Antony & the Johnsons
Κυριακή 2 Ιουλίου
Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη»
Antony Hegarty
Hear me!
I'm whispering in your ear!
Μικρές λεπτομέρειες της ζωής και της πορείας του
“I Am A Bird Now”/ Μια ιστορία
Το υπέροχο εξώφυλλο του τελευταίου, δεύτερου άλμπουμ του,
“I Am A Bird Now”, …..το οποίο ανακηρύχθηκε ως το καλύτερο του 2005 από σύσσωμο τον ξένο μουσικό Τύπο, σε βάζει κατευθείαν στην ατμόσφαιρα της μουσικής που φιλοξενεί, ενώ η ιστορία που κρύβεται πίσω του συνδέει τον
Antony με τις παλιές, αξέχαστες, διαφορετικές μέρες λάμψης και γοητείας της
“Πόλης-Που-Ποτέ-Δεν-Κοιμάται”, τότε που οι πειραματισμοί στην τέχνη και τη ζωή έπαιζαν τον πρώτο ρόλο στην avant-garde πλευρά της Νέας Υόρκης.
Η μελαγχολική αλλά ασύλληπτα όμορφη ασπρόμαυρη φωτογραφία απεικονίζει τη μούσα του
Andy Warhol, Candy Darling, το 1974, στο κρεβάτι του πόνου: τα λουλούδια ρίχνουν το φως τους σαν μικρά, χλωμά φεγγάρια πάνω από τα σεντόνια που είναι τυλιγμένη η
Candy, περιμένοντας τον θάνατο...
Πέρα από την αισθητική τελειότητά της, υπενθυμίζει στον πληροφορημένο θεατή της όχι μόνο τον πρόωρο θάνατο της
Candy από λευχαιμία, αλλά και εκείνον του φωτογράφου
Peter Hujar, από AIDS, το 1987 και άλλων ανήσυχων παιδιών του down town, όπως οι
Klaus Nomi & Keith Haring από την ίδια ασθένεια.
Ο
Antony, αρκετά χρόνια αργότερα, έβλεπε το ντοκιμαντέρ
“Mondo New York” και μετακόμιζε από την Καλιφόρνια στη Νέα Υόρκη, γοητευμένος από την καμπαρέ ατμόσφαιρα των eighties.
Ο δρόμος του τον έφερε στην πιο καυτή και παράξενη ροκ γωνιά του Village, το club
“Pyramid”, όπου έπαιζε με τους
Blacklips.
Και λίγο μετά, το 2003, άνοιγε τις συναυλίες του
Lou Reed τραγουδώντας με την απίστευτη φωνή του το
“Candy Says” των
Velvet Underground αφιερωμένο στην
Candy Darling φυσικά…
Τίποτα δεν είναι τυχαίο… Η παραπάνω ιστορία άφησε τα χνάρια της στη μελαγχολία, την αίσθηση της απώλειας και, παράλληλα, την έκσταση της ψυχής που αναδύoυν αυτά τα δέκα κομμάτια του άλμπουμ.
H συνάντηση με τον Lou Reed
Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πορεία του
Antony. Είναι εκείνος που βοήθησε να “βγει” το ταλέντο του στο πλατύ κοινό, όπως έκανε άλλοτε ο
Andy Warhol με τους νέους καλλιτέχνες που γνώριζε και πίστευε: Όταν ο παραγωγός
Hal Willner άκουσε το EP (που ακολούθησε την έκδοση του 1ου άλμπουμ)
“I Fell In Love With A Dead Boy”, με “b-side” μία διασκευή σύνθεσης των
David Lynch/Angelo Badalamenti και μία των
Current 93, το έδωσε στον
Lou Reed.
Εκείνος αμέσως τον τοποθέτησε στην ομάδα του άλμπουμ
“Raven” και στην περιοδεία του. Στο επόμενο EP του
Antony, “The Lake”, συμμετείχε και ο ίδιος στο τραγούδι
“Fistful of Love”…
Μαζί με τον
Lou Reed και τη γυναίκα του, την υπέροχη
Laurie Anderson, αλλά και πλήθος άλλων φίλων που ξεχώρισαν τη μουσική του, όπως οι
David Bowie, Philip Glass, Marc Almond, Boy George και πρώτος απ’ όλους βέβαια, ο ηγέτης των
Current 93, David Tibet συνέβαλαν τα μέγιστα στην πλατιά αναγνώριση του
Antony.
Ο κινηματογράφος
Η μεγάλη οθόνη δείχνει να τον γοητεύει. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο
“Animal Factory” του
Steve Buscemi, στο ρόλο ενός ανδρόγυνου κατάδικου.
Αυτές τις μέρες κάνει πρεμιέρα στις αμερικανικές αίθουσες το ντοκιμαντέρ για τον
Leonard Cohen, “Ι'm Your Man”, που αφορά στο κονσέρτο-φόρο τιμής που οργάνωσε για τον τελευταίο ο
Hall Willner, με τη συμμετοχή πολλών καλλιτεχνών.
Ο
Antony ερμηνεύει σ’ αυτό το κομμάτι
"If It BeYour Will". Το τραγούδι του
"Bird Gerhl" περιλαμβάνεται στην ταινία
“V For Vendetta” των φοβερών
Wachowski Brothers. Tο
"Hope There's Someone" ακούγεται στην ταινία
“La Vida Secreta De Las Palabras” της
Isabel Coixet, ενώ το νέο κομμάτι του με τίτλο
"If You Love Me Then You Will Cut Me" στην ταινία
“Free Jimmy”.
Οι σκέψεις του
* «Τι με εμπνέει; Ένα δωμάτιο, οι άνθρωποι και οι ήχοι που μπορεί ν’ ακούγονται εκεί, πνεύματα και ίχνη φωτός, το παρελθόν και το παρόν άγρυπνα στο παρόν, η φύση, οι παλίρροιες των ωκεανών και η κίνηση του αέρα, τα ζώα και ο τρόπος που κινούνται αναζητώντας μεγαλύτερη ελευθερία….»
* «Για μένα η δημιουργική πορεία προς την εξέλιξη είναι ένα “καταφύγιο” που ο καθένας ελπίζει να φθάσει. Μερικές φορές τα πιο φανερά μέρη είναι λιγότερο εμπνευσμένα από αυτά που δεν φαίνονται… Έχω ζήσει μερικές μεγάλες στιγμές στη ζωή μου και οι περισσότερες αφορούν την δημιουργική εξέλιξη, είτε τη δική μου, είτε τρίτου. Έχεις το συναίσθημα ότι όλα τα αστέρια είναι στην ίδια ευθεία - και ξαφνικά η πραγματικότητα λάμπει και αγκαλιάζει κάτι που φαίνεται αιώνιο. Κοιτάς στον κόσμο για μια τέτοια στιγμή και όλα δείχνουν να είναι όπως είναι πάντα, ενώ δεν είναι. Ακόμα και στους άσχημους καιρούς μας, μας προσφέρεται το υπέροχο δώρο της δημιουργικότητας, αυτή η πιθανότητα να μεταμορφωθείς, να ονειρευτείς ριζοσπαστικές νέες λύσεις…»
* «Ο τρόπος με τον οποίο σου δίνει προσοχή ο Τύπος μερικές φορές είναι πραγματικά παράξενος, αστείος. Όπως όταν η NME με έβαλε στη λίστα των ‘‘πιο cool ανθρώπων της χρονιάς’’! Είναι απίστευτα τα πράγματα που σκέφτονται οι άνθρωποι. Ακόμα και δημοσιογράφοι που λένε σε σένα τα καλύτερα λόγια μπορεί, παράλληλα, να λένε πίσω σου τα χειρότερα που μπορείς να φανταστείς…»
* «Αισθάνομαι κάπως σαν να βρίσκομαι ανάμεσα σε διαφορετικούς κόσμους (με όλα όσα έχουν συμβεί) και δεν νιώθω τόσο άνετα, η αλήθεια είναι, με κάθε είδος “ετικέτας” που βάζουν στο μέτωπό μου. Από την άλλη πλευρά όμως, δεν με απασχολεί ότι και να πει ο καθένας για μένα – άλλωστε έχω μιλήσει ανοιχτά για πολλά που με αφορούν, είτε σε προσωπικό είτε σε κοινωνικό επίπεδο, ακόμη και για θέματα της σεξουαλικότητάς μου…»
* «Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που έχει να γίνει κάποια “ηρωϊκή” κίνηση στην αμερικανική πολιτική σκηνή. Ο
Al Gore έκανε μία τέτοια με την ταινία
"An Inconvenient Truth". Το περιεχόμενο είναι απλό και οικείο σε πολλούς από εμάς (η καταστροφή του πλανήτη από το φαινόμενο του θερμοκηπίου) αλλά η προτροπή του να δράσουμε, “το κάλεσμα στα όπλα”, ειδικά για τους πολίτες των ΗΠΑ, είναι πραγματικά κάτι καινούργιο. Παρακαλώ, δείτε αυτή τη ταινία και ενθαρρύνετε τους δικούς σας να κάνουν το ίδιο…» (μήνυμα του
Antony, στις 27 Μαΐου του 2006, στις σελίδες του site του)
Τι είπαν για αυτόν
* «Αυτό που ακούμε είναι άγρια, έντιμη, ασυμβίβαστη ομορφιά και η επόμενη μεγάλη φωνή στη μουσική…»
Mojo
* «Τρομακτικά βαθειά και ακαταμάχητα όμορφη φωνή…»
Spin
* «Ακόμη και στα ντουέτα του “I Am A Bird Now”, ο Antony είναι η κυρίαρχη φωνή της μοναξιάς και της αναμονής...»
Rolling Stone
* «Πρέπει να ακούσεις αυτή τη φωνή για να πιστέψεις την ύπαρξή της…»
Uncut
* «Εγγυόμαστε ότι θα σας αφήσει άφωνους, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο»
New Musical Express
* «Ο αληθινός σταρ είναι η ωμή, γεμάτη συναίσθημα φωνή του Antony, στην οποία μπορείς σχεδόν ν’ “ακούσεις” τα αληθινά συναισθήματα να επικοινωνούν μαζί σου…»
Billboard
Antony and The Johnsons
Μικρές λεπτομέρειες μπροστά και πίσω από τη σκηνή
Η σκηνή
Ένα πιάνο κονσέρτου με ουρά, υψηλής ποιότητας, όχι παλιότερο των δέκα ετών, είναι εκείνο που θα δεσπόζει στη σκηνή του
Θεάτρου Βράχων στις 2 Ιουλίου.
Βιολιά, ακουστική κιθάρα, ακορντεόν, τσέλο και ηλεκτρικό μπάσο είναι τα όργανα που θα συντροφέψουν το μουσικό ταξίδι του, παίρνοντας ψυχή από τα χέρια των
Antony and The Johnsons.
Πέντε αναλόγια, καρέκλες κι ένα μικρό τραπέζι αποτελούν το λιτό σκηνικό της σκηνής.
Φωτισμός που αποπνέει ελαφρά τζαζ ατμόσφαιρα, με κυριαρχία των ψυχρών χρωμάτων, και πάνω απ’ όλα του μπλε…
Τα παρασκήνια
Όσο εκκεντρικός κι αν φαίνεται στην εμφάνιση, τόσο απλός είναι. Ο
Antony και η παρέα του δεν έχουν καμιά ιδιαίτερη απαίτηση, πέρα από το γεγονός ότι ο ίδιος και κάποιοι ακόμη είναι χορτοφάγοι και ζήτησαν ανάλογο μενού.
Η ευαισθησία του
Antony και του γκρουπ σε θέματα της φύσης και του περιβάλλοντος φαίνεται και από το ότι ζήτησαν μόνο γυάλινα ποτήρια και πιάτα και τίποτα πλαστικό.
Κατά τα άλλα το μενού που επιθυμούν φανερώνει αδυναμία στα εξωτικά φρούτα, το μαύρο ή άγριο ρύζι, την τρούφα, τις πίτες, το χούμους, το τοπικό ψάρι και κρασί.
Δέκα σκουρόχρωμες πετσέτες και… 48 μικρά μπουκάλια νερό πάνω και πίσω από τη σκηνή θα “δράσουν” κατά της ζέστης στη διάρκεια της συναυλίας… Εκεί όπου αυτή η vibrato, με τεράστιες δυνατότητες φωνή, αυτό το κράμα
Nina Simone / Bryan Ferry θα μας ανεβάζει στο φεγγάρι…
Antony and the Johnsons
Κυριακή 2 Ιουλίου
Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη»
(Δελτίο Τύπου που μου έστειλε η Hitch-Hyke Records)
Everybody must give something back, for something they get.....
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Orfeus στις 28-06-2006 18:03 ]
(ζήλεια,,,,)
