Λουδοβίκος των Ανωγείων

Ο Λουδοβίκος των Ανωγείων (έτσι τον φώναζε ο Μάνος Χατζιδάκις), κάτα κόσμον Γιώργος Δραμουντάνης, γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου του 1951, σε ένα ορεινό χωριό της Κρήτης, τα Ανώγεια, στον Ψηλορείτη.
Την παιδική του ηλικία την πέρασε σαν βοσκός ''καβαλούσα τον γάιδαρο και πήγαινα ψωμί στους βοσκούς, ανεβοκατέβαινα 20 χιλιόμ. την μέρα και γύρναγα με τυροκομικά και ξύλα.''

Από μικρός ήθελε να γίνει ζωγράφος, αργότερα όμως βρέθηκε να σπουδάζει οικονομικά στην ΑΣΣΟΕ. ''Εφτασα μεν στο πτυχείο, αλλά δεν με καταδέχτηκε ποτέ'' έχει πει ο ίδιος.
Κάποτε ένας ξάδερφος του, που ήταν στα καράβια, ξέχασε στο σπίτι στο χωριό, ένα μαντολίνο κι ο Λουδοβίκος έμαθε να παίζει με αυτό. Το δικό του μαντολίνο θα το αγοράσει όταν θα είναι 27 χρονών.

Εμφανίστηκε στη δισκογραφία το 1985 με το δίσκο ''Μοιρολόγια'' ως ένας από τους μουσικούς που ανέδειξε ο Μ. Χατζιδάκις. Στην πραγματικότητα ο Μ. Χατζιδάκις τον είχε παροτρύνει να γράψει τραγούδια, αργότερα και ο Νίκος Γκάτσος.

Είχαν γνωριστεί το 1979 στα Ανώγεια. Ο Μ.Χατζιδάκις είχε επιλέξει εκείνη την χρονιά τα Ανώγεια, για τις μουσικές γιορτές που διοργάνωνε κάθε χρόνο, επί σειρά ετών. Ενα βράδυ, ήταν ένα μήνα πριν την γιορτή του Αγίου Υακίνθου, ημέρα που άνοιγε η αυλαία των ''Υακινθείων'', τον άκουσε να παίζει σε μια παρέα - φίλους, μαντολίνο... ενώ ο δήμαρχος του χωριού τον είχε συστήσει πιο νωρίς, κατά τις ώρες που έκαναν εργασίες στον χώρο των εκδηλώσεων, στον μεγάλο συνθέτη.

Το 1987 τον καλεί στον ''Σείριο'' να τραγουδήσει και να παρουσιάσει τα μοιρολόγια του, που τον είχαν εντυπωσιάσει το 79. Ξεκινούσε το πρόγραμμα, για 15 - 20 λεπτά, ενώ στη συνέχεια εμφανίζονταν η Αλεξίου, η ο Νταλάρας, τραγουδώντας με ένα πιάνο.

''Εκείνος με έμαθε πως να κάνω ζωγραφική, γράφοντας τραγούδια, από τότε μέχρι σήμερα'' είπε σε συνεντευξή του, πρόσφατα.

Δισκογραφία:

Μοιρολόγια (1985)
Ο έρωτας στην Κρήτη είναι μελαγχολικός (1988)
Ο Χαίνης (1990)
Μειντάνι (1993)
Χαρματούσσα (1995)
Πύλη της άμμου (1997)
Το όχι αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά του ναι (1999)
Ανοιξα μανταρίνι και σε θυμήθηκα (2001)
Γιορτή των ανέμων (2003)
Μπιτ παζαρ (2004)
Γκρεμό δεν έχουν τα πουλιά (2006)

(Οι πηγές μου είναι από διάφορα δημοσιεύματα, ενώ κάθε φορά που θα βρίσκω κάποια καινούρια πληροφορία θα ανανεώνω την παρουσιασή μου. Θα 'θελα έτσι να φτιάξω μια αξιοπρεπή σελίδα για τον αγαπημένο μου καλλιτέχνη.)

Ας ανταλλάξουμε λοιπόν απόψεις, για έναν τόσο ευαίσθητο μουσικό μέσα από αυτή την σελίδα....

----------
με την πρώτη σταγόνα της βροχής, σκοτώθηκε το καλοκαίρι...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : megaloserwtikos στις 02-08-2006 13:03 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : megaloserwtikos στις 02-08-2006 13:41 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : megaloserwtikos στις 03-08-2006 02:22 ]

Αναγνωρίζω την καλλιτεχνική του αξία αλλά παρ'όλα αυτα τον βαριέμαι τόσο...Δηλαδή δεν είμαι σε θέση να ακούσω ολοκληρωμένη δουλειά του...Κανα τραγουδάκι στο ραδιόφωνο ναι!

Κατά κόσμον Γιώργος Δραμουντάνης...

Αγαπημένος....
Στίχοι, μουσική, φωνή...όλα μια μαγεία, ένα ατέλειωτο παραμύθι που με ταξιδεύει....

Το μέλος efi_kon στις 02-08-2006 στις 10:06 έγραψε...

Παράθεση: Κατά κόσμον Γιώργος Δραμουντάνης...

Εφη, ευχαριστώ για την σημείωση σου, είχα βέβαια σκοπό να επιμεληθώ κι άλλο το θέμα μου και όπως βλέπεις σήμερα το έχω προσθέσει κι εγώ... όπως άλλωστε κι άλλες πληροφορίες για αυτόν τον τόσο μελωδικό καλλιτέχνη.

Το μέλος aggeliki στις 02-08-2006 στις 01:23 έγραψε...

Παράθεση: Αναγνωρίζω την καλλιτεχνική του αξία αλλά παρ'όλα αυτα τον βαριέμαι τόσο...Δηλαδή δεν είμαι σε θέση να ακούσω ολοκληρωμένη δουλειά του...Κανα τραγουδάκι στο ραδιόφωνο ναι!

Αγγελική τα ίδια κι εγώ, να μη σου πω ότι έτσι όπως τον έβλεπα στην τηλεόραση, με την κοσμικότητα που του έδινε η κα Καραμανλή που πήγαινε στις συναυλίες του, τον έβρισκα ''δήθεν'' και τον βαριόμουν.
Μέχρι που αγόρασα κάποια δουλειά του... κι εκεί άλλαξα εντελώς γνώμη.

Ευχαριστώ για την συμμετοχή σου.

Kάποτε τον άκουγα πολύ, τώρα δε θα πάρω και έχω τους λόγους μου. Εντούτοις ,νομίζω τελικά ότι ως στιχουργός είναι καλύτερος από ό,τι ως συνθέτης. Στη μουσική του επαναλαμβάνεται. Και το πλέον άσχημο για μένα: δυσκολεύεται να καταλάβει ότι είναι πεπερασμένος και κείνος. Φταίμε και μεις για αυτό, του δώσαμε περισσότερη πίστη ίσως από ό,τι θα έπρεπε. Δε με πείθει και τόσο πλέον για την ευαισθησία που προβάλλει.

Το μέλος megaloserwtikos στις 02-08-2006 στις 13:16 έγραψε...

Παράθεση: Το μέλος aggeliki στις 02-08-2006 στις 01:23 έγραψε... Παράθεση: Αναγνωρίζω την καλλιτεχνική του αξία αλλά παρ'όλα αυτα τον βαριέμαι τόσο...Δηλαδή δεν είμαι σε θέση να ακούσω ολοκληρωμένη δουλειά του...Κανα τραγουδάκι στο ραδιόφωνο ναι! Αγγελική τα ίδια κι εγώ, να μη σου πω ότι έτσι όπως τον έβλεπα στην τηλεόραση, με την κοσμικότητα που του έδινε η κα Καραμανλή που πήγαινε στις συναυλίες του, τον έβρισκα ''δήθεν'' και τον βαριόμουν. Μέχρι που αγόρασα κάποια δουλειά του... κι εκεί άλλαξα εντελώς γνώμη. Ευχαριστώ για την συμμετοχή σου.

Nι αυτός είναι ένας λόγος που δεν τον ακούω...Αλλά πιο δισκάκι του ήταν αυτό που αγόρασες και άλλαξες γνώμη??



Το μέλος sunwing στις 02-08-2006 στις 17:06 έγραψε...

Παράθεση: Kάποτε τον άκουγα πολύ, τώρα δε θα πάρω και έχω τους λόγους μου. Εντούτοις ,νομίζω τελικά ότι ως στιχουργός είναι καλύτερος από ό,τι ως συνθέτης. Στη μουσική του επαναλαμβάνεται. Και το πλέον άσχημο για μένα: δυσκολεύεται να καταλάβει ότι είναι πεπερασμένος και κείνος. Φταίμε και μεις για αυτό, του δώσαμε περισσότερη πίστη ίσως από ό,τι θα έπρεπε. Δε με πείθει και τόσο πλέον για την ευαισθησία που προβάλλει.

Είπες τη μαγική φράση..."Στη μουσική του επαναλαμβάνεται".Εκεί είναι το μεγάλο πρόβλημά μου!

Πιο παλιά που δεν είχα ασχοληθεί και πολύ μαζί του με ενοχλούσε και το ονομά του ακόμα, έλεγα πως κάποιος που επιλέγει το όνομα Λουδοβίκος μπορεί να είναι ''το ψώνιο'', τελικά όμως το ονομά του έχει προκύψει πολύ διαφορετικά.

Αλλαξα γνώμη όταν άκουσα ''το όχι αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά του ναι''. Επίσης και το τελευταίο του το ''γκρεμο δεν έχουν τα πουλιά''. Προσωπικά αυτές οι δουλειές του μου κρατάνε πολύ έντονα το ενδιαφέρον.
Εμένα μου βγάζει κάτι το γήινο, το απλό, δεν έχει υπερβολές, δεν έχει σουξέ, δεν έχει κανένα νοιάξιμο αν θα πουλήσει.
Στο ''όχι αποκοιμήθηκε'' το κάθε κομμάτι είναι διαφορετικό και κανένα δεν είναι κατώτερο από τα άλλα.

...είναι ξεχωριστός καλλιτέχνης ... δεν έχω αποφασίσει ακόμα τι προτιμώ περισσότερο ... να τον ακούω να τραγουδάει ή να λέει ιστορίες με τον τόσο ιδιαίτερο δικό του τρόπο ... θυμάμαι κάποτε μια συναυλία του ήταν μαγικά ... είχε και πανσέληνο ...

Που η αγάπη κατοικεί ...

Αν η σιωπή δε φέρνει αμηχανία
το ναι και τ' όχι αν το λες
με ίδια ευκολία,
εκεί η αγάπη κατοικεί.

Τα βήματα όταν ακούς
και τα γνωρίζεις
δεμένος μα ελεύθερος βαδίζεις,
εκεί η αγάπη κατοικεί.

Όταν ρωτάς πώς, πότε, πού, γιατί;
Η αγάπη εκεί δεν κατοικεί.

Αν ένα βλέμμα δίδεις
κι όμως περισσεύγει
κρυφοκοιτάς πίσω απ' το τζάμι
όταν φεύγει,
εκεί η αγάπη κατοικεί.

Άμα ρωτάς πώς , πότε , πού ,γιατί;
Η αγάπη εκεί δεν κατοικεί.
Άμα ρωτάς πώς , πότε , πού , γιατί;
ίσως και κει να κατοικεί.

Μα αν δε μπορείς να συγχωρείς
πού μένει η αγάπη δε θα βρεις.

Η αγάπη δεν είναι η περιγραφή της

Δεν έχω ακούσει ολοκληρωμένη δουλιειά του, και όσα τραγούδια του είχα ακούσει τα είχα ακούσει σε μια εποχή που δεν μου έκανε τίποτα εντύπωση εκτός απο το Rock....Ακόμα και τότε τα τραγούδια του αυτά με άγγιξαν, και μου είχαν αρέσει ιδιαίτερα...Μου άρεσε η ομορφιά των κρητικών δρόμων και η γλυκήτητα του μαντολίνου που έδινε μια τελείως μαγική αίσθηση...Ολα όσα λέτε ρε παιδιά για ξεπερασμένη μουσική κτλ. κτλ. είναι περιτά...Νομίζω πως δεν ξέρουμε να αγαπάμε τους καλλιτέχνες μας και ψάχνουμε ενα ψεγάδι σε όλους....

Εγώ τον Λουδοβίκο τον είχα λατρέψει, η Πύλη της Άμμου, το όχι.., σχεδόν όλους τους στίχους του απέξω ..όμως γνώρισα και ανθρώπους που συνεργάστηκαν σε μικρές ή μεγαλύτερες δουλειές -παρουσιάσεις μαζί του και ...άλλαξα γνώμη για πολλά. Δεν είναι μόνο τι παρουσιάζεις στο κοινό είναι και άλλα πράγματα που μετράνε για σένα από τη στιγμή που οι θαυμαστές σου έρχονται πιο κοντά σου ή πιο κοντά σε συνεργάτες σου .Εκεί θα σε κρίνουν , θα δουν αν αυτά που προβάλλεις είναι αληθινά πολύ , λίγο ή ελάχιστα

Το μέλος sunwing στις 04-08-2006 στις 14:49 έγραψε...

Παράθεση: Εγώ τον Λουδοβίκο τον είχα λατρέψει, η Πύλη της Άμμου, το όχι.., σχεδόν όλους τους στίχους του απέξω ..όμως γνώρισα και ανθρώπους που συνεργάστηκαν σε μικρές ή μεγαλύτερες δουλειές -παρουσιάσεις μαζί του και ...άλλαξα γνώμη για πολλά. Δεν είναι μόνο τι παρουσιάζεις στο κοινό είναι και άλλα πράγματα που μετράνε για σένα από τη στιγμή που οι θαυμαστές σου έρχονται πιο κοντά σου ή πιο κοντά σε συνεργάτες σου .Εκεί θα σε κρίνουν , θα δουν αν αυτά που προβάλλεις είναι αληθινά πολύ , λίγο ή ελάχιστα

Δηλαδή, θες να πεις ότι ο χαρακτήρας του είναι διαφορετικός από αυτος που βγάζει έξω...Ή δεν κατάλαβα καλά?

Κοιτα , είναι αλήθεια ότι όταν είσαι στο επίκεντρο της προσοχής για να διατηρήσεις υψηλό ήθος χρειάζεται να ξέρεις το βάθος , το εύρος , την έκταση του χώρου στον οποίο κινείσαι. Σαφώς και παίζει καλό μαντολίνο ο Λουδοβίκος. Όμως η μουσική του κατάρτιση είναι πολύ πιο περιορισμένη από πολλούς ανώνυμους που μπαίνουν για παράδειγμα σε αυτό το σάιτ. Βλεπεις τον Αλκίνοο με ένα τέτοιο εύρος γνώσεων σε τόσα είδη μουσικής, όμως έχει μια αφοπλιστική απλότητα , ειλικρίνεια, δεν τον χαρακτηρίζει κανείς στους δήθεν. Έχει συναίσθηση του τι δε γνωρίζει.!!! Για αυτό μίλησα νωρίτερα ότι ο Λουδοβίκος είναι για μένα καλός στιχουργός. Θαρρώ πως εμείς φταίμε που κάθε Λουδοβίκος δεν μπορεί να καταλάβει ποιο είναι αυτο που του λείπει. Σε κάποια Υακίνθεια φίλη μου καλλιτέχνιδα μου πε οτι έβλεπε τον Αλκίνοο να σκίζεται να βοηθήσει τους πάντες , ο Γιώργης έτρεχε πίσω από τα μίντια. Ο Ψαραντώνης τσατίστηκε , τα βρόντηξε και έφυγε. Και πολλά είπα. Δε λέω να μην τον συμπαθούμε , λέω ότι κάποια στιγμή ΔΥΣΤΥΧΩΣ απομυθοποιείς άσχημα ό,τι λάτρεψες. Για τούτο καλύτερα να κρατάμε μικρό καλάθι , ειδικά στους καλλιτέχνες που χαρακτηρίζουμε βαθιά ερωτικούς ..

Για πού το ΄βαλες καρδιά μου μ' ανοιχτά πανιά , για ποια πέλαγα ουράνια , άστρα μαγικά..
(Ορφέας Περίδης)

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : sunwing στις 04-08-2006 19:10 ]

Eίσαι πολύ δαιφωτιστική...Κατάλαβα πολύ καλά τι θες να πεις!

Αυτό ακριβώς που περιγράφεις, αυτό ακριβώς δεν αντέχω!

Μήπως μιλάμε για κάποιον άλλο;
Πότε είδατε να βγαίνει ο Λουδοβίκος στα κανάλια; Σπάνια.
Για κάντε μια έρευνα σε φίλους και γνωστούς που δεν ασχολούνται με μουσική επαγγελματικά και ρωτήστε να σας πουν αν ξέρουν ποιός είναι ο Λουδοβίκος κι αν τον ξέρουν , να σας πουν κάποιο τραγούδι του, αν γνωρίζουν.
Μετά ρωτήστε τους το ίδιο και για τον Αλκίνοο... (η σύγκριση δεν έγινε από μένα, ο Αλκίνοος είναι από τους πιο αγαπημένους μου)
Καμιά φορά και το να σνομπάρεις τα μίντια, είναι επίσης στυλ ξέρετε.
Κι αφού σκίζετε για αυτά, ας δούμε πόσους δίσκους έκανε έστω χρυσούς...
κανέναν. Εγώ προσωπικά δεν τον ξέρω προσωπικά, αλλά έχω την εντύπωση ότι είναι πολύ πιο ταλαντούχος κι από την δημοσιότητα που έχει πάρει αλλά κι από τις πωλήσεις του...
Αν ήταν τόσο δραστήριος σε αυτά, με την μουσική που γράφει, θα ταν στο ηρώδειο και στο μέγαρο κάθε χρόνο.

Ασχετο...δηλαδή άλλοι καλλιτέχνες... γνωστοί (έντεχνοι, ας τους άλλους), δεν νοιάζονται για την προβολή τους;;;

Γράφει μουσική; Μήπως υπάρχει εδώ κάποιο λάθος;Μακάρι να μπορούσα να τα ξαναδώ τα πράγματα όπως εσύ, όπως τα έβλεπα προ δεκαετίας δηλαδή. Αλλά τα πάντα ρει. Για να μη σε στεναχωρώ να σου πω ότι μερικά τραγούδια του θα μείνουν στην ιστορία, ναι.

O Loudobikos ton Anogiwn einai enas fantastikos an8rwpos k exei grayei fantastika tragoudia to agapimeno m einai "to oxi apokoimi8ike stin agkalia tou nai"....auta..

Για να απομυθοποιησουμε καποια πραγματα.........περυσι τετοιο καιρο βρεθηκα κοντα στο Ρεθυμνο και γνωρισα και καποιους συγχωριανους του.
Τα σχολια τους δεν ηταν καθολου κολακευτικα.......
Μου τον περιεγραψαν σαν μεγαλο γυναικα,που την πεφτει αδιακριτως σε οποια του γυαλισει ακομη κι αν ειναι δεσμευμενη......οπως επισης μου ειπαν και για ενα συμβαν που τον κυνηγουσε η αστυνομια,κι αυτος εκανε χρηση της φιλιας που τον συνδεει με επωνυμους (καταλαβατε για ποια μιλαω.....)και μιλησε και με ασχημο τροπο....
Θα μου πειτε,τι σχεση εχουν ολα αυτα με τα υπεροχα τραγουδια που γραφει.......
Καμια απολυτως,γι`αυτο κραταμε τα τραγουδακια του και δεν ασχολουμαστε μαζι του......

Έχεις δίκιο, κρατάμε το δημιούργημα και αφήνουμε το δημιουργό στην άκρη, αλλά όταν δεν μπορουμε να το κάνουμε; να πάρει η ευχή...