Θέλω να γίνω διάσημος!Πώς;

Θέλω καιρό να το ρωτήσω..Αν είσαι καλός στην κιθάρα, στο τραγούδι, στο πιάνο κτλ και δεν σε έχουν δει οι κατάλληλοι ή δεν ξέρεις πως να το αναδείξεις για να σου δοθούν ευκαιρίες τι κάνεις;Αν δηλαδή υπάρχει περίπτωση να γίνεις κάτι μεγάλο αξιοποιώντας το ταλέντο σου και δεν γίνει επειδή δεν έχεις τον τρόπο δεν είναι κρίμα;Έχετε καμιά ιδέα γι αυτόν τον τρόπο;

Demos σε παραγωγούς & δισκογραφικές για αρχή... και "πάλεψε" ό,τι μπορείς με ανθρώπους που ξέρεις ή που θα γνωρίσεις... Επίσης μπορείς να γίνεις δημόσιο θέαμα σε dream & fame, και ίσως βγει κάτι καλό από εκεί...

Μια απορία όμως... Τί σας πιάνει με την διασημότητα??? Ασχοληθείτε με την μουσική για να κάνετε κάτι που σας αρέσει, όχι για δημοσιότητα και χρήμα... Αυτά θα έρθουν από μόνα τους αν πράγματι υπάρχει το ταλέντο και οι ικανότητες...

Τι να πω και 'γω που-τυχαια-εμαθα οτι ο πρωτος μου ξαδερφος μου τραγουδα με τον Ρεμο στη Θεσσαλονικη και το χειμωνα προκειται να βγαλει cd!!!Και ποτε δεν πιστευα οτι ειχε καλη σχεση με το τραγουδι!!

καλές δημόσιες σχέσεις ... άντε και καλή φωνή...( τωρα τελευταία δεν ισχύει , απλά λέμε... ) ...

επισης...τουλαχιστον 1.80 υψος,γυμνασμενο,ατριχο σωμα (για τους αντρες)
και 1,75 τουλαχιστον για τις γυναικες,με σχεδον τελεις αναλογιες

Το μέλος rory166 στις 10-08-2006 στις 00:48 έγραψε...

Παράθεση: ...και 1,75 τουλαχιστον για τις γυναικες,με σχεδον τελεις αναλογιες...

...και άτριχο!!!

Το μέλος uNick στις 09-08-2006 στις 23:59 έγραψε...

Παράθεση: Μια απορία όμως... Τί σας πιάνει με την διασημότητα??? Ασχοληθείτε με την μουσική για να κάνετε κάτι που σας αρέσει, όχι για δημοσιότητα και χρήμα... Αυτά θα έρθουν από μόνα τους αν πράγματι υπάρχει το ταλέντο και οι ικανότητες...

I'll drink to that, mate!!
Σημεία των καιρών...

Αν είσαι γυναίκα (αλλά και αγόρι, σε μερικές περιπτώσεις στις μέρες μας)
ΕΝΑ μόνο σου χρειάζεται....

Να'χεις μεγάλο ταλέντο στα χείλη....

Το μέλος moufidis στις 10-08-2006 στις 01:44 έγραψε...

Παράθεση: Αν είσαι γυναίκα (αλλά και αγόρι, σε μερικές περιπτώσεις στις μέρες μας) ΕΝΑ μόνο σου χρειάζεται.... Να'χεις μεγάλο ταλέντο στα χείλη....

Χα,χα!!!!!!

Αυτό με τα χείλη δεν το κατάλαβα...

Θα συμφωνήσω με Γιούνικ. Βράσε με με το νίκ τώρα δεν πατάω το κουμπί να γράφει λάτιν που να χτυπιέστε...

Εγώ πιστεύω πως ναι έτσι πρέπει να είναι. Αν έχεις ταλέντο έτσι, αργά ή γρήγορα θα ανέβεις στο χώρο αυτό...Και βασικά το σκεφτόμουν χτες βράδυ που είχε μια ανόητη διαφήμιση σε αμερικάνικο κανάλι για τα χίτς της εποχής του 70. Επειδή γεννήθηκα το ''78 (κι εμάς τι μας νοιάζει) πάντα θέλω να ξέρω ποιά μουσική έπαιζε τότε...δεν ξέρω έχω έτσι μια περιέργια...Και είδα λοιπόν, πως πέρα πως ήταν παντελώς μούφα η όλη φάση με το σιντι των ''70ς...πως τότε έγραφαν πολύ μουσική έτσι; Και σκέφτηκα σήμερα με όλα τα φάμε και τα πάμε...γιατί δεν βγαίνει κάτι να πεις ουάου;

Δηλαδή πού είναι η Αλεξίου; Πού είναι ο Σηδιρόπουλος; Πού είναι ο Νταλάρας (αν και ο τελευταίος μου την δίνει έτσι κάπως...). Πού είναι όλοι οι μεγάλοι τέλος πάντων που ακούμε ξανά και ξανά σήμερα, ακόμα και μικρότεροι...γνωρίζουμε τη κάθε μελωδία τους...και ξένους επίσης...Τί έγινε;

Σκέφτηκα λοιπόν πως ίσως τώρα οι καλλιτέχνες (μόνη μου το σκέφτηκα αυτό περίμενε) πιέζονται ίσως πολύ να βγάλουν κάτι που θα πουλήσει. Για να το φέρω στα πιο λιανά...είναι σαν να πιέζεσαι να είσαι με κάποιον επειδή νομίζεις πως θα είσαι καλύτερα έτσι και να ψάχνεσαι διαρκώς και να ανησυχείς και να μην βρίσκεις μια λύση (άσχετο αυτό αλλά είναι μια μεγάλη παρένθεση). Θέλω να πω...

Πως δεν πρέπει να δημιουργούν (εκείνοι γιατί δεν βάζω εμένα εγώ δεν είμαι μουσικός - αν και πολύ θα το ήθελα) με βάση το συμφέρον, τη διασημότητα...το κέρδος; Πρέπει να βγαίνει από την ψυχή τους...και από τα βιώματα...να είναι κάτι το άκρως αληθινό...και απλό...αυθεντικό...γιατί το αισθάνεται το κοινό...και συνδέεται πιστεύω με κάποιο κομμάτι ή καλλιτέχνη με τον οποίο μπορεί να ταυτιστεί...

Οπότε ναι...αν θες να γίνεις διάσημος...μάλλον πρέπει ν'αρχίσεις με το μην το σκέφτεσαι τόσο...Εξάλου διάσημος...μια κουβέντα είναι. Μετά από τη τόση δουλειά...και είναι πιστεύω προσωπικά αυτά που γράφουν μερικοί...θέλεις να εκθετείς έτσι σε ένα τεράστιο κοινό που να μην μπορεί να εκτιμίσει κιόλας αυτά που έγραψες; Δεν ξέρω...εγώ δεν θα το ήθελα...δεν θα μπορούσα να προσποιούμαι διαρκώς...για ένα κοινό...για πωλήσεις...

Να τη βράσω τη διασημότητα. Διάσημος για μένα είναι αυτός που κατάφερε να με αγκίξει έστω με ένα στίχο. Να περάσει σε μένα το αίσθημα του εκείνο...το αίσθημα της...Απλά.

Και ας είναι και 1,25μ πολύ τριχωτός.

Για μένα δεν έχει καθόλου σημασία η διασημότητα. Σημασία έχει να δουλεύεις με καλούς μουσικούς-συνεργάτες, να παίζεις ή να τραγουδάς ωραία μουσική και να δουλεύεις συνεχώς (δηλαδή να είσαι αρκετά γνωστός στο χώρο - όχι απαραίτητα στο κοινο- ώστε να είσαι συνέχεια εν ενεργεία). Η ανάγκη για διασημότητα νομίζω ότι είναι παιδί της ματαιοδοξίας και μόνο. Ούτε να τραγουδάς ό,τι να'ναι, ούτε να εκθέτεις όλη σου την προσωπική ζωή και την προσωπικότητα (βλ. reality) για να γίνεις διάσημος. Το θεωρώ καλλιτεχνικό θάνατο.

Καταρχήν καλημέρα !

Μπορεί να είναι εντελώς βλακεία αυτό που θα πω μα τόσο καιρό κοντεύω να σκάσω ακούγοντας την ίδια λέξη : διάσημος ... Η καημενούλα στο σχολείο ήμουν των ''θετικών'' επιστημών , μα αν δεν απατώμαι ετυμολογικά διάσημος σημαίνει αυτός ο οποίος είναι σημαντικός για όλους ... Οπότε όπως καταλαβαίνετε είναι λίγο δύσκολο να χαρακτηριστεί κάποιος έτσι , λοιπόν ! Το ''γνωστός στο κοινό'' ή το ''δημόσιο πρόσωπο'' είναι εννοιολογικά σωστότερα , νομίζω ....

Και τώρα πάμε στο δεύτερο μέρος του θέματος : ακούω πολλοί να λένε οτι θέλουν να γίνουν γνωστοί (την άλλη λέξη δεν την χρησιμοποιώ , είπαμε) τραγουδιστές , γνωστοί κιθαρίστες δίνοντας έμφαση κυρίως στο ''γνωστοί'' παρά στο ουσιαστικό που ακολουθεί ... Θέλω να πω πως τα αισθητήρια μου καταλαβαίνουν πως κάποιους τους έλκει περισσότερο η δημοσιότητα , η αναγνωρισημότητα κτλ παρά η τέχνη τους , αυτή μπαίνει σε 2ο επίπεδο .... Γιατί τέτοια κολλήματα , βρε παιδιά ; Δεν ξέρω αν θα μπορούσαμε να ονομάσουμε την συμπαθέστατη Έφη μας (ω ναι , την EffieKakaflika εννοώ) πολύ γνωστή μα προσωπικά για εμένα είναι χίλιες φορές καλύτερη και πλά επίπεδα πιο πάνω από την Μπάμπαλη λ.χ. και ας μην είναι πιο γνωστή από την 2η...
Το να γίνεις γνωστός δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα είσαι και ταλαντούχος και τούμπαλιν , το να μην γίνεις γνωστός στους πολλούς δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν έχεις ταλέντο - αν και σε αυτό το σημείο τίθεται το ερώτημα με ποιό τρόπο μπορεί να προεξοφλήσει κάποιος ότι ο άλλος έχει ή δεν έχει ταλέντο αλλά αυτό είναι ''άλλου παππά ευαγγέλιο''...


Συγχωρέστε με αν σας κούρασα με την πολυλογία μου ...

Με υπομονη και επιμονη....Να μην τα παρατας ποτε

Σ'ευχαριστώ Μαράκι μου!
Να'σαι καλά!

Το μέλος koini_maria στις 10-08-2006 στις 10:05 έγραψε...

Παράθεση: Καταρχήν καλημέρα ! Μπορεί να είναι εντελώς βλακεία αυτό που θα πω μα τόσο καιρό κοντεύω να σκάσω ακούγοντας την ίδια λέξη : διάσημος ... Η καημενούλα στο σχολείο ήμουν των ''θετικών'' επιστημών , μα αν δεν απατώμαι ετυμολογικά διάσημος σημαίνει αυτός ο οποίος είναι σημαντικός για όλους ... Οπότε όπως καταλαβαίνετε είναι λίγο δύσκολο να χαρακτηριστεί κάποιος έτσι , λοιπόν ! Το ''γνωστός στο κοινό'' ή το ''δημόσιο πρόσωπο'' είναι εννοιολογικά σωστότερα , νομίζω .... Και τώρα πάμε στο δεύτερο μέρος του θέματος : ακούω πολλοί να λένε οτι θέλουν να γίνουν γνωστοί (την άλλη λέξη δεν την χρησιμοποιώ , είπαμε) τραγουδιστές , γνωστοί κιθαρίστες δίνοντας έμφαση κυρίως στο ''γνωστοί'' παρά στο ουσιαστικό που ακολουθεί ... Θέλω να πω πως τα αισθητήρια μου καταλαβαίνουν πως κάποιους τους έλκει περισσότερο η δημοσιότητα , η αναγνωρισημότητα κτλ παρά η τέχνη τους , αυτή μπαίνει σε 2ο επίπεδο .... Γιατί τέτοια κολλήματα , βρε παιδιά ; Δεν ξέρω αν θα μπορούσαμε να ονομάσουμε την συμπαθέστατη Έφη μας (ω ναι , την EffieKakaflika εννοώ) πολύ γνωστή μα προσωπικά για εμένα είναι χίλιες φορές καλύτερη και πλά επίπεδα πιο πάνω από την Μπάμπαλη λ.χ. και ας μην είναι πιο γνωστή από την 2η... Το να γίνεις γνωστός δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα είσαι και ταλαντούχος και τούμπαλιν , το να μην γίνεις γνωστός στους πολλούς δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν έχεις ταλέντο - αν και σε αυτό το σημείο τίθεται το ερώτημα με ποιό τρόπο μπορεί να προεξοφλήσει κάποιος ότι ο άλλος έχει ή δεν έχει ταλέντο αλλά αυτό είναι ''άλλου παππά ευαγγέλιο''... Συγχωρέστε με αν σας κούρασα με την πολυλογία μου ...

Αν βρειτε την συνταγη, πειτε την και σε μενα!!!

Συνταγές έχει ο Τσελεμεντές...!

Στην πετυχημένη συνταγή, μην ξεχάσετε να προσθέσετε και μια δόση τύχης..

Πρωταρχικός στόχος είναι να υπηρετείς την τέχνη όσο καλύτερα μπορείς.Να καταθέτεις την ψυχή σου με λίγα λόγια.Αν το κάνεις αυτό με σταθερά βήματα χωρίς βιασύνες όλα τα άλλα θα έρχονται από μόνα τους!!!!
Προσωπική απόψη περί δημοσιότητας:
Ως καλλιτέχνης ισχυεί το εξής.Για κάποιον λόγο που ακόμα δεν μπορώ να τον εξηγήσω,έχεις μια επιθυμία το έργο σου να γίνει ευρέως γνωστό,έιτε είσαι τραγουδιστής είτε συνθέτης έιτε και τα δύο.Οπότε το πιο λογικό είναι λοιπόν να μην κυνηγάς την δημοσιότητα, αλλά με τις πράξεις σου το έργο σου και φυσικά την καλλιτεχνική σου "φωτιά",αυτή θέλοντας και μη θα έρθει.Και δεν είναι και τόσο κακό αρκεί να κάνεις σωστή διαχείριση αυτής.
Συμφωνώ εν μέρη με την καταπληκτική Έφη μας για τα ριάλιτι,όμως υπάρχει και ο παράγοντας επάγγελμα.Όταν έχεις αποφασίσει να ζεις από το τραγούδι και δεν έχεις άλλη πηγή εσόδων,κάποια στιγμή μπορεί και να σφίξεις τα δόντια και να πας σε ένα τέτοιο παιχνίδι μόνο και μόνο για να μπορέσεις να κάνεις ένα βήμα παραπάνω,και φυσικά να ανεβάσεις και το κασέ σου!Αρκει βέβαια να έχεις τα μυαλα στο κεφάλι σου και να ξέρεις πως αξίζεις!!!
Αυτά!!

Το μέλος uNick στις 10-08-2006 στις 13:35 έγραψε...

Παράθεση: Συνταγές έχει ο Τσελεμεντές...!

Δεν ηξερα οτι ο Τσελεμεντες εχει και συνταγες για το πως θα γινει κανεις διασημος!

Νομίζω ότι όλο το κόλλημα με την διασημότητα έγκειται στο ξαναμμένο κοινό σε μια συναυλία... Συγγνώμη που το κάνω τόσο συγκεκριμένο, αλλά ειδικά για αυτούς που ακούνε ροκ-όχι μόνο, αλλά λέμε- γι'αυτούς που παίζουν κιθάρα, είναι η φάση με τα ροκ συγκροτήματα, που το κοινό από κάτω είναι λαοθάλασσα και γίνεται πανζουρλισμός. Και αυτό το λέω γιατί όταν το βλέπω εγώ που ουτε παίζω τίποτα και οι φωνητικές μου ικανότητες περιορίζονται στα πλαίσια της μπανιέρας, όταν το βλέπω αυτό λέω ''Αχ, και να ήμουν στη θέση τους- του τραγουδιστή, κιθαρίστα κ.τ.λ- να γουστάραμε όλοι μαζί με το κοινό- που παθαίνει και εγκεφαλικό για την πάρτη μου μην το ξεχνάμε...

Δεν ξέρω πόσοι συμφωνούν μαζί μου... Μπορεί μερικοί και να έχουν όνειρο να τραγουδάνε στα μπουζούκια...όχι ότι αυτό είναι κακό, αντίθετα μοιάζει πολύ με το παραπάνω αίσθημα που περιέγραψα, αλλά δεν συγκρίνεται... Ε, και δεν ξέρω αν μερικοί τη βρίσκουν με την ιδέα να αναγνωρίζονται όταν περπατάνε στο δρόμο και να υπογράφουν αυτόγραφα. Προσωπικά μόνο και σαν ιδέα το απεχθάνομαι...

Χμ, και κάτι άλλο... Συμφωνώ κατά πολύ με τον agera... Μπορεί όντως κάποιος να θέλει να γίνει διάσημος για να αναγνωριστεί το έργο του, να γίνει ευρέως γνωστό. Προσωπικά δεν θα με χάλαγε να γίνω διάσημη ψυχολόγος και να με γράφουνε τα περιοδικά...

Ηθικό δίδαγμα: Όλες οι ειδικότητες κρύβουνε μια ψωνάρα μέσα τους!