Μιά μικρή παρεμβολή .. με όσο δικαίωμα έχει κάποιος που δεν ανήκει πλέον σε έναν χώρο, να γράφει γι' αυτόν ...
- από τη στιγμή που θα ξεκινήσει η πορεία σας στο ΤΕΙ, στο ΑΕΙ ή σε άλλη σχολή, μέχρις ότους τελείώσει θα περάσουν 3 - 4 - 5 χρόνια .. Ισως να μην αλλάξει και τίποτα, ίσως και να αλλάξουν πολλά μέχρι τότε. Και στο "ίδρυμα", και στο περιβάλλον αλλά και σε σας, στη ζωή σας. Αρα, σημασία έχει να το αξιοποιεί κανείς όσο μπορεί, με τις όποιες δυσκολίες και πλεονεκτήματα. Που για τον καθένα, είναι διαφορετικά.
- όταν τελείωσει αυτός ο κύκλος, μπορεί μία ειδικότητα που σήμερα "τραβιέται πολύ" να έχει χάσει, ή κάποια άλλη, που σήμερα δεν την ξέρει κανείς .. να έχει πάρει το πάνω της. Μπορεί στην πορεία, κάποιος να ανακαλύψει πράγματα που του αρέσουν .. ή πράγματα που μισει. Να ανακαλύψει τι του πάει περισσότερο και τι όχι. Υπάρχουν τόσοι και τόσοι που αξιοποίησαν μιά χαρα τις σπουδές τους .. και άλλοι που ασχολήθηκαν με τελείως διαφορετικά αντικείμενα.
- Σαφώς και παίζει σημαντικό ρόλο η σχολή, το επίπεδό της, το "κύρος" στην αγορά κλπ. Ούτε συζήτηση. Αλλά δεν ειναι μόνο αυτό. Η προσωπικότητα, ο χαρακτήρας, οι ανθρώπινες ικανότητες, η διάθεση που αποπνέει κάποιος, ειναι εξ ίσου σημαντικά. Ενα καλό πτυχίο και κάποιες καλές τεχνικές γνώσεις στα χέρια μιας flat προσωπικότητας (ας το πούμε έτσι ...) πολλές φορές ακυρώνονται. Και το αντίστροφο. Για παράδειγμα (εντελώς ενδεικτικα οκ) ... μπορεί όντως η Λογιστική Χαλκίδας να μη συγκρίνεται σαν σχολή με την Πάτρα ή την Αθήνα, αλλά μπορεί η Χαλκίδα στα χέρια ενός ανθρώπου που πιστεύει στον εαυτό του, και αποπνέει ολοκληρωμένα και δημιουργικά πράγματα ... να προκύψει μια χαρά. Και αυτός που τέλειωσε την Αθήνα, πήρε άριστα σε όλα, αλλά δεν ξέρει τι γίνεται πιό πέρα από τη μύτη του ... να ταλαιπωρηθεί. Οκ .. υποθετικά όλα αυτά .. Αλλά συμβαίνουν.
- Μιά φράση ενός πολύ έμπειρου ικανού και εξαιρετικού ανθρώπου σε έναν μεγάλο ιδιωτικό οργανισμό, που μου έχει μείνει (νομίζω κάπου την έχω ξαναγράψει και εδω). "Τεχνικές γνώσεις βρίσκει κανείς εύκολα. Τις αγοράζει, τις νοικιάζει, πετάει κάποια ταχύρυθμα σεμινάρια και ολα ειναι μιά χαρα. Αυτό που δεν βρίσκεται εύκολα, δεν αγοράζεται, δεν νοικιάζεται, δεν φτιάχνεται με σεμινάρια, ειναι η ψυχή, η δημιουργικότητα και η ανοιχτή συμπεριφορά. Αυτοί οι άνθρωποι, ότι και αν γίνει δεν πάνε χαμένοι."
Συγνώμη αν κούρασα ή αν βγήκα εκτός θέματος. Ευχαριστώ.
