Το ότι ο χόρχε επανεφερε πάλι το θέμα, επίσης δείχνει κάτι. (και πάλι μπράβο) Ολο και κάτι βγαίνει για το ίντερνετ κάθε τόσο, και πουσαι ακόμα. Πέρα απ' ότι έγραψα την άλλη φορα (τα ξαναδιάβασα και ... συμφωνώ ....), κάποιες σκέψεις λίγο πιο πρακτικές.
- Περιβάλλον. Για το ΜΗ τα είπαμε. Ειναι ξεχωριστό, ποιοτικό πολύ πιο πραγματικό, αλλά παραμένει "ανοιχτό". Μπαίνει ο οποιοδήποτε.
- Καλό ειναι να αποφευγουμε ανοίγματα προσωπικά μας (λεπτομερή στοιχεία κλπ), σε ανθρωπους που απλά και μόνο μας έχει εντυπωσιάσει το πως γράφουν, αν πετάνε καλές ατάκες κλπ. Από μόνο του δεν λέει κάτι, χωρίς να σημαίνει πως και αυτό δεν ειναι μία ένδειξη. Αν ο αλλος μας δώσει ένα πιο πραγματικό του στιγμα, τι ειναι τελος πάντων, κλπ σίγουρα τα πραγματα γίνονται καλύτερα. Πχ δεν ειναι κακό εκτός από το κινητό και το μικρό όνομα του άλλου, να ξέρουμε και το επίθετό του, η οτιδήποτε άλλο. Δεν εγγυάται κάτι αλλά όσο νάναι ...
- Γωστοί γνωστών. Ε ναι, αν ξέρω τον Ορφέα πχ και ειναι εντάξει (λέμε τώρα ...
.) λογικό ειναι κάποιος πολύ στενός του ... να μην ειναι περίεργος (κατ' αρχην). Αλλά σαφώς ο Ορφέας και ο οποιοσδήποτε άλλος δεν μπορεί να εγγυάται για τους πάντες.
- Δημόσιοι χώροι, παρέες κλπ .. Ε ναι .. οκ, παντού μπορεί να γίνει κάτι περίεργο, αλλά άλλο το γνωρίσεις κάποιον στο λαιβ, σε μια ανοιχτή συνάντηση ... η έστω τετ α τετ στη πλατεία συντάγματος και άλλο στον σταθμό του πραστειακού στις 11 το βράδυ ... Η να περάσει να σε παρει με το αμακς του για βόλτα στην παραλιακή ..
- Το ξαναέγραψα και ισως φανεί ξενερωτικό, αλλά δεν αρκεί το ότι κάποιος απλά εκφράζεται καλα μεσω ιντερνετ. Ειναι εξαιρετικό σαν μέσο επικοινωνίας - το μυαλό κυριαρχεί - αλλά ... θέλει το όριο αν η όλη ιστορία προχωρήσει σε γνωριμία. Γιατί, εκτός από το μυαλο υπάρχουν και άλλα. Δεν εννοω εξωτερική εμφανιση και τέτοια. Πολλές φορές, οι άνθρωποι σε μια ιντερνετική παρουσία, βγάζουν το αντίθετο απο αυτό που ειναι, ή που δεν έχουν στην πραγματικότητά τους. Και οχι με την έννοια του "ψέμματος" η του να κρύψουν κάτι. Απλά, μια άλλη πτυχή του εαυτού τους.
Αλλά, αν γνωρίσουμε κάποιον από κοντά, τότε υποχρεωτικά θα έχουμε να κάνουμε με το "σύνολό του". Ε εκει ειναι που θέλει την προσοχή. Σε μία "γνωριμία" εκτός ιντερνετ, σαφώς μπορεί να λειτουργήσει το αντίθετο (κυριαρχία αυτού που δείχνει ενώ αργότερα βγαίνουν άλλες πτυχές), απλά ειναι κάπως πιο ελεγχόμενη.
Γενικά, οι προβληματικές συμπεριφορές βασίζονται στην ανωνυμία, στη δυσκολία εντοπισμού του "περίεργου τύπου" και στο φόβο του "θύματος" να καταγγείλει κάτι, σε ενοχές κλπ. Και δεν χρειάζεται να φτάσουμε στο όριο του βιασμού.
Πχ θεωρητικά, με ένα κινητό μπορεί οποιοσδήποτε να κινήσει διαδικασία εναντίον κάποιου. Αλλά - εκτός αν έχουμε ακραίες περιπτώσεις - ειδικα σε μικρότερες ηλικίες ... αντε να πεις στον πατέρα σου ότι έδωσες το κιν στον romantikos_poihths και έκτοτε σου έχει κάνει τον βίο αβίωτο με 300 μην και 40 αναπάντητες τη μέρα και πρέπει να .... τον εντοπίσει ... . Δεν ειναι μόνο οι περιπτώσεις βιασμού. Ειναι γενικότερα πολλά άλλα.
Συμφωνώ απόλυτα, πως οι "ίδιοι κίνδυνοι" υπάρχουν και έξω. Γνωρίζεις τον κολλητό της κολλητής σου σε ένα μπαρ, μια χαρα παιδί φαίνεται ...και ... σου αλλαζει τα φώτα, απο παρενοχλήσεις μέχρι οτιδήποτε άλλο. Ακόμα και στο στενό οικογενιακό περιβάλλον γίνονται διάφορα. Αλλά υπάρχει μία διαφορά. Στο ιντερνετ έχει μεσολαβήσει το "φαντασιακό" στοιχείο, σε πιο έντονο βαθμό, που οσο ναναι αλλάζει τα πραγματα. Προσδοκίες, ενθουσιασμοί, ελιγμοί κλπ.
Και επίσης, ναι επιμένω πως ειναι άλλο όταν τα 15 ή τα 18 οταν γνωρίζονται μεταξύ τους και άλλο, αν ένα κορίτσι αυτής της ηλικίας γνωρίζει κάποιον 30 ή 40 μέσω του ιντερνετ. Δεν έχει να κάνει με το επίπεδο, και το "ασύμβατο" λόγω ηλικίας γενικά. Το Ασύμβατο ή το συμβατό δεν έγγυται εκεί. Υπάρχουν πολλά νέα παιδία που βάζουν τα γυαλιά σε μεγαλύτερους, "ωριμότερους" και δεν ξέρω κι εγω τι άλλο. Αλλά σε θέματα χειρισμού σχέσεων (κάθε είδους), γνωριμιών κλπ, ε ναι δεν έχουν όλοι την ίδια ευθύνη. Και στις ακραίες περιπτώσεις (βιασμού, κακοποίησης κλπ) την ευθύνη την έχει ο ένας.
Αρα .. ναι περίπου όπως και έξω .. αλλά στο ιντερνετ θέλει περισσότερη προσοχή.