΑ 3 ΑΔΕΛΦΙΑ κτλ.), γουστάρω που έχουμε ταξιτζήδες με πτυχίο αρχιτέκτονα, που ακόμα κουτσομπολεύουμε, που έχουμε τέλεια φέτα. Γουστάρω ούζα στο Πλωμάρι στην Μυτιλήνη, ρακές και Ψαραντώνη στ' Ανώγεια, τις πίπιζες στο πανηγύρι στο Μεσολόγγι και γουστάρω που στα Σάλωνα σφάζουν αρνιά και στο Χρυσό κριάρια και στης Μαρίας την ποδιά σφάζονται παλικάρια. Γουστάρω τον φαντάρο που χορεύει την "Ευδοκία" ζεϊμπέκικο, γουστάρω που πήρα πτυχίο με σκονάκια, γουστάρω τον ψαρά στα ανοιχτά της Καλύμνου, γουστάρω που είμαι από την ίδια χώρα με τον Ελύτη, που πάνε και έρχονται τα κεράσματα στο σύστριγκλο τις νύχτες, γουστάρω που συνήθως ψηφίζω λάθος και που είμαι στην μέση ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση και στην γυναίκα μου και την μαμά μου.
Γενικά γουστάρω πολύ που είμαι Έλληνας και Βαλκάνιος... κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει!!!
|
|
Τώρα το είδα... λολ, αν και λίγο τραβηγμένο, κάπως έτσι.
Quote:
|
Το μέλος Orfeus στις 11-01-2006 στις 04:10 έγραψε:
Αυτό έλειπε, να μη χαίρομαι........
Το απολαμβάνω με όλη του τη μεγαλοπρέπεια!!!!!!!!!!!
Και ροκάρω κι' από πάνω............
|
|
το χει πιασει το νοημα ο απο πανω!!
Οχι απλα μ'αρεσει.....ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ που ειμαι Ελληνιδα!!!!Απογονος του Λεωνιδα....και ολων των Σπαρτιατων(συγκεκριμενα!)
μη στοχαστεις πως ηρθα αργα κοντα σου.ειναι κρυφος ο δρομος μου και δεν τον ξερουν οι αλλοι.και χρονια τωρα ανηξερα σου, ειμαι αυτη που σου σιαζει μυστικα το προσκεφαλι...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : alexia-vicky στις 13-01-2006 12:01 ]
Χαίρομαι για πολλούς λόγους και πικραίνομαι για άλλους τόσους.
Νομίζω το ποίημα του Ελύτη "όμορφη και παράξενη πατρίδα" τα λέει όλα.
Γενικά πάντως θα 'λεγα την Ελλάδα την αγαπώ και μ' αγαπάει, οι Έλληνες είναι που με πικραίνουν.
Συμφωνώ πως τα κατορθώματα που έκαναν κάποτε εκείνοι που ζούσαν εδώ δεν μας δίνουν κανένα δικαίωμα να περηφανευόμαστε. Δεν μπορούμε να 'μαστε περήφανοι για πράγματα που δεν κάναμε εμείς έτσι δεν είναι;
Όταν θα δημιουργούμε και πάλι πολιτισμό, τέχνη και ιδεολογίες πρωτότυπες τότε θα μπορούμε να είμαστε περήφανοι.
Μέχρι τότε το μόνο που μπορώ εγώ τουλάχιστον να αισθάνομαι είναι τιμή και μία υποχρέωση να συνεχίσω αυτή τη μεγάλη κληρονομιά.
Χαίρομαι πολύ που η γλώσσα μου είναι η Ελληνική που είναι δημιούργημα μαθηματικής ακρίβειας και μοναδικού πνευματικού πλούτου. Και χαίρομαι επίσης και για το κλίμα της Ελλάδας...δεν θα μπορούσα με τίποτα την μόνιμη συννεφιά της Βόρειας Ευρώπης.
Quote:
|
Το μέλος alexia-vicky στις 13-01-2006 στις 12:00 έγραψε:
Οχι απλα μ'αρεσει.....ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ που ειμαι Ελληνιδα!!!!Απογονος του Λεωνιδα....και ολων των Σπαρτιατων(συγκεκριμενα!)
|
|
Αμάν βρε παιδιά, νισάφι με το Λεωνίδα και τους 300 του! Υποχρεωμένος από τους νόμους της στρατοκρατούμενης χώρας του ήταν. Για τους 700 Θεσπιείς που κάθισαν μαζί τους στις Θερμοπύλες χωρίς να τους το επιβάλλει κανείς ούτε κουβέντα ε;
Τέλος πάντων, εγώ δε χαίρομαι που είμαι Έλληνας. Είμαι Έλληνας. Τελεία. Είναι σα να ρωτάει κανείς αν χαιρόμαστε που έχουμε 2 χέρια ή που μπορούμε και μιλάμε. Όσο λογικά παράδοξο είναι να πούμε ότι χαιρόμαστε που είμαστε Έλληνες (λες και θα μπορούσαμε να ξέρουμε, εμείς ως Έλληνες, πως είναι να μην είσαι), άλλο τόσο παράδοξο είναι να ισχυριστεί κανείς ότι δε χαίρεται που είναι Έλληνας: αφού αυτή η κρίση διατυπώνεται από κάποιον Έλληνα, έχουμε έναν άνθρωπο που έχει μεγαλώσει ως Έλληνας, μιλάει ελληνικά, ζει (συνήθως) στην Ελλάδα, και αρνείται ταυτόχρονα αυτό που είναι!
Το έχω ξαναπεί πολύ πριν σε άλλο topic: πριν σκεφτούμε την απάντηση σε μια ερώτηση που τίθεται, καλό είναι να αναρωτηθούμε ποιοι λόγοι ωθούν εμάς ή τους άλλους να διατυπώσουμε τη συγκεκριμένη ερώτηση. Νομίζω ότι εκεί υπάρχει πολύ περισσότερο ψωμί...
Εδω δεν χαιρομαι που ειμαι ανθρωπος γιατι να χαιρομαι για την εθνικοτητα ειδικοτερα?
Οσο για τους ''ελληναραδες'' ψυχραιμια παιδια!
1)Το θέμα με τους απογόνους,ας μην το συζητήσουμε...
2)Αν γενιόμουν π.χ. Ιταλός,ε δε θα πέθαινα...Χαίρομαι που ζώ σε αυτόν τον κόσμο,χαίρομαι που έχω γνωρίσει τόσους ανθρώπους,που έχω την οικογένεια μου,κτλ-κτλ!!!Μόνο αυτό...
Όμως αυτό δε σημαίνει οτι δεν μ'αρέσει που είμαι Έλληνας...Ίσα-ίσα μερικές φορές που νοιώθω και περίφανος...Αυτά!!!
Quote:
|
Το μέλος gazakas στις 13-01-2006 στις 16:40 έγραψε:
Quote:
|
Το μέλος alexia-vicky στις 13-01-2006 στις 12:00 έγραψε:
[i]
Οχι απλα μ'αρεσει.....ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ που ειμαι Ελληνιδα!!!!Απογονος του Λεωνιδα....και ολων των Σπαρτιατων(συγκεκριμενα!)
|
|
Αμάν βρε παιδιά, νισάφι με το Λεωνίδα και τους 300 του! Υποχρεωμένος από τους νόμους της στρατοκρατούμενης χώρας του ήταν. Για τους 700 Θεσπιείς που κάθισαν μαζί τους στις Θερμοπύλες χωρίς να τους το επιβάλλει κανείς ούτε κουβέντα ε;
Τέλος πάντων, εγώ δε χαίρομαι που είμαι Έλληνας. Είμαι Έλληνας. Τελεία. Είναι σα να ρωτάει κανείς αν χαιρόμαστε που έχουμε 2 χέρια ή που μπορούμε και μιλάμε. Όσο λογικά παράδοξο είναι να πούμε ότι χαιρόμαστε που είμαστε Έλληνες (λες και θα μπορούσαμε να ξέρουμε, εμείς ως Έλληνες, πως είναι να μην είσαι), άλλο τόσο παράδοξο είναι να ισχυριστεί κανείς ότι δε χαίρεται που είναι Έλληνας: αφού αυτή η κρίση διατυπώνεται από κάποιον Έλληνα, έχουμε έναν άνθρωπο που έχει μεγαλώσει ως Έλληνας, μιλάει ελληνικά, ζει (συνήθως) στην Ελλάδα, και αρνείται ταυτόχρονα αυτό που είναι!
Το έχω ξαναπεί πολύ πριν σε άλλο topic: πριν σκεφτούμε την απάντηση σε μια ερώτηση που τίθεται, καλό είναι να αναρωτηθούμε ποιοι λόγοι ωθούν εμάς ή τους άλλους να διατυπώσουμε τη συγκεκριμένη ερώτηση. Νομίζω ότι εκεί υπάρχει πολύ περισσότερο ψωμί...
[/I]
|
|
Ο λογος που παρεθεσα τον Λεωνιδα ειναι επειδη καταγομαι απο εκει και τον νιωθω λιγο πιο κοντα μου! Φυσικα και υπαρχουν πολλοι, εξισου, σπουδαιοι προγονοι...
Οπως επισης, υπαρχουν και πολλοι αλλοι λογοι για να χαιρομαι....Παντως, το θεμα των Θερμοπυλων δεν ηταν αποτελεσμα μονο υποχρεωσης γιατι η Σπαρτη ειναι αρκετα μακρια απο εκει και θα μπορουσαν να μεινουν στην πολη τους μεχρι να απειληθουν..Και φυσικα, δεν ηταν μονο οι Θεσπιεις που εμειναν μεχρι το τελος, αλλα και αρκετοι απο αλλες πολεις...Για περισσοτερα, νομιζω οτι "οι πυλες της φωτιας" ειναι ενα εξαιρετικο βιβλιο, και μαλιστα γραμμενο ΟΧΙ απο Ελληνα
"παντα στο νου σου να εχεις την Ιθακη..το φθασιμον εκει ειναι ο προορισμος σου.Κι αν πτωχικη την βρεις, η Ιθακη δενσε γελασε. Ετσι σοφος που εγινες, με τοση πειρα, ηδη θα το καταλαβες οι Ιθακες τι σημαινουν...."
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : alexia-vicky στις 13-01-2006 18:25 ]
Κοίτα μια νύχτα
έξω που κάνει
κι ότι κι αν λέμε
κάπου μας πιάνει
Δες φεγγάρια
δες μπαλκόνια
και ζευγάρια
που΄ναι χρόνια μαζί
Μάτια μου η Ελλάδα
την πάει την φεγγαράδα
κι αν είσαι και ξενύχτης
σε πάει και μια βαρκάδα
Μάτια μου, η Ελλάδα
το λέει γη φιλενάδα
μου το΄παν κι οι θεοί της
τους είχε δωδεκάδα
Κοίτα μια νύχτα
έξω που αντέχει
κι ότι κι αν παίζει
κόσμο θα έχει
Βάλε κι αστέρια
Βάλε και πρίμα
κι άσε τα χέρια
να΄χουν το κύμα κορμι
Χ.Α.
Τι αλλο να πει κανεις?
