Το νεο κυμα του '60 το βιωσα ελαχιστα στην εποχη του, οντας ακομα μαθητης του Δημοτικου.
Η εντυπωση μου τοτε ηταν οτι ηταν μουσικη με ακαταλαβιστικους στιχους (το τσιμεντενιο δασος?? το πετρινο χαμογελο?? πυρπολησαν το ρυζι?? ) που ακουγανε μεγαλυτεροι απο μενα: κατι φοιτητες με μουσι και σοβαρες κοπελλιτσες με γυαλια και πουλοβερ που διαβαζανε λογοτεχνια.
Τοτε ειχα ρωτησει καποιο φιλο "τι ειναι αυτο το νεο κυμα τελως παντων" και μου απαντησε "Α ειναι μια εταιρια δισκων που εχει το Σαββοπουλο, την Χωματα, και το Ζωγραφο". Προφανως το ειχε μπερδεψει με τη Λυρα.
Η ατεκμηριωτη γνωμη μου ειναι οτι ο ορος "Νεο Κυμα" δεν δημιουργηθηκε ενσυνειδητα απο τους εκπροσωπους του αλλα ηταν εμπορικος ορος που εφηυραν οι εταιριες για να βαλουν σε ενα ειδος για καταναλωση νεους (για την εποχη) μουσικους που ειχαν τα κατωτερω κοινα χαρακτηριστικα:
1) Δεν ηταν ουτε παραδοσιακα λαικοι (του τυπου πχ Ζαμπετας, Μητσακης, Καλδαρας, Μπακαλης κτλ) ουτε και του λεγομενου "ελαφρου" της προηγουμενης γενιας (πχ του τυπου Μουζακης, Πλεσσας, Κατσαρος)
2) Δεν ηταν ομως ουτε και αυτο που τοτε λεγοτανε¨"μοντερνο τραγουδι" (πχ νεανικα συγκροτηματα του τυπου
Charms,
Idols, Sounds).
3) Ητανε (πολλοι απο αυτους) με σπουδες σοβαρης μουσικης (πιανο, κλασσικη κιθαρα) και γενικα μορφωμενα ατομα.
4) Ετειναν να μη χρησιμποιουν εμπορικα στιχακια, αλλα στιχους καταξιωμενων Ελληνων ποιητων η δικους τους με ποιητικες αξιωσειες (πχ Αρλετα), με κοινωνικο η ψυχολογικο περιεχομενο (αλλα οχι καθαρα πολιτικο, ενεκα η εποχη).
5) Δεν κανανε χορευτικη μουσικη αλλα περισσοτερο μπαλλαντες.με ακουστικη κιθαρα και πιανο. Σπανιως εμπαινε και μπουζουκι (πχ Γιαννης Σπανος, αλλα πολυ σεμνα και καλογουστα).
6) Δεν παιζανε σε εμπορικα κεντρα αλλα σε μικρες μπουατ η αμφιθεατρα.
7) Ολα αυτα εδιναν, στην αρχη τουλαχιστον, το image του "εναλλακτικου" του "κουλτουριαρη" του "αντιεμπορικου" (αν και πολλοι κατεληξαν αρκετα εμπορικοι πχ Πουλοπουλος, Βιολαρης).
Τωρα οι συνθηκες που το δημιουργησαν, παλι κατα την αβασανιστη γνωμη μου:
Α) Απο εξω: Η εμφανιση των Beat ποητων και η ανθιση της νεο-Folk Music με εμφαση στα τραγουδια διαμαρτυριας (πχ
Bob Dylan,
Joan Baez, Arlo Guthrie, JOhn Sebastian) στην Αμερικη καθως και οι "υπαρξιστες" τραγουδοποιοι αναλογου υφους στη Γαλλια (πχ Φρανσουαζ Αρντυ, Σερζ Γκαινσμπουρ)
β) Στην Ελλαδα: Η εμφανιση του εντεχνου λαικου τραγουδιου με εμφανεις εκπροσωπους τους Χατζηδακη και Θοδωρακη.
Γ) Η αντιδραση στην παρακμη του παραδοσιακου λαικου τραγουδιου το οποιο ηδη στη δεκαετια του 60 ειχε εφτελιστει προς το τουρκογυφτικο, το ινδοπρεπες, τον αμανε.
δ) Η αντιδραση στα "μονερνα τραγουδια" διασκευες Ιταλικων και Αγγλικων
Pop επιτυχιων που αναγκαζανε οι Εταιριες τα συγκροτηματα να ηχογραφουν για εμπορικους λογους.
Tωρα η κληρονομια του "Νεου Κυματος" θα ελεγα οτι ειναι προς δυο διαφοερετικες κατευθυνσεις
1. Το ελαφρολαικο τραγουδι απο το 70 και μετα (Νταλαρας, Μητσιας, Καλατζης, κτλ ακομα και Παριος η Μητροπανος και φυσικα οι προαναφερθεντες Πουλοπουλος και Βιολαρης που ξεκινησανε ως Νεο Κυμα).
2. Το τραγουδι
Rock εμπνευσης αλλα με ελληνικους στιχους που "εχουν κατι να πουν". Ηδη στην περιοδο 70-74 δημιουργειται μια εκρηξη σε ποιοτοκο "Ελληνικο Ροκ" με συνολα οπως οι Πελομα Μποκιου, οι
Poll, oi Εξαδακτυλος, και μουσικους οπως ο Σαββοπουλος (ο οποιος αρχισε ως νεοκυματικος) με τα Μπουρμπουλια, ο Παυλος Σιδηροπουλος., ο Ρωμανος, ο Ασιμος. Αυτοι βαλανε της βασεις για να ερθυνε μετα ο Παπακωνσταντινου, ο Βαγγελης Γερμανος,, o Παπαζογλου, οι Τερμιτες (Μαχαιριτσας), οι Φατμε (Πορτοκαλογλου), ο Αλκινοος Ιωαννιδης, κτλ.
Δες και αυτο το site:
http://www.asda.gr/hgianniris/NKYMdat.htm
