Παράθεση:
Αγάπη είναι, να θες τον άλλο έτσι όπως είναι.... που λέει και η Βίσση! Σωστόοοοοοος?????????? |
|
Σωστή.Θα πρέπει να αποδέχεσαι τον άλλον και όχι να τον φέρνεις στα μέτρα σου
Η αγάπη είναι κάτι ανεξήγητο, και συχνά αντιφατικό - άλλοτε σε πηγαίνει στα ουράνια και άλλοτε στα ταρταρα. Δεν νμίζω πάντως πως υπα΄ρχουν λέξεις που θα μπορούσαν να αποδώσουν έστω και το 1% της έννοιας της αγάπης.
<<Αγαπη ειναι ο φοβος που μας ενωνει με τους αλλους>>(Μ.Αναγνωστακης)
Αγάπη είναι ... να χαίρεσαι και μόνο που βλέπεις τον άλλον , να περιμένεις όλη μέρα να τον δεις , να τον ακούσεις , να πονάς όταν πονάει και να μοιράζεσαι αντίστοιχα τη χαρά του
Ταξίδι χωρίς προορισμό..
Ηλιούλουστες μέρες..
Ένα λουλούδι μες το καταχείμωνο..
Μια όαση μες την έρημο..
Ένα ευτυχισμένο ηλικιωμένο ζευγάρι..
Μια καρδια στην άμμο που δε τη σβήνουν τα κύματα
Ένα μπουμπούκι που γίνεται κατακόκκινο τριαντάφυλλο..
Η χαρά στα χείλη του..
Το χαμόγελο του..
Η ανασα του..
Τα δακτυλά σου στην παλάμη του..
Η μοναδικότητα σας..
Η διαφορετικότητα και η αλληλοσυμπλήρωση..
Αγαπη είναι να μοιράζεσαι..
Να είσαι εκεί ακόμα κι αν η απόσταση είναι μεγάλη..
Να απλώνεις το χέρι..
Να φωτίζεις το σκοτάδι..
Να δίνεις νόημα στο πιο απλό
Αγάπη είναι... ο χρόνος που περνά και εσύ είσαι ακόμα εδώ...
Όχι εγώ..
ούτε εσύ...
Εμείς...
Παράθεση:
Το μέλος siopiloss στις 20-04-2007 στις 22:57 έγραψε...
...Το πιο αληθινό ψέμα..
|
|
Μάλλον η πιο ψεύτικη αλήθεια.
Το ανεκδοτο που λεει παιξαν τα παιδια ολου του κοσμου κρυφτο ποιος νικησε το ξερετε?Η απαντηση ειναι ο αλεξ.Για μενα ισχυει παιξαν ολα τα συνεσθηματα κρυφτο ποιο νικησε?Η αγαπη φυσικα γιατι η ρ*$#^**α κρυβετε πολυ καλα οταν θελει.
Να τα δινεις ολα-ΟΛΑ ομως (ακομα κ αν ξερεις οτι θα μεινεις στον ασσο)
(καρδια μου στα δωσα ολα κ εμεινα στον ασσο...?Ετσι)
Να πονας κ να μην κανεις τιποτα για να το αλλαξεις αυτο
Να τα "θυσιαζεις" ολα
Να κλαις στα καλα καθουμενα ( ετσι φαινεται στους αλλους)
Να σκεφεσαι 24 ωρες το 24 αυτον
Να κανεις τα ιδια λαθη
Να μην μπορεις να συγκεντωθεις σε κατι αλλο
Να μην σε καταλαβαινει κανεις
Να μιλας μονο γι αυτον
Η πραγματικη αγαπη δεν πεθαινει ποτε
κ δεν περιμενει ανταποδωση.....
ΑΠΛΑ ΔΙΝΕΙ!!!!!
Συμπερασμα: Ελλεψη λογικης
Υ.Γ. Το Πιο ωραιο θεμα μεχρι τωρα...
Να ξερεις οτι θα πληγωθεις αλλα να τα ελπιζεις ολα, να τα περιμενεις ολα, να τα υπομενεις ολα...
Πολύ όμορφο.Αγάπη είναι επίσης να δίνεις όλο σου το είναι για να κάνεις ευτυχισμένους τους άλλους, ακόμα και αν χρειαστεί να θυσιάσεις τα όνειρα και τα ιδανικά σου. Αγάπη είναι να προσπαθείς να γίνεσαι κάθε μέρα καλύτερος άνθρωπος για το κοινό καλό. Αγάπη είναι να μοιράζεσαι, να αισθάνεσαι, να υπομένεις και να επιμένεις, αλλά και να δίνεις στον άλλο χώρο ν αναπνεύσει. Δηλαδή ελευθερία κινήσεων και λόγου. Τέλος, αγάπη είναι να συγχωράς, και να δίνεις μια δεύτερη ευκαιρία ακόμα και αν το άτομο δεν την αξίζει.
Επειδή πολλοί προσπαθούν να δώσουν τον ορισμό της αγάπης ας
γράψω και εγώ λίγα λόγια για την αγάπη.
Κατά τα φοιτητικά μου χρόνια, προβληματίστηκα ποιας μορφής αγάπη θέλω να
ζήσω. Παρακολουθώντας σχετικές τηλεοπτικές εκπομπές, καθώς και διάφορες
συζητήσεις, αναρωτιόμουν και εγώ για το τι είναι πραγματικά αγάπη. Όλοι έλεγαν
αγάπη είναι αυτό ή αγάπη είναι εκείνο, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν άκουσα
κάποια απάντηση στο σχετικό ερώτημα, που να με γεμίζει.
Διαπίστωσα, ότι υπάρχουν πολλές μορφές αγάπης. Υπάρχει η αγάπη προς τον
σύντροφο. Υπάρχει η αγάπη προς τους γονείς και τα αδέρφια μας. Υπάρχει η αγάπη
προς τους ελάχιστους αληθινούς φίλους που έχει ο καθένας μας. Υπάρχει η αγάπη
προς τους συναδέλφους μας, καθώς και προς τον άνθρωπο γενικότερα. Δεν πρέπει
να μένουμε απαθείς προς τον πόνο του διπλανού μας.
Διαβάζοντας το «Να ζεις, ν’ αγαπάς και να μαθαίνεις» του κυρίου Λέο Μπουσκάλια,
μου έκανε τρομερή εντύπωση ένα ποίημα στο οποίο αναφέρθηκε και συγγραφέας,
μιας κοπέλας που θέλησε να μείνει ανώνυμη.
Αυτό είναι:
Θυμάσαι τη μέρα που δανείστηκα
το καινούργιο σου αυτοκίνητο και το τρακάρισα;
Νόμισα πως θα με σκότωνες, μα δεν το έκανες.
Και θυμάσαι τη φορά που επέμενα να πάμε στη θάλασσα
κι εσύ είπες θα βρέξει και έβρεξε;
Νόμισα πως θα μου έλεγες, «Στο ’χα πει». Μα δεν το έκανες.
Θυμάσαι τη φορά που φλερτάρισα με όλους τους άντρες
Για να σε κάνω να ζηλέψεις, και συ ζήλεψες;
Νόμιζα πως θα με παρατούσες, μα δεν το έκανες.
Θυμάσαι τη φορά που λέρωσα την ταπετσαρία
του αυτοκινήτου σου
με κρέμα φράουλα;
Νόμιζα πως θα με χτυπούσες, μα δεν το έκανες.
Και θυμάσαι τη φορά που ξέχασα να σου πω πως
ο χορός ήταν επίσημος κι ήρθες με μπλουτζίν;
Νόμιζα πως θα έφευγες, αλλά δεν το έκανες.
Ναι, υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που δεν τα έκανες.
Αλλά με δέχθηκες και μ’ αγάπησες και με προστάτεψες.
Υπήρχαν χιλιάδες πράγματα που ήθελα να σου ανταποδώσω
όταν θα γύριζες από το Βιετνάμ.
Αλλά δεν γύρισες.
Από το παραπάνω ποίημα, σκέφτηκα τότε πως τελικά, αγάπη είναι να συγχωρείς.
Ποια ήταν η προσέγγιση του συγγραφέα στο παραπάνω ποίημα; Θα αναφέρω μόνο
μια φράση του:
«Φανταστικό συμπέρασμα. Δεν έχει σημασία ποιον έχεις πληγώσει, αν έμαθες να
μην ξαναπληγώσεις. Δεν έχει σημασία τι λάθη έχεις κάνει, αν δεν τα ξανακάνεις.»
Για να συμβούν τα παραπάνω, δηλαδή για να μην υποπέσεις ξανά στα ίδια
σφάλματα, χρειάζεται ο σχετικός πνευματικός αγώνας. Μόνο με αγώνα του
πνεύματος, δηλαδή έχοντας στο νου σου συνεχώς, να μην στεναχωρείς (γενικώς)
τα αγαπημένα σου πρόσωπα, καταφέρνεις τελικά και ανεβάζεις κατά πολύ το
επίπεδο αγάπης.
Επανέρχομαι λοιπόν, στο ερώτημα τι είναι αγάπη και δίνω την τελική προσέγγιση
που είχα κατασταλάξει από τότε, και για να είμαι πιο σαφής ποια είναι η αληθινή
αγάπη:
Η αληθινή αγάπη λοιπόν κατά την γνώμη μου, είναι αυτή που ξέρει να συγχωρεί.
Αυτή που ξέρει να δίνει και όχι να παίρνει. Η αληθινή αγάπη δεν χαρακτηρίζεται
από ιδιοτέλεια.
Όταν υπάρχει ιδιοτέλεια, καταλήγει να είναι μια αγάπη που γίνεται ιδιοκτησία
κάποιου και όταν αυτή χαθεί, αυτός ο κάποιος χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα που τεκμηριώνει την παραπάνω άποψη είναι η ζήλια.
Η ζήλια δημιουργεί μια αγάπη υπό μορφή χρησικτησίας. Ζηλεύει κάποιος που
φοβάται μην χάσει τον άνθρωπο που αγαπά, και με τα καμώματα ζηλοτυπίας,
καταφέρνει και δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες, που θα οδηγήσουν μαθηματικά
στην απώλεια της αγάπης. Όταν μάλιστα υπάρχει και ο εγωισμός, τότε τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα.
Η αληθινή αγάπη, με την ζήλια και τον εγωισμό δεν
συμβαδίζουν.
Εδώ κάπου, θα διαφωνήσω με τον κύριο Λέο Μπουσκάλια ο οποίος γράφει ότι η
αγάπη πληγώνει. Η αληθινή αγάπη δεν πληγώνει ούτε πληγώνεται. Δεν είναι
δυνατόν κάποιος να πληγώσει τον άλλο προσφέροντας του αγάπη. Αν κάποιος
πληγωθεί από την προσφορά αγάπης του άλλου, αυτό θα συμβεί γιατί δεν είναι σε
θέση να δεχθεί μια τέτοια αγάπη. Απ’ την άλλη, όταν κάποιος αγαπά αληθινά, δεν
πληγώνεται. Θέλει πάντα το καλύτερο για τα αγαπημένα του πρόσωπα και σέβεται
κάθε τους επιθυμία. Αν αυτό συμβαίνει σε όλους, τότε η αληθινή αγάπη οδηγεί σε
μια αρμονικότατη συμβίωση μεταξύ συζύγων, οικογενειών, φίλων ,συναδέλφων
και κάθε μορφής συμβιούντων.
Εδώ κάπου πρέπει να διευκρινίσω την διαφορά της αληθινής αγάπης από τον
έρωτα. Είναι πολλοί που από άγνοια νομίζουν ότι ο έρωτας είναι κάτι διαφορετικό.
Ο έρωτας είναι η πιο δυνατή μορφή αγάπης. Ανάμεσα στα δύο φύλα τον άνδρα και
την γυναίκα αναπτύσσεται μια έλξη που καμιά σχέση δεν έχει με τον έρωτα. Αυτό
είναι που μπερδεύει όσους δεν έχουν μελετήσει σωστά το φαινόμενο. Η έλξη αυτή
έχει σχέση με τις ορμόνες του κάθε φύλου, αλλά υπάρχει και κάτι ακόμα που
ορισμένοι αγνοούν. Αυτό είναι η συμβατότητα ανάμεσα στις ψυχές. Υπάρχουν
κάποιες ψυχές, που απωθούν η μια την άλλη, αλλά αυτό σε καμιά περίπτωση δεν
εμποδίζει την ανάπτυξη μιας πολύ δυνατής φιλίας. Η φιλία, είναι και αυτή μια
μορφή αγάπης. Εγώ προσωπικά, θεωρώ πως είναι πιο ορθό να μιλάει κανείς, για
αληθινή αγάπη παρά για έρωτα. Αν ο έρωτας είναι η πιο δυνατή μορφή αγάπης,
τότε και η αληθινή αγάπη, είναι η πιο σωστή μορφή αγάπης. Όταν συνδυάζονται και
τα δύο, τότε το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. Τότε δημιουργούνται εκείνες οι
συνθήκες, που η αγάπη γίνεται αιώνια. Αυτό, γιατί οι σύζυγοι χωρίζουν μόνο για το
χρονικό διάστημα, που ο ένας βρίσκεται σε κατάσταση ύπνου και ο άλλος στη θνητή
ζωή. Υπάρχουν ζευγάρια, που όταν η μια ψυχή φύγει για την άλλη ζωή, η άλλη δεν
αντέχει την θλίψη και φεύγει και η δεύτερη, σε σύντομο χρονικό διάστημα. Είναι
ψυχές δηλαδή που ακόμα και ο θάνατος δεν μπορεί να τις χωρίσει. Θα βρουν τρόπο
και θα συναντηθούν και πάλι.
Θα διαφωνήσω και με όλους εκείνους, που πιστεύουν ότι η απόσταση χωρίζει τους
ανθρώπους. Για να καταλάβετε τι εννοώ σας συμβουλεύω να διαβάσετε τον Μικρό
Πρίγκιπα του Σαιντ Εξυπερύ καθώς και τον Γλάρο Ιωνάθαν του Richard Bach.
Σήμερα γνωρίζω ότι, ο Κύριος αυτή την αληθινή αγάπη θέλει να έχουν όλοι. Αν
στηριχθεί η κοινωνία ολόκληρη σε μια τέτοια αληθινή αγάπη, τότε μπορούμε να
έχουμε την τέλεια κοινωνία που πολλοί ονειρευόμαστε. Δυστυχώς η κοινωνία μας
έχει δομηθεί τόσο ισχυρά από το συμφέρον, που δεν μπορούμε παρά να
ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ. Να ελπίζουμε στην Τέλεια Κοινωνία, η οποία θα προκύψει μετά το
τέλος της Νέας Δημιουργίας, όπως έχει ορίσει ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ.
Κατά την διάρκεια της ζωής μου, διαπίστωσα ότι είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να
αγαπήσει κανείς αληθινά. Πίστευα, ότι η αγάπη μαθαίνεται και αγωνίστηκα σε
αρκετά μεγάλο βαθμό, να ανεβάσω το επίπεδο αγάπης στο οποίο βρισκόμουν.
Πέτυχα σε κάποιο βαθμό, αλλά χρειάζεται ακόμα μεγάλος πνευματικός αγώνας, για
να βελτιωθώ κι’ άλλο σ’ αυτόν τον τομέα. Για να συμβεί αυτό πρέπει να
απαληφθούν τα επίπεδα εγωισμού και ζήλιας. Όλοι νομίζουν ότι αγαπούν ή ότι
ξέρουν να αγαπούν. Δεν διαφωνώ. Έχω δει ανθρώπους να αγαπούν με τέτοιο
τρόπο και σε τέτοιο βαθμό, που δεν ξέρω αν θα καταφέρω ποτέ να αγαπήσω.
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί, ότι πολλοί δείχνουν μεγάλη αγάπη στα ζώα. Φιλόζωος
είμαι και εγώ σε μεγάλο βαθμό. αλλά δεν νομίζετε και εσείς ότι, όταν ξοδεύονται
περιουσίες για να συλλεχθούν και να τραφούν τα αδέσποτα ζώα, είναι προτιμότερο
τα χρήματα αυτά να δοθούν για να τραφούν οι άστεγοι. Δεν είναι σε καμιά
περίπτωση Αμαρτία η ευθανασία των ζώων. Τα ζώα δεν φέρουν ψυχή και η
αφαίρεση της ζωής τους δεν αποτελεί φόνο. Δόθηκαν από τον Θεό στην υπηρεσία
του ανθρώπου και επιτράπηκε ευθύς εξαρχής η θανάτωσή τους, για λόγους τροφής
και όχι μόνο. Η φιλοζωία δείχνει ευαισθησία ψυχής.
Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφέρω ότι πάντα πικραινόμουν όταν γνώριζα παιδιά
χωρισμένων γονέων. Αν σε κάθε ζευγάρι κυριαρχούσε μια αληθινή αγάπη, τότε δεν
θα υπήρχαν διαζύγια. Σε μια αληθινή αγάπη δεν γεννιούνται λόγοι διαζυγίου, αφού
κυριαρχεί ο Λόγος του Θεού, που είναι λόγος ΑΓΑΠΗΣ.
Είμαι απόλυτα πεπεισμένος, ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που δεν ταιριάζουν.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να συμβιώσουν. Για να συμβιώσουν οι
άνθρωποι, απαιτείται διαρκής συμβιβασμός. Στην περίπτωση των ζευγαριών, είναι
αρκετό να θέλει πάντα ο ένας, ότι θέλει και ο άλλος. Όταν συμβαίνει αυτό σε
ζευγάρι, τότε πρόκειται για ψυχές που είναι γεννημένες η μία για την άλλη. Πολύ
κακώς μιλούν κάποιοι για αδερφές ψυχές. Αδερφές ψυχές δεν υπάρχουν. Κάθε
ένας από μας είναι μοναδικός και απλά υπάρχουν κάποιοι που μοιάζουν μεταξύ
τους. Αυτό ισχύει ακόμα και στην περίπτωση των ομόζυγων διδύμων. Στην
περίπτωση αυτή συχνά παρατηρούνται φαινόμενα επικοινωνίας δυσνόητα. Η
επικοινωνία αυτή οφείλεται στην ταυτόχρονη γέννηση της ψυχής τους.
Το παρελθόν έφυγε.
Ξέχασέ το.
Το μέλλον δεν ήρθε ακόμη.
Μην το σκέφτεσαι.
Το παρόν είναι εδώ.
ΖΗΣΕ ΤΟ ΚΑΙ ΚΑΝΕ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ.
Κομφούκιος
Love is one song sung by two (χιχι)
Υ.Γ. gexrag το κείμενό σου ήταν πραγματικά συγκλονιστικό. νομίζω ότι έδωσες την πιο ολοκληρωμένη κ πιο σωστή απάντηση.
Η αγαπη ειναι.....οτι ειναι το αλατι στη ζωη μας
