[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : okanenas στις 29-10-2006 12:44 ]
|
|
|
|
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : margo στις 22-06-2007 17:33 ]
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν αποκάλεσα εγώ τον Μπιθικώτση τραγουδιστή του "Στου μπελαμή το ουζερί῾ Γιατί κάποιοι αντέδρασαν έτσι; Τον σκοπό μου τον πέτυχα. Όσο αφελές είναι το να χαρακτηρίσεις τον Μπιθικώτση τοιουτοτρόπος άλλο τόσο ηλίθιο και άδικο είναι το να αποκαλέσεις τον Καζαντζίδη τραγουδιστή της Μαντουμπάλας.
Αν και δεν θα ήθελα να μπω σε διαδικασία σύγκρισης τόσο μεγάλων φωνών, ας προσθέσω κι εγώ ένα σχολιάκι.
Εννοείται κατ' αρχήν ότι δεν τίθεται θέμα ρεπερτορίου στο άν κάποιος είναι μεγάλος τραγουδιστής (ιδιαίτερα τόσο μεγάλης λαϊκής αποδοχής). Κυρίως γιατί αυτά τα τραγούδια που σήμερα θεωρούμε, μάλλον δικαίως, υποδεέστερα κάποιων άλλων που τραγούδησε ο Καζαντζίδης, δεν παύουν να είναι εξαιρετικά δύσκολα ερμηνευτικά και να απαιτούν συγκεκριμένες και σπάνιες ικανότητες φωνής.
Από κει και πέρα, προσωπικά θεωρώ απως αυτό που ξεχωρίζει τον Καζαντζίδη μακράν κάθε άλλου είναι η ανυπέρβλητη άνεσή του στο οποιοδήποτε τραγούδι (όχι οποιοδήποτε ύφους, π.χ. στα δημοτικά ήταν μάλλλον μέτριος). Παρακολοθούμε ακόμα και σήμερα πολλούς σπουδαίους τραγουδιστές να αποδίδουν πολύ ωραία κάποια τραγούδια του Καζαντζίδη, αλλά όλοι -μα όλοι- ζορίζονται για να αποδόσουν. Κάποιοι μάλιστα καταφεύγουν και σε φωνητικές υπερβολές (π.χ. επιδήξεις) και τότε το αποτέλεσμα ξεφεύγει τόσο που γίνεται βασανιστικό. Αντιθέτως, ο Καζαντζίδης απλώς άνοιγε το στόμα του. Και έβγαζε το δυσκολότερο αποτέλεσμα.
Ωραίο θέμα. Συνήθως δεν γράφω σε τέτοια θέματα ειδικά όταν κρίνουμε καλλιτέχνες γιατί αρχίζει ο καθένας να λέει το μακρύ του και το κοντό του και χάνουμε την ουσία.
Το θέμα είναι το "φαινόμενο Στέλιος Καζαντζίδης"..
Με απλά λόγια...
Ο Καζαντζίδης σαν φωνή ήταν εξαιρετικός. Δείγμα ότι του δώσανε όλοι οι μεγάλοι συνθέτες και στιχουργοί τα κομμάτια τους να τα ερμηνεύσει. Από τον Θεοδωράκη, τον Χατζηδάκη, τον Νικολόπουλο, τον Λοίζο, τον Μάρκο Βμβακάρη, τον Τσιτσάνη και συνεχίζεται...
Από τον Βίρβο και την Παπαγιανοπούλου μέχρι τον Λευτέρη Παπαδόπουλο και συνεχίζεται...
Σαν φωνή εκεί που έπρεπε ήταν λυγμικός και εκεί που έπρεπε να σπάσει τα ηχεία τα έσπαγε. Για μένα ο Στέλιος δεν έκλαιγε στα τραγούδια του. Έτσι ήταν ο χαρακτήρας του. ήταν λυγμικός όπως η Αλεξίου και αυτό έβγαινε στα κομμάτια. Αλλο να ακούς μια γυναίκα να βγάζει λυγμό (την λεγόμενη κλάψα για τους "ποιοτικούς") και άλλο έναν άνδρα.
Φρανκ Σινάτρα: " Μπήκα στο στούντιο και άκουσα μια φωνή. Νόμιζα ότι έβγαινε από μικρόφωνο. Δεν μπορούσαν να περιμένω ότι η φωνή έβγαινε χωρίς μηχανήματα και υποστήριξη. Ναι ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης και τραγουδούσε χωρίς μικρόφωνα"
Λευτέρης Παπαδόπουλος: "Ο Μάνος Λοίζος ήθελε να κάνει και άλλα τραγούδια με τον Στέλιο. Αλλά δεν πρόλαβε... Γράφανε το "Δεν θα ξαναγαπήσω", ο Στέλιος το πε με την μία και ο Λοίζος είπε "εντάξει είμαστε. Δεν χρειάζεται να το ξαναπεί"...
Και συνεχίζεται...
Σαν στιχουργός ο Στέλιος ήταν απαράδεκτος και σαν μουσικός αφού τα τραγούδια που πήρανε από την Μικρά Ασία και τα αραβικά τα βάλανε ότι ήταν δικά του και των συνεργατών του για να πάρουν ποσοστά από τις εταιρείες.
Σαν άνθρωπος που αυτό δεν θα έπρεπε να μας νοιάζει γιατί ο καθένας έχει το δικαιώμα να είναι ότι είναι, ήταν λαικός. Τέλος. Ξεκίνησε πολύ φτωχός, έγινε πλούσιος και τα έχεσε όλα όταν ο Μάτσας τον έδεσε για να τον εκμεταλλευτεί από ένα σημείο και μετά. Ήταν ντόμπρος και αν δείτε βίντρο να μένει σε ένα πετρινο σπίτι στον ’γιο Κωνσταντίνο μόνο για σταρ της εποχής δεν έμοιαζε. Δούλεψε στην Αμερική και δεν πληρώθηκε ποτέ αφού έπεσε σε λαμόγια επιχειρηματίες αλλά είχε προνοήσει να ξεπληρωθούν οι συνεργάτες πριν πάρουν το αεροπλάνο για το Αμέρικα. Μελανο σημείο η κόντρα με τον Νικολόπουλο. Παρά την αρρώστια του γύρισε στους δίσκους και έκανε παπάδες με τον Σούκα...
Ο Καζαντζίδης ήταν ο Καζαντζίδης. Η μεγάλη δύναμη φέρνει και μεγάλη ευθύνη. Ο πρώτος των πρώτων. Ο Καζαντζίδης κύριοι της αριστεράς ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε την πολιτική του ταυτότητα. Ποτέ δεν βγήκε να το παίξει αντιστασιακός και μετά να κάνει κυβέρνηση με την δεξιά ή το ΠΑΣΟΚ. Δεν ήταν του Πολυτεχνείου... Ήταν των νταμαριών, των κουτουκιών και των αναστεναγμών...Τον προτιμώ αν εκμεταλλεύτηκε την φτώχεια ή την ξενιτιά από το να υποστηρίζει πουλημένες ιδέες...
Αν μπορούσα να του μιλήσω δεν θα του συγχωρούσα ότι δεν ξαναβγήκε να κάνει συναυλίες και να τραγουδήσει σε κέντρα...
Στέλιος ο Καζαντζίδης...Ο άνθρωπος που έγινε η αιτία σήμερα ο Νταλάρας -να προσπαθούν κάποιοι να μας τον συγκρίνουν - μαζί του (δεν μιλώ για τον Μπιθικώτση, ήταν τεράστιος) ενώ κάποτε δεν μπορούσε ούτε σαν δεύτερη φωνή να στηρίξει τον Στέλιο...
Και είμαι και με τον Πανούση. Στέλιος Καζαντζίδης 10,000 βατ...Όχι άλλο Νταλάρα...
Τέλος