Ένα ενδιαφέρον, νοσταλγικό αρθράκι από τη σημερινή Ελευθεροτυπία...
Ξέρετε ποιο θα είναι σε λίγο καιρό το νέο τμήμα marketing των δισκογραφικών εταιριών -αν δεν έχει δημιουργηθεί ήδη δηλαδή- με την περισσότερη δουλειά; Αυτό που θα ασχολείται με τα ringtones. Ητοι, με τη διαχείριση των τραγουδιών που κατεβάζουν οι πιτσιρικάδες (και όχι μόνο) στο κινητό τους τηλέφωνο. Ούτως ή άλλως, εδώ και πολύ καιρό οι δισκογραφικές εταιρείες, που, σημειωτέον, περνούν την πιο δύσκολη φάση της ιστορίας τους, από αυτά τα χρήματα ζουν. Αν περιμένανε να ζήσουν από τις πωλήσεις δίσκων, θα είχαν βάλει λουκέτο πολύ καιρό τώρα. Τα δισκοπωλεία τους τελευταίους μήνες περνούν δύσκολη περίοδο. Ποιες ισχνές αγελάδες; Εδώ δεν υπάρχουν καν αγελάδες. Γενικώς, βέβαια, η μουσική αλλάζει. Και ο τρόπος διάθεσης της μουσικής ακόμα περισσότερο.
Από την εποχή του βινυλίου και των μεγάλων δισκοπωλείων, στο mp3...
Δεν ήταν πολλά χρόνια πριν, περίπου δώδεκα-δεκατρία, που οι εραστές του βινυλίου βρεθήκαμε μπροστά σε ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο. Ηταν η εποχή που κυκλοφόρησαν δύο καινούργια άλμπουμ αποκλειστικά σε μορφή cd. Εως τότε, όλοι εμείς που δεν διαθέταμε ακόμα cd-player κι επιμέναμε στα παραδοσιακά πικ-απ τα βολεύαμε μία χαρά, αφού όλες οι νέες κυκλοφορίες έβγαιναν ως cd, αλλά και ως κλασικοί δίσκοι. Το σάουντρακ λοιπόν του φιλμ «Η διπλή ζωή της Βερόνικα», καθώς και το νέο άλμπουμ του Dr. John από τη Νέα Ορλεάνη, κυκλοφόρησαν μόνο σε cd. Ηταν η αρχή του τέλους για το βινύλιο (εκτός από μερικούς αμετανόητους φαν του, θαυμαστούς για την αντοχή τους, που επιμένουν μέχρι και τις μέρες μας), η οποία σφραγίστηκε όταν βάλαμε cd-player και στο αυτοκίνητο. Εγινε, επιτέλους, πραγματικότητα το όνειρό μας να ακούμε δίσκους και on the road, στα ταξίδια μας. Από τότε δεν χρειάστηκε να φτιάξουμε καινούργια ράφια για δίσκους στο σπίτι μας...
Τώρα, λοιπόν, εν έτει 2006, βρισκόμαστε σε (ένα ακόμα) μεταίχμιο για τη μουσική βιομηχανία. Προ ημερών, ένα συγκρότημα του σκληρού ήχου, οι «Dillinger Escape Plan», κυκλοφόρησε τα τραγούδια του αποκλειστικά σε μορφή mp3. Μπορείς να τα βρεις δηλαδή μόνο στο ίντερνετ, αφού δεν πρόκειται να βγουν και σε cd. Και δεν μιλάμε για όλα εκείνα τα νέα (και άγνωστα) ονόματα που βγάζουν τα τραγούδια τους στο Διαδίκτυο παλεύοντας να αποκτήσουν ακροατήριο. Μιλάμε για καλλιτέχνες ήδη γνωστούς, με συμβόλαιο σε δισκογραφικές που κατά καιρούς κυκλοφορούν «κανονικά» άλμπουμ.
Είναι φανερό πως μία νέα εποχή ανατέλλει. Οι νεαρότεροι σε ηλικία, βέβαια, δεν θα αντιμετωπίσουν κανένα πρόβλημα, αφού έτσι κι αλλιώς δεν απέκτησαν ποτέ κουλτούρα cd - για δίσκους δεν το συζητάμε καν. Από την αρχή έτσι έμαθαν να λειτουργούν, να κατεβάζουν δηλαδή τραγούδια στον υπολογιστή τους. Δεν έμαθαν ποτέ για εξώφυλλα, για credits, για ολοκληρωμένα άλμπουμ με καλά και λιγότερο καλά τραγούδια. Το πρόβλημα το αντιμετωπίζουμε όλοι εμείς, οι (ας πούμε) μεγαλύτεροι, που αναγκαζόμαστε και πάλι να περάσουμε σε νέα δεδομένα. Αν μάλιστα τα πράγματα εξελιχθούν και πάλι με την ίδια λογική, δεν θα αργήσει καθόλου η στιγμή που τα νέα άλμπουμ (ή για να είμαστε πιο ακριβείς, τα νέα τραγούδια, γιατί άλμπουμ δεν θα υπάρχουν) θα κυκλοφορούν αποκλειστικά σε ηλεκτρονική μορφή. Και αν το βινύλιο άντεξε κάποιες δεκαετίες, το cd ζήτημα να καταφέρει να επιζήσει μερικά χρόνια ακόμα. Ρίξτε μια ματιά στο site Myspace.com με πολλά από τα μεγάλα ονόματα της μουσικής να «ανεβάζουν» εκεί τα ακυκλοφόρητα κομμάτια τους και θα καταλάβετε αμέσως πού βρίσκεται το μέλλον.
Τουλάχιστον θα λυθεί το πρόβλημα χώρου που αντιμετωπίζουμε όσοι μαζεύουμε δίσκους στο σπίτι μας. Ούτε βινύλια, ούτε cd πια. Ούτε ράφια καινούργια, ούτε ελεύθεροι τοίχοι για να τοποθετηθούν αυτά, ούτε τίποτε. Ολα θα βρίσκονται πια μέσα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή μας. Κι έτσι θα δικαιωθεί και η μάνα μου, που μου έλεγε προ καιρού: «Πώς αντέχεις πια με τόσους δίσκους στο σπίτι; Γιατί δεν τους βάζεις όλους σε ένα e-mail να ξενοιάσεις;».
Ενδιαφέρον ναι, αρεστό όχι.
Ελπίζω η εποχή των cd να κρατήσει για πολύ ακόμη, γιατί δεν μπορώ να διανοηθώ πως δεν θα έχω «....εξώφυλλα, credits, ολοκληρωμένα άλμπουμ με καλά και λιγότερο καλά τραγούδια…..»
«….Τουλάχιστον θα λυθεί το πρόβλημα χώρου που αντιμετωπίζουμε όσοι μαζεύουμε δίσκους στο σπίτι μας. Ούτε βινύλια, ούτε cd πια. Ούτε ράφια καινούργια, ούτε ελεύθεροι τοίχοι για να τοποθετηθούν αυτά, ούτε τίποτε. Όλα θα βρίσκονται πια μέσα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή μας….»
Όσον αφορά το θέμα χώρου είμαι πολύ περήφανη για το χώρο που καταλαμβάνουν τα cd’s μου και δεν θέλω να πιστέψω ότι θα μείνουν στάσιμα.
