ελληνική μουσική
    629 online   ·  210.826 μέλη
    Orfeus
    17.02.2006, 16:51
    αυτό το Σαββατόβραδο,
    η καρδιά της εναλλακτικής μουσικής
    χτυπάει στο club Underworld:


    Λίγο πριν από τη ζωντανή του εμφάνιση στο περίφημο All Tomorrow's Parties Festival της Μεγάλης Βρετανίας, το σημαντικότερο alternative συγκρότημα της Ανατολικής Ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών κατηφορίζει στα μέρη μας. Πάνω στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του, κατευθείαν από τη Νέα Υόρκη, LIVE στην Αθήνα μόνο για μια νύχτα:

    ONEIDA

    ανοίγουν οι θρυλικοί Αυστραλοί
    Hard Candy

    Σε επίσημο reunion ειδικά για το ελληνικό κοινό! Με παρόντα άπαντα τα ιδρυτικά μέλη τους! Με πλήρες σετ, στο πλαίσιο του οποίου εκτός από τις κλασικές ιστορικές συνθέσεις τους, αναμένεται να επιδείξουν ολοκαίνουρια, πρωτοεμφανιζόμενα τραγούδια.


    Κι ακόμα, πιο ψαγμένα dj sessions δε γίνεται...
    Αυτοπροσώπως στα decks, οι
    Αργύρης Ζήλος
    Χρήστος Δασκαλόπουλος


    Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:00.
    Μην αργήσετε...



    ALTERGROUND [cult events]
    (24 hours cell phone: 6979-709743)
    info@alterground.gr





    επισυναπτόμενα: OneidArtworkP.jpg 
    nefos
    18.02.2006, 18:39

    @ Den tous kserw, monaxa to arthro ths enet parathetw:

    _______________________________________________________________________

    Οι Violent Femmes και οι Oneida στην Αθήνα

    Ακουστικό ροκ και γκαράζ ψυχεδέλεια

    «Oneida», λάτρεις του θορύβου και μηδενιστές
    «Οταν ξεκινήσαμε ήμασταν πιο πιτσιρικάδες από το κοινό μας, τώρα είμαστε οι μεγαλύτεροι». Αυτή η πικρή διαπίστωση ανήκει στον Μπράιαν Ρίτσι. Ο μπασίστας των Violent Femmes, μαζί με τον τραγουδιστή και κιθαρίστα Γκόρντον Γκάνο και τον ντράμερ Γκάι Χόφμαν έρχονται σήμερα και αύριο για δύο συναυλίες στο Club 22. Είκοσι τρία χρόνια μετά το αριστουργηματικό τους ομώνυμο ντεμπούτο με κλασικά τραγούδια, όπως τα «Add It Up» και «Blister in The Sun», οι Violent Femmes βρίσκονται ακόμα στη σκηνή. «Σαν τους Rolling Stones», σχολιάζει ο Γκάνο.

    Μόνο που το τρίο από το Μιλγουόκι που έπαιζε στους δρόμους για να αποκτήσει φήμη, εκείνο το «ακουστικό πανκ» όπως το ονόμαζαν, δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει ξανά την επιτυχία του πρώτου του άλμπουμ. «Τότε είχαμε καταφέρει να εκφράσουμε τον εφηβικό ρομαντισμό μας και μετά τον πετάξαμε στα μούτρα του κοινού», λέει ο Γκάνο. «Ηταν ωμά συναισθήματα με άτεχνη μουσική», συνεχίζει, «δεν χρειαζόταν να είσαι μουσικός για να παίξεις τα τραγούδια μας».

    Το τελευταίο τους άλμπουμ ονομάζεται «Freak Magnet», ένα «νευρωτικό, οργισμένο και παραδοσιακό ροκ εν ρολ» το περιγράφει ο Γκάνο. Αλλά η δισκογραφική ζητούσε κάτι αντίστοιχο με το ντεμπούτο τους. «Τελικά, το ροκ εν ρολ όπως το εννοώ εγώ», διαπιστώνει ο Γκάνο, «έχει χάσει τη θέση του στη σκηνή. Δεν με ανησυχεί η επιβίωσή μας, το κοινό μάς σέβεται ακόμα, αλλά νιώθω ότι ο ήχος μας δεν έχει ανταπόκριση». Γι' αυτό και οι Femmes προτιμούν να περιοδεύουν παίζοντας όπου τους καλούν. «Ετσι επικοινωνούμε με το κοινό», λέει ο Γκάνο.

    Από το Μπρούκλιν

    Οσο για το μέλλον της μπάντας, ο Γκάνο είναι ειλικρινής. «Από την εποχή που παίζαμε στον δρόμο γιατί τα κλαμπ δεν μας ήθελαν, ξέραμε ότι ήμασταν διαφορετικοί από τους άλλους μουσικούς. Εχουμε έναν μοναδικό τρόπο να παίζουμε, να γράφουμε τραγούδια, να ανακατεύουμε μπλουζ, τζαζ και κάντρι στοιχεία και να ανοίγουμε τον δικό μας δρόμο στη σκηνή. Οσο μοναχικός κι αν είναι».

    Οι Oneida αποτελούν κι αυτοί μια ξεχωριστή μπάντα στη σύγχρονη μουσική σκηνή. Και έρχονται σήμερα το βράδυ για να παρουσιάσουν τη νέα τους δουλειά, το «The Wedding», στο κλαμπ Underworld. Το τρίο από το Μπρούκλιν εισέβαλε στο ροκ εν ρολ το '97 με ένα ψυχεδελικό ροκ εν ρολ που χρωστάει τόσο στο γκαράζ της δεκαετίας του '60 όσο και στην μπαρόκ ψυχεδέλεια του '70.

    Λάτρεις του θορύβου και μηδενιστές, όπως αυτοπροσδιορίζονται, οι Oneida πήραν το όνομά τους από μια ελεύθερη κοινότητα που ίδρυσαν κάποιοι Νεοϋορκέζοι τον 17ο αιώνα κατά τη διάρκεια της αμερικανικής επανάστασης. Με το ίδιο όνομα ένας αλλόκοτος αιρετικός χριστιανός, ο Τζον Χάμφρεϊ Νόις, ίδρυσε διακόσια χρόνια μετά μια αντίστοιχη κοινότητα στο Βερμόντ όπου εφάρμοσε το ελεύθερο εμπόριο και την πολυγαμία. «Από τη σοσιαλιστική ουτοπία στον αχαλίνωτο καπιταλισμό», λένε οι Oneida, «αυτό εξηγεί τα πάντα για μας».

    Οι Oneida σχηματίστηκαν στο τέλος ενός ξέφρενου πάρτι κάπου στο Μανχάταν. Εγιναν μπάντα παίζοντας σε αποθήκες και εγκαταλελειμμένα εργοστάσια. Αναφέρουν στις επιρροές τους την Μπγιορκ και τον Νιλ Γιανγκ, τους Motorhead και τον Οζι Οσμπουρν. Εχουν κυκλοφορήσει δεκαπέντε άλμπουμ και θεωρούν τη μουσική τους «ψυχωτικό ροκ» ή «μπαρόκ ποπ».

    * Οι Violent Femmes παίζουν σήμερα και αύριο στο Club 22. Εναρξη: 21.30. Είσοδος: 35 ευρώ. Οι Oneida παίζουν σήμερα στο κλαμπ Underworld, ενώ πριν παίζουν οι Αυστραλοί Hard Candy. Εναρξη: 21.00. Είσοδος: 26 ευρώ.


    enet - 18/02/2006





    επισυναπτόμενα: oneida.jpg 
    nefos
    21.02.2006, 20:57

    Με λίγο απ' όλα

    Δυνατό ροκ εν' ρολ, «πειραγμένη» τζαζ, παραδοσιακό κάντρι και αλλόκοτοι ακουστικοί πανκ ήχοι ξεπετάχτηκαν το βράδυ του Σαββάτου από την ξέφρενη μπάντα των «Violent Femmes», στο Κλαμπ 22.

    Οι «Violent Femmes» στην αθηναϊκή συναυλία τους


    Το τρίο από το Μιλγουόκι, με κάμποσους βοηθούς στη σκηνή, μελωδικά σαξόφωνα και ρυθμικά μπάντζο, χάρισαν στους φανατικούς πιστούς τους μια ακόμα απολαυστική συναυλία, επιβεβαιώνοντας ότι δεν χρειάζονται καινούργιο υλικό για να δηλώσουν παρόντες στη μουσική σκηνή.

    Ιδρωμένοι δύο ώρες στη σκηνή και φρενιασμένοι με εφηβική ενέργεια, ξεσήκωσαν με κλασικές επιτυχίες από τον πρώτο τους δίσκο, όπως το «Blister in the Sun», «Add it up», «Gone daddy gone», «Kiss off», και εξέπληξαν με το «Δεν θα δακρύσω πια για σένα» των Πυξ Λαξ. Η σχέση άλλωστε που έχει το συγκρότημα με το ελληνικό κοινό έχει στοιχειωθεί από τη δυναμική εμφάνισή του στον Λυκαβηττό πριν από λίγα χρόνια, όπου οι φανατικοί είχαν ασφυκτικά κατακλύσει κάθε βραχάκι του χώρου. Κάπως έτσι προέκυψε η άτυπη υποχρέωση σε κάθε συναυλία να ξεστομίζουν ενίοτε τα τυπικά ευχαριστώ, και αυτή τη φορά ολόκληρο τραγούδι, σε έστω ελαφρώς σκοτωμένα ελληνικά.

    Το συγκρότημα που πετάει στα μούτρα των θεατών «ωμά συναισθήματα με άτεχνη μουσική», όπως οι ίδιοι χαρακτηριστικά λένε, ανακατεύοντας ένα μίγμα από νευρωτικό και παραδοσιακό ροκ εν 'ρολ, και παράγοντας έναν εκκεντρικό μουσικό θόρυβο, έχει εδώ και χρόνια στρογγυλοκαθήσει σε μια υψηλή θέση ανάμεσα στους αγαπημένους του ελληνικού μουσικόφιλου κοινού. Αν και έχουν περάσει ήδη είκοσι τρία χρόνια από την παρθενική τους εμφάνιση στη δισκογραφία με τον «Violent Femmes», το κοινό τους περιμένει ακόμα έναν δίσκο αντάξιο και αντιπροσωπευτικό της εποχής που πρωτοξεκίνησαν και καθιέρωσαν το δικό τους στίγμα ως εναλλακτική μουσική πρόταση.


    ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
    enet- 21/02/2006