Φάλτσο - Στωνάρισμα

ΕΧΩ ΜΙΑ ΑΠΟΡΙΑ..ΒΛΕΠΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΡΙΑΛΙΤΥ ΟΤΑΝ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΦΑΛΤΣΑΚΙΑ ΚΑΙ ΣΤΩΝΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΕΦΥΓΕ Η ΟΤΙ ΤΟ ΧΑΣΑΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ.ΡΩΤΩ ΛΟΙΠΟΝ.ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΣΤΩΝΑΡΟΥΝ ΕΝΟΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΝΟΥ?ΑΥΤΟ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΝΕ ΚΑΛΑ Η ΟΤΙ ΔΕ ΒΓΑΖΟΥΝ ΚΑΛΑ ΤΙΣ ΑΝΑΠΝΟΕΣ ΚΑΙ ΞΕΦΕΥΓΟΥΝ?ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΤΩΝΑΡΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΧΕΙΣ ΤΕΛΕΙΟ ΑΥΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΥΣ ΤΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΣ Η ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΣΩΣΤΕΣ ΑΝΑΠΝΟΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ Η ΝΟΤΑ?ΕΠΙΣΗΣ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΚΑΛΙΤΕΧΝΕΣ ΔΕ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΚΑΝΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΦΑΛΤΣΑΚΙΑ ΑΛΛΑ ΤΟΥΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΛΙΓΟ ΨΗΛΟΙ.ΑΜΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΟΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ Η ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΣΕ ΨΗΛΟΤΕΡΟ ΤΟΝΟ?ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΨΗΛΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΦΑΛΤΣΑΡΕΙΣ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΠΟΙΑ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟ ΣΤΩΝΑΡΙΣΜΑ?ΕΠΙΣΗΣ ΑΝ ΚΑΙ ΕΧΩ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΙ ΜΟΥ ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΣΩ ΛΑΘΗ ΣΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ.ΣΑΥΤΟ ΦΤΑΙΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟ ΜΟΥΣΙΚΑ ΑΥΤΙ?


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 28-02-2006 23:38 ]

Την ιδια απορια εχω και εγω με εσενα. Ρωτησα την δασκαλα φωνητικης μου και μου ειπε λοιπον οτι φαλτσο και στωναρισμα ειναι το ιδιο πραγμα δηλ ΦΑΛΤΣΟ. Ειναι ιταλικη λεξη και σημαινει ακριβως αυτο: ΦΑλτσο. Τωρα στα φαλτσα αλλος φευγει πολυ και αλλος λιγο. Τωρα σχετικα με αυτο που λενε εισαι λιγο ψιλος και λιγο χαμηλος, εχω την εντυπωση οτι το λενε απο ασχετοσυνη. ΚΑθε φωνη εχει ενα συγκεκριμενο χρωμα.Ας πυμε στην κατηγορια Soprano υπαρχουν κατηγοριες οπως η Soprano Lyrico, h Soprano spinto, h Soprano Dramatico....Αυτες ειναι στην ιδια κατηγορια φωνης που ομως το ηχοχρωμα τους της κανει να ακουγονται πιο βαθιες, πιο γλυκες κτλ.Νομιζω οτι για αυτο προκειται.

Πολυ απλά...... Όταν κάποιος Στονάρει σημαίνει οτι είναι τόσο φάλτσος που η φωνή του πάει............................. στον Άρη!!!!!

Εγώ το καταλαβαίνω κάπως έτσι:
Στονάρισμα είναι όταν κάποιος δεν πατάει καλά στις νότες γιατί τεχνικά δεν έχει στήριγμα και βρίσκεται κοντά στην πραγματική νότα άλλα όχι ακριβώς πάνω της. Η τονική αστάθεια είναι χαρακτηριστικό της απειρίας.
Φάλτσο είναι όταν κάποιος δεν ακούει κάν καλά τις νότες για να τις αναπαράγει και βρίσκεται αλλού γι'αλλού.
Λέω εγώ τώρα... Δεν είμαι και σίγουρη...

Το μέλος EffieKakaflika στις 06-06-2006 στις 15:50 έγραψε...

Παράθεση: Εγώ το καταλαβαίνω κάπως έτσι: Στονάρισμα είναι όταν κάποιος δεν πατάει καλά στις νότες γιατί τεχνικά δεν έχει στήριγμα και βρίσκεται κοντά στην πραγματική νότα άλλα όχι ακριβώς πάνω της. Η τονική αστάθεια είναι χαρακτηριστικό της απειρίας. Φάλτσο είναι όταν κάποιος δεν ακούει κάν καλά τις νότες για να τις αναπαράγει και βρίσκεται αλλού γι'αλλού. Λέω εγώ τώρα... Δεν είμαι και σίγουρη...

Νομίζω σε συμπλήρωμα αυτής τη άποψης Έφη μου νομίζω οτι και οι δύο περιπτώσεις έχουν σχέση με το πόσο καλό ακούει ο μαθητής,είναι δηλαδή εγκεφαλιό το θέμα και μετά κατα πόσο ο καθηγητής είναι μεταδοτικός,αυτό είναι ένα άααλλο θέμα.

Νομίζω ήταν ο Ζαμπέτας που είπε για το στωνάρισμα "δεν είσαι στα άσπρα δεν είσαι στα μαύρα είσαι στην χαραμάδα"

Den nomizw oti einai ena 8ema pou mporei na apanth8ei genika.To ka8e atomo pou 8elei na asxoli8ei genika me to tragoudi kai na ma8ei na tragouda swsta prepei na episkeftei kapoion daskalo isws se kapoio wdeio h kapou allou giati einai diaforetikos o tropos ekma8ishs kai diaforetiko to provlhma gia ton ka8enan

Το μέλος dorios στις 06-06-2006 στις 16:26 έγραψε...

Παράθεση: Νομίζω ήταν ο Ζαμπέτας που είπε για το στωνάρισμα "δεν είσαι στα άσπρα δεν είσαι στα μαύρα είσαι στην χαραμάδα"

συμφωνώ

φαλτσο και στοναρισμα ειναι παρομοιες εννοιες. το φαλτσο ειναι οταν εισαι εκτος τονου και το στοναρισμα ειναι οταν εισαι στιγμιαια εκτος τονου περιπου δηλ παιζεις με την τονικοτητα φευγεις η επανερχεσαι σε μια νοτα. στα ριαλιτι τα ελεγαν ολα στοναρισματα για να δειξουν οτι ειναι πιο επιτηδευμενοι...
το φαλταο ειναι οταν εισαι σε ολη τη νοτα η φραση εκτος . παντως ειναι παρομοιες ενοιες και μπορεις να τα πεις ολα φαλτσα. δεν εχουν κ ιδαιτερα μεγαλη διαφορα για να πεις οτι καποιος ειναι ασχετος και χρησιμοποιησε λαθος ορο. οσον αφορα το οτι δεν το αναγνωριχεις σε αυτο φταιει το αυτι σου. δεν ειναι εκπαιδευμενο. υπαρχουν ανθρωποι που το αυτι τους ειναι απο μονο του ‘‘σωστο’’ και αυτοι που δεν ειναι (τα μετρια αυτια). με εξασκηση ολοι το ιδιο ακουμε. απλα αν δεν εχεις το λεγομενο απολυτο αυτι αλλα ενα μετριο θα σου παρει περισσοτερο χρονο στην εξασκηση. δεν ειναι τιποτα.
για την απορια σου σχετικα με το ψηλος μπορω να σου πω οτι αν καποιος ειναι ψηλος δεν σημαινει οτι ειναι και φαλτσος. ειναι σε καποιον τονο σχετικο με τον τονο που θα επρεπε να τραγουδισει. γιαυτο και δεν ακουγεται φαλτσο. το φαλτσο ειναι αντελως αλλου. παντως λιγο πολυ παιζουν ρολο η τεχνικη και πως την χρησιμοποιεις, οι αναπνοες, ολα. αλλα κυριως το αφτι.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : melody-music στις 22-03-2007 14:09 ]

Παράθεση: Το μέλος melody-music στις 22-03-2007 στις 14:07 έγραψε... φαλτσο και στοναρισμα ειναι παρομοιες εννοιες. το φαλτσο ειναι οταν εισαι εκτος τονου και το στοναρισμα ειναι οταν εισαι στιγμιαια εκτος τονου περιπου δηλ παιζεις με την τονικοτητα φευγεις η επανερχεσαι σε μια νοτα. στα ριαλιτι τα ελεγαν ολα στοναρισματα για να δειξουν οτι ειναι πιο επιτηδευμενοι... το φαλταο ειναι οταν εισαι σε ολη τη νοτα η φραση εκτος . παντως ειναι παρομοιες ενοιες και μπορεις να τα πεις ολα φαλτσα. δεν εχουν κ ιδαιτερα μεγαλη διαφορα για να πεις οτι καποιος ειναι ασχετος και χρησιμοποιησε λαθος ορο. οσον αφορα το οτι δεν το αναγνωριχεις σε αυτο φταιει το αυτι σου. δεν ειναι εκπαιδευμενο. υπαρχουν ανθρωποι που το αυτι τους ειναι απο μονο του ‘‘σωστο’’ και αυτοι που δεν ειναι (τα μετρια αυτια). με εξασκηση ολοι το ιδιο ακουμε. απλα αν δεν εχεις το λεγομενο απολυτο αυτι αλλα ενα μετριο θα σου παρει περισσοτερο χρονο στην εξασκηση. δεν ειναι τιποτα. για την απορια σου σχετικα με το ψηλος μπορω να σου πω οτι αν καποιος ειναι ψηλος δεν σημαινει οτι ειναι και φαλτσος. ειναι σε καποιον τονο σχετικο με τον τονο που θα επρεπε να τραγουδισει. γιαυτο και δεν ακουγεται φαλτσο. το φαλτσο ειναι αντελως αλλου. παντως λιγο πολυ παιζουν ρολο η τεχνικη και πως την χρησιμοποιεις, οι αναπνοες, ολα. αλλα κυριως το αφτι. [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : melody-music στις 22-03-2007 14:09 ]

melody-music με δυο λόγια έδωσες την απόλυτη απάντηση

να συμπληρώσω λίγες σκέψεις μου:
αν δεν έχεις "σωστό αυτί" δεν μπορείς να τραγουδήσεις, πολλές φορές βλέπουμε
επαγγελματίες που φαλτσάρουν, ο λόγος είναι ή ο ηχολήτης δεν τους έχει δώσει την σωστή ένταση στο (μόνιτορ ή ακουστικό) ή έχουνε πρόβλημα με το αφτί τους.
Τώρα σε μεγάλες ηλικίες σίγουρα υπάρχουν διαφορές στην χροιά της φωνής και προβλήματα στις φωνητικές χορδές, αλλά και πάλι το αυτί παίζει τον κυρίαρχο ρόλο
αν έχει σωστό αυτί θα ακούς τον τραγουδιστή στον σωστό τόνο απλά με πιο διαφορετικό χρώμα(ίσως πιο θαμπό, βραχνό,μπάσο) που δεν είναι απαραίτητα κακόηχο. Αυτός όμως που έχει χάσει την ακοή του όσο και καλός να είναι σε τεχνική και όσο και ωραίο χρώμα έχει η φωνή του δεν γίνεται τίποτε, θα φαλτσάρει.
Οπότε η επαγγελματίες μεγάλης ηλικίας όταν καταλαβαίνουν προβλήματα, μάλον πρέπει να τρέξουν σε ΩΡΛ.

Φάλτσο είναι όταν τραγουδάς εκτός τόνου σε μια φράση ή σε 2-3 συνεχόμενες λέξεις. Ουσιαστικά στονάρισμα είναι όταν ξεφεύγεις ελάχιστα δλδ κάποια hz όλα και όλα που ακούγονται μεν ως φάλτσα αλλά δεν είναι γιατί ουσιαστικά ο τόνος δεν έχει αλλάξει. Οπως όταν κουρδίζουμε μια κιθάρα και φεύγει ο δείκτης από την πράσινη κουκκίδα αλλά παραμένει στη νότα ένα πράγμα.

Βέβαια οι του Fame Story κλπ λένε μπούρδες τις περισσότερες φορές αλλά στο θέμα του στοναρίσματος σωστά το διέκριναν αλλά ποτέ δεν το εξήγησαν.

Γενικά χρειάζεται αρκετή εξάσκηση ειδικά με στακάτα ώστε να αποκτηθούν σωστές αναπνοές και καλή στήριξη στις νότες.

Ανοιγεις ενα πολυ μεγαλο και σοβαρο κεφαλαιο στον τομεα της φωνητικης τεχνικης-ορθοφωνιας.Θα σου δωσω ATROMITE την απαντηση μου ως εξης.Υπηρξαν μαθητες μου στα 3Ο ετη που ασχολουμαι και διδασκω φωνητικη μουσικη που ενω στην αρχη καποιες φορες δεν ηταν σωστοι στον τονο με την παροδο του χρονου και εξάσκηση βελτιωθηκαν... και αλλοι....οχι.Εξαρταται απο α] Τα ηχητικα εγκεφαλικα τους κυταρα β]Απο την εκπαιδευση τους στη φωνητικη μουσικη και να ακουν οι ιδιοι πολυ μουσικη και γ]απο τις ορμονες του οργανισμου{που ειναι διαφορετικες σε καθε ανθρωπο.Παντως οταν αγαπα κανεις το τραγούδι αξίζει καθε προσπάθεια....

Τί είναι φάλτσο και τι στονάρισμα, και τι φωνητική οεο? Και που οφείλονται όλα αυτά?

 

Είναι οι ερωτήσεις του εκατομμυρίου, και αυτό φαίνεται από τις απαντήσεις που έχεις ήδη πάρει.

 

Η αλήθεια είναι μία..... Η απόλυτη ακρίβεια στην τονικότητα είναι ΥΠΕΡΤΙΜΗΜΕΝΗ.  Και εκεί επάνω πατάνε οι πολλοί καθηγητές φωνητικής για τα άπειρα μαθήματα, και εκεί επάνω θα πατήσουν και οι διάφοροι μουσικοί στο μέλλον για να σε κομπλάρουν.

 

Κατ αρχήν, να σου εξηγήσω κάτι, σχετικά με τη μουσική.  Η μουσική πήρε μία πολύ διαφορετική πορεία μερικές μόνο εκατοντάδες χρόνια πριν -γύρω στο 1700- , όταν κάποιον ονόματι Bartolomeo Cristofori  δημιούργησε το πιάνο." Το όργανο για τους κουφούς"  όπως τότε το ονομάζανε οι μουσικοί που δεν το έβλεπαν με καλό μάτι.

 

Και γιατί για τους κουφούς? Γιατί από την υπέροχη έκταση μουσικών τόνων που υπήρχαν τριγύρω, ο Βαρθολομέος, αποφάσισε να τους κάνει όλους και όλους 12. Σαν να πηγαίνεις στη λαική και να σου λένε "12 βγαίνουν, να τ'αφήσω?" ένα πράγμα.

 

Αυτό λοιπόν λέγεται συγκερασμένη μουσική, και συγκερασμένο σύστημα. Ποιό δηλαδή? Η κατάτμηση της μουσικής οκτάβας σε 12 ίσα μέρη.

Αυτό επέτρεψε πολλά πράγματα να γίνουν στη μουσική. Εκτεταμένη αρμονία, και τεράστια μουσικά σύνολα (όπως η συμφωνική ορχήστρα), που με το ασυγκέραστο σύστημα δεν θα ήταν εφικτό.

 

Ωστόσο υπάρχει μία σειρά από όργανα που εξακολουθούν να ΜΗΝ είναι συγκερασμένα, και άρα μπορούν να παίξουν αυτό που ονομάζεται ΜΙΚΡΟΤΟΝΟΙ, ή ΜΟΡΙΑ. Δηλαδή νότες που βρίσκονται ανάμεσα στις νότες. (όπως είπε ο ζαμπέτας, οχι άσπρα, όχι μαύρα αλλά τις χαραμάδρες)

 

Κάποιος άλλος φίλος εδώ στο εξήγησε με Hz (χέρτζ). ΔΙότι στη φυσική το τονικό ύψος των μουσικών νοτών είναι συγκεκριμένο και μετριέται σε χέρτζ. (συχνότητα, δηλαδή κύκλοι ανά δευυτερόλεπτο αν δεν κάνω λάθος) με πιο διάσημη νότα τη ΛΑ που κουρδίζεται στα 440 χέρτζ σήμερα πια.

 

Στo 441 και πάλι Λά είναι, αλλά είναι αυτό που λένε λίγο ψηλό Λά, ή αλλιώς στοναρισμένο Λα.

 

Εξακολουθούν να υπάρχουν όργανα που δεν είναι συγκερασμένα σήμερα, και που άρα μπορούν να παίξουν ΜΟΡΙΑ.. Τζουράς, ούτι, βιολί και η οικογένειά του, τρομπόνι, και φυσικά πάντα Η ΦΩΝΗ.

Τα κλαρίνα επίσης με κάποιες τεχνικές μπορούν να το κάνουν αυτό. Και το καλάμι των ξύλινων πνευστών παίζει μεγάλο ρόλο στο κούρδισμα.

 

Η αλήθεια είναι πως η τάση της παραδοσιακής ελληνικής μουσικής, είναι ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΤΟΝΙΚΑ ΑΠΟΛΥΤΗ.

Ηπειρώτικα μουσική, Πολυφωνικά τραγούδια, Νησιώτικα, και προπάντων ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ, εντάσουν μικροτόνους στην πρακτική τους.

Είμαστε οι μόνοι "φάλτσοι" της υφηλίου? Φυσικά και όχι. Η περισσότερη ασιατική μουσική είναι μικροτονική, η ινδική επίσης.

 

Και φυσικά όταν περνάμε τον ατλαντικό, θα δούμε πως το Blues και η Jazz -στα φωνητικά- είναι γεμάτες με μικροτόνους και γλυστίματα.

(slides) Τα γλυστρίματα, ή αλλίως glissandi, ή στα ελληνικά γυρίσματα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά "καλώς ενταγμένα φάλτσα" εφ όσον καθορίσαμε ως φάλτσο κάθε τι που βγαίνει έξω από την απόλυτη τονικότητα.

ΟΙ εκφράσεις είσαι χαμηλός ή είσαι ψηλός, αγγλιστί "you re a little sharp / you re a little flat" σημαίνουν ακριβώς αυτό... ότι πάζεις σε κάποιο μόριο κάτω ή πάνω από την ακριβή νότα. Δεν είσαι στο 440, είσαι στο 442 πχ.

 

Προσκαλώ οποιονδήποτε να ακούσει οποιοδήποτε κομμάτι από τη Νina Simone και εάν δεν βρεί έστω και ένα στονάρισμα, .......

Η Nina Simone είναι γνωστή ως η ιέρεια της Jazz και στονάρει σαν τρελή.

 

Ολοι οι τραγουδιστές ΘΑ στονάρουν. Το με πόση αυτοπεπήθηση το κάνεις, είναι αυτό που θα το κάνει να ακουστεί σωστό η όχι.

Ο Miles Davis στονάρει, O Coltrane στονάρει ...Oi πνευστοί στονάρουν, το ίδιο και οι τραγουδιστες. Είναι μοιραίο, Το να προσποιηθείς ότι το ΕΝΝΟΟΥΣΕΣ κάνει όλη τη διαφορά.

 

Οπως είπε ο Davis "Fear not of mistakes, there are none" Μη φοβάστε τα λαθη, δεν υπάρχουν.

 

Ο COltrane είπε "if you play a wrong note, play it 3 times and everyone will think you ment it, now you set a trend" Εάν παίξεις μία λάθος νότα, παίξτην 3 φορές και όλοι θα νομίζουν πως την εννοούσες, και θα δημιουργήσεις μία νέα μόδα.

 

Αυτό λοιπόν κάνουν οι Masters της μουσικής, έχουν μία αυτοπεποίθηση που σπάει κόκαλα.

 

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να αποβάλουν οι μουσικοί, και ειδικά οι τραγουδιστές είναι ο ΦΟΒΟΣ> Και αυτό είναι κάτι που κανένας δάσκαλος δεν στο διδάσκει.

 

Μη φοβάσαι τα φάλτσα. Η τα στοναρίσματα. Η φωνή είναι ΦΥΣΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ, και δεν έχει σωστά κουμπιά για να πατήσεις. Μοιράια στονάρει.

Εχεις δει ποτέ καλλιτεχνικό πατινάζ? Ετσι και πέσουν μία φορά σε ένα άλμα τους, η ψυχολογία τους καταστρέφεται και μοιράια ΘΑ ξαναπέσουν.

Το ίδιο είναι και η φωνή. ΘΑ πέσεις. Κράτα την ψυχολογία σου ψηλά, για να πέσεις όσο γίνεται λιγότερες φορές.

 

Και πάνω απ όλα, η φωνή είναι ψυχολογία και νευρικό σύστημα, χαμογέλα, και δείξε πως εννοείς ΚΑΘΕ νότα που τραγουδάς. ΑΥτό έχει περισσότερη σημασία από οτιδήποτε άλλο.

 

Οι κλασικής σπουδής τραγουδιστές είναι μία άλλη κατηγορία, που έχουν εκπαιδεύσει όλο τους το σώμα να υποστηρίζει την τελειότητα, αλλά επειδή μάλλον δεν σε κόβω για να θες να τραγουδίσεις την AIDA, χαλάρωσε.... Στηνν ελαφριά μουσική ΔΕΝ υπάρχει τελειότητα.... Ιδίως σε μία χώρα όπως η Ελλάδα, που η μικροτονικότητα τρέχει στο αίμα μας, και στα κυτταρά μας.

Φυσικά στον τραγουδιστή, τα πάντα παίζουν ρόλο για την απόλυτη ακρίβεια στην εκφορά μιας νότας. Ψυχολογία, Ορμόνες, ΚΟΥΡΑΣΗ, τοποθέτηση φωνής, αναπνοές και ΑΥΤΪ.

Το αυτί τελευταίο, διότι ΟΛΑ τα αυτιά μια χαρά λειτουργούν. Αλλίως οι άνθρωποι δεν θα είχαν επίγνωση του ότι "φεύγουν " από τη νότα. Επίσης όλοι οι τραγουδιστές στο τέλος του προγράμματός τους τείνουν να στονάρουν διότι έρχεται η κούραση . Δεν έχει να κάνει τόσο με το αυτό, όσο με το τι γίνεται με το όργανό σου....το Οργανό σου είναι όλο σου το σώμα όταν τραγουδάς, γιατί όλο το σώμα μπορεί να είναι ΑΝΤΙΧΕΙΟ>

 

Ενας κιθαρίστας με μία σκευρωμένη ταστιέρα στονάρει, αλλά δεν φταίει το αυτί του προφανώς, φταίει το όργανό του.

Ενας σαξοφωνίστας με χαλασμένο καλάμι επίσης στονάρει, αλλά δεν φταίει το αυτί του για αυτό.....

Τα πάντα είναι θέμα οργάνου. Και σε έναν τραγουδιτή επαναλαμβάνω όργανο είναι όλο του το σώμα.

Για τους υπόλοιπους μουσικούς λοιπόν, λίγος σεβασμός και λίγη ευαισθησία απέναντι στους τραγουδιστές δεν βλάπτει....

 

Για τους τραγουδιστές, λίγη μελέτη της αρμονίας και της μουσικής επίσης δεν βλάπτει......

 

Keep on rockin' you all.....

-----------------
Born to lose, Live to Win

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Asgartha στις 19-03-2011 13:02 ]

Παράθεση: Το μέλος melody-music στις 22-03-2007 στις 14:07 έγραψε...   ..... με εξασκηση ολοι το ιδιο ακουμε. απλα αν δεν εχεις το λεγομενο απολυτο αυτι αλλα ενα μετριο θα σου παρει περισσοτερο χρονο στην εξασκηση. δεν ειναι τιποτα.     ......για την απορια σου σχετικα με το ψηλος μπορω να σου πω οτι αν καποιος ειναι ψηλος δεν σημαινει οτι ειναι και φαλτσος.   ειναι σε καποιον τονο σχετικο με τον τονο που θα επρεπε να τραγουδισει. γιαυτο και δεν ακουγεται φαλτσο. το φαλτσο ειναι   αντελως αλλου. παντως λιγο πολυ παιζουν ρολο η τεχνικη και πως την χρησιμοποιεις, οι αναπνοες, ολα. αλλα κυριως το αφτι.   [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : melody-music στις 22-03-2007 14:09 ]

 

 

 

Οκ λοιπόν, το ιερό δισκοπότηρο του ΑΠΟΛΥΤΟΥ αυτιού στους μουσικούς.

 

 

 

Τι είναι απόλυτο αυτί για αρχή?  Υπάρχει η θεωρία πως πρόκειται για γονίδιο. Απόλυτο αυτί είναι η ικανότητα που έχουν

 

ορισμένοι άνθρωποι να ονομάσουν συγκεκριμένους μουσικούς τόνους.

 

Δηλαδή, παίζεις στον Σγούρο, ένα Ντό, και αμέσως σου λέει, αυτό ήταν ένα Ντό, Του παίζεις ένα φα δίεση και το αναγνωρίζει

 

πάλι.

 

 

 

Ξέρω πως σε πολλούς φαίνεται παράλογο και μία υπερδύναμη. Χμ, ίσως να μήν είναι και τόσο.... Πχ.... εάν σου δείξω ένα

 

πορτοκαλί χρώμα, θα έχεις πρόβλημα να αναγνωρίσεις πως αυτό είναι ένα πορτοκαλί? Μάλλον όχι....

 

 

 

Βέβαια πρέπει πρώτα κάποιος να σου έχει διδάξει πως αυτό το λέμε πορτοκαλί, σωστά?

 

 

 

Ε στη μουσική εκαπίδευση κανένας δεν διδάσκει τα 'μουσικά χρώματα' δυστυχώς.

 

Τώρα αυτό που διδάσκουν όμως, μέσω από μαθήματα που λέγονται Σολφέζ ( ή Ear Training στα πιο μουράτα ωδεία) είναι το

 

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΥΤΙ.

 

(όχι μέτριο, τίποτα δεν είναι μέτριο)

 

Σχετικό αυτί λοιπόν, είναι η ικανότητα να αναγνωρίζεις τι τόνο ακούς αυτή τη στιγμή, σε ΣΧΕΣΗ με κάποιον άλλον. (σχετικό

 

Ντό, Κινητό Ντό κ.ο,κ,)

 

Πχ, σου δείχνω ένα κίτρινο, και μετά σου δείχνω ένα μπλε. Δεν ξέρεις να ονομάσεις τα χρώματα.... Αλλά σε ρωτώ "ποιό από τα

 

δύο χρώματα είναι πιο σκούρο?" Θα μου απαντήσεις το μπλέ -ελπίζω-.

 

ΑΥτός είναι ΣΧΕΤΙΚΟ ΧΡΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΝΟΣ>

 

 

 

Αναγνωρίζεις πως το μπλε είναι πιο σκούρο από το κίτρινο.  Το ίδιο γίνεται  και με τους μουσικούς τόνους, αρχίζεις να

 

αναγνωρίζεις ποιός τόνος βρίσκεται πιο ψηλά από τον άλλον, και σιγά σιγά, αρχίζεις να αναγνωρίζεις ΠΟΣΟ πιο ψηλά

 

βρίσκεται....Πόσα ημητόνια πιο ψηλά....

 

 

 

Αυτό είναι το σχετικό αυτό, και δεν ξέρω εάν εκπαιδεύεται πιο εύκολα ή πιο δύσκολα από το απόλυτο, αλλά ξέρω πως υπάρχει

 

σύστημα για να το εκπαιδεύσεις και στα ωδεία ασχολούνται με αυτό.

 

 

 

Στο ίντερνετ μπορείς να βρεις διάφορες μεθόδους εκπαίδυσης απόλυτου αυτιού (perfect pitch) αλλά δεν ξέρω ποια είναι η

 

αποτελεσματικότητά τους. Θέλω να πιστεύω πως όπως δεν ειναια δύνατο να μάθει κάποιος να ξεχωρίζει το μπλέ από το άσπρο,

 

έτσι δεν είναι αδύνατο να ξεχωρίζει το ντό από το σόλ. Αλλά δεν ξέρω.

 

 

 

Το ότι το απόλυτο αυτί βοηθάει τους τραγουδιστές ή τους μουσικούς γενικότερα είναι ψέμα.

 

Το απόλυτο αυτί, είναι ευλογία και κατάρα. Επειδή μπορούν να ακούσουν ΑΠΟΛΥΤΑ, έστω και η μικρή παρέκλιση τους βγάζει

 

όφ.... Ας προσπαθήσει λοιπόν ένας μουσικός με απόλυτο αυτί να παίξει μαζί με ένα πιάνο που ΔΕΝ είναι κουρδισμένο στο 440 ας

 

πουμε..... Δεν υπάρχει περίπτωση....

 

Οπότε μη μασάς για το απόλυτο αυτί..... Για το σχετικό αυτό, κατέβασε ένα προγραμματάκι που λέγεται ear master shcool και

 

σιγά σιγά θα το κατακτήσεις.

 

 

 

 

 

Σχετικά με το ψηλός και χαμηλός...... Ισα ίσα, εάν τραγουδίσεις ΟΛΟ το τραγούδι 1 μόριο πιο χαμηλα ή πιο ψηλά, απλά θα

 

ακούγεται άσχημα σε όλη τη διάρκεια....Γιατί πολύ απλά πρέπει να κουρδίζεσαι σε σχέση με τη μπάντα που παίζεις. Δεν γίνεται

 

η μπάντα να παίζει το κομμάτι σε τονικότητα Ντό, και εσύ να το τραγουδάς όλο σε τονικότητα Σόλ.... Είναι πολύ κοντινές

 

τονικότητες, αλλά άσχετες.

 

Ούτε γίνεται να το τραγουδάς σε Ντο-1/3 . (κάπου ανάμεσα σε ντό και σί δηλαδή)

 

 

 

Οπότε προτιμότερο είναι να είναι κάποιος "ψηλός" σε κάποιο μόνο σημείο του κομματιού, αλλίως είναι πολυ κουραστικό για τον

 

ακροατή.

 

 

 

Τώρα πολύ ακραία φάλτσα δεν εχω ακούσει ποτέ, όλοι προσεγγίζουν τις νότες...Για την απόλυτη ακρίβεια έχω γράψει άλλο

 

κείμενο

 

 

 

 

Παράθεση: Το μέλος sakisarabatzis στις 10-08-2007 στις 18:00 έγραψε... Εξαρταται απο α] Τα ηχητικα εγκεφαλικα τους κυταρα β]Απο την εκπαιδευση τους στη φωνητικη μουσικη και να ακουν οι ιδιοι πολυ μουσικη και γ]απο τις ορμονες του οργανισμου{που ειναι διαφορετικες σε καθε ανθρωπο.Παντως οταν αγαπα κανεις το τραγούδι αξίζει καθε προσπάθεια....

Ερώτηση πρώτη

             Τί είναι τα ηχητικά εγκεφαλικά κύτταρα?

                Δεύτερη

             Ακούω πολύ μουσική παρόλα αυτά δεν είμαι αηδόνι.Γιατί?

               Τρίτη

             Οι ορμόνες σε κάθε άνθρωπο δεν είναι διαφορετικές, ωστόσο κάθε μία εκκρίνεται σε διαφορετική ποσότητα απο άτομο σε άτομα.Αυτό θέλετε να πέιτε? και αν ναι σε τί επηρεάζουν οι ορμόνες μου τις τραγουδιστικές μου δυνατότητες και με ποιόν τρόπο?

Η ακρίβεια με την οποία τραγουδά κάποιος ένα μουσικό τόνο εξαρτάται από

 

-την ακρίβεια με την οποία ακούει τον τόνο αυτό:Αν ο τραγουδιστής στερείται μουσικού αυτιού όμως δεν μπορεί να ονομαστεί και τραγουδιστής:Για να τραγουδήσει κάποιος προυποτίθεται πως ΑΚΟΥΕΙ...και ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΛΑ...συνήθως τα προβλήματα τότε στον επίδοξο τραγουδιστή μας εμφανίζονται ήδη από τη μεσαία τονική περιοχή του...

-την ακρίβεια με την οποία είναι σε θέση να ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ έναν μουσικό τόνο που ΑΡΙΣΤΑ αντιλαμβάνεται:Αν ας πούμε είχε νμπροστά του ένα πιάνο θα μπορούσε να εκτελέσει αψογα τη μελωδία και να αντιληφθεί και τις μικροιαφορές τονικότητας από ένα κακό κούρδισμα του πιάνου...αν όμως ο ίδιος δοκίμαζε να τραγουδήσει θα στόναρε...ΓΙΑΤΙ?Γιατί πολύ απλά από ε΄να σημειο και μετα ο ελεγχος της φωνης χανεται...τι σημαινει αυτό?Πως από ένα τονικό ύψος κι έπειτα η φωνή βγαίνει απλά ΕΥΚΟΛΑ όχι όμως και ΑΝΕΤΑ...έτσι αν κάποιος καλείται να τραγουδήσει έαν F4 ας πούμε θα πιέσει ''λίγο'' κι αυτό μπορεί να τοννκάνει να χάσει σε ακριβεια και ποιοτηταω του ηχου...'οπου το τραγουδι μπορει να γινει λεγκατο είαι πιο δύσκολο κάποιος να στονάρει μια και απόλυτο και σχετικό αυτί συνδέονται ομαλά με την ευχέρεια του φωνητικού μουσικού μας οργάνου...

 

Κάποτε πολύ πριν ασχοληθώ με την καλλιέργεια της δικής μου φωνής άκουγα διάφορους τραγουδιστές κι έλεγα ''είναι φωνάρες''...ήταν τραγουδιστές τυχαίοι που τραγουδούσαν σε ταβερνάκια κτλ...Αργότερα άρχισα να αντιλαμβάνομαι όλο και καλύτερα τι σημαίνει τραγουδιστης α β και γ κατηγορίας...να καταλαβαίνω καλύτερα την κακή από τη μέτρια η την πραγματικά καλή φωνή...να ακούω τα στοναρίσματα τους...

Στα ριάλιτι πάνε κατά κανόνα τραγουδιστες Γ κατηγορίας αντικειμενικά...οι εξαιρέσεις είναι ΜΙΑ ΔΥΟ...

σχετικά με το αυτί, γενικά αν δεν υπάρχει παθολογικός παράγοντας (πχ να έχεις πρόβλημα με τα αυτιά σου), το να μπορείς να πιάνεις το φάλτσο/στονάρισμα είναι θέμα εξοικείωσης...

όπως μπορείς να καταλάβεις πότε κάποιος είναι έλληνας ή ξένος όταν μιλά, με τον ήχο που βάζει στις λέξεις, έτσι μπορείς να πιάσεις και πότε κάποιος είναι σωστά τοποθετημένος επάνω στη νότα ή είναι 100 μίλια έξω... Απλά πρέπει να γνωρίζεις καλά ποιός είναι ο ήχος της, και για να το μάθεις αυτό θέλει εξάσκηση.

Προφανώς δεν είναι όλοι όταν ξεκινάνε το ίδιο γιατί μπορεί να έχουν άλλες εμπειρίες (π.χ. ξέρουν τί είναι το ντο ή το λα) ή και ακούσματα....

Παράθεση: Το μέλος Asgartha στις 19.03.2011, 12:53 έγραψε... Τί είναι φάλτσο και τι στονάρισμα, και τι φωνητική οεο? Και που οφείλονται όλα αυτά?   Είναι οι ερωτήσεις του εκατομμυρίου, και αυτό φαίνεται από τις απαντήσεις που έχεις ήδη πάρει.   Η αλήθεια είναι μία..... Η απόλυτη ακρίβεια στην τονικότητα είναι ΥΠΕΡΤΙΜΗΜΕΝΗ.  Και εκεί επάνω πατάνε οι πολλοί καθηγητές φωνητικής για τα άπειρα μαθήματα, και εκεί επάνω θα πατήσουν και οι διάφοροι μουσικοί στο μέλλον για να σε κομπλάρουν.   Κατ αρχήν, να σου εξηγήσω κάτι, σχετικά με τη μουσική.  Η μουσική πήρε μία πολύ διαφορετική πορεία μερικές μόνο εκατοντάδες χρόνια πριν -γύρω στο 1700- , όταν κάποιον ονόματι Bartolomeo Cristofori  δημιούργησε το πιάνο." Το όργανο για τους κουφούς"  όπως τότε το ονομάζανε οι μουσικοί που δεν το έβλεπαν με καλό μάτι.   Και γιατί για τους κουφούς? Γιατί από την υπέροχη έκταση μουσικών τόνων που υπήρχαν τριγύρω, ο Βαρθολομέος, αποφάσισε να τους κάνει όλους και όλους 12. Σαν να πηγαίνεις στη λαική και να σου λένε "12 βγαίνουν, να τ'αφήσω?" ένα πράγμα.   Αυτό λοιπόν λέγεται συγκερασμένη μουσική, και συγκερασμένο σύστημα. Ποιό δηλαδή? Η κατάτμηση της μουσικής οκτάβας σε 12 ίσα μέρη. Αυτό επέτρεψε πολλά πράγματα να γίνουν στη μουσική. Εκτεταμένη αρμονία, και τεράστια μουσικά σύνολα (όπως η συμφωνική ορχήστρα), που με το ασυγκέραστο σύστημα δεν θα ήταν εφικτό.   Ωστόσο υπάρχει μία σειρά από όργανα που εξακολουθούν να ΜΗΝ είναι συγκερασμένα, και άρα μπορούν να παίξουν αυτό που ονομάζεται ΜΙΚΡΟΤΟΝΟΙ, ή ΜΟΡΙΑ. Δηλαδή νότες που βρίσκονται ανάμεσα στις νότες. (όπως είπε ο ζαμπέτας, οχι άσπρα, όχι μαύρα αλλά τις χαραμάδρες)   Κάποιος άλλος φίλος εδώ στο εξήγησε με Hz (χέρτζ). ΔΙότι στη φυσική το τονικό ύψος των μουσικών νοτών είναι συγκεκριμένο και μετριέται σε χέρτζ. (συχνότητα, δηλαδή κύκλοι ανά δευυτερόλεπτο αν δεν κάνω λάθος) με πιο διάσημη νότα τη ΛΑ που κουρδίζεται στα 440 χέρτζ σήμερα πια.   Στo 441 και πάλι Λά είναι, αλλά είναι αυτό που λένε λίγο ψηλό Λά, ή αλλιώς στοναρισμένο Λα.   Εξακολουθούν να υπάρχουν όργανα που δεν είναι συγκερασμένα σήμερα, και που άρα μπορούν να παίξουν ΜΟΡΙΑ.. Τζουράς, ούτι, βιολί και η οικογένειά του, τρομπόνι, και φυσικά πάντα Η ΦΩΝΗ. Τα κλαρίνα επίσης με κάποιες τεχνικές μπορούν να το κάνουν αυτό. Και το καλάμι των ξύλινων πνευστών παίζει μεγάλο ρόλο στο κούρδισμα.   Η αλήθεια είναι πως η τάση της παραδοσιακής ελληνικής μουσικής, είναι ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΤΟΝΙΚΑ ΑΠΟΛΥΤΗ. Ηπειρώτικα μουσική, Πολυφωνικά τραγούδια, Νησιώτικα, και προπάντων ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ, εντάσουν μικροτόνους στην πρακτική τους. Είμαστε οι μόνοι "φάλτσοι" της υφηλίου? Φυσικά και όχι. Η περισσότερη ασιατική μουσική είναι μικροτονική, η ινδική επίσης.   Και φυσικά όταν περνάμε τον ατλαντικό, θα δούμε πως το Blues και η Jazz -στα φωνητικά- είναι γεμάτες με μικροτόνους και γλυστίματα. (slides) Τα γλυστρίματα, ή αλλίως glissandi, ή στα ελληνικά γυρίσματα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά "καλώς ενταγμένα φάλτσα" εφ όσον καθορίσαμε ως φάλτσο κάθε τι που βγαίνει έξω από την απόλυτη τονικότητα. ΟΙ εκφράσεις είσαι χαμηλός ή είσαι ψηλός, αγγλιστί "you re a little sharp / you re a little flat" σημαίνουν ακριβώς αυτό... ότι πάζεις σε κάποιο μόριο κάτω ή πάνω από την ακριβή νότα. Δεν είσαι στο 440, είσαι στο 442 πχ.   Προσκαλώ οποιονδήποτε να ακούσει οποιοδήποτε κομμάτι από τη Νina Simone και εάν δεν βρεί έστω και ένα στονάρισμα, ....... Η Nina Simone είναι γνωστή ως η ιέρεια της Jazz και στονάρει σαν τρελή.   Ολοι οι τραγουδιστές ΘΑ στονάρουν. Το με πόση αυτοπεπήθηση το κάνεις, είναι αυτό που θα το κάνει να ακουστεί σωστό η όχι. Ο Miles Davis στονάρει, O Coltrane στονάρει ...Oi πνευστοί στονάρουν, το ίδιο και οι τραγουδιστες. Είναι μοιραίο, Το να προσποιηθείς ότι το ΕΝΝΟΟΥΣΕΣ κάνει όλη τη διαφορά.   Οπως είπε ο Davis "Fear not of mistakes, there are none" Μη φοβάστε τα λαθη, δεν υπάρχουν.   Ο COltrane είπε "if you play a wrong note, play it 3 times and everyone will think you ment it, now you set a trend" Εάν παίξεις μία λάθος νότα, παίξτην 3 φορές και όλοι θα νομίζουν πως την εννοούσες, και θα δημιουργήσεις μία νέα μόδα.   Αυτό λοιπόν κάνουν οι Masters της μουσικής, έχουν μία αυτοπεποίθηση που σπάει κόκαλα.   Το πρώτο πράγμα που πρέπει να αποβάλουν οι μουσικοί, και ειδικά οι τραγουδιστές είναι ο ΦΟΒΟΣ> Και αυτό είναι κάτι που κανένας δάσκαλος δεν στο διδάσκει.   Μη φοβάσαι τα φάλτσα. Η τα στοναρίσματα. Η φωνή είναι ΦΥΣΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ, και δεν έχει σωστά κουμπιά για να πατήσεις. Μοιράια στονάρει. Εχεις δει ποτέ καλλιτεχνικό πατινάζ? Ετσι και πέσουν μία φορά σε ένα άλμα τους, η ψυχολογία τους καταστρέφεται και μοιράια ΘΑ ξαναπέσουν. Το ίδιο είναι και η φωνή. ΘΑ πέσεις. Κράτα την ψυχολογία σου ψηλά, για να πέσεις όσο γίνεται λιγότερες φορές.   Και πάνω απ όλα, η φωνή είναι ψυχολογία και νευρικό σύστημα, χαμογέλα, και δείξε πως εννοείς ΚΑΘΕ νότα που τραγουδάς. ΑΥτό έχει περισσότερη σημασία από οτιδήποτε άλλο.   Οι κλασικής σπουδής τραγουδιστές είναι μία άλλη κατηγορία, που έχουν εκπαιδεύσει όλο τους το σώμα να υποστηρίζει την τελειότητα, αλλά επειδή μάλλον δεν σε κόβω για να θες να τραγουδίσεις την AIDA, χαλάρωσε.... Στηνν ελαφριά μουσική ΔΕΝ υπάρχει τελειότητα.... Ιδίως σε μία χώρα όπως η Ελλάδα, που η μικροτονικότητα τρέχει στο αίμα μας, και στα κυτταρά μας. Φυσικά στον τραγουδιστή, τα πάντα παίζουν ρόλο για την απόλυτη ακρίβεια στην εκφορά μιας νότας. Ψυχολογία, Ορμόνες, ΚΟΥΡΑΣΗ, τοποθέτηση φωνής, αναπνοές και ΑΥΤΪ. Το αυτί τελευταίο, διότι ΟΛΑ τα αυτιά μια χαρά λειτουργούν. Αλλίως οι άνθρωποι δεν θα είχαν επίγνωση του ότι "φεύγουν " από τη νότα. Επίσης όλοι οι τραγουδιστές στο τέλος του προγράμματός τους τείνουν να στονάρουν διότι έρχεται η κούραση . Δεν έχει να κάνει τόσο με το αυτό, όσο με το τι γίνεται με το όργανό σου....το Οργανό σου είναι όλο σου το σώμα όταν τραγουδάς, γιατί όλο το σώμα μπορεί να είναι ΑΝΤΙΧΕΙΟ>   Ενας κιθαρίστας με μία σκευρωμένη ταστιέρα στονάρει, αλλά δεν φταίει το αυτί του προφανώς, φταίει το όργανό του. Ενας σαξοφωνίστας με χαλασμένο καλάμι επίσης στονάρει, αλλά δεν φταίει το αυτί του για αυτό..... Τα πάντα είναι θέμα οργάνου. Και σε έναν τραγουδιτή επαναλαμβάνω όργανο είναι όλο του το σώμα. Για τους υπόλοιπους μουσικούς λοιπόν, λίγος σεβασμός και λίγη ευαισθησία απέναντι στους τραγουδιστές δεν βλάπτει....   Για τους τραγουδιστές, λίγη μελέτη της αρμονίας και της μουσικής επίσης δεν βλάπτει......   Keep on rockin' you all..... ----------------- Born to lose, Live to Win [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Asgartha στις 19-03-2011 13:02 ]

Θέτεις το πολύ ενδιαφέρον θέμα των μη συγκερασμένων μουσικών δρόμων.

Τα φάλτσα όταν γίνονται από έλλειψη μουσικότητας και παράγουν ένα κακό ηχητικό.αποτέλεσμα είναι ανεπιθύμητα.

Όταν εκπαιδεύεται κάποιος πρέπει να μάθει να τραγουδά με ακρίβεια στον τόνο.

Όταν το καταφέρει αυτό άνετα κι όταν μάθει να πηγαίνει "από το δρόμο" τότε μπορεί να εξερευνήσει "off road" καταστάσεις με επιτηδευμένα στοναρίσματα που γίνονται για να βγάλουν συναίσθημα και να τονίσουν το μεγαλείο της ψυχής μιας μεστής εκτέλεσης(βλ Μητροπάνο)

[ τροποποιήθηκε από τον/την freddieKrueger, 21-04-2021 19:50 ]