Η συμβουλή σας?

Γεια σας!Τυχαία σήμερα ανακάλυψα το site αυτό στην προσπάθεια μου να λύσω ένα πρόβλημα που με απασχολεί εδώ και καιρό συγκεκριμένα εδώ και χρόνια.Εχω ασχοληθεί κάποια χρόνια με τη μουσική και συγκεκριμένα με πιάνο και αρμόνιο.Ξεκίνησα στα 6 και για 6 χρόνια ασχολήθηκα με αρμόνιο και άλλα τόσα με πιάνο.Δεν ξεκίνησα σε ωδείο αλλά στο πολιτιστικό κέντρο του δήμου της πόλης και αφού διαπίστωσα οτι η μουσική εκρυβε κάτ το ξεχωριστό γράφτηκα σε ωδείο.Εκεί αρχισαν και τέλειωσαν όλα.Οι γονείς μου επειδή είδαν την αγάπη μου για το πιάνο και παρα τις οικονομικές στενότητες αποφάσισαν να μου πάρουν πιάνο.Μετά απο 2 χρόνια στο Ωδείο και αφου είχα φτάσει στη Μέση τα παράτησα όλα.Τώρα συνειδητοποιώ οτι έφταιγε μάλλον η καθηγήτρια πιάνου που μο δημιούργησε μια αποστροφή.Το χειρότερο είναι οτι πίεσα τους γονείς μου να πουλήσουν το πιάνο γιατί δν ήθελα ούτε να το βλέπω.Τωρα πια πρέπει να παραδεχτώ πόσο πολυ μου λείπει αυτή η σχέση μου με τη μουσική.Ψάχνω να βρω τρόπους να ξεκινήσω οχι μονο πιάνο αλλα και μαθηματα αρμονιας αλλα φοβαμαι οτι ειναι αργα.Ασε που οι γονεις μου δεν θα με εμπιστευτουν ξανα και θα με κυνηγησουν αν τους πω να αγοράσω πάλι πιάνοκαι να αρχίσουμε πάλι να πληρώνουμε ωδεία.Σκέφτηκα να ξεκινήσω κιθάρα 'η αρμόνιο που ηδη εχω αλλα μου φαινονται πολυ λιγα μπροστα στο πιανο.

Ιδιαίτερα στα μαθήματα μουσικής είναι πάρα πολύ σημαντικό να υπάρχει μια πάρα πολύ καλή σχέση μεταξύ δασκάλου και μαθητή και ο πρώτος πρέπει να είναι ΔΑΣΚΑΛΟΣ με όλη τη σημασία της λέξης. Δεν είναι λίγες οι φορές που είναι οι κύριοι υπεύθυνοι, όπως και στη δική σου περίπτωση, για την παραίτηση και πολλές φορές αποστροφή των παιδιών απο τη μουσική. Εσύ όμως είσαι πιστεύω τυχερή και τελικά συνειδητοποίησες ότι αγαπάς πραγματικά τη μουσική και θέλεις να συνεχίσεις. Θα πω το κοινότυπο "ποτέ δεν είναι αργά" γιατί το πιστεύω ειληκρινά και απορώ γιατί το λές αυτό αφού είσαι ΜΟΝΟ 20 χρονών. Όσον αφορά το πιάνο πιστεύω και ελπίζω ότι αφού αποδείξεις στους γονείς σου πόσο πιστεύεις και αγαπάς αυτό που κάνεις θα έχεις την κατάλληλη υποστήριξη και βοήθεια. Καλή αρχή για δεύτερη φορά...

Aφού το θέλεις να το κάνεις γιατί θα σε κυνηγά πάντα.
Eγώ είμαι 27 και πριν 3 χρόνια πήγα πρώτη φορά σε ωδείο.

Δεν είσαι καθόλου μεγάλος, 20 χρονών είναι μια χαρά. Για σκέψου, αν δεν το αρχίσεις τώρα θα το αρχίσεις αργότερα που θα είσαι σε μεγαλύτερη ηλικία.
Kαλό είναι αφού έχεις την επιθυμία να μην αφήνεις το χρόνο να περνά (γιατί πάλι θα το μετανιώσεις).

Όσο για το πιάνο, λύσεις υπάρχουν....
Yπάρχουν τα μεταχειρισμένα.
Έχω δει στη χρυσή ευκαιρία κάποιους να χαρίζουν πιάνα κατά καιρούς
(www.xe.gr)
και τέλος μπορείς να πηγαίνεις να μελετάς στο πιάνο του ωδείου σου (στη χειρότερη περίπτωση)...

εκτός αν πάλι δεν είσαι σίγουρος και αλλάξεις γνώμη.

Πάνω απ όλα όμως βρες έναν καλό δάσκαλο και όλα τα άλλα έρχονται.

Ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα....
Αποφάσισε τι πραγματικά θέλεις να κάνεις και κάντο....
Το μόνο πράγμα που πρέπει να προσέξεις είναι να μην μετανιώσεις για αυτό που θα διαλέξεις.....
Καλή τύχη...

Quote:

Το μέλος johnpsilos στις 08-03-2006 στις 15:35 έγραψε: Ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα.... Αποφάσισε τι πραγματικά θέλεις να κάνεις και κάντο.... Το μόνο πράγμα που πρέπει να προσέξεις είναι να μην μετανιώσεις για αυτό που θα διαλέξεις..... Καλή τύχη..

synfwvw apolytos giannaki mou

every saint has a past every sinner has a future!!!!!!!!!


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : vouliakis στις 10-03-2006 23:28 ]

Ετχαριστώ πολύ τον καθένα σας ξεχωριστά!Επειδή οι παρέες μου δεν έχουν πολύ σχέση με τη μουσική ήταν πολύ σημαντικό να ακούσε τέτοιες σκέψεις από νέους.Ελπίζω να βοηθήσουν και στην πράξη.Πραγματικά ζηλεύω τη σχέση που έχετε με τη μουσική και ελπίζω να έχετε ήδη συνειδητοποιήσει πόσο τυχεροί είστε!και πάλι ευχαριστώ!!!!!!!!!!

Αχ αχ αχ....τι άλλο να πώ??
Έχω ακούσει ΤΟΣΑ μα ΤΟΣΑ πολλά παραδείγματα μαθητών που παράτησαν την μουσική επειδή έπεσαν σε λάθος δάσκαλο.Ακόμα κάποια ωδεία δεν έχουν καταλάβει οτι ο δάσκαλος μουσικής( γενικά οι δάσκαλοι μαθημάτων που σχετίζοντε με την τέχνη ) δέν είναι απλό θέμα.Εκτός ότι πρέπει να ξέρει μουσική πρέπει να έχουν σαν γνωμονα ότι διδάσκουν μια τέχνη και όχι απλά μια επιστήμη όπως όλες τις άλλες.Ασ μην κουράσω άλλο όμως....η μουσική και δη η καλλιτεχνική διδασκαλία έιναι μεγάλο προς συζήτηση κεφάλαιο.

ΥΓ. προς τον/την fundimi


ΞΕΚΙΝΑ ΧΑΝΆ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ....ΑΝ ΠΕΣΕΙΣ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΠΑΛΙ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΑΠΛΑ ΑΛΛΑΞΕ ΚΑΙ ΒΡΕΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΘΑ ΣΕ ΕΜΠΝΕΕΙ!!ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Όμορφος ο προβληματισμός σου.
Να θυμάσε μόνο κάτι. Η μουσική είναι μία πάρα πολύ ωραία γυναίκα. Είναι μία γυναίκα τόσο πρόστυχη και τσούλα όσο και στοργική σαν μία μάνα.Τόσο ατίθαση όσο και ρομαντική σαν ένα κοριτσάκι 13 ετών. Δέν την ενδιαφέρει πόσο χρονών θα είναι ο συνοδός της ή τί ρούχα θα φοράει. Άν θα την πάει βόλτα σε ακριβά μαγαζιά ή θα φάει πασατέμπο μαζί του σε κανά παγκάκι. Έχει πολλά πρόσωπα. Άν την αγαπήσεις θα σε αγαπήσει και αυτή πιό πολύ από ότι νομίζεις. Το κακό είναι ότι άν καταφέρεις να την κάνεις να αγαπήσει αυτό που είσαι..., δε γλυτώνεις εύκολα. Πρέπει να το πάρεις απόφαση ότι κουβαλάς κατάρα μεγάλη επάνω σου όπως όλοι μας και θα ταλαιπωρηθείς πολύ. Μήν τα παρατήσεις όποια και αν είναι τα προβλήμα που αντιμετωπίζεις. Έχουμε μείνει πολλές μέρες χωρίς φαγητό για να κάνουμε κάτι σε αυτό τον χώρο, αυτό πρέπει να σου δίνει λίγο θάρρος. Θα έρθουν στιγμές που η μόνη σου συντροφιά θα είναι η μουσική. Δέν έχει καμία σημασία άν την ερμηνεύεις παίζοντας κιθάρα ή πιάνο ή μπαγλαμά ή βιολί. Καλή σου μέρα.