ελληνική μουσική
    843 online   ·  210.833 μέλη

    Έχω όρεξη σήμερα να γράψω...

    tolaruba
    11.07.2006, 13:10
    θελω να γραψω οτι δεν εχω...ορεξη για τιποτα!!
    pastella
    13.07.2006, 10:51
    Παρόλο που οι εξεταστριες του Γκετε στα προφορικα απεδειχθησαν πολυ πολυ σκυλες (Ελληνιδες ηταν) και μου εδωσαν μολις τους 15 ποντους της βασης, εγω τα καταφερα!!!

    Ειμαι πλεον κατοχος του Mittelstufe Sprachdiplom!!!!

    Ακομη δεν εχω συνειδητοποιησει παντως οτι δεν θα ξανακανω μαθηματα Γερμανικων του χρονου!!! Αχ.... Τι ωραιο νεο πρωι πρωι!
    Emaki
    13.07.2006, 11:46
    Τίποτα...καμία αλλαγή....
    Desmar
    26.07.2006, 13:37
    Βρήκα αυτό στο internet και είπα να το μοιραστώ μαζί σας ...


    e-εθελοντές με ένα κλικ!

    Kοινωνική προσφορά μέσω... Διαδικτύου

    ΜΑΡΘΑ ΚΑΙΤΑΝΙΔΗ

    «Τι αξία έχει ένα κλικ; Όσοι εργαζόμαστε μπροστά από υπολογιστή, κάνουμε χίλιες φορές κάθε μέρα αυτή την κίνηση. Κι όμως, το κλικ στην προκειμένη περίπτωση, είναι μεγάλης αξίας!».

    H κ. Χριστίνα Μάγκου είναι μία από τους χιλιάδες Έλληνες που βρήκαν τη δυνατότητα να προσφέρουν εθελοντική εργασία, σερφάροντας στο Ίντερνετ

    H κ. Χριστίνα Μάγκου, ιδιωτική υπάλληλος, είναι μία από τους χιλιάδες e-εθελοντές: το νέο κύμα Ελλήνων εθελοντών που προσφέρουν έργο σερφάροντας στο... Ίντερνετ! H ιδέα είναι ιδιαίτερα απλή: οι ιδιώτες που θέλουν να συνεισφέρουν οικονομικά σε μία από τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που καλύπτει τις κοινωνικές ευαισθησίες τους, δεν έχουν παρά να κάνουν ένα κλικ στην ιστοσελίδα του ActClick! Μάλιστα, οι ίδιοι δεν επιβαρύνονται οικονομικά, καθώς τα χρήματα μεταφέρονται από τον λογαριασμό των χορηγών (ιδιωτικές εταιρείες, εμπορικά καταστήματα κ.ά.) στον λογαριασμό της οργάνωσης!

    «H διάθεσή μου για εθελοντική εργασία περισσεύει, αλλά δυστυχώς ο χρόνος μου είναι περιορισμένος. Όταν λοιπόν διάβασα στο Ίντερνετ το logo 'θέλεις να κάνεις κάτι; Κάνε ένα κλικ', μου κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον. Δεν μου κόστισε ούτε σε κόπο ούτε σε χρήμα», τονίζει η κ. Μάγκου. Όπως μάλιστα η ίδια αναφέρει, το ActClick είναι ιδιαίτερα δελεαστικό για έναν επιπλέον λόγο: «Μπορώ ανά πάσα στιγμή να ελέγχω πώς αξιοποιούνται τα χρήματα που πηγαίνουν στις ΜΚΟ, καθώς έχουν δεσμευθεί να μου αποστέλλουν μέσω e-mail μηνιαίο ενημερωτικό».

    Ο δικτυακός τόπος εθελοντισμού, «www.actclick.gr», που λειτουργεί μόλις δυόμισι μήνες έχει 3.500 εγγεγραμμένα μέλη. Ο αριθμός είναι ιδιαίτερα υψηλός αν αναλογιστεί κανείς πως μόλις 9% των πολιτών στην Ελλάδα συμμετέχει ενεργά σε εθελοντικές εργασίες - οι περισσότεροι από αυτούς περιστασιακά. Όπως μάλιστα οι ίδιοι δηλώνουν σε έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, οι επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις δεν τους αφήνουν καθόλου ελεύθερο χρόνο. «H γενική εικόνα που επικρατεί είναι ότι οι Έλληνες είναι αδιάφοροι, γι' αυτό και δεν δραστηριοποιούνται σε φιλανθρωπικές, περιβαλλοντικές και άλλες οργανώσεις. Τα γεγονότα όμως αποδεικνύουν πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο», τονίζει η κ. Ελένη Κούση, υπεύθυνη του ActClick.

    Οι χορηγοί

    H ιδέα είναι απλή: οι e-εθελοντές επιλέγουν την οργάνωση που θέλουν να ενισχυθεί με τα χρήματα χορηγών - διαφημιζόμενων στις ιστοσελίδες των οργανώσεων. Ταυτόχρονα αποδέχονται να λαμβάνουν e-mail με διαφημιστικό περιεχόμενο από τους χορηγούς. Ανάλογα με τον αριθμό των εθελοντών κάθε οργάνωσης και τη συμφωνία που κάνουν οι ΜΚΟ με τους χορηγούς, θα λαμβάνουν και τα ποσά των χορηγιών.

    Άλλωστε, αρκετοί είναι αυτοί που θέλουν να ενισχύσουν οικονομικά τις ΜΚΟ, αλλά είτε δεν τους περισσεύουν χρήματα είτε θεωρούν πως το ποσό που έχουν τη δυνατότητα να δωρίσουν είναι ιδιαίτερα μικρό με αποτέλεσμα να μην κάνουν πράξη την σκέψη τους. «Το Ίντερνετ φαίνεται πως τους τους έλυσε τα χέρια: οι χορηγοί διαθέτουν χρηματικούς πόρους για την εξυπηρέτηση κοινωνικών σκοπών με αντάλλαγμα την προβολή των προϊόντων και υπηρεσιών τους, αλλά οι πολίτες είναι αυτοί που παίζουν το ρόλο-κλειδί, μέσω της εκδήλωσης ενδιαφέροντος. Ο στόχος μας είναι μέχρι τον Σεπτέμβριο να έχουμε συγκεντρώσει 15.000 'κλικ' ώστε να αρχίσει και επισήμως η μεταφορά χρημάτων στους λογαριασμός των ΜΚΟ» συμπληρώνει η κ. Ελένη Κούση, τονίζοντας ότι έχει εκπλαγεί από την ανταπόκριση των e-εθελοντών!

    ΤΑ ΝΕΑ , 21/07/2006 , Σελ.: N14
    Κωδικός άρθρου: A18593N141
    ID: 528057



    alexia-vicky
    26.07.2006, 14:15
    γιατί είναι τόσο δύσκολο να είναι κάτι ξεκάθαρο?
    rory166
    26.07.2006, 14:29
    μηπως ειναι ξεκαθαρο και απλα δεν το βλεπεις εσυ...??
    alexia-vicky
    27.07.2006, 14:23
    Μπορεί....μια χαρά!!! Αργά ή γρήγορα ΟΛΑ ξεκαθαρίζονται.....
    Desmar
    27.07.2006, 14:41
    ...μπα...


    Feggarenia261
    27.07.2006, 21:57
    Και εγώ πιστεύω οτι αργά ή γρήγορα όοολα θα βγούν στη φόρα!

    thank
    27.07.2006, 22:26
    δεν θα ξεκαθαρίσει τίποτα ... (από μόνο του) αλλα μπορείς να το ξεκαθαρίσεις
    δεν θα βγεί τίποτα στη φόρα (από μόνο του) ... αλλα μπορείς να το βγάλεις.



    (μία ερμηνεία των πραγμάτων που μου αρέσει και την έχω δει και από κάποιο φωτισμένο μυαλό εδω μέσα) ... αρα ... έχει μία βάση

    alexia-vicky
    27.07.2006, 22:49
    Μία βάση έχει, αλλά θέλει πολλά για να γίνει...
    dimitrapan
    28.07.2006, 00:21
    Ο κόσμος πια δεν ντρέπεται? Που αρχίζει και που τελειώνει ο αυτοσεβασμός?
    thank
    28.07.2006, 00:26
    Το μέλος alexia-vicky στις 27-07-2006 στις 22:49 έγραψε...
    Παράθεση:

    Μία βάση έχει, αλλά θέλει πολλά για να γίνει...



    δεν θέλει πολλά για να γίνει. Χρειάζεται να κάνουμε πολλά για το πετύχουμε .. Αμαν ...
    alexia-vicky
    28.07.2006, 01:25
    Αμάν να μου είσαι συνέχεια στην κόντρα!! Δε περνάνε όλα από εμάς...
    yokor
    31.07.2006, 19:07
    Η καλαμιά αγαπούσε πολύ τον άνεμο. Εκείνος όλο έφευγε. Κάποτε γυρνάει κουρασμένος κι αδύναμος χαράματα. Αχ! Η καλαμιά : «Που ήσουν κι εγώ σε περίμενα; Θα ξεχάστηκες πάλι στα μαλλιά καμιάς μικρής ή στην απλώστρα με τα ασπρόρουχα ή θα φοβήθηκες τη βροχή και κρύφτηκες; Ε;»
    Αχ! Η καλαμιά: «Καλά να σε είχαν κρατήσει οι γέροι κι οι ερωτευμένοι για τον αναστεναγμό τους. Μα η μαγεύτρα η θάλασσα να σ΄ έχει πάρει κι εγώ να περιμένω;».
    Ο άνεμος δε μίλησε, πλησίασε, πλησίασε μόνο και σ΄ ένα τρύπιο καλάμι της καλαμιάς, φύσηξε μια μελωδία με παράπονο. Έτσι γεννήθηκε η φλογέρα!

    (Η καλαμιά κι ο άνεμος-Λουδοβίκος των Ανωγείων/ Ο έρωτας στην Κρήτη είναι μελαγχολικός, εκδόσεις Ιανός)



    meltica
    02.08.2006, 18:18
    Έχω σήμερα όρεξη να γράψω πως είμαι μόνη μου... Και αν και υπάρχουν τόσα θέματα για την μοναξιά στις ''φιλοσοφικές συζητήσεις''- μιλάμε για πολύ μοναξιά όμως, έξι topics τουλάχιστον έχουν ανοίξει κατά καιρούς- εμένα δεν με απασχολεί το ότι είμαι μόνη μου, αλλά το ότι νιώθω παρατημένη και από τον Θεό που λένε. Μια απογοήτευση... Γιατί οι φίλοι μου με γράψανε και πήγανε για μπάνιο μόνοι τους- εγώ γιατί δεν τους ξεχνώ ποτέ;;;- γιατί ο φίλος μου έχει πορωθεί με την δουλειά- αχ, αυτή η δουλειά που τρώει τον αφέντη- και δεν είναι κοντά μου, γιατί βγήκε το πρόγραμμα της εξεταστικής και είναι γάματα, δίνουμε κάθε μέρα και από ένα ή δύο μαθήματα, γιατί θα προτιμούσα να είμαι με την αγαπημένη μου amelie που και αυτή μόνη της είναι- τουλάχιστον όχι τόσο μόνη όσο εγώ, ευτυχώς... για την ματαιότητα των πραγμάτων... κάτι να πάει στραβά και η ψυχολογία μου χαλάει αμέσως... Να πάω στον Πειραιά...; Τι να κάνω και εκεί, θα βαριέμαι... Να τους ξεχεσω που με αφήσαν μόνη μου και πήγαν εκδρομή;- έστω και αν δεν χώραγα στο αυτοκίνητο έπρεπε να μου το πουν! Και άμα δεν καταλάβουν; Αααα, δεν μπορώ να μαλώνω! Να κάτσω να διαβάσω; Ουφ, αυτά είχα όρεξη να γράψω, να τα βγάλω από μέσα μου...
    GinaDanis
    02.08.2006, 19:43
    Aαααχ... Κουράγιο meltica...Είναι απ' το καλοκαίρι & τη ζέστη...σκορποχώρι γινόμαστε...& εγώ τόσα καλοκαίρια δεν υπάρχει περίπτωση να μην αισθανθώ μοναξιά για κάποια στιγμή...μέρα...μέρες. Βαρυθυμώ & είναι σκληρό... Κάνε, αν μπορείς λίγη υπομονή, σκέψου με χιούμορ & ανάλαφρα. Ο καθένας έχει το δικό του τρόπο να δουλεύει το μυαλό του & συχνά δεν είναι χρήσιμο να εξαρτάς την ευτυχία σου, την ανεμελιά, τη χαρά σου από το μυαλό & τη διάθεση άλλων ατόμων. Έτσι σκέφτομαι & εγώ & εκμεταλλεύομαι εποικοδομητικά ή δημιουργικά το χρόνο που μου χαρίζει η προσωρινή μοναξιά μου ( την ονομάζω καλύτερα μοναχικότητα).
    thank
    05.08.2006, 12:46
    Να που κάποιες φορές βλέπουμε και όμορφες "συζητήσεις" εδω, για προσωπικές μας καταστάσεις. (ginadanis - meltica). Πολυυυυυ σωστή η gina για τον διαχωρισμό μοναξιάς / μοναχικότητας. Το κακό (η το καλό) είναι πως, όσο και αν έχουμε εξοικειωθεί με τη μοναχικότητά μας, όσο και αν μας αρέσει, κάποιες φορές η μοναξιά μας ενοχλεί. Ειναι στιγμές που θέλουμε να μοιραζόμαστε Τώρα αν αυτό αποδειχθεί χειρότερο από το να είμαστε μόνοι μας ... ε .. ειναι ένα ρίσκο. Ισως θέλει διαίσθηση, επιλογή, με ποιούς τα μοιραζόμαστε.

    Τέλος πάντων. Εγώ (σε επικίνδυνο βαθμό) έχω ολοένα και λιγότερη διάθεση να γράφω δημόσια. Είτε σκέψεις, είτε αγωνίες που θέλω να βγάλω από μέσα μου.
    pastella
    23.08.2006, 22:12
    Σημερα πηγα κι επισκεφτηκα τη νεογεννητη κορουλα της ξαδερφης μου... 14 ημερων πλασματακι και ειναι υπεροχηηηηηηηη
    Γελαει και κανει γκριματσες συνεχεια, και σε αντιθεση με αλλα νεογεννητα ειναι απο τα μωρα που δεν βαριεσαι να κοιτας και να ασχολεισαι μαζι τους... Δεν κλαει κ ειναι υπερκινητικοτατη...

    Αχ ειναι τοοοοοοοοσο μα τοοοοοοοοσο καλη....

    Η χαζο-θεια Στελλα
    koini_maria
    22.09.2006, 00:33
    Έχω όρεξη σήμερα να γράψω ;
    Μάλλον όχι .
    Αλλά είναι τόσα πολλά που δεν μπορούν να μεταφραστούν σε λέξεις , ρε γαμώτο .
    Δεν ξέρω τι φταίει .
    Λένε οτι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός ...Μπούρδες !
    Όσο περνάει τόσο περισσότερο θεριεύει το αίσθημα της απώλειας .
    Επίσης , όσο περισσότερο ζεις μια επώδυνη κατάσταση τόσο πιο πολύ κουράζεσαι , νομίζω ...
    Και κουράστηκα μέσα στα νοσοκομεία , με τους γιατρούς , τις βελόνες , το οξυγόνο ...
    Και καταλαβαίνω περισσότερο την απουσία της Χρυσανθούλας , ώρα με την ώρα και ας πάνε χρόνια από το φευγιό της .
    Και τρομάζω στην ιδέα πως οότι, έζησα , έζησα ...
    Πως δεν έχει άλλες εικόνες ...

    Και ξέρεις κάτι ;
    Νιώθω οτι πουλάω τον εαυτό μου αυτή την στιγμή λέγοντας όλα αυτά που δεν αντέχω να ζω , που δεν αντέχω να σκέφτομαι ...
    Δεν ξέρω πια ...
    Θέλω θάλασσα , θέλω βροχή , θέλω να δω αυτά που θα χάσω σε λίγο .
    Μπορεί να είμαι αχάριστη ...
    Μπορεί να ζητάω πολλά ...
    Απλά με έπιασε αυτή η άτιμη μελαγχολία .
    Προσκυνώ