ελληνική μουσική
    489 online   ·  210.845 μέλη

    Ένα μάθημα ταπεινότητας...

    Astron
    12.07.2006, 16:27
    Καθημερινά ασχολούμαστε με διάφορα πράγματα που τα θεωρούμε τρομερά σημαντικά για την ζωή μας... Πόσο όμως σημαντικά είναι στην πραγματικότητα;
    Μιλάμε για την πόλη μας, ή για τη χώρα μας, ή για την διπλανή ήπειρο και νομίζουμε ότι αυτός είναι όλος ο κόσμος...
    Είναι όμως;

    Στο παρακάτω link μας περιμένει ένα μάθημα...ταπεινότητας!
    Relative Sizes


    Ακόμα και ο Αντάρης (τελευταία φωτογραφία) στην πραγματικότητα δεν είναι παρά μία κουκκίδα μπροστά στο μέγεθος του γαλαξία μας.
    Και οι γαλαξίες στο σύμπαν μας είναι πάνω από 100 δισεκατομμύρια....

    Εσείς πώς νιώθετε όταν αντιμετωπίζετε αυτήν την πραγματικότητα;

    Υ.Γ. Μια πιθανή εικόνα του γαλαξία μας και της θέσης του Ήλιου σε αυτόν μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ
    XeniaRodo
    12.07.2006, 16:34
    το έλαβα κι εγώ στο mail μου αυτό το λινκ astron.... είναι αντυπωσιακό αλλά ... προσωπικά δε με απασχολεί και πολύ

    τι σημασία έχει άλλωστε?
    ε?
    Astron
    12.07.2006, 16:35
    Τότε πες μου κάτι που έχει σημασία...

    Konnie
    12.07.2006, 16:36
    Ειμαστε τελικα ασύλληπτα ασήμαντοι...
    ...και το χειρότερο απ'όλα είναι οτι ο καθένας μας σκέφτεται σαν να είναι το κέντρο του σύμπαντος!
    meltica
    12.07.2006, 17:02
    Δεν νομίζω ότι το να συγκρίνουμε την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης προσωπικότητας με το σύμπαν έιναι κάτι ουσιώδες. Κατά την γνώμη μου το ανθρώπινο μυαλό είναι τόσο ανεξερεύνητο και μεγαλειώδες, όσο και το σύμπαν.
    Amelie
    12.07.2006, 17:17
    Το μέλος meltica στις 12-07-2006 στις 17:02 έγραψε...
    Παράθεση:

    Δεν νομίζω ότι το να συγκρίνουμε την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης προσωπικότητας με το σύμπαν έιναι κάτι ουσιώδες. Κατά την γνώμη μου το ανθρώπινο μυαλό είναι τόσο ανεξερεύνητο και μεγαλειώδες, όσο και το σύμπαν.



    Θα συμφωνήσω! Επίσης να προσθέσω ότι αυτή η απαλή μουσικούλα τόση ώρα (από το συγκεκριμένο site) με έχει μαγέψει και σε λίγο θα κοιμηθώ και θα δω τα πιο όμορφα όνειρα που έχω δει ποτέ(θα πετάω ανάμεσα στα αστέρια, τον Jupiter και τον Mars).
    Fly me to the moon and let me play among the stars, let me see what spring is like on Jupiter and Mars...
    TwoIslands
    12.07.2006, 17:48
    Το μέλος Amelie στις 12-07-2006 στις 17:17 έγραψε...
    Παράθεση:

    Το μέλος meltica στις 12-07-2006 στις 17:02 έγραψε...
    Παράθεση:

    Δεν νομίζω ότι το να συγκρίνουμε την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης προσωπικότητας με το σύμπαν έιναι κάτι ουσιώδες. Κατά την γνώμη μου το ανθρώπινο μυαλό είναι τόσο ανεξερεύνητο και μεγαλειώδες, όσο και το σύμπαν.



    Θα συμφωνήσω! Επίσης να προσθέσω ότι αυτή η απαλή μουσικούλα τόση ώρα (από το συγκεκριμένο site) με έχει μαγέψει και σε λίγο θα κοιμηθώ και θα δω τα πιο όμορφα όνειρα που έχω δει ποτέ(θα πετάω ανάμεσα στα αστέρια, τον Jupiter και τον Mars).
    Fly me to the moon and let me play among the stars, let me see what spring is like on Jupiter and Mars...


    in other words.......
    Astron
    12.07.2006, 18:19
    Το μέλος meltica στις 12-07-2006 στις 17:02 έγραψε...
    Παράθεση:

    Δεν νομίζω ότι το να συγκρίνουμε την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης προσωπικότητας με το σύμπαν έιναι κάτι ουσιώδες. Κατά την γνώμη μου το ανθρώπινο μυαλό είναι τόσο ανεξερεύνητο και μεγαλειώδες, όσο και το σύμπαν.



    Συμφωνώ ότι δεν έχει νόημα να συγκρίνουμε την ανθρώπινη προσωπικότητα με το σύμπαν...άλλωστε δεν είναι αυτό το θέμα του topic κι ούτε είναι συγκρίσιμα τα μεγέθη.

    meltica
    12.07.2006, 18:37
    Συγγνώμη, παρανόησα...Μπερδεύτηκα από το σχόλιο του μέλους Konnie και θεωρητικά παρ'το σαν να απαντάω σε αυτό το σχόλιο. Συγγνώμη και πάλι!
    Konnie
    12.07.2006, 18:57
    Σιγουρα δεν ειναι συγκρισιμα μεγεθη η ανθρωπινη προσωπικοτητα και το συμπαν.
    Απλα οταν ειδα τις φωτογραφιες η ασημαντοτητα της μικρουλας γης μεσα στο αχανες συμπαν με εκανε να αισθανθω κι εγω πολυ μικρη.
    Ισως δεν το διατυπωσα σωστα,αλλα αυτο που εννοούσα ηταν οτι πρεπει καμια φορα να συνειδητοποιουμε οτι ο κοσμος υπηρχε πριν απο μας,υπαρχει οσο ζουμε,και θα συνεχισει να υπαρχει οταν φυγουμε.
    Η ερωτηση του αρχικου ποστ εξαλλου ηταν:Εσείς πώς νιώθετε όταν αντιμετωπίζετε αυτήν την πραγματικότητα;


    thank
    12.07.2006, 19:31
    Εγω νομίζω πως όλα, κάπου, κάπως, έχουν ... κάποια σχεση μεταξύ τους. Με την ευρεία έννοια Λοιπον, ναι, ειναι μάθημα ... ή ισως μια προσέγγιση της ταπεινότητας, γιατι ακριβώς δείχνει τη σχετικότητα .. Ταπεινότητα δεν ειναι ΜΟΝΟ το να παραδέχομαστε πως κάποιοι άλλοι (ανθρωποι, οργανισμοί, οτιδήποτε) ειναι ανώτεροι, πολυπλοκότεροι, "μεγαλύτεροι". Ισχύει και ακριβως το αντίθετο. Πως ο μικρότερος, κατώτερος, πιο γνώριμος, φαντάζει τεράστιος, απόμακρος, άγνωστος σε κάποιον άλλον. Αυτή ειναι η αρμονία, που ίσως ποτε δεν βρισκούμε απαντήσεις, αλλά .. σίγουρα προς κάπου οδηγεί. Και εκεί ειναι το στοίχημά μας. η εξοικείωση μας και η εξερεύνηση χώρων (προφανώς όχι μόνο διαστημικών) για τους οποίους πάντα θα υπάρχει ένα κενό, ή και κάτι άλλο.

    Ε και το ποστ ειναι από τον Παυλο ... Οσο ναναι ....

    KAKOFONIKS
    12.07.2006, 19:32
    Παιδιά δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης και όπως είπε κάποιος μου διαφέυγει ποιος "είιμαστε ένας κόκος άμμου σε μια ολόκληρη παραλία¨" επίσης έχετε σκεφτεί ποτέ όταν κοιτάτε τα αστέρια κοιτάτε φώς του οποίου η εκπομπή έγινε πριν πολλά χρόνια . Αν κάτσει κάποιος και σκεφτεί όλα αυτά εκτός απο οτι δεν θα βρει ποτέ άκρη αλλάζει και τον τρόπο που ενεργεί και σκέφτετε . . .
    Astron
    12.07.2006, 19:41
    Konnie μια χαρά το διατύπωσες.


    Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό μαζί σου.
    Αυτό που θα ήθελα να προσθέσω είναι ότι μήπως εμείς (η ανθρωπότητα) ασχολούμαστε υπερβολικά με ασήμαντα πράγματα όταν θα έπρεπε να στρέψουμε το βλέμμα μας προς την εξερεύνηση του διαστήματος.

    Στην εποχή που βρισκόμαστε τώρα δεν απέχουμε πολύ απ' τα χρόνια εκείνα που άρχισαν οι μεγάλοι θαλασσοπόροι να εξερευνούν την γή και να βρίσκουν νέους κόσμους (μεταξύ των οποίων και η Αμερική). Μόνο που πλέον το διάστημα είναι η θάλασσα και τα άστρα η άγνωστη ξηρά.
    uNick
    12.07.2006, 20:33
    Τόσο η Konnie όσο και η meltica έχουν ένα δίκιο... Ο Θάνος (παρά το μικρό μέγεθος του κειμένου - πώς το'παθες αλήθεια???) έδωσε την διάσταση που είχα και εγώ στο μυαλό μου (ως συνήθως άλλωστε...).

    Όσο για την ανάγκη για εξερεύνηση του (κοντινού έστω) διαστήματος, έχω τοποθετηθεί παλαιότερα σε άλλο topic, και.... Παύλο, συμφωνούμε σε αυτό. Μόνο μια μικρή, φιλική παρατήρηση: Για εσένα (και εμένα και αρκετούς άλλους) η εξερεύνηση του σύμπαντος είναι σημαντικό θέμα... Για κάποιους άλλους όμως τα σημαντικά είναι άλλα (όπως και για κάποιους που αρνούνταν να δεχθούνε την σημαντικότητα της προσπάθειας των θαλασσοπόρων που ανέφερες...). Μην βιάζεσαι λοιπόν να κρίνεις τί είναι πιο σημαντικό... Για τον καθένα είναι διαφορετικό...
    Astron
    12.07.2006, 22:03
    Το μέλος uNick στις 12-07-2006 στις 20:33 έγραψε...
    Παράθεση:

    Μόνο μια μικρή, φιλική παρατήρηση: Για εσένα (και εμένα και αρκετούς άλλους) η εξερεύνηση του σύμπαντος είναι σημαντικό θέμα... Για κάποιους άλλους όμως τα σημαντικά είναι άλλα (όπως και για κάποιους που αρνούνταν να δεχθούνε την σημαντικότητα της προσπάθειας των θαλασσοπόρων που ανέφερες...). Μην βιάζεσαι λοιπόν να κρίνεις τί είναι πιο σημαντικό... Για τον καθένα είναι διαφορετικό...



    Νίκο, είναι προφανές άλλωστε ότι ο καθένας εκφράζει τον εαυτό του.
    Και για αυτό ακριβώς έφιαξα το topic, για να ακούσω διαφορετικές απόψεις και να δω πώς νιώθουν κι οι άλλοι μπροστά σε αυτά τα μεγέθη.
    Ακούω απόψεις λοιπόν

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Astron στις 12-07-2006 22:04 ]


    thank
    12.07.2006, 23:24
    Νίκο βαριόμουν και βιαζόμουν. Ισως και να μεταλλάσσομαι. Ειναι η εποχή μου Αλλά κι εγω ... παρακολουθώ το τι γράφεται. Μ' ενδιαφέρει.

    Α ... μικρός (σοβαρά) δεν ειχα κλείσει μάτι με το θέμα αυτό. Οταν συνειδητοποίησα το πόσο μικροί είμαστε ... αλλά και όταν σκεφτόμουν ταυτόχρονα πως μπορεί να βλέπει εμας μία μύγα, ένα μυρμήγκι (ειδικά το μυρμήγκι, επειδη ζει σε οργανωμένες κοινωνίες), ή πως θα μας έβλεπε ένα κύτταρο, αν ειχε ζωή και λειτουργούσε σαν εμάς. κλπ κλπ κλπ. Από τη μία φόβος, δέος, από την άλλη η αμηχανία του να παραδεχτώ πόσο πιο δυνατοί είμαστε. Η αμηχανία της υπεροχής !!!

    Οπως επίσης, κάποια στιγμή σταμάτησα να ασχολούμαι με το σημαίνει "άπειρο". Εννοιωσα ένα δέος, έναν φόβο, συνειδητοποίησα πόσο μαγευτικό ειναι αυτό το κάτι που ποτέ δεν θα το βρούμε, είπα είμαστε μέρος του. Και προχωραμε

    (3 παράγραφοι, για να μη λες.) Αυτά.
    tolaruba
    12.07.2006, 23:30
    δεν εχει σημασια το μεγεθος..αλλα η ποιοτητα
    uNick
    12.07.2006, 23:53
    Το μέλος tolaruba στις 12-07-2006 στις 23:30 έγραψε...
    Παράθεση:

    δεν εχει σημασια το μεγεθος..αλλα η ποιοτητα


    Αυτό λέω κι εγώ συνεχώς στη γυναίκα μου...! (πάει, το "μαμήσαμε" το topic...)


    Θάνο, το ίδιο δέος ένιωσα κι εγώ όταν συνειδητοποίησα ότι είμαστε ένα απειροελάχιστο κουκιδάκι μέσα στο αχανές σύμπαν... Δεν σταμάτησα όμως εκεί. Συνεχίζει να με "τρώει" η ίδια αγωνία, να μάθω τί υπάρχει παραπέρα... πέρα από εκεί που έχουμε (η ανθρωπότητα) δει ως σήμερα... Συνεχίζει να με ενθουσιάζει το μυστήριο του μαύρου άπειρου που βλέπω πίσω από τα αστέρια στις φωτογραφίες των τηλεσκοπίων...

    prochatz
    13.07.2006, 02:07
    Το πιο ωραίο είναι ο Ήλιος μπροστά στον Αντάρη (χαχαχα ένα pixel, φαντάσου πώς θα είναι ένας άνθρωπος μπροστά του). Για τη Γη ούτε λόγος... τελευταία φορά εμφανίστηκε στην τρίτη διαφάνεια (χαχαχα). Κι ακόμα είμαστε στην αρχή.
    Για φαντάσου να αποδειχθεί η θεωρία των παράλληλων συμπάντων .
    Και μετά λέμε μικρή την Ελλαδίτσα...



    επισυναπτόμενα: madmarv.gif 
    tolaruba
    13.07.2006, 16:08
    Το μέλος uNick στις 12-07-2006 στις 23:53 έγραψε...
    Παράθεση:

    Το μέλος tolaruba στις 12-07-2006 στις 23:30 έγραψε...
    Παράθεση:

    δεν εχει σημασια το μεγεθος..αλλα η ποιοτητα


    Αυτό λέω κι εγώ συνεχώς στη γυναίκα μου...! (πάει, το "μαμήσαμε" το topic...)





    ελεος....