στιχάκια

What I've felt
What I've known
Never shined through in what I've shown
Never free
Never me
So I dub thee unforgiven

Yes, I am falling... how much longer till I hit the ground?
I can't tell you why I'm breaking down.
Do you wonder why I prefer to be alone?
Have I really lost control?

Pes mas kai apo poious einai re Ania! Mi mas petas to stixaki kai fevgeis..!

Anathema fysika...

Θα μ΄αγαπάς θα ζεις με το τραγούδι
θα σ΄αγαπώ θα ζω με τα πουλιά
θα μ΄αγαπάς θα γίνουμε τραγούδι
θα σ΄αγαπώ θα γίνουμε πουλιά
Αγάπη μου αγάπη μου η νύχτα θα μας πάρει
τ΄ άστρα κι ο ουρανός το κρύο το φεγγάρι
Αγάπη μου αγάπη μου η νύχτα θα μας πάρει
τ΄αστρα κι ο ουρανός το κρύο το φεγγάρι

Θέλω να σου στείλω μια λευκή κόλλα χαρτί
γιατί είσαι η μόνη που μπορεί τη σιωπή μου να διαβάζει

Κλεισε τα ματια...
κλειστα και χορεψε μου!

Γινε κομματια...
Τη νυχτα χαρισε μου!

Ανοιξ 'τα χερια...
Σηκω και χορεψε μου!

Μεχρι τ'αστερια...
Τη νυχτα χαρισε μου!


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Soulessome on 10-05-2005 19:47 ]

Της φυλακής μου πόρτα εσύ και αντικλείδι
κι εγώ μικρό στολίδι στον άσπρο σου λαιμό
Θα πω ένα τραγούδι σήκω να το χορέψεις
Τα μάτια να μου κλέψεις για πάντα πριν χαθώ

Κανει μια ψυχτα αποψε που με αρρωσταινει
κι εχω χαθει στης πολιτειας στα στενα
Εσυ κοιμασαι σε μια θαλασσα αφρισμενη
Κι εγω βουλιαζω καθε νυχτα στη στερια

Αυτη η ανοιξη καθολου δεν μ'άγγιζει....

Κι έρχεται ο Απρίλης, αχ καρδούλα μου
Να κι ο Μάης, ο Μάης, συννεφούλα μου
Δίχως τραγούδι, δάκρυ και φιλί
Δεν είναι, δεν είν’ άνοιξη φέτος αυτή

Ας μη μιλαμε δυνατα καρδια μου,τωρα πια
μα σιγανα,ψυθιριστα ας λεμε τα δικα μας,
να μην τρομαξουν οι φτωχοι εργατες στα γιαπια
να μην ακουσει ο χαφιες της γειτονιας μας

Δειχνουνε ηρεμοι οι καιροι,ομως μην ξεχαστεις
και μην σου φυγει ψιθυρος και παει παραπερα,
να πεις το λογο το στερνο,καρδια μου μη βιαστεις,
θα σου το πουνε τα παιδια σαν φτασει εκεινη η μερα

Μην σε τρομαξουν ολοι αυτοι,που σ'εχουν για φτηνο,
μη σε τρομαξει κι ο χαφιες που ζει αναμεσα μας,
μα το σκουλικι προσεξε αυτο το ταπεινο,
που φωλιασε μες την καρδια και τρωει τα σωθικα μας!

Μες στο κλειστό δωμάτιο υπάρχουν όλα
αν έχεις μάτια να τα δεις, αν έχεις χέρια να τα αγγίξεις
Μπορείς να βρεις κλειδί να ξεκλειδώσεις τη σιωπή τους
Αρκεί να πας, αρκεί να πας ολάνοιχτος
γυρεύοντας τα,γυρεύοντας τα

Πρέπει να δικαιολογείς
κ τον αέρα που αναπνέεις
Τις νύχτες αν θα κοιμηθείς
Αν στέκεσαι ή αν καταρρέεις

Τι δεν έμαθε ο Θεός;
Αλήθεια πώς δεν είδε τόσα;
Το λάθος φαίνεται σωστό
κάτω απ'τα καινούρια φώτα
Να,να,να
Να,να,να

Γιατί εξατμίζομαι τη νύχτα;
Γιατί γίνομαι καπνός;
Τι δεν ξέρω,τι δεν είδα,τι να πω...
Που έχουν κρύψει την ελπίδα;
Τι δεν έμαθε ο Θεός;
Πώς μπορεί να μην το ξέρει ούτε αυτός;

Είναι μέρες που δεν έχω στίχο να κρυφτώ
Είναι νύχτες πληγωμένες, μυστικές κι απελπισμένες
Που δεν βρίσκω παραμύθι να σου πω...

Οπου με πάνε τα όνειρα
εκεί τα οδηγώ.
Κι είναι το τέρμα τους αρχή
κι η αρχή τους είναι τέρμα.

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
Ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει

So you children of the world listen to what I say:
If you want a better place to live in spread the words today
Show the world that love is still alive,you must be brave
Or you children of today are children of the grave.

OZZY

Και μπροστά απ΄τους κολασμένους περνάω εγώ
σαν μια σκιά που σεργιανάει στον Άδη τη δικιά σου μυρωδιά...
Κι είναι λέω ο παράδεισος για μας, αγάπη μου μικρή,
να μοιραζόμαστε τούτη την κόλαση μαζί...

Kαλό ταξίδι, καλό ταξίδι εκεί ψηλά στον ουρανό...