...Χρωματιστά τραγούδια!

Γκρίζα και θλιμμένη μια ζωή και
έπεφτε και σου 'μοιαζε πολύ και
έφυγε και μ' άφησε βρεγμένο
στέγνωσε και μ' άφησε σπασμένο
Θρύψαλα τα λόγια που σωπαίνω
θρυμματίζω σύννεφα βαριά για
να με δει ο καθρέφτης μου σπασμένο...

Πόσο άλλαξες,πόσο άλλαξα
-Τα όνειρά μου κόκκινα
-Τα ονειρά μου άσπρα
Ρούχα μαζί που πλύθηκαν
κι έχουνε γίνει ροζ....

Σοφία Βόσσου-Γιάννης Μηλιώκας

Quote:

Το μέλος Kotsiraki στις 17-02-2006 στις 16:02 έγραψε: Ρόζα- Ροζαλία ή το Ροζ Χρώμα , της Λένας Πλάτωνος Στη ροδοζαχαρένια παραλία μιλούσαν όλοι για τη Ρόζα-Ροζαλία που 'χε στα δυο της μάγουλα λιγάκι κρέμα φράουλα κι έβγαζε βόλτα μες στην ροζ ανατολή το γουρουνάκι της το τριανταφυλλί Και σύννεφα από ροζ πουλιά φλαμίγκος της κελαηδούσανε, Ρόζα-Ροζαλία Αχ Ρόζα, Ρόζα-Ροζαλία πάμε μαζί στη συναυλία ν' ανθίσει μ' όλα τα βιολιά μια ροζ μεγάλη βυσσινιά στο πρώτο μας φιλί Στη ροδοζαχαρένια παραλία μιλούν ακόμα για τη Ρόζα-Ροζαλία και λένε πως την άνοιξη σα ρόδινη ανάμνηση περνάει πέρα μες τη ροζ ανατολή το γουρουνάκι της το τριανταφυλλί Και κάποια ροζοπάλινη λατέρνα ακόμα παίζει το Ρόζα-Ροδαλία Αχ Ρόζα, Ρόζα-Ροζαλία...

Ας πιασουμε λοιπον και τα καταπληκτικα χρωματιστα τραγουδια της Λιλιπούπολης!

Η μαγιονεζα(ή το Κιτρινο Χρωμα)

Μια κολυμβήτρια Κινέζα
δίνει βουτιά στη μαγιονέζα
και κολυμπάει σα δελφίνι
με κίτρινo μαγιό μπικίνι

Χτύπα τα πόδια σου Κινέζα
για να μη κόψει η μαγιονέζα

Ένα βαπόρι που σφυρίζει
όλη τη μαγιονέζα σκίζει
και μπαμ-μπαμ-μπαμ με δυο κανόνια
Πετάει κίτρινα πεπόνια
τυρί κασέρι φέτες-φέτες
και χρυσαφένιες ομελέτες

Ο καπετάνιος στο τιμόνι
τρώει μια φλούδα από λεμόνι
και μόλις βλέπει την Κινέζα
πέφτει κι αυτός στη μαγιονέζα

Κι η μαγιονέζα ξεχειλίζει
κι όλο το κόσμο πλημμυρίζει

Βάφονται κίτρινα τα σπίτια
κι ο ουρανός με τα σπουργίτια
Βάφονται κίτρινα τα τζάμια
οι θάλασσες και τα ποτάμια
Βάφονται κι όλα τα λιθρίνια
κίτρινα σαν τα καναρίνια

Τσιν τσαν-τσιν τσον λέει η Κινέζα
που κολυμπά στη μαγιονέζα
κι απ' την πολλή της την τρομάρα
χάνει την μια της σαγιονάρα

Χτύπα τα πόδια σου Κινέζα
για να μη κόψει η μαγιονέζα

...και θα ακουλουθησουν και τα υπολοιπα....

Ο χορος των μπιζελιων(ή το Πρασινο Χρωμα)

Το χοντρό μπιζέλι χορεύει τσιφτετέλι
χορεύει τσιφτετέλι στο χορό των μπιζελιών
και τα κολοκυθάκια χτυπάνε παλαμάκια
πάνω στην πρασινάδα και πάνω στο γκαζόν

Μ’ ένα πράσινο καινούργιο παπιγιόν
προχωρώ για τον χορό των μπιζελιών
Ήρθ’ η ώρα πια και γω, ήρθ’ η ώρα πια και γω
να χορέψω με λαχτάρα, αγκαλιά με μια αγκινάρα
το πρώτο μου ταγκό

Βλίτο και σπανάκι χορεύουνε συρτάκι
χορεύουνε συρτάκι στο χορό των μπιζελιών
κι η μπάμια η μεγάλη χορεύει πεντοζάλη
πάνω στην πρασινάδα και πάνω στο γκαζόν

Ποιος ταξιδεύει στα μάτια σου
και ποιος ξαγρυπνά στο κορμί σου
Μάτια μπλε, στα μεγάλα ταξίδια σου
θα ’μαι εγώ, θα ’μαι πάντα μαζί σου
Μάτια μπλε, στα μεγάλα ταξίδια σου
θα ’μαι εγώ, θα ’μαι πάντα μαζί σου


Γιάννης Πάριος

Αγαπημένο κομμάτι ...

Ένα μπλουζ

Ένα μπλουζ η αγάπη μου πένθιμο
μια πομπή μαύρων αυτοκινήτων.
Ένα μπλουζ η αγάπη μου πένθιμο
η ζωή είναι θέμα πιθανοτήτων.

Με κορδέλες μωβ, με ορχήστρα μωβ,
σε πορεία μωβ, όλα μωβ.

Ένα μπλουζ η αγάπη μου πένθιμο
μια πομπή μαύρων αυτοκινήτων.
Ένα μπλουζ η αγάπη μου πένθιμο
η ζωή είναι θέμα πιθανοτήτων.

άλλο ένα ...

Χρυσοπράσινο φύλλο

Γη της λεμονιάς, της ελιάς
γη της αγκαλιάς, της χαράς
γη του πεύκου, του κυπαρισσιού
των παληκαριών και της αγάπης

Χρυσοπράσινο φύλλο
ριγμένο στο πέλαγο

Γη του ξεραμένου λιβαδιού
γη της πικραμένης Παναγιάς
γη του λίβα, τ' άδικου χαμού
τ' άγριου καιρού, των ηφαιστείων

Χρυσοπράσινο φύλλο
ριγμένο στο πέλαγο

Γη των κοριτσιών που γελούν
γη των αγοριών που μεθούν
γη του μύρου, του χαιρετισμού
Κύπρος της αγάπης και του ονείρου

Χρυσοπράσινο φύλλο
ριγμένο στο πέλαγο

Αγαπη Μπλε
Μπλε απο Μαντω
Κοκκινα χείλι
Μ'ενα πουκαμισο λευκο απο Γ.Σαββιδακη

doritsa


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : doritsa78 στις 20-02-2006 12:02 ]

βαλε το κόκκινο φουστάνι
εκείνο που σε κάνει να νιώθεις πυρκαγιά
κι έλα και μην ρωτάς την ώρα
τα λόγια είναι τώρα
που καίνε σαν φωτιά...

ερμηνεύτρια: Ελ. Αρβανιτάκη

το θάλασσι της θάλασσας και όλο το μπλε του χάρτι να το
φωράς....να να να....να μην σε πιάνει μάτι...
(Κότσιρας)

Federico Garcia Lorca.

Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό
και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι
Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ,
τότε που φεύγανε μπουλούκια οι Σταυροφόροι.

Ποίηση Νίκου Καββαδία, Θάνος Μικρούτσικος, Γιάννης Κούτρας.

Την εικόνα σου σεβάστηκα την φλόγα δεν εκράτησα

την εικόνα την καλή θα σου φέρω μιαν αυγή

Χρώματα χρώματα χρώματα κι αρώματα

χρώματα χρώματα άσε τα καμώματα

Την εικόνα σου σεβάστηκα και κράτησα
και τα χέρια μου θα ενώσω πριν στη ζητιανιά τη δώσω

Χρώματα χρώματα χρώματα κι αρώματα
χρώματα χρώματα άσε τα καμώματα ...

Γ. Μαρκόπουλος , Ν. Ξυλούρης.

Χρώματα

Ηρώ, Δημήτρης Καρράς

Χρώματα,
γεμίζουνε την άδεια μου φωλιά
σκεπάζει το κορμί μου μια σκιά
Το όνομά σου λέω και στο σκοτάδι κλαίω
Χρώματα,
αλλάζουνε του τοίχου το ντεκόρ
Η ανάγκη μου έχει σπάσει τα ρεκόρ
Γιατί αν δεν προφτάσω να σε ξαναγκαλιάσω
Θα κρυφτώ σε μια ευχή που δε βγήκε αληθινή
Και μονόδρομος θα γίνει η σιωπή

Και δε θα μιλάω
Γιατί σ' αγαπάω όλα τα ξεχνάω,δε με νοιάζει τίποτα
Τι θα πουν οι άλλοι αν γυρίσεις πάλι
Δε με νοιάζει,όλα είναι ύποπτα,
Χρώματα

Χρώματα,
γεμίζουνε τον άδειο μου βυθό
Ό,τι έχω στη ζωή μου είναι εδώ
Κι αν όλα θα τα σπάσω, πάλι δε θα ξεχάσω
Χρώματα,
Τις μαύρες μου να διώξουν δεν μπορούν
Με βλέπουν και απλά με συμπαθούν,
γιατί αν δεν προφτάσω να σε ξαναγκαλιάσω
Θα κρυφτώ σε μια ευχή που δε βγήκε αληθινή
Και μονόδρομος θα γίνει η σιωπή







[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : eneni στις 21-02-2006 11:20 ]

Έλα να βάψουμε το δρόμο (στίχοι:Σώτια Τσώτου)

Δώσε μου πράσινο απ'τα μάτια σου
και χρυσαφί απ'τα μαλλιά σου
κι έλα πριν φέξει ο ουρανός
έλα να βάψουμε το δρόμο
έλα να βάψουμε τον κόσμο
για να ξυπνήσει γαλανός

Μπα, σε καλό σου!
Τι κάνεις; Στάσου!
Μη βάζεις μαύρο απ'την καρδιά σου
Μπα, σε καλό σου
μην κλαις -να ζήσεις-
θα ξεθωριάσει και θα τον σβήσεις

Δώσε μου κόκκινο απ'τα χείλη σου
Πορτοκαλί απ'τό όνειρό σου
κι έλα κρυφά στα σκοτεινά
έλα να βάψουμε τα τρένα
τα σπίτια τα ορφανεμένα
και τα λιμάνια γαλανά

Μπα, σε καλό σου!
Τι κάνεις; Στάσου!
Μη βάζεις μαύρο απ'την καρδιά σου
Μπα, σε καλό σου
μην κλαις -να ζήσεις-
και ξεθωριάσει και μου το σβήσεις

Της αγάπης την ουσία
τη μετρώ στην απουσία
κι όλο γίνομαι κομμάτια
ΠΡΑΣΙΝΑ γλυκά μου μάτια

@ Στα μαύρα έχω ντυθεί

Μπλε

Μουσική/Στίχοι: Παπαποστόλου Γιώργος/Παρώδης Γιώργος

Μου λες να βάλω χρώμα
να γίνω πιο φαντεζi
λίγο πιο trendy ρούχα
να βγούμε έξω μαζί

Χωρίς να θέλω δείχνω
το μέσα έξω φοράω
μόνο το μαύρο χρώμα
μόνο αυτό προτιμάω

Στα μαύρα έχω ντυθεί
μου πάει το μαύρο πολύ
στα μαύρα έχω ντυθεί
βάλε τα ίδια και συ

Ακμή στο πρόσωπό μου
έλεγα πάντα ποτέ
η παρακμή μ΄ αγγίζει
και πλημμυρίζω στο ναι

Απ΄ όλα αυτά που είδα
απ΄ όλα αυτά που θα δω
παγκόσμια ψυχή μου
μπορεί και να τρελαθώ

Στα μαύρα έxω ντυθεί...

Καλοκαίρι
η γαλάζια προκυμαία θα σε φέρει
καλοκαίρι
καρεκλάκια, πετονιές μέσ’ το πανέρι
μες τη βόλτα αυτού του κόσμου που μας ξέρει
καλοκαίρι
πλάι στα μέγαρα, στις τέντες με τ’ αγέρι
καλοκαίρι
με χρυσούς ανεμιστήρες μεταφέρει
την βανίλια με το δίσκο του στο χέρι
την κοψιά μιας προτομής μέσ’ το παρτέρι
καλοκαίρι
μ’ ανοιχτό πουκαμισάκι στα ίδια μέρη

Quote:

Το μέλος vivip στις 17-02-2006 στις 14:53 έγραψε: Το χρώμα της Αγάπης Λουδοβίκος των Ανωγείων

@ Vivi mou eipa na valw tous stixous.

Ποιο το χρώμα της αγάπης

Μουσική/Στίχοι: Λουδοβίκος των Ανωγείων


Ποιο το χρώμα της αγάπης, ποιος θα μου το βρει
Ποιο το χρώμα της αγάπης, ποιος θα μου το βρει
Να 'ναι κόκκινο σαν ήλιος, θα καίει σαν φωτιά
Κίτρινο σαν το φεγγάρι, θα 'χει μοναξιά


Να 'χει τ' ουρανού το χρώμα, θα 'ναι μακριά
Να 'ναι μαύρο σαν τη νύχτα, θα 'ναι πονηρή
Ποιο το χρώμα της αγάπης, ποιος θα μου το βρει

Να 'ναι άσπρο συννεφάκι, φεύγει και περνά
Να' ναι άσπρο γιασεμάκι στον ανθό χαλά
Να' ναι άσπρο γιασεμάκι στον ανθό χαλά

Να 'ναι το ουράνιο τόξο που δεν πιάνεται
Όλο φαίνεται πως φτάνω κι όλο χάνεται
Όλο φαίνεται πως φτάνω κι όλο χάνεται

Ποιο το χρώμα της αγάπης, ποιος θα μου το βρει
Ποιο το χρώμα της αγάπης, ποιος θα μου το βρει

Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Χάρης Παπαδόπουλος
Ερμηνευτές: Βασίλης Λέκκας


Ήτανε ντάλα μεσημέρι κι έδειξε μεσάνυχτα.
Έλεγε η μάνα του παιδιού: 'Καμάρι μου κοιμήσου'.
Όμως τα μάτια μείνανε του καθενός ορθάνοιχτα
τότε που η μοίρα ζύγιαζε με ατσάλι το κορμί σου.

Λεφούσι ο άσπρος μέρμηγκας, σύννεφο η μαύρη ακρίδα.
Όμοια με τις Μανιάτισσες μοιρολογούν οι Σχόλες.
Λάκισε ο φίλος, ο αδελφός. Που μ' είδες και που σ' είδα;
Φυλάει το αλώνι ο Σφακιανός κι ο Αρίδα την κορίδα.

Ποιος το 'λεγε, ποιος το 'λπιζε και ποιος να το βαστάξει.
Αλάργα φεύγουν τα πουλιά και χάσαν τη λαλιά τους.
Θερίζουν του προσώπου σου το εβένινο μετάξι
Νεράιδες και το υφαίνουνε να δέσουν τα μαλλιά τους.

Πάνθηρας ακουρμάζεται θωράει και κοντοστέκει.
Γλείφει τα ρόδα απ' τις πληγές, μεθάει και δυναμώνει.
Ξέρασε η γη τα σπλάχνα της και πήδησαν δαιμόνοι.
Σφυρί βαράει με δύναμη, μέμει βουβό τ' αμόνι.

Πυγολαμπίδες παίζουνε στα μάτια τ' ανοιχτά.
Στ' 'ομορφο στόμα σου κοιμήθηκε ένας γρύλος.
Πέφτει από τα χείλη σου που ακόμα είναι ζεστά,
ένα σβησμένο cigarillos.

Τ' όνειρο πάει με τον καπνό στον ουρανό,
έσμιξε πια με το καράβι του συννέφου.
Το φως γεννιέται από παντού μα είναι αχαμνό
και τα σκοτάδια το ξεγνέθουν και σου γνέφουν.

Χοσέ Μαρτί (Κόνδορας πάει και χαμηλώνει,
περηφανεύεται, ζυγιάζει και θυμάται.
Με τα φτερά του θα σκοτείνιαζ' ένα αλώνι).
Απόψε οι δυο συντροφιαστοί θα πιείτα μάτε.

Φτάνει ο Μπολίβαρ καβαλώντας σαϊτάρι.
Παραμονεύει ορθή κουλέμπρα γκαστρωμένη.
Βότανα τρίβει η Περουβάνα σε μορτάρι
και μασουλάει φαρμακωμένη μανιτάρι.

Του Λόρκα η κόκκινη φοράδα χλιμιντράει
μ' αυτός μπλεγμένος στα μετάξινα δεσμά του
μακρύ κιβούρι με τον πέτρινο κασμά του
σενιάρει ο φίλος και στο μπόι σου το μετράει

γέροντας ναύτης με τα μούτρα πισσωμένα
βάρκα φορτώνει με την πιο φτηνή πραμάτεια
έχει τα χέρια από καιρό ψηλά κομμένα
κι ήθελε τόσο να σου σφάλαγε τα μάτια

To πιο χρωματιστό που μου ήρθε... βλέπω μέσα όλα τα χρώματα! Λ. Κοέν και

Here is your crown
And your seal and rings;
And here is your love
For all things.

Here is your cart,
And your cardboard and piss;
And here is your love
For all of this.

May everyone live,
And may everyone die.
Hello, my love,
And my love, Goodbye.

Here is your wine,
And your drunken fall;
And here is your love.
Your love for it all.

Here is your sickness.
Your bed and your pan;
And here is your love
For the woman, the man.

May everyone live,
And may everyone die.
Hello, my love,
And, my love, Goodbye.

And here is the night,
The night has begun;
And here is your death
In the heart of your son.

And here is the dawn,
(Until death do us part);
And here is your death,
In your daughter’s heart.

May everyone live,
And may everyone die.
Hello, my love,
And, my love, Goodbye.

And here you are hurried,
And here you are gone;
And here is the love,
That it’s all built upon.

Here is your cross,
Your nails and your hill;
And here is your love,
That lists where it will

May everyone live,
And may everyone die.
Hello, my love,
And my love, Goodbye