Με αφορμή την αναφορά σε πωλήσεις της IFPI , επιδή μάλλον υπάρχουν πολοί ακόμα που δεν το γνωρίζουν ...
Το chart της IFPI αφορά τις τοποθετήσεις , και όχι τις πωλήσεις .
Δηλαδή , η εταιρεία αποφασίζει οτι για να σπρώξει τον τάδε τραγουδιστή (καλιτέχνη που λένε και οι σκύλοι)
θα "κόψει" 2000 σιντάκια και θα βάλει στα ράφια των δισκοπωλείων .
Αν η εταιρεία αποφασίσει (μετά απο "προτροπή" υποστηρικτών) να κόψει 40000 , θα γίνει αμέσως πλατινένιος.
Απο αυτά , συνήθως τα περισσότερα επιστρέφονται .
Αργότερα επιστρέφουν ως nice price ή smile ή στα ράφια των σουπερμάρκετ .
Ο αριθμός των CD που αποστέλεται στα δισκοπωλεία (τοποθέτηση) διαμορφώνει τη θέση στα charts.
Γιατί ?
Μα σαφώς για να μπορεί ο τάδε επιχειρηματίας (πχ Παπαθεοχάρης - λέω τώρα...) να παίρνει με ειδική συμφωνία 20000 cd του σκύλου που τραγουδάει στο μαγαζί του ,
έτσι ώστε να εμφανίζεται ο σκύλος ξαφνικά με χρυσό δίακο .
Ο επιχειρηματίας βέβαια δεν τα αγοράζει ! , κάνει απλά τον μεσάζοντα και τα δίνει στα δισκάδικα με ό,τι τιμή καταφέρει .
Όλη η βρώμα δηλαδή ξεκινάει απο την IFPI , και φυσικά απο τις συμφωνίες που κλείνει με τις εταιρείες .
αυτά νομίζω οτι θα πρέπει να τα γνωρίζει ο καταναλωτής .