Η μουσική επηρεάζει τον χαρακτήρα?

Επηρεάζει τον χαρακτήρα όσο και ο .....μουσακάς!
Αν θυμάστε τον Σεχίδη (σκότωσε την οικογένειά του και έφαγε τον εγκέφαλο του πατέρα του) άκουγε κλασική μουσική και ροκ.....Any comments??????



Πάντα φιλικά και με την συνηθισμένη όρεξη......

Η Ευαισθησια και η ομορφια της ψυχης φαινεται στο προσωπο των ανθρωπων που αγαπανε την μουσικη .Ειναι η ολοκληρωση των συναισθηματων και των μυστικων της ψυχης .Το ειδος της μουσικης που ακουει ο καθε ανθρωπος ειναι και ο καθρεπτης του επιπεδου του ασχετα αν ειναι φτωχος η πλουσιος ξεχασμενος η κοινωνικος .Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟς ΕΑΥΤΟς ΜΟΥ

Βασικά,εγώ πιστεύω ότι υπάρχει ασάφεια ακόμα και στο "ακούω μουσική".Πολλοί ακούνε μουσική για να ακούνε ή γιατί ακούνε κάποιοι άλλοι που ίσως θαυμάζουν και μιμούνται...Άλλοι πάλι ακούνε γιατί ψάχνουν και ψάχνονται και γιατί θέλουν ένα αποκούμπι,μια εναλλακτική έκφραση,μια αιώνια παρέα που δεν θα σου την κάνει...Θεωρώ ότι ακούει μουσική όποιος έχει και ταυτότητα...Λιγάκι απόλυτο,αλλά συνήθως σε αυτούς ανήκουν οι της δεύτερης ομάδας...Οπότε διαμορφώνοντας ταυτότητα ή προσωπικότητα ως είθισται να λέγεται (λανθασμένα),διαμορφώνεις και τον χαρακτήρα σου...Στη διαδικασία αυτής της διαμόρφωσης ψάχνεσαι και ψάχνεις σε πολλές μεριές,μια από τις οποίες είναι και η μουσική...Αυτός για τον οποίο η μουσική σημαίνει αυτό το κάτι παραπάνω,το ναρκωτικό,αναπτύσσει και μια συνείδηση η οποία συνάδει με όλο του το είναι και τα κομμάτια του...Αυτόν η μουσική τον επηρεάζει σε όλα του...Για τους υπόλοιπους περνά σαν την λαγάνα την Καθαροδευτέρα...

Asteri mou,prin ertheis kan,astro mou feugeis pali...Th.P.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Timandra στις 03-07-2006 19:45 ]

Υπάρχουν αρκετά βιβλία που ασχολούνται με αυτό το θέμα.Ένα από αυτά που είναι πολύ καλό είναι ένα βιβλίο του Ηλία Σακαλάκ "Μουσικές Βιταμίνες"
Μερικά από τα θέματα του βιβλίου:

- Πως μας επηρεάζει η μουσική στην καθημερινή μας ζωή;

- Τι σχέση έχει η γλώσσα με την μουσική;

- Πως η μουσική επηρεάζει τα συναισθήματα μας και με ποιους τρόπους;

- Με ποιόν τρόπο επεμβαίνει στις λειτουργίες του σώματός μας;

- Υπάρχει θεραπεία μέσω της μουσικής; (Μουσικοθεραπεία); Πως – Που – Πότε –Γιατί –Από ποιόν – Σε ποιόν χρησιμοποιείται;

- Μπορεί η μουσική να μας πείσει να αγοράσουμε κάποιο προϊόν;(Super Market – Διαφήμιση, κ.λπ)

- Πως μπορούμε να γίνουμε δημιουργικοί ακροατές;

- Μπορεί η μουσική εκτέλεση να τραυματίσει κάποιον μουσικό εκτελεστή;

Σ'αυτά τα ερωτήματα δίνονται απαντήσεις μέσα.Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα

Σαφέστατα τον επηρεάζει κατά την άποψη μου.
Υπάρχει μάλιστα και κάτι που σκέφτομαι εδώ και ήθελα να το θίξω.

Φανταστείτε λοιπόν κάποιον άνθρωπο που για κάποιους λόγους ήρθε
σε επαφή με κάποιο είδος μουσικής ,επηρεασμένος από κάποιο από τα περιβάλλοντά του προφανώς, και του πήρε χρόνο,χρήματα και προσπάθεια
για να ανακαλύψει ,να εξερευνήσει αυτό το είδος ακόμα και ως ακροατής
και έμαθε να αρέσκεται σε αυτό σταματώντας να ψάχνει σε άλλους χώρους.

Αν αυτός ο άνθρωπος είναι και από τη φύση του πεισματάρης και κάπως πιο
ισχυρογνώμων είναι πολύ δύσκολο να αποφασίσει να ανακαλύψει και
άλλα είδη μουσικής.Δεν υπάρχει΄άλλωστε τίποτα πιο δυνατό από την συνήθεια
.Καλλιεργείται λοιπόν κάποιο είδος "εγωισμού" και "εμπάθειας" για
αυτά που θεωρούμε "δικά¨" μας ακούσματα.
Φυσικά δεν θα έπρεπε να είναι έτσι αφού "κλείνοντας την πόρτα" σε άλλα
είδη και άλλα ακούσματα κλείνουμε την πόρτα ουσιαστικά σε ΚΟΣΜΟΥΣ
ολόκληρους που μένουν ανεξερεύνητοι.
Να πω εδώ πως κάποια στιγμή σε ένα σχετικό τοπικ είχα πάρει καθαρά
θέση υπέρ της Ελληνικής μουσικής διότι έχει το σαφές συγκριτικό πλεονέκτημα
των στίχων στη Μητρική μας γλώσσα.Δεν μπορώ για παράδειγμα να πω πως
θα θεωρήσω την disco και την pop ποτέ πιο πολύτιμη στη ζωη μου από το Ελληνικό
τραγούδι του Χατζιδάκι ή του Κουγιουμτζή.Δεν συγκρίνονται φυσικά αυτά τα είδη
απλά ήθελα να δείξω τι ειναι πιο πολύτιμο για εμένα.
Επίσης πιστεύω πως οι "Μουσικά γεμάτοι" άνθρωποι με τα πολλά πολλά ακούσματα
από διαφορετικά είδη που κάνουν επομένως και περισσότερες επιλογές -άσχετα αν είναι απλοί ακροατές ή/και μουσικοί -συμβαίνει να είναι αυτοί που με εντυπωσιάζουν και σαν χαρακτήρες.
Παρατηρώ (δική μου αίσθηση μεταφέρω)δηλάδή πως αυτοι οι άνθρωποι είναι και "γεμάτοι " στην ψυχή τους τους ,πληθωρικοί ,εύστροφοι και ευαίσθητοι όπως και οι επιλογές τους.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : semplice στις 08-11-2006 03:22 ]

Και 'γω συμφωνώ ότι επηρεάζει. Βασικά πιστεύω ότι η επιλογή των μουσικών ειδών που ακούμε εξαρτάται από το χαρακτήρα , τη ψυχολογία μας και αντίστοιχα τα συγκεκριμένα μουσικά είδη που επιλέγουμε ανά εποχή δρουν καταλυτικά πάνω στον χαρακτήρα και κυρίως στην ψυχολογία μας εκείνη την περίοδο. Υπάρχει δηλαδή μία αλληλεπίδραση

Παράθεση: Το μέλος kalouka στις 28-04-2006 στις 13:03 έγραψε... νομίζω πως ο χαρακτήρας επηρεάζει τη μουσική, ανάλογα με το τι κουβαλάω μέσα μου θα επιλέξω και τη μουσική που με εκφράζει πιστεύω πως η μουσικη μπορεί να επηρεάσει τα συναισθήματα.

Συμφωνω απολυτα μαζι σου.

Και εγω εξαλλου με αυτον τον τροπο διαλεξα την μουσικη που ακουω.

Αν δεν ημουν ετσι οπως ειμαι, σιγουρα δεν θα ακουγα τα ιδια πραγματα που ακουω τωρα. Μεσα στη συγκεκριμενη μουσικη αναγνωρισα τον εαυτο μου, την προσωπικοτητα μου, την ιδεολογια μου και ταιριαξα γαντι!

Αν και δεν μπορω να πω οτι εμφανισιακα ειμαι πανκ, καποιες φορες εχω καποιες πανκ-ροκιστικες εξαρσεις και με πιανουν τα τρελα μου!

ναι την επηρεαζει παρα πολυ οπως ειπαν και οι προηγουμενοι

Εγω πιστευω οτι η μουσικη επηρρεαζει το χαρακτηρα,
πιστευω οτι εχει επηρρεασει και το δικο μου χαρακτηρα.
Εχω την εντυπωση οτι εαν δεν ασχολιομουν με τη μουσικη οσο ασχολουμαι τωρα
δεν θα ημουν αυτος που ειμαι,δεν υπερβαλλω

επηρεάζει.
κάποια είδη αρνητικά και κάποια θετικά.
στον καθένα μας φυσικά, διαφέρει η επιρροή και ο βαθμός της επιρροής του κάθε είδους.
σε αυτό μάλλον έχει να κάνει το γενικότερο μας περιβάλλον αλλά και τα γονίδια.

Παράθεση: Το μέλος rory166 στις 08-11-2006 στις 15:51 έγραψε... Εγω πιστευω οτι η μουσικη επηρρεαζει το χαρακτηρα, πιστευω οτι εχει επηρρεασει και το δικο μου χαρακτηρα. Εχω την εντυπωση οτι εαν δεν ασχολιομουν με τη μουσικη οσο ασχολουμαι τωρα δεν θα ημουν αυτος που ειμαι,δεν υπερβαλλω

Και ποιος νομίζεις οτι είσαι???????

Πέρα από την πλάκα συμφωνώ μαζί σου!!Η μουσική παίζει καταλυτικό ρόλο για το τι και πως είμαστε!!!

Παντως δεν ειμαι αποκλειστικα το χαζο παιδι χαρα γεματο που βγαζω προς τα εξω.
Υπαρχει και αλλη μια πλευρα μου την οποια εχει διαμορφωσει σημαντικα η μουσικη




Στα ταστα της κιθαρας οργη που περισσευει...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : rory166 στις 08-11-2006 16:11 ]

Παράθεση: Το μέλος rory166 στις 08-11-2006 στις 16:09 έγραψε... Παντως δεν ειμαι αποκλειστικα το χαζο παιδι χαρα γεματο που βγαζω προς τα εξω. Υπαρχει και αλλη μια πλευρα μου την οποια εχει διαμορφωσει σημαντικα η μουσικη

Το ξέρω Γιώργο!!Άλλωστε όλοι εμείς που ασχολούμαστε με την καλή μουσική πάνω κάτω το ίδιο είμαστε...

Παράθεση: Το μέλος back_in_black στις 27-04-2006 στις 20:51 έγραψε... Εγώ πάλι δεν πιστεύω να εξαρτάται το στυλ από την μουσική που ακούς ή το αντίθετο...αλλά νομίζω πώς και η μουσική που ακούς αλλά και το στυλ (συμπεριλαμβανομένου και του τρόπου ντυσίματος) εξαρτώνται από τον χαρακτήρα, αλλά και διάφορες επιρροές, τάσεις και γενικά από το περιβάλλον του κάθε ανθρώπου. Δεν νομίζω η μουσική να παίζει ρόλο στη διαμόρφωση του στυλ αφού και τα δύο σκιαγραφούν τον χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου.

Μάλον ο χαρακήρας μας επηρρεάζει το τι είδος μουσικής προτιμάμε.Παρόλα αυτά όσοι προτιμάν πολλά είδη μουσικής διαμορφώνουν και το χαρακτήρα τους σε κάποιο βαθμό.

μπα,εμεις ακουμε οτι θελουμε...οτι παει με το στυλ που εχουμε!

Σε ορισμένες περιπτώσεις τον επηρεάζει. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που χρησιμοποιείται η κλασική μουσική για νανούρισμα στα μωρά! Εννοείται όχι όλα τα είδη κλασικής μουσικής. Συνήθως όμως, εμείς επιλέγουμε τη μουσική που ακούμε, οπότε σπάνια μας επηρεάζει αρνητικά.

Η τέχνη γενικότερα επηρεάζει την ψυχοσύνθεση του ανθρώπου. Όσο πιο νωρίς μάλιστα μπει στην ζωή του, τόσο πιο έντονα είναι τα χρώματα και οι αποχρώσεις που προσθέτει. Δεν είναι όμως ο αποκλειστικός παράγοντας που διαμορφώνει χαρακτήρα. Έτσι, δεν μπορούμε ν περιμένουμε από κάποιον που ακούει από μωρό παιδί κλασική μουσική να είναι πράος, αν πχ. κακοποιούνταν συχνά, ή αποτελούσε αντικείμενο σαρκασμού και ειρωνείας. Κάποιος πριν ανέφερε το παράδειγμα του Σεχίδη. Δεν μπορούμε από τόσο ακραίες περιπτώσεις να βγάζουμε ασφαλή συμπεράσματα, και ειδικά όταν αυτές οι περιπτώσεις αφορούν στιγμιαία εκρηκτική εκτόνωση. Έχω μιλήσει με συμφοιτητές του οι οποίοι με διαβεβαίωσαν ότι ενώ η συμπεριφορά του ήταν "αντικοινωνική" δεν έδωσε ποτέ δείγματα βίαιου χαρακτήρα. Όταν μιλούμε για ιδιαίτερα νοσηρές και παθογενείς καταστάσεις, δεν υπάρχουν ασφαλή συμπεράσματα.

Η μουσική, συγκεκριμένα, έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί χαλαρωτική ένεση σε δυσχερείς καταστάσεις. Έτσι, πολλά εργοστάσια του εξωτερικού την χρησιμοποιούν, όπως και πολλά νοσοκομεία. Ακόμα, την έχουν υιοθετήσει οι υπεραγορές και πολλά μέρη που απαιτούν την ψυχική ευεξία του εργαζόμενου και του πελάτη. Η προσωπική μου πείρα είναι ότι η τέχνη (και φυσικά η μουσική) γεμίζει τα συναισθηματικά κενά που αφήνουν οι λογικές διαδικασίες που προπονούνται από τη βασική εκπαίδευση. Έτσι, η λογοτεχνία αποτελούσε μέχρι πρόσφατα το μοναδικό "έντεχνο" μάθημα στα σχολεία μαζί με τα "δευτερεύοντα" καλλιτεχνικά, ενώ τελευταία έχει αρχίσει να οργανώνεται η μουσική αγωγή. Στο δημοτικό μάλιστα υπάρχουν οι εικαστικές τέχνες, σε πρώιμη φυσικά μορφή.

Το θέμα της επιλογής της μουσικής είναι πολύ περίεργο και πολύπλοκο. Εγώ, για παράδειγμα, ακούω με την ίδια ευχαρίστηση, πάρα πολλά είδη μουσικής, από ρεμπέτικο μέχρι και χέβι μέταλ, χωρίς να έχω κάποια ιδιαίτερη προτίμηση σε είδος. Αυτό σημαίνει απαραίτητα ότι είμαι και πασπαρτού άνθρωπος; Κάθε "είδος" μουσικής υπερτονίζει συγκεκριμένα συναισθήματα. Υπάρχει κάποιο συναίσθημα το οποίο πρέπει να παραμερίσουμε; Προφανώς και απαιτούνται όλα στη συναισθηματική μας ανάπτυξη και λειτουργία. Αυτό είναι και το μόνο μου πρόβλημα με συγκεκριμένες "τεχνοτροπίες". Παράγουν ρηχά συναισθήματα (προσωπική άποψη) με σκοπό την υπερδιέγερση των βασικών ενστίκτων του ανθρώπου, και τελικά την εκμετάλλευση της αστάθειας που στιγμιαία δημιουργείται. Γι' αυτό και δεν τις προτιμώ...

Ίσως τον επηρεάζει... Κυρίως τον εσωτερικό μας χαρακτήρα... Εκείνον τον χαρακτήρα που γνωρίζουμε εμείς και μόνο εμείς...Άντε και καναδυό άτομα ακόμα..

Έρευνες αποδεικνύουν ότι η μουσική επηρεάζει και το ζωικό βασίλειο και τη συμπεριφορά των έμβιων όντων γενικότερα...

Άρθρο από τη σελίδα www.e-paideia.gr
Και τα ψάρια θέλουν Μότσαρτ...

Μπαχ, Σούμπερτ, Μπετόβεν και Λιστ φαίνεται ότι κάνουν ευτυχισμένα και τα ψάρια, σύμφωνα με έρευνα του Εργαστηρίου Εφηρμοσμένης Υδροβιολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, αναφέρει η Ελευθεροτυπία (03.12.2007). Το είδος της κλασικής μουσικής (π.χ. Mozart-Romanze-Andante of «Eine Kleine Nacht Musik», sol major, Κ525 κ.ά.) μεμονωμένα ή και σε συνδυασμό και με άλλους παράγοντες εκτροφής (φωτισμός, πυκνότητα εκτροφής) φαίνεται ότι μπορεί να προάγει τον ρυθμό ανάπτυξης και τη φυσιολογική κατάσταση του κοινού κυπρίνου και της τσιπούρας.

Σε αυτά τα συμπεράσματα καταλήγει η περίπου εικοσαετής έρευνα του καθηγητή Σωφρόνιου Παπουτσόγλου, διευθυντή του Εργαστηρίου Εφηρμοσμένης Υδροβιολογίας στο Τμήμα Ζωικής Παραγωγής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

«Καθόλη τη διάρκεια της εκτροφής τους τα ψάρια μπορεί να είναι- 'αισθάνονται' και 'χαρούμενα' και 'ευτυχισμένα'», λέει ο κ. Παπουτσόγλου. 'Φαίνεται ότι τα ψάρια, όπως και οι άνθρωποι, δεν είναι μόνο καταναλωτές τροφής. Θέλουν κι αυτά, όπως και εμείς, τον κατάλληλο φωτισμό, τα κατάλληλα χρώματα, την κατάλληλη παρέα και την κατάλληλη μουσική. Θέλουν ανάλογα με τον χαρακτήρα τους τη δική τους ποιότητα ζωής. Παρά το γνωστό 'σιγή ιχθύος' τα ψάρια θέλουν και μπορούν να μας 'μιλήσουν', αρκεί εμείς να θελήσουμε να τα ακούσουμε και να κουβεντιάσουμε μαζί τους. Πιστεύω, άλλωστε, ότι τους το οφείλουμε, μη λησμονώντας ότι τα ψάρια επιβιώνουν στον πλανήτη μας περίπου 350-400 εκατ. χρόνια και εμείς περίπου μόνο δύο».

«Οι στόχοι της εφηρμοσμένης έρευνας του Εργαστηρίου που ετέθησαν από την αρχή και των οποίων η σημασία καθίσταται με το πέρασμα του χρόνου ολοένα και πιο μεγάλη είναι: η παραγωγή ψαριών όσο είναι δυνατόν καλύτερης ποιότητας, η βελτίωση του ρυθμού ανάπτυξης (μείωση του χρόνου εκτροφής) των παραγόμενων ψαριών, η μείωση του κόστους παραγωγής, η ελαχιστοποίηση της υποβάθμισης του υδάτινου περιβάλλοντος που προκαλείται κατά τη μαζική παραγωγή των ψαριών, η επίτευξη υψηλού επιπέδου ευζωίας των παραγόμενων ψαριών καθόλη τη διάρκεια της εκτροφής τους.

Κατανοώντας την εντονότατη αλληλεπίδραση-αλληλοεξάρτηση μεταξύ όλων των προαναφερόμενων στόχων, η ερευνητική δραστηριότητα του Εργαστηρίου, ουσιαστικά, επικεντρώθηκε στη διερεύνηση-μελέτη όλων εκείνων των παραμέτρων από τις οποίες καθορίζεται το επίπεδο της εκάστοτε φυσιολογικής κατάστασης των ψαριών. Με άλλα λόγια, επικεντρώθηκε στη διερεύνηση των δυνατοτήτων μείωσης του επιπέδου του στρες που χαρακτηρίζει τους εκτρεφόμενους πληθυσμούς των ψαριών (κυπρίνων, πεστροφών, οξυρρύγχων, τιλαπιών, χελιών, τσιπουρών, λαβρακιών, μυτακιών, σαργών, λυθρινιών, κεφάλων) όταν αναγκάζονται να διαβιώσουν σε τεχνητό περιβάλλον, ιδιαίτερα όταν εφαρμόζονται εντατικά-υπερεντατικά συστήματα παραγωγής χρησιμοποιώντας δεξαμενές ή πλωτούς κλωβούς για την εκτροφή τους.

Η προαναφερόμενη διερεύνηση αφορούσε και αφορά τη μεμονωμένη αλλά και τη συνδυασμένη επίδραση όλων των πιθανών παραγόντων που διαμορφώνουν την ποιότητα του περιβάλλοντος διαβίωσής τους και, κατ' επέκταση, την ποιότητα της ζωής των ψαριών.

Η θρεπτική αξία (θρεπτικά συστατικά και ενεργειακό περιεχόμενο) των παραγόμενων ψαριών επηρεάζεται όχι μόνο από τη διατροφή τους αλλά και από άλλους βιοτικούς (πυκνότητα εκτροφής, συνεκτροφή) και αβιοτικούς (χρώμα δεξαμενών, φωτισμός, μουσική κ.ά.) παράγοντες. Επηρεάζεται κυρίως το επίπεδο των λιπαρών ουσιών και ιδιαίτερα τα επίπεδα των πολυακόρεστων λιπαρών οξέων της σειράς των ω3 (ΕΡΑ και DHA), των οποίων η ευεργετική δράση στον ανθρώπινο οργανισμό επιβεβαιώνονται συνεχώς. Τώρα μπορεί να διατυπωθεί ευχερώς η άποψη ότι μπορούμε να παράγουμε ψάρια ιδιαίτερα επωφελή για ανθρώπινη κατανάλωση, ελέγχοντας και καθορίζοντας τα επίπεδα των διαφόρων εμπλεκόμενων παραγόντων εκτροφής».

Παράθεση: Το μέλος Tsouxtra-is-back στις 16-06-2006 στις 15:06 έγραψε... Επηρεάζει τον χαρακτήρα όσο και ο .....μουσακάς! Αν θυμάστε τον Σεχίδη (σκότωσε την οικογένειά του και έφαγε τον εγκέφαλο του πατέρα του) άκουγε κλασική μουσική και ροκ.....Any comments?????? Πάντα φιλικά και με την συνηθισμένη όρεξη......

Σοβαρά;!;!
Ωχ, ωχ, ωχ, δεν με βλέπω καθόλου καλά....