Ήρθε και η σειρά μου. Όχι, όχι δεν σας ξέχασα. Απλώς τώρα είμαι ξανά στο δίκτυο. Λοιπόν φίλοι μου, είμαι πλέον στη Θεσσαλονίκη. Θα ήθελα και εγώ να σχολιάσω τη συνάντησή μας αλλά θα έπρεπε να καταχραστώ αρκετό χώρο απο αυτήν τη συζήτηση. Είμαι και στη δουλειά τώρα και ο χρόνος ... ας είναι μωρέ,θα τον καταχραστώ.
Όπως λοιπόν σχολίασαν προηγουμένως οι φίλοι απο το musicheaven προφανώς και χάσατε εσείς που δεν ήσασταν παρόντες. Ναι, ναι χάσατε.
Χάσατε την ευκαιρία να γνωρίσετε το jorge. (χόρχε σε όσους έχουν πρόβλημα προφοράς) Την ψυχή του site, τον οργανωτή της συνάντησής μας, το άτομο που έκανε κάποιους απο εμάς να αγαπήσουμε σαν δικό μας το musicheaven. Τον jorge που μας υποδέχτηκε σαν να μας γνώριζε , σαν να μας ήξερε απο παλιά.
Χάσατε την ευκαιρία να γνωρίσετε την Gate. Το πέπλο μυστηρίου που σκεπάζει το μύθο της (καλά ξεφεύγω τελείως). Την gate που με την ευγένειά της και μόνο μπορεί να σε μαγέψει, να σε κερδίσει απο την πρώτη στιγμή. Έχει και μία υπέροχη φωνή παρόλο που δεν την άκουσα την Πέμπτη live .Άκουσα όμως αποσπάσματα απο τη δουλεία της. (Καλή σου επιτυχία Νεκταρία μου, το αξίζεις ειλικρινά)
Χάσατε ακόμα την efterpipalasidou. To best smile όπως είπε κάποιος. Το πιο γλυκό πρόσωπο λέω εγώ. Το κορίτσι που έχει τόσα να σου πει και την υπομονή να ακούει. Και φυσικά όλα τα λεφτά είναι αυτό το μελαγχολικό της βλέμμα.
Τον _Α_r_i_s_ ? Αυτόν και αν δε χάσατε. Το αλατοπίπερο της κάθε παρέας. Είναι το παιδί που ποτέ δεν θα βαρεθείς μαζί του ακόμα και αν δεν έχετε τίποτα κοινό ( Αρη εμείς πάντως έχουμε, δεν το λέω για μένα) Ο Άρης λοιπόν της ζωντάνιας, της παιδικής τρέλας που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Και που πίνει όσο ακριβώς χρειάζεται η κάθε περίσταση!!
Χάσατε επίσης τη vagabond. Πόπη μου πολύ μακρυά καθόμασταν. Αλλά πάλι η Πόπη κάνει αισθητή την παρουσία της. Είναι καλός συνδυασμός με τον Άρη. Την επόμενη φορά λέω να τους κάνουμε το τραπέζι για να έρθουν σίγουρα. Και να τους βάλουμε να κάτσουν δίπλα-δίπλα.
Φτάσαμε και στον Hastaroth. Κιθαρίστας ή ντράμερ? Αυτός προφανώς διάλεξε το δεύτερο. Και καλά έκανε να σας πω. Γέμισε ο τόπος κιθαρίστες. Είναι λοιπόν ο ντράμερ μας, ο γλυκύτατος και ευγενικότατος Αλβέρτος. Αλβέρτο μου την επόμενη φορά να το κάνουμε λες σε καμιά ταβερνούλα να μιλάμε χωρίς να ενοχλούμε τους μουσικούς?
Χάσατε επίσης και τον Αthensmike. Ο Μιχάλης που οι περισσότεροι πλέον στο site ξέρουν το πρόσωπό του αλλά λίγοι από αυτούς τον έχουν γνωρίσει (είναι στο musicpages του site ακούστε τον) Μιχάλη γερά, μη μασάς, κάνε αυτό που γουστάρεις και αγαπάς.
Και φτάσαμε επιτέλους στους μουσικούς. Τον Giorgos και τον Αstron. Γιώργο και Παύλο. Χαραμίζεστε παιδιά μου. Ειλικρινά, μπορείτε πολλά περισσότερα. Ξέρω, τα συζητήσαμε αλλά η αλήθεια να λέγεται. Ο Γιώργος λοιπόν είναι ο πιανίστας. Το άτομο ξέρει μουσική. Μπορεί να παίξει απροβάριστος που λέμε. Και εκτός όλων των θετικών που έχει ως μουσικός είναι και πάρα πολύ καλό παιδί. Τόσο που με μπερδεύει ώρες ώρες.
Γιώργη μου σε ευχαριστώ παρα μα πάρα πολύ και υπόσχομαι ανταπόδοση . Ο Παύλος αν και μικρός ηλικιακά τα καταφέρνει τόσο καλά που την ηλικία την καταλαβαίνεις μόνο στο πρόσωπό του. Εχει μια υπέροχη φωνή, μελωδικότατη και ένα … θυμάστε το άστρο που έλεγε η Άσπα στο fame story? (όχι δεν το έβλεπα, αλλά έγιναν τόσες συζητήσεις) Αρκεί να το εκμεταλλευτεί. Παύλο και εσύ γερά, πάρε το Μιχάλη και ανοίξτε τα πανιά σας. Το ξέρω παιδιά είναι δύσκολο, αλλά τουλάχιστον προσπαθήστε.
Τέλος χάσατε όλοι εσείς που δεν ήρθατε όλα τα υπόλοιπα μέλη του site που δυστυχώς δεν μπόρεσα να γνωρίσω περισσότερο – ήμασταν κάπως μακριά. Εύχομαι την επόμενη φορά να τα πούμε από πιο κοντά.
Εγώ προσωπικά αλλά και η Πέννυ περάσαμε υπέροχα. Ευχαριστούμε όλα τα παιδιά που μας υποδέχτηκαν με τόση ζεστασιά και οικειότητα και να είναι σίγουροι ότι αυτή ήταν απλώς η αρχή. Τα καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμα. Σας ευχαριστώ για όλα και … θα τα ξαναπούμε σύντομα.
