Παράθεση:
Το μέλος okanenas στις 15-08-2007 στις 17:23 έγραψε...
Πίστεψε με ότι σε αυτό το θέμα μπορώ και πρέπει να είμαι απόλυτος.
|
|
Αφιερωμενο ... στον κανενα αλλα και στον καθενα...
Τι μπορει να κρυβει πισω απο το βλεμμα του ο αρρωστος ανθρωπος.
Σκεψεις....
Σημερα ηρθαν φιλοι να με δουν.Με ρωτησαν αν ειμαι καλα.Καλα ειμαι ,απαντησα.Ησυχασαν τοτε.Μου ειπαν τα νεα τους.Ειχαν πολλα νεα.Εγω δεν ειχα παλι.Κι ετσι λεγαμε για τα δικα τους συνεχεια.Στεναχωρηθηκα λιγο.Αλλα δεν το δειχνω.Θα με πουν γκρινιαρη.
Προχθες αναστεναξα στο θαλαμο,λιγο δυνατα.Οι γιατροι νευριασαν .Μου ειπαν πως δεν συνεργαζομαι.Τους ειπα πως κατι σκεφτομουν.Η αληθεια ειναι οτι κοιτουσα ωρα πολυ τα παπουτσια τους.Ξερεις ειναι αλλιως να βλεπεις τα παπουτσια σε ποδια απ'οτι σε βιτρινα.Για μενα ειναι πιο θελκτικα ετσι.Περπατημενα εννοω και οχι καινουργια.Ειχα κι εγω τετοια παλια.Τωρα εχω παντοφλες.Μου φερνουν πολλες οι φιλοι.Βεβαια δεν νομιζω να προλαβω να τις φορεσω ολες,αλλωστε ποσο μπορει καποιος να φθειρει ενα ζευγαρι παντοφλες που κανουν καθημερινα πεντε μετρα δρομο?Τελος παντων.Παλι γκρινιαζω ...αντι να λεω κι ευχαριστω..
Αυριο θα ερθει κι εκεινη να με δει.Της ελειψα λεει.Ειναι καλα ,να μην στεναχωριεμαι.Δεν στεναχωριεμαι.Ζηλευω .Δεν νομιζω να το καταλαβαινει.Αν το καταλαβαινε δεν θα μου εδειχνε τις φωτογραφιες της με τον αντικαταστατη μου.Ειναι λεει καλος και της συμπαραστεκεται.Να φανω δυνατος λεει και να μην ανησυχω ειναι σε καλα χερια και μ'αγαπαει.
Μ'ΑΓΑΠΑΕΙ....
Οπως αγαπα κανεις τον μελοθανατο.Ειναι ομορφη.Ειμαι μιασμα.Ειναι ωρες που ευχομαι να ηταν κι αυτη το ιδιο.Διπλα μου στο αλλο κρεβατι να ηταν ξαπλωμενη και αρρωστη.Παλι ομορφη θα ηταν εκεινη.Κακιες λεω ...αντι να λεω κι ευχαριστω..που ερχεται και με βλεπει.
Με συγχωρεις μια στιγμη...ποναω λιγο να παρω παυσιπονο.
Χα!Αυτο το ειπα προχθες στην μανα μου.Θα περασει μου λεει,σταματα.
Με κατατρωει ρε μανα απο μεσα της ειπα.Με ξεσκιζει.Ειναι σαν να αυτοπυρπολουνται τα κυτταρα μου ενα ενα κι ολα μαζι.Δεν αντεχεται ο πονος και τα φαρμακα δεν με πιανουν..
"Υπομονη" μου ειπε.Πρεπει να εχεις υπομονη και να μην τα παρατας.Θα περασει.Γκρινιαρη,ε γκρινιαρη!"
Μετα εφυγε κουτσαινοντας γιατι λεει την ειχε χτυπησει το παπουτσι και υπεφερε.Δεν μπορουσε να σταθει απο τον πονο..
Την καταλαβαινω.Αυτη εμενα οχι.
Νυχτωσε παλι.Φυγαν ολοι.Ειναι καλα.Εγω δεν ειμαι.
Κλαιω....αντι να λεω κι ευχαριστω...
Εγω παλι δεν θελω να ειμαι απολυτη και λεω οτι δεν υπαρχει λογος να λεει κανεις κι ευχαριστω οταν δεν εχει λογο να ευγνομωνει τιποτα και κανεναν.