Φύγε…Φύγε μπας και προλάβεις να σώσεις ότι έχει απομείνει από εκείνο το σπάνιο μέταλλο, που διαθλούσε τις ημέρες μου, και τις έκανε πανάκριβα πετράδια…
Σε είδα… Σε είδα χτες βράδυ στην τηλεόραση, εντελώς τυχαία, ένα άχρωμο και άοσμο, και άγευστο πράμα, και σκεφτόμουν πόσο διαφορετικό σε έκανε η επανάπαυση στον παλιό σου εαυτό.. αν βέβαια τον θυμάσαι καθόλου…
Φύγε όμως… Πάψε να καταναλώνεσαι , και να αυτοεξαργυρώνεσαι σαν ένα σπάνιο είδος μαϊντανού, δίπλα σε μαλάκες… Φύγε, και πάψε να βρίσκεις άλλοθι σε εκείνα που κάποτε έφτυνες..…..
Ποτέ δεν με πίστεψες Γιάννη, και πάντα μου κρατούσες κακία, επειδή τόλμησα να κριτικάρω τις απόψεις και τα νομίζω σου….Δεν με νοιάζει, και ούτε είμαι σε θέση να σε αμφισβητήσω, αντίθετα σε θαυμάζω, και λατρεύω αυτά που έχεις κάνει…
Φύγε όμως…
Σεβάσου τον εαυτό σου, και πάψε να τον κάνεις ισότιμο και ισάξιο με τα μπρόκολα…
Εσύ δεν θα διαβάσεις ποτέ αυτές τις αράδες, και ούτε ξέρω και εγώ γιατί τις γράφω, αλλα… να… μου την έδωσε απόψε , που σε είδα να χαμογελάς βολεμένος στίς δάφνες σου, δίπλα σε χιμπαντζήδες…
Θεωρώ τιμή μου ,και είναι, το ότι έπαιξες πιάνο, για να τραγουδήσω τα υπέροχα τραγούδια σου…
Γιατί σε ακυρώνεις;
Φύγε, παλιέ μου φίλε.. δεν χρωστάς τίποτα και σε κανέναν, το ξέρω, αλλά είναι και πάρα πολύ δύσκολο να σου εκφράσω με λόγια, πόσο βιασμένος νοιώθει ο προσωπικός μου χώρος, όταν σε βλέπω να ξοδεύεις τον εαυτό σου στα γουρούνια….
Φύγε…. Όμως… και πάμε να πιούμε ουζάκια.. κάπου κοντά…
Ξέρω ένα ταβερνάκι στο Κιάτο…
Το ξέρω κι' εγώ αυτό το ταβερνάκι στο Κιάτο.
Και ξέρω και μερικά άλλα στην Ερέτρια!!!
Πόσο σε καταλαβαίνω pavel!
Πόσο σε καταλαβαίνω!
Είναι τέτοιο το μέγεθος του που δεν χρειάζεται να έχεις συναναστραφεί μαζί του, δεν χρειάζεται να έχεις κουβεντιάσει ή συνευρεθεί μουσικά μαζί του ώστε να θλίβεσαι…
Αναλογίζομαι την προσφορά του και τα αποτελέσματά της, αυτήν την προσφορά που δικαίως τον κατέστησαν ογκόλιθο του μουσικού στερεώματος. Και ναι, θλίβομαι όταν βλέπω τέτοιους, άξιους ογκόλιθους να κατρακυλούν και μάλιστα έχοντας δώσει το σπρώξιμο μόνοι τους.
Είναι τόσο κρίμα να στεναχωριέσαι και να ντρέπεσαι για χάρη κάποιου άλλου. Και πολύ μεγαλύτερο κρίμα όταν αυτόν ο ίδιος, δείχνει να μην καταλαβαίνει τι κάνει!
Δεν έχω εξηγήσεις, ούτε ελαφρυντικά μπόρεσα (όσο κι αν προσπάθησα) να βρω.
Σε καταλαβαίνω pavel διότι κατά τον ίδιο τρόπο με έχει κατακλύσει θλίψη κι εμένα…παρατηρώντας ανθρώπους με τέτοιο βάρος (δεν είναι ο μόνος, υπάρχουν κι άλλοι…) να ακολουθούν τόσο αυτοκαταστροφικές επιλογές.
Λυπάμαι αφάνταστα
Μας εξηγείτε κι εμάς ποιος έκανε το εαυτό του ισάξιο με τα μπρόκολα?
Καλά τα λες..μα δε πρόκειται ν' αλλάξει.....
είναι Μυστήριο Τρένο ο άνθρωπος....και γω δεν περίμενα να καταλήξει μαζί με τα σκουπίδια. Τον είχα ακούσει ένα βράδυ στο Κιάτο να παίζει στο πιάνο τις μελωδίες του, και δυό παιδιά να τραγουδάνε......άλλη εποχή, αν κι όχι πολλά χρόνια πίσω.
Μα όπως είπε και ο stipiothliptis δεν είναι ο μόνος.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : altamira στις 03-06-2006 15:16 ]
Θα ήθελα να προσθέσω και κάτι ακόμα (επειδή με αφορμή το θέμα, προσπάθησα να δω το φαινόμενο αυτό κι από άλλες πλευρές).
Έφερα στο μυαλό μου κάποιες περιπτώσεις καλλιτεχνών, οι οποίοι με κάποιους τρόπους προσπάθησαν να κρατηθούν στο προσκήνιο και που εντέλει δεν κατάφεραν τίποτε άλλο πέραν του να εκθέσουν ανεπανόρθωτα την υπόληψή τους και να προσβάλουν το καλλιτεχνικό τους έργο.
Έφερα στο μυαλό μου καλλιτέχνες που από απόγνωση και στεναχώρια λόγω της αδιαφορίας του κοινού προς αυτούς, προσπάθησαν να κρατηθούν στην επιφάνεια, μην κάνοντας κάτι άλλο από μια απεγνωσμένη προσπάθεια καλλιτεχνικής «επιβίωσης» με μοναδικό αποτέλεσμα την δημιουργία σχολίων και χλευασμού (όχι άδικα).
Αυτοί όμως, είναι καλλιτέχνες των οποίων το άστρο έχει πράγματι δύσει. Στην περίπτωσή τους υπάρχει ίσως δικαιολογία. Καλλιτέχνες όμως που ΔΕΝ έχουν καμία ανάγκη επιπλέον προβολής επειδή απλά το έργο τους ΜΙΛΑΕΙ από μόνο του, χρόνια τώρα, γιατί να εκτίθενται με τέτοιον τρόπο???
Στην προκειμένη περίπτωση, έχω την αίσθηση πως ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τι κάνει. Έτσι πιστεύω γιατί έτσι θέλω να πιστεύω. Αρνούμαι να δεχθώ πως έχει επίγνωση…κι ελπίζω σύντομα να καταλάβει και να επανορθώσει, πάνω απ’ όλα απέναντι στον εαυτό του και στα τραγούδια του.
Γιατί δεν με βάζετε κι εμένα στο κλίμα ?
dijo
03.06.2006, 14:22
Προφανώς μιλούν για τον Γιάννη Σπανό. Δυστυχώς...
Το μέλος dijo στις 03-06-2006 στις 14:22 έγραψε...
Παράθεση:
Προφανώς μιλούν για τον Γιάννη Σπανό. Δυστυχώς...
|
|
Καθώς και ο Γιώργος Κατσαρός τα ίδια.
Προφανώς περί αυτού πρόκειται.
Μάλιστα τίς προάλλες κάνοντας ζάπινγκ στην TV "έπεσα" πάνω στό "(νά τά) Φάμε Στόρυ",καί δή σέ πλάνο όπου εμφανιζόταν ο Κατσαρός καί από κάτω υπήρχε η "λεζάντα" :"Διευθυντής Ακαδημίας τού F.S".
Εννοείται οτι αμέσως άλλαξα κανάλι.
Δυστυχώς δύο μεγάλοι μουσικοί δημιουργοί έφτασαν στό σημείο να ασχολούνται μέ αυτό που σχετίζονται τά επώνυμά τους,δηλαδή "τρίχες".....
Ο καθένας κάνει τις επιλογές του, καλές ή κακές ουτε καν εμείς οι "απέξω" δεν μπορούμε να τις κρίνουμε, μόνο αυτός που τις παίρνει και μόνο στο τέλος. Τουλάχιστον ας το κρίνει τοτε....
Ρε παιδιά δεν έχω καταλάβει κάτι …
Εδώ και πολλά χρόνια έβλεπα στην τηλεόραση (τώρα πια δεν βλέπω καθόλου)
τον Κατσαρό να παρελαύνει στα κανάλια ως ένα είδος αυθεντίας στην μουσική.
Τώρα είναι διευθυντής του αποτέτοιου στόρι …. !!!
Γιατί; Με ποια ιδιότητα;
Ποιο είναι το συνθετικό έργο του;
Το μόνο που γνωρίζω είναι το «κυρά Γιώργαινα, ο Γιώργος σου που πάει;»
Μήπως κάνω λάθος;
Τώρα τον φάγαμε τον γάιδαρο...
Η ουρά έμεινε...
pavel, τα είπαμε και στο live, στα λέω κι εδώ...
Είναι όντως πολύ κρίμα να ξεπέφτει έτσι ένας σπουδαίος, κατά γενική ομολογία, άνθρωπος της μουσικής. Είναι όμως επίσης κρίμα να χαλάς τη διάθεσή σου για κάτι τόσο φυσιολογικό όσο αυτό. Θύμα της showbiz έγινε κι αυτός... Είτε η αναζήτηση της προβολής τον έστειλε εκεί, είτε ο οικονομικός παράγοντας, είτε οτιδήποτε άλλο, το θέμα είναι ότι, προφανώς, δεν έχει κατανοήσει τις συνέπειες αυτής της κίνησης στην εικόνα του. "Έπεσε" στα μάτια σου (και στα δικά μου και πολλών άλλων...). Έχασε τη σοβαρότητα και την αξιοπρέπειά του στα μάτια μας. Το μόνο στο οποίο ελπίζουμε είναι να καταλάβει όσο γίνεται νωρίτερα την κατηφόρα στην οποία μπήκε και κατρακυλά, και να προσπαθήσει να περισώσει ό,τι μπορέσει (αν έχει μείνει κάτι μετά από τόσο καιρό...).
Ρε παιδιά χαλαρώστε λιγάκι..Δεν νομίζω οτι η εμφάνιση του Γιάννη Σπανού στο D.S αναιρεί με την μία όσα έχει προσφέρει στην Ελληνική μουσική.Καλώς ή κακώς οι "μουσικές ακαδημίες" (εδώ γελάμε!!!) είναι γεγονός,είναι στο "παιχνίδι".Είναι καλό να υπάρχει και κάποιος ο οποίος πραγματικά ξέρει από μουσική για να συμβουλεύει τα άτομα που διαγωνίζονται.Είναι πολύ σημαντικό για ένα νέο καλλιτέχνη να δέχεται κριτική από ένα άνθρωπο όπως τον Σπανό!!Τουλάχιστον αυτοί που αξίζουν γιατί υπάρχουν και καλές φωνές μέσα εκεί.(θα μου πεις έξω από εκεί υπάρχουν χιλιάδες καλές φωνές ακόμα και καλύτερες...αλλά shit always happens......)
Τέλος επειδή γνωρίζω πάνω-κάτω τι θα εισπράξει οικονομικά από την συμμετοχή του (και είναι πολλά τα χρήματα) αν είχε έστω και μια αμφιβολία του έφυγε!!!
"Φύγε, παλιέ μου φίλε.. δεν χρωστάς τίποτα και σε κανέναν, το ξέρω, αλλά είναι και πάρα πολύ δύσκολο να σου εκφράσω με λόγια, πόσο βιασμένος νοιώθει ο προσωπικός μου χώρος, όταν σε βλέπω να ξοδεύεις τον εαυτό σου στα γουρούνια….
Φύγε…. Όμως… και πάμε να πιούμε ουζάκια.. κάπου κοντά…
Ξέρω ένα ταβερνάκι στο Κιάτο…".
Ειναι μία από τις εκφράσεις που θα μου μείνουν και με κάνουν να λέω ... "ευτυχως που μπαινω σε αυτό το φόρουμ".
Τον Θοδωρή που άνοιξε το τόπικ, δεν τον ξέρω (καθόλου). Τον έχω δει σε 2 - 3 εμφανίσεις του και έχω ακούσει γι αυτόν αρκετά, από κάποιους (κάποιον) που εμπιστεύομαι τη κρίση, την αισθητική και κυρίως τη ψυχή του. Κι εγώ χρειάστηκε να διατρέξω το τόπικ για να "καταλάβω" σε ποιόν αναφέρεται .. Πήρα μία αίσθηση για το συγκεκριμένο, αλλά δεν μ' ενδιαφέρουν οι άλλες λεπτομέρειες.
Με συγκλόνισε το κείμενο του Θοδωρή. Γιατί, υπάρχουν πολλοί "Θοδωρήδες" πολλοί "Γιάννηδες", γιατι έχω ζήσει τέτοια συναισθήματα για κάποιους στη ζωή μου, που λειτούργησαν όπως ο συγκεκριμένος Γιάννης για τον συγκεκριμένο Θοδωρή.. Δεν έχει σημασία σε ποιά ένταση και για ποιόν λόγο.
Ελπίζω (χωρίς να είμαι σίγουρος) πως για κάποιους, δεν έχω βρεθεί στη θέση του "Γιάννη". Αλλά και πάλι, οταν ενα κείμενο σε συγκλονίζει, σπανια περιορίζεσαι στο να ταυτιστείς μόνο με τη μία πλευρά...... Μακάρι να μην έχω υπάρξει έτσι. Αλλά δεν το ξέρω.
Οσες φορές βρέθηκα (στη μία πλευρά) πληγωθηκα. Το γιατροσόφι, αν μπορεί να θεωρηθεί έτσι, είναι η αγάπη για όσα υπήρξαν και που ήταν αληθινά. Δεν μπορεί να μην ήταν. Ισως, βέβαια αποδεικνύεται πως υπήρχαν και άλλα .. που δεν είχαμε δει στον φίλο μας, θαμπωμένοι από την μαγεία που μας ασκούσε. Πολλά "ίσως". Για δικαιολογίες, δεν ξέρω. Ο βιοπορισμός, τα καλέσματα της εποχής, ένα μάγεμα προσωρινό από το οποιοδήποτε fame ? δεν έχει σημασία. Ο καθένας τα σταθμίζει.
Με τη μόνη διαφορά, πως κάποιοι με δημόσια παρουσία, ειδικά στην μουσικη, που έχει να κανει με τη ψυχή και την αισθητική των ανθρώπων, έχουν περισσότερη ευθύνη. Και όταν υπάρχουν και άλλοι, όπως ο Θοδωρής, που ενώ "τεχνικά" (δεν βρίσκω άλλη λέξη ...) μάλλον ήταν ισάξιοι, επέλεξαν μιά άλλη στάση, ε ... δείχνει πως μερικά πράγματα δεν ειναι αναγκαστικός μονόδρομος, αλλά κάτι σαν επιλογή.
Και όταν λέμε επιλογή, δεν περιοριζόμαστε το αν έχει κάποιος τις ικανότητες και τη γνώση να στελεχώνει το fame. Η εκπομπή, σαν μηχανισμός, έχει τα επιμέρους υπερ και τα κατά της όπως λέμε ... Αλλά ειναι και το overall τελικά. Ειναι ή άποψη, ειναι ο Ψινάκης, ειναι το στυλάκι .. ειναι πολλά. Για κάποιους έχει να κάνει και με συνολικές αξίες. Εκει νομίζω εστιαζει η κραυγή του Θοδωρή.
Και από εκει και πέρα .... Ειναι κάτι σαν μικρός θάνατος που τον βλέπουμε να έρχεται και κάνουμε ότι μπορούμε, ώστε να μην έρθει. Και πάντα, μα πάντα προσδοκούμε στις Αναστάσεις. Τέλος πάντων. Δεν θα ειναι ουτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος δυστυχως.
Το μέλος thank στις 10-06-2006 στις 14:41 έγραψε...
Παράθεση:
...Αλλά ειναι και το overall τελικά. Ειναι ή άποψη, ειναι ο Ψινάκης, ειναι το στυλάκι .. ειναι πολλά. Για κάποιους έχει να κάνει και με συνολικές αξίες. Εκει νομίζω εστιαζει η κραυγή του Θοδωρή.
|
|
Ακριβώς αυτό είναι το θέμα Θάνο. Η συμμετοχή σε μια προσπάθεια δεν είναι το πρόβλημα, όταν αυτή η προσπάθεια έχει ένα σωστό στόχο. Το Fame όμως και το DreamShow δεν έχουν κάποιον καλό ή ρομαντικό στόχο για τους συμμετέχοντες. Στόχος τους είναι αυτό που βγαίνει τελικά στο γυαλί να πουλάει! Αυτός είναι και ο λόγος που το panel των κριτών αποτελείται κυρίως από αλεξιπτωτιστές... Σε ένα τέτοιο panel, ο κάθε Σπανός χάνει την αξιοπρέπειά του (ή έστω μέρος αυτής). Αν το panel αποτελείτο από 4 Σπανούς και έναν καραγκιόζη για τηλεοπτικούς λόγους, η ανταπόκριση της εκπομπής στο κοινό θα ήταν πολύ διαφορετική, και σίγουρα κάτι καλύτερο θα γινόταν μέσα στις "ακαδημίες" αυτές... Αφού όμως οι καραγκιόζηδες πουλάνε, το επίπεδο πέφτει... Το επίπεδο του Γιάννη Σπανού όμως δεν είναι για τέτοια...
Επειδή τελικά η συζήτηση επικεντρώθηκε στον Γιάννη Σπανό,υπάρχει ήδη ένα ανάλογο τόπικ
εδώ
