Το μέλος alexia-vicky στις 01-07-2006 στις 21:03 έγραψε...
Παράθεση:
Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ!!
Διαφορετικοί άνθρωποί, διαφορετικοί χαρακτήρες, διαφορετική κουλτούρα, διαφορετικά μουσικά ακούσματα! Γιατί κάποιοε πρέπει να μπει στο τριπάκι να επιλέξει μόνο ένα είδος μουσικής για να ακούει, το οποίο πρέπει να είναι και το μόνο που τον εκφράζει σε όλες τις φάσεις της ζωής του???
Εγώ (και ο καθένας) μπορεί να ξυπνάω το πρωί και να μ'αρέσει να ακούω το "ανάλαφρο" mambo της Παπαρίζου, όταν είμαι χάλια να ακούω "Γιατί" από Πυξ Λαξ και όταν θέλω να τα σπάσω να πηγαίνω στο Μακρόπουλο...Όταν θέλω να ηρεμήσω, πάλι, να ακούω Μότσαρτ...
Είναι κατακριτέο? Θα βάλουμε όρια ΚΑΙ στη μουσική? Αρκέτα μας έχουν θέσει στη ζωή μας...
|
|
Μα αυτό είναι το περίεργο... ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΩΙ-ΠΡΩΙ (ΜΕ ΤΗΝ ΤΣΙΜΠΛΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ) ΝΑ ΑΚΟΥΣ ΤΟ ΑΝΑΛΑΦΡΟ ΜΑΜΒΟ ΤΗΣ ΠΑΠΑΡΙΖΟΥ?
Πέρα από την πλάκα τώρα... Ο καθένας έχει το δικαίωμα να ακούει ότι θέλει. Όπως και ο καθένας έχει το δικαίωμα να ασκεί κριτική (με επιχειρήματα πάντα).
Παράθεση:
Ozzakos σωστά τα λές μα να μην ξεχνάμε πως το "κοριτσάκι" που ακούει Βίσση είναι πιθανό να έχει ακούσει ΜΟΝΟ Βισση...ή έστω για να μη θεωρηθεί απόλυτο, έχει κοινωνικό περίγυρο (φίλες-συμμαθήτριες) που ακούν ακριβώς αυτό το είδος της εμπορευματοποιημένης μουσικής.Δεν είναι ζήτημα ακούσματος παιδιά...είναι ζήτημα ελεύθερης αγοράς, είναι ζήτημα προσφοράς και ζήτησης...Δούναι κ λαβείν!
Στο κάτω κάτω αν κάτι από όλα πρέπει να στηλιτεύσει κανείς πάνω στο θέμα , είναι πως δεν εχει καμία ΟΡΕΞΗ το κοριτσακι να βάλει το μυαλό του να σκεφτεί!Χίλιες φορές να ακούει αυτή την εμπορευματοποιημένη μουσική χωρίς να είναι ανάγκη να σκέφτεται, παρά να καταλήξει ένα δήθεν τυπάκι,με δήθεν ακούσματα, που ενώ ακούει ποιοτική μουσική πάλι δεν έχει κατανοήσει το νόημά της.Ποιός λέτε πως είναι πιο ρηχός και κενός νοήματος από τους δύο?
Και φίλε Thank γιατί να χρειαστεί να παλέψεις αυτό το κυρίαρχο...ξέρω πως δεν θα το έκανες μόνο από αντίδραση, αλλά ρωτάω γιατί να το παλέψεις.Σκέψου μονάχα πως το "κυρίαρχο" ρεύμα πάντα θα είναι εκεί!Δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ να υπάρχει.Αλλοίμονο αν απλά θελήσουμε να βγάλουμε απο τις τηλεοράσεις την Βίσση με σκοπό να μπεί εκεί ο Μάλαμας.Τότε θα καταντήσει μία ακριβώς ίδια νοοτροπία!.
Το θέμα είναι η ελευθερία των ακουσμάτων.Ακούω ότι θέλω στη δουλειά μου όταν το θέλω εγώ και κανείς δεν μου επιβάλλει να ακούω πρωί πρωί Μάλαμα, ούτε και όλη μέρα τα κλασσικά ορθοχοροπηδοσκυλάδικα.
Ο καθένας μας είναι μοναδικός.Πρέπει λοιπόν ο ένας να σέβεται τη μοναδικότητα του άλλου και όχι να στραβώνει αυτόματα μόλις δει αντίδραση.Εξάλλου ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέττο...
maroulaki_321 ποτέ σου δεν ακουγες "εμπορική μουσική?"τι στο καλό...από την αρχή κουλτούρα?
T.D.E.D.F.
|
|
Καταρχάς, να τονίσω ότι δεν έχω τίποτα με αυτούς που ακούνε mainstream (κύριο ρεύμα για να καταλαβαινόμαστε). Το πρόβλημά μου είναι αυτό το είδος μουσικής. Είναι προσωπική επιλογή του καθενός να ακούει αυτό που τον εκφράζει. Άλλα έχουμε κι εμείς δικαίωμα, τουλάχιστον, να λυπούμαστε όταν βλέπουμε παιδιά τα οποία θεωρούν σα μεγάλους ερμηνευτές τη Βίσση, τη Βανδή, το Μακρόπουλο (συγγνώμη Αλεξία
), τη Μπεζαντάκου... και σα μεγάλους συνθέτες το Φοίβο και τον Καρβέλα. Τα τραγούδια του κύριου ρεύματος δημιουργούνται, δυστυχώς, μόνο για τα λεφτά. Κανένα δείγμα της εμπορικής μουσικής δεν είχε σα στόχο να οφελήσει το τραγούδι καθαυτό. Αυτό είναι προφανές από τους κακοφτιαγμένους και κακοδιαλεγμένους στίχους.
Εγώ χαίρομαι που αναγνωρίζουμε όλοι το δικαίωμα της επιλογής της μουσικής που ακούμε. Αναγνωρίζουμε, όμως, την υποχρέωση κάποιων (ραδιοφωνικών σταθμών, τηλεοπτικών σταθμών...) να σέβονται όλους τους θεατές και τους ακροατές? Κι αν την αναγνωρίζουμε γιατί δεν αναγνωρίζουμε την αντίδραση των άλλων που θίγονται τα δικαιώματά τους. Δε λέω..., κάθε σταθμός έχει το δικαίωμα να παίζει ότι θέλει... αλλά έχει και κάθε ακροατής το δικαίωμα να έχει ένα ραδιοφωνικό σταθμό που τον εκφράζει και να παίζει τη μουσική του. Εσείς πώς θα αισθανόσασταν αν δεν υπήρχε ούτε ένας σταθμός που να παίζει Βίσση? Διότι εγώ το έχω βιώσει αυτό. Ακόμη, μου είναι πραγματικά αδιανόητο να γνωρίζουν όλοι τον 50 cent (ελπίζω να τον έγραψα σωστά) και να μη γνωρίζουμε το Θεοδωράκη, τον Ξυλούρη... κοκ. Είναι τουλάχιστον ντροπή.
Κάτι άλλο τώρα... όταν κάνει η αγαπητή Βανδή (για παράδειγμα) μία συναυλία στην Πέρα Ραχούλα, το μαθαίνει όλη η Ελλάδα. Ομοίως, όταν εμφανίζεται ο Ρέμος στο τάδε μαγαζί, πάλι το μαθαίνει όλη η Ελλάδα. Όταν όμως, γίνεται συναυλία του Ιωαννίδη (για παράδειγμα) δεν το μαθαίνει κανένας! Αν αυτό δε γίνεται επίτηδες, τότε γιατί γίνεται?
Δεν έχει κανένας σκοπό να εκτοπίσει τη Βίσση και να βάλει στη θέση της το Μάλαμα. Έχουμε, όμως, απαίτηση να γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα και το συμφέρον όλων μας. Συγγνώμη, αλλά μερικοί από εμάς δε θέλουμε να γίνουμε θύματα σε μία γενικότερη προσπάθειας μαζοποίησης. Γιατί πρέπει να με πείσουν ότι μου αρέσει η Κοκκίνου, ενώ δε μου αρέσει?
Φυσικά και πρέπει ο καθένας να σέβεται τη μοναδικότητα του άλλου. Για σκέψου, όμως, ποιός τη σέβεται και ποιός όχι?