Πριν καμιά 15αριά χρόνια παίζαμε με την παιδική χορωδία του Δήμου Νίκαιας ένα τραγούδι, που νομίζω το έλεγαν Κυρήνεια. Αν και το ψάχνω από ...τότε, δεν έχει βρεθεί κανείς μα κανείς να το ξέρει ή να το έχει ακούσει. Είναι μια καταπληκτική σύνθεση και οι στίχοι είναι ιδιαίτερα συγκινητικοί:
(στο περίπου, τους γράφω από μνήμης..)
Πόσο μακρινή μου είσαι
μαγεμένη πολιτεία
Στην καρδιά μου πάντα σ' έχω
σαν γλυκόσυρτο τραγούδι
Σαν πουλί κατατρεγμένο
σαν μεγάλη(;) οπτασία
πάντα να με κυνηγάς
Στο ρεφραίν:
Μα το όνειρο θα ξαναζήσει
κι ίσως τη χαρά να (;).....
Θα ξαναρθώ, θα ξαναρθώ
σε σένα μια βραδιά
Θα ξαναρθώ, θα ξαναρθώ
, θα ξαναρθώ
κοντά σε 'σε
Αν κάποιος το ξέρει, μπορεί να μου πει πότε, ποιός το κυκλοφόρησε, ποιός το πρωτοτραγούδησε κλπ;
hm... den xerw an prokeitai gia to idio tragoudi
alla uparxei ena apo ton euagora karagiwrgh pou htane megalh epituxia sthn kypro th dekaetia tou 90....
sthn kypriakh dialexto
mono pou thumamai mono skorpious stixous, isws kai lathos
suntheths o evagoras karagiwrghs
hrtes sto oneiro mou nuxta
tzi estelles munhmata
epsithurises moou kati
tzi hmstan se ena palati
ston palio ton topo mas
hmasten eis thn tzeruneia
sto limani tzai sto tzuma
ston palio ton topo mas
Μπα, δεν είναι το ίδιο.
Σ' ευχαριστώ που ασχολήθηκες πάντως
