kalispera
pisteyo pos h sfentona tha akoygete gia panta opos kai i istoria toy william george allum afoy oi sxeseis adron-ginekon xeirotereyoyn me to kairo...oi treloi omos oniropoloi panta ua yparxoyn
den exi graftei th teleytea 5aetia ala einai panta epikairo
tha elega omos kai to matia moy gi aloy apo toys piks laks
To ΠΟΡΤΟ ΡΙΚΟτου Σταμάτη Μεσημέρη-Αλκη Αλκαίου με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου πιστεύω ότι θα ακούγεται ολοένα και περισσότερο τις επόμενες δεκαετίες ιδιαίτερα για τους ανθρώπους εκείνους που αναζητούν απεγνωσμένα μιά χαραμάδα στον ήλιο και το δικαίωμα στο όνειρο[στη τρέλλα-στην ουτοπία].
Το "Διδυμότειχο μπλούζ", αν και γράφτηκε πριν αρκετά χρόνια, πιστεύω πως είναι απ' τα τραγούδια που σηματοδοτούν μια εποχή και θα ακούγεται για αρκετά χρόνια.
Pistevw oti tragoudia p tha minoun an kai emena den einai kai apo ta kalitera m einai to "sanazitw sti salloniki -mitropanos" kai to monaksia mou ola -PIX LAX"
Το μέλος Brokenchord στις 27-11-2005 στις 22:30 έγραψε:
Διδυμότειχο Μπλούζ,¨Αυρα, dust in the wind , Wind of chenge, Πόσο σε θέλω,Δεν είναι έτσι η αγάπη,Another Brick in the Wall,Every breath you take,It's A Heartache,Τι είναι αυτό που μας ενώνει,Δεν θα δακρύσω πια για σένα,I can't live,Clocks,The Sounds of Silence,reflections real ilusions,Νυχτα πάρ΄την,Πάρε με,Μ΄αρέσει να μην λέω πολλά,Αγέρα μου δραπέτη,Ξένοι τόποι,Δεν κατάλαβα.................. και πόσα άλλα που τώρα δεν μου έρχωντε στο μιαλό γιατι ειναι παραχωνιασμένα βαθια μέσα στην καρδιά .......
Συμφωνώ Brokenchord...
here i am, rock you like a hurricane...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : STR στις 03-05-2006 21:03 ]
Στο τόπικ αυτό κάποιος γράφει για το "Αν Μου Τηλεφωνούσες" αλλά και για τον ίδιο τον Μιχάλη Χατζηγιάννη και συμφωνώ σε όσα λέει.Άλλωστε είμαι θαυμάστρια του έργου του Μιχάλη.Anyway,θεωρώ ότι υπάρχουν τραγούδια που θα έπρεπε να ακουστούν για να διαγράψουν τη δική τους διαχρονική πορεία!!! Κάποια από αυτά που τη συγκεκριμένη στιγμή μπορώ να θυμηθώ είναι :
1)Παράξενη Γιορτή-Μιχάλης Χατζηγιάννης
2)Πόσες Βροχές,Πόσοι Χειμώνες- -//-
3)Στην Αγάπη Μείνε- -//-
4)Το Δάκρυ- -//-
5)Προσπαθώ- -//-
6)Σ'έψαξα,Σ'έχασα- -//-
7) Αγαίο-Άλκηστις Πρωτοψάλτη
8)Το Γλυκό Της Το Παιδί-Ζακ Στεφάνου
9)Δεν Είναι Αργά- Ανδριάννα Μπάμπαλη
10)That I Would Be Good-Alanis Morissette
11)Ironic- -//-
12)Forgive Me Love- -//-
Ξεφεύγοντας καπως απ'το θέμα,κάτι για το οποίο ζητώ συγγνώμη, σας προτείνω να ακούσετε αυτά τα τραγούδια-εάν δεν το έχετε κάνει ως τώρα- γιατί μπορεί να έχει περάσει καιρός απ'την κυκλοφορία τους αλλά "Δεν είναι αργά για θαύματα"....
Χμ........Τους floyd τους έχω ικανούς να τους ακούν τα δισέγγονα των δισέγγονών μου...Αλλά εκτός από διαχρονικές αξίες όπως αυτό το συγκρότημα...μάλλον ο προσκυνητής του Αλκίνοου και ο Αύγουστος του Παπάζογλου...Και δύο ακόμα που πιστεύω ότι δεν πρόκειται να πεθάνουν ποτε:Commandante Che Guevara και γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
"Pou nai ta xronia", Stavros Kougioumtzis
to tragoudane akoma kai paidakia, alla kai atoma pou kathe allo para tetoia mousiki agapoun(xwris na exw katalixei akoma an auto, to teleftaio, einai kalo i kako...) to tragoudi ,pantws, einai melwdikotato kai tryferotato...einai monadiko...
Πιστεύω οτι τα καλά τραγούδια όποιου στυλ και να είναι δεν θα χαθούν ποτέ.
π.χ Το Για Ένα Κομμάτι Ψωμί,Το Υπόγειο και τα κόριτσια της συγγνώμης από Χάρη & Πάνο Κατσιμίχα!
