Παράθεση:
Το μέλος dimitrapan στις 03-11-2006 στις 09:20 έγραψε...
Κάποια τραγούδια του μου αρέσουν... Για πολύ ώρα όμως δεν μπορώ να τον ακούσω, με κουράζει...
Επίσης κάτι άλλο που δεν μου αρέσει είναι η συμπεριφορά του στις συναυλίες του... Εντάξει, το θεωρώ αγένεια την ώρα που ο άλλος βγάζει την ψυχή του να μιλάει ο κόσμος, αλλά θεωρώ ότι ο καλλιτέχνες πρέπει να κερδίζει την προσοχή του κοινού του κι όχι να την απαιτεί με ατάκες του τύπου "Σιωπή... Όποιος θέλει να μιλήσει να βγει έξω από το θέατρο..." και μάλιστα σε περίπτωση που σε σχέση με τις περισσότερες συναυλίες που έχω πάει, υπήρχε... ησυχία!
Επίσης, δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω την απίστευτη ατάκα του: "Ο κύριος με τα τσιπς και τις πορτοκαλάδες να μην ξαναπεράσει..."
|
|
Δήμητρα σπάνια σε συναυλία ο κόσμος κάθεται να ακούσει, χωρίς να μιλάει, να τηλεφωνεί, να ασχετολογεί, να θέλει να φύγει πιο νωρίς. Κι αυτό γιατί έχει μάθει από την τηλεόραση να αλλάζει πρόγραμμα, ανα 2 λεπτά.
Η συμπεριφορά του κοινού είναι συνήθως καπως.
Τώρα αν σου έτυχε να είσαι σε ένα πολύ ήσυχο κοινό και τα έλεγε αυτά, οκ.
Να πω απλά ότι στο Γαλάτσι, έφευγαν με τα παιδιά τους, από μπροστά του!, άνοιγαν τσιπς και γινόταν ένα κρατς απίστευτο στην μελαγχολική ατμόσφαιρα που έφτιαχνε... και όμως δεν είπε τίποτα δεν διαμαρτηρήθηκε καθόλου.
(εδώ να πω απλά, ότι ο καλλιτέχνης δεν είναι θεός, κάνει με κόπο αυτή την δουλειά, φτιάχνει με κόπο την ατμόσφαιρα που πρέπει, δουλεύει σκληρά, δεν χαζοτραγουδά εκεί που κάθεται. Ποσο μάλλον ο Λουδοβίκος που παίζει και μαντολίνο ταυτόχρονα.)
Για μένα καλά κάνει και είναι αυστηρός σε αυτά, εμένα που πάω να τον ακούσω με προσοχή, με αποσπούν όλοι αυτοί οι θεατές και χαίρομαι που τους κάνει παρατήρηση. Δεν είναι μπουζούκια, ούτε τραγουδάει εκεί που καίγομαι πολύ, εκεί το θέλω το φιλί. Καταθέτει βιώματα με μουσική επένδυση.
Η συνείδηση του θεατή θέλει εκπαίδευση, καλά κάνει κατα την γνώμη μου...