Quote:
|
Το μέλος Astron στις 16-04-2006 στις 12:30 έγραψε:
Έυκολα χαρακτηρίζεις ως αφελή εκείνον που ρωτάει το αυτονόητο. Άλλωστε αυτό είναι η θρησκεία: η κατάργηση του αυτονόητου.
Όσο για την απάντηση που δίνεις, δεν δίνει απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα.
|
|
Όχι απλά εύκολα, αλλά πανεύκολα φίλε μου. Διότι διαφορετικά θα επιβεβαιώναμε το ρητό «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Μόνο αφελή μαθητικά μυαλά θα μπορούσαν να σκεφτούν κάτι τέτοιο, ίσως μόνο και μόνο για να πειράξουν τον/την θεολόγο τους. Ο Πανάγαθος Θεός, χρησιμοποιεί τελικά ακόμη και το κακό έτσι ώστε να εξυπηρετεί το καλό. Πάντα και παντού, όχι μόνο στην υπόθεση της προδοσίας του Ιούδα. Εκείνος όμως που επιλέγει να πράξει το κακό είναι εξορισμού….κακός. Κι αυτό υποδηλώνει η απάντηση του Ιησού, η οποία καλύπτει με τον καλύτερο τρόπο το αφελές ερώτημα που μετέφερες.
Quote:
|
Το μέλος Astron στις 16-04-2006 στις 12:30 έγραψε:
Λες παρακάτω ότι οι "Άγιοι Πατέρες συγκεντρωνόταν και με την χάρη του Αγίου Πνεύματος αποφάσιζαν ομαδικά για τα ζητήματα που προέκυπταν". Πώς έκανε αισθητή την παρουσία του το άγιο πνεύμα κι έχεις τέτοια βεβαιότητα;
Γιατί να μην θεωρήσουμε ότι οι αποφάσεις τους ήταν καθαρά ανθρώπινες αφού άνθρωποι τις έπαιρναν;
|
|
Με "σημεία", ή αλλιώς στην καθομιλουμένη θαύματα.
Quote:
|
Το μέλος Astron στις 16-04-2006 στις 12:30 έγραψε:
Και τελικά ποιος είναι πιο αφελής, εκείνος που αναρωτιέται για τις πράξεις του Ιούδα και αναζητά την αλήθεια ή εκείνος που δέχεται άκριτα ότι του μαθαίνουν από παιδί στο κατηχητικό και στις εκκλησίες;
|
|
Ως προς το θέμα του κατηχητικού, δεν είμαι ο καταλληλότερος να σου απαντήσω. Εσύ τουλάχιστον από προηγούμενα τοπικ ξέρεις τι είδους «αστρικές» αναζητήσεις είχα από παιδί. Ως προς το «άκριτα», φίλε μου, πάλι τα ίδια θα λέμε; Εμείς δεχόμαστε σαν δόγματα, δηλαδή σαν αξιώματα καμιά δεκαριά αλήθειες, πάνω στις οποίες θεμελιώνεται όλη η χριστιανική πίστη. Αν καθίσουμε και βάλουμε κάτω πόσα δόγματα και αξιώματα δέχεται ο κάθε επιστημονικός κλάδος ή η κάθε φιλοσοφία, θα διαπιστώσεις ότι είναι εκατονταπλάσια από τα χριστιανικά. Πες μου εσύ τώρα ποιος αφελής δέχεται άκριτα και τι. Κανείς δεν δέχεται κάτι άκριτα. Επειδή η ανθρώπινη γνώση και λογική δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει ευθείες αποδείξεις, αναγκάζεται να λειτουργεί με αξιώματα. Ότι θεωρεί κανείς λογικό, το δέχεται σαν αξίωμα, σαν δόγμα. Όχι όμως άκριτα, αλλά λογικά. Αυτό ισχύει παντού και στο χώρο της πίστης και της επιστήμης και της φιλοσοφίας.