Τι είναι αυτό που σας φτιάχνει την διάθεση όταν είστε χάλια?

Είναι εκείνες οι στιγμές που νιώθω ότι δεν με χωράει ό τόπος!
Όλα που φαίνονται χάλια!
Τα λάθη μου και οι αποτυχίες της ζωής τριγυρίζουν στο μυαλό μου, μου ξυπνούν μνήμες και με γονατίζουν!
Ατελείωτα και αναπάντητα γιατί κυκλώνουν τις σκέψεις μου και νιώθω σαν να υπάρχω αλλά να μη ζω!
Αυτές τις στιγμές θέλω να ξεσπάσω και όχι με το να ουρλιάξω βέβαια (αν και αυτό είναι μια λύση!)
Σε όλες μου τις στιγμές (καλές και κακές) η μουσική είναι συντροφιά μου.
Τραγούδια που οι στίχοι τους μου λένε κάτι…έτσι και αυτές τις ώρες το ραδιόφωνο(Cd player αν προτιμάτε) παίζει μελαγχολικά τραγούδια επίτηδες (γιατί ούτως ή άλλως μου αρέσει να ακούω μελαγχολικά τραγούδια σε ότι κατάσταση και να είμαι) ώστε να με βοηθήσουν λίγο παραπάνω να σπαράξω στο κλάμα!
Πάντα έχω διπλά μου ένα τετράδιο για τις δύσκολες ώρες, έτσι ,
ακούω μουσική , κλαίω και γράφω ότι που κατέβει στο κεφάλι!
Η κατάσταση αυτή κρατάει κάμποση ώρα….Έτσι ξεσπάω και κατά περίεργο τρόπο μετά νιώθω καλύτερα!
Σηκώνομαι, ανοίγω τα παράθυρα για να μπει καθαρός αέρας , βάζω κάτι πιο εύθυμο να παίζει και είτε συνεχίζω να μένω μόνη είτε επιδιώκω να βρεθώ με αγαπημένα πρόσωπα.
Είναι και κάποιες φορές βέβαια που η διαδικασία του γραψίματος αντικαθιστάτε με τον ύπνο!
Πιέζω δηλαδή τον εαυτό μου να κοιμηθεί για να μη σκέφτεται!
Σε αυτή την περίπτωση τα αποτελέσματα δεν είναι πάντα τα επιθυμητά!
Αυτές τις αντιδράσεις βέβαια τις έχω όταν είμαι σπίτι….αν είμαι στην δουλειά για παράδειγμα απλά παρακαλάω να περάσει ώρα για να πάω σπίτι και να κάνω τα παραπάνω ή τελος πάντων κάποια απ' τα παραπάνω!



Εσείς , έχετε τέτοιες ή παρόμοιες στιγμές ?
Και αν ναι τι σας κάνει να αισθάνεστε καλύτερα?





[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Emaki στις 20-03-2006 19:36 ]

...φοραω την στολη βαζω στην πλατη τις μπουκαλες και χαλαρωνω κοιτοντας τον απιστευτο ελληνικο βυθο...

ο χρονος και τιποτα αλλο

Τα κλάμα είναι από τα μεγαλύτερα δώρα που μας έδωσε η φύση.Μέσα από αυτό φεύγει η αρνητική μας ενέργεια, ξεμπλοκάρει ο εγκέφαλος, πολλές φορές μέσα από αυτό συγχωρούμε τον εαυτό μας.
'Ισως με αυτά που θα πώ να γίνω βαρετή ή περίεργη...
Είναι υγειές να δεχόμαστε ότι έχουμε κάνει σφάλματα στη ζωή μας.Τίποτα όμως δεν έχει ουσία αν ξανακάνουμε το ίδιο λάθος και αν δεν ανοίξουμε το κεφάλι μας να βρουμε τι δεν πάει καλά με τον εαυτό μας.
Το να ξεσπάς στο γράψιμο επίσεις βοηθάει πολύ.
Γενικά δε χρειάζεται να φοβόμαστε τις φορές που είμαστε χάλια.'Οσο και αν φανεί περίεργο ίσως σε μερικούς, απόλαυσε αυτές τις δύσκολες στιγμές, είναι μέρος τις ζωής....και αν δεν υπήρχαν αυτές δεν θα εκτιμούσαμε τις καλές ούτε θα προσπαθούσαμε για κάτι καλύτερο.Θα ήταν βαρετή η ζωή αν δεν είχε ποικιλία συναισθημάτων!

Το κλαμα, να μιλαω στα αγαπημενα μου προσωπα και να αναλυω και να ψαχνω και την πιο μικρη λεπτομερεια, η μουσικη και το σπαραγμα στο κλαμα, να κανω χαλια το δωματιο μου και να το ξαναμαζευω...να βλεπω εργα και να κλαιω...

Όταν μπορώ μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας με τα πόδια για 1-2 ώρες...Είναι αρκετό για να νιώσω λίιιιιιιιιιιιιγο καλύτερα!
Αλλιώς ίσως γράψω αυτό που με απασχολεί κάπου και έτσι ξελαφρώνω λιγάκι...Είναι σαν να τα λέω σε κάποιον!

Kanapes, agaphmenh mousiki sto cd kai ena whiskey sto xeri...

Ενα ποτήρι απ' το αγαπημένο μου ουίσκι,κάποιο βιβλίο κατά προτίμηση μυθιστόρημα,
μουσική στο cd ,σε τέτοιες περιπτώσεις διαλέγω 2 τραγούδια "κόκκινο θολό φεγγάρι"
και "τάνγκο" τα οποία δε κουράζομαι να τ' ακούω,και τσιγάρο. Α και μη ξεχάσω. Τα τηλέφωνα σε τέτοιες καταστάσεις ΠΑΝΤΑ ΚΛΕΙΣΤΑ.

Ο Prince , ο Coltrane , ο Jamiroquai ... (του νέημ ε φιού...)

Mονο ακουγοντας μουσικη μου περναει
Και κανοντας θετικες σκεψεις.

Το κλάμα, και μια βόλτα στην θάλασσα σε συγκεκριμένο βραχάκι. Αν έχει και σχετικά καλή θερμοκρασία και καιρό (δηλ. πάνω από 15 βαθμούς και ήλιο), το ξέσπασμα συνοδεύεται από βουτιά...

Το να πηγαίνω μονος μου βόλτα με ή χωρίς αυτοκίνητο,να μιλάω μονος μου,να χαμογελάω,να διαβάζω "ψυχολογία" και όλ'αυτα με την συνοδεία μουσικής.

Metal και σάκος του μποξ. Οι καλοί φίλοι μπορούν επίσης να βοηθήσουν αλλά συνήθως δεν ξέρω ούτε εγώ ο ίδιος γιατί είμαι έτσι.

Πολύ μουσική και κλάμα, ανάλογα την περίσταση βέβαια...

Φιλοι........μουσικη..........κλαμα............

Κλαίω πάρα πολύ....εξαντλούμε και μετά κοιμάμαι...όταν ξυπνάω νοιώθω αυτό που πέρασα αλλά είμαι πιο ήρεμη,σχεδόν γαλήνια..αυτό γίνεται όταν είμαι πραγματικά πάρα πάρα πολυ χάλια αλλά υπάρχουν και κάποιες άλλες φορές που μια μόνο βόλτα με το αυτοκίνητο με την κατάλληλη μουσική, μου κάνουν καλό...

πρωτα κλεινομαι καπου και κλαιω μεχρι να μου περασει[κανα 2 ωρες...]
υστερα παιρνω τηλεφωνο καποια φιλη μου...αυτο πραγματικα με ηρεμει.... η Δαναη
[danaisofianoupetraki] ξερει....

Quote:

Το μέλος anastasisk στις 21-03-2006 στις 16:18 έγραψε: Το να πηγαίνω μονος μου βόλτα με ή χωρίς αυτοκίνητο,να μιλάω μονος μου,να χαμογελάω,να διαβάζω "ψυχολογία" και όλ'αυτα με την συνοδεία μουσικής.

...να μιλάω μονος μου...

Και νόμιζα ότι ημουν η μόνη που μιλάει μόνη της κάποιες στιγμές!
Λες να χρειαζομαστε τρελογιατρό?

Όλες οι μάχες στη ζωή, μας μαθαίνουν κάτι , ακόμη κι εκείνες που χάνουμε...


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Emaki στις 22-03-2006 14:17 ]


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Emaki στις 22-03-2006 18:35 ]

Χάλια?????
Ποιός είναι χάλια????

Να κάνω υπομονή (η υπομονή είναι πικρή, μα τα φρούτα της γλυκά).........θα περάσει.......και να σκέφτομαι ότι υπάρχουν πολύ χειρότερα πράγματα στο κόσμο, από αυτά που συμβαίνουν σε μένα....γιατί όντως υπάρχουν.....ΔΥΣΤΥΧΩΣ!!!
Επίσης.....να ανεβαίνω σε βουνά, να περπατώ, να φωτογραφίζω (είμαι συλλέκτης στιγμών), να κάνω βόλτες με το Beetle....αν και το έχω παραμελήσει....να κάθομαι σε ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος στο Πόρτο και να κοιτώ και να ακούω τη θάλασσα (σε τέτοιες περιπτώσεις ....i mean χάλια.....προτιμώ κακοκαιρία!!!!!)......και διάφορα άλλα τεχνάσματα ......ε...βοηθάει και το μέρος που μένω....BELIEVE ME!!!!

GOOD THINGS COME TO THOSE WHO WAIT !


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : TwoIslands στις 22-03-2006 15:31 ]


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : TwoIslands στις 22-03-2006 16:09 ]