Υπήρξε συγκεκριμένο περιστατικό στη ζωή σας που να σας έπεισε για τον Θεό?

Επειδή ο τίτλος δε το χώραγε εννοώ για την ύπαρξη του.

Πέρα από τις θεωρίες και όσα μάθαμε μεγαλώνοντας,είχατε προσωπικά κάποιο γεγονός που να σας βεβαίωσε για την υπαρξή του??

Παύλο, σύμφωνα με την ορθόδοξη πίστη μας (που φυσικά όποιος θέλει την αποδέχεται), άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου. Κανείς δεν ξέρει τον τρόπο που σκέφτεται ο Θεός. Ο Θεός φέρνει έναν θάνατο (ή έναν ομαδικό θάνατο) για διάφορους σκοπούς. Πού ξέρεις, μπορεί με έναν τέτοιο φρικτό θάνατο όπως το τσουνάμι, να τους άνοιξε τον Παράδεισο. Πού ξέρεις, μπορεί να ήθελε να συνετίσει κάποιους άλλους. Σημασία για τον Θεό δεν έχει αν θα πεθάνει ένας ή ένα εκατομμύριο, αλλά η μετά θάνατον ζωή.
Φέρνει μια αρρώστεια, ακόμα και σε ένα μικρό παιδί. Εχει το σκοπό του. Η οικογένειά του θα έρθει πιο κοντά στο Θεό κάνοντας προσευχή. Αν γιατρευτεί, πιθανόν να πρόκειται για ένα θαύμα του. Αν όχι, και πάλι θα έχει το σκοπό του. Ενας θάνατος με πόνους και αρρώστειες είναι διαβατήριο για τον παράδεισο λένε οι Πατέρες. Αρα μην στεκόμαστε σε αυτή τη λογική.
Και για να πω και κάτι σχετικό επί του θέματος. Δεν μου έχει τύχει κάποιο τρανταχτό στοιχείο της παρουσίας του Θεού στην προσωπική μου ζωή. Ισως δε χρειάστηκε ακόμα. Απλά θα αναφέρω ένα θαύμα που συντελείται καθημερινά μπροστά στα μάτια μου και μπροστά στα μάτια χιλιάδων πιστών. Στο τέλος κάθε Θείας Λειτουργίας, κοινωνούν από την ίδια λαβίδα ( = το κουταλάκι θα λέγαμε της Θ.Κοινωνίας) δεκάδες μικρά παιδιά και δεκάδες ηλικιωμένοι, που μπορεί να έχουν την κάθε λογής αρρώστεια. Ποτέ, μα ποτέ δεν αναφέρθηκε κάποια μετάδοση ασθένειας με αυτόν τον τρόπο. Και μη νομίζετε πως αν γινόταν κάτι τέτοιο δε θα γινόταν σούσουρο... Το πρώτο θέμα θα ήταν σε όλα τα ΜΜΕ για πολλούς μήνες!!! Αν αυτό δεν είναι θαύμα, τότε τι είναι; Εδώ σιχαινόμαστε να φάμε από το ίδιο πιάτο από τον αδερφό μας... Φανταστείτε το γεγονός της Θ.Κοινωνίας!

Κλείνοντας, θα υπενθυμίσω πως ό,τι γράφω, είναι με βάση την ορθόδοξη πίστη μας. Οποιος δεν την αποδέχεται, με γεια του με χαρά του!

Το μέλος nalpha στις 16-09-2006 στις 00:54 έγραψε...

Παράθεση: Επειδή ο τίτλος δε το χώραγε εννοώ για την ύπαρξη του. Πέρα από τις θεωρίες και όσα μάθαμε μεγαλώνοντας,είχατε προσωπικά κάποιο γεγονός που να σας βεβαίωσε για την υπαρξή του??

Οχι να σου πω την αληθεια...γενικα πιστευω οτι οχι μονο ο χριστιανισμος,αλλα ολες
οι θρησκειες ειναι δημιουργηματα του ανθρωπου,εξαιτιας της αναγκης του
να πιστευει σε καποια ανωτερη δυναμη ετσι ωστε να νιωθει καποια "ασφαλεια" να το πω.Ασχετα με το αν πιστευω η οχι οτι υπαρχει Θεος κλπ κλπ,πιστευω οτι η θρησκεια
ειναι ενα θετικο στοιχειο μεσα σε μια κοινωνια...
Να σας πω την αληθεια δεν πολυ πιστευω..κι αμα κανω λαθος,ας παω στην κολαση.
Αμα τολμησω να φαω σουβλακι τη Μεγαλη Παρασκευη επισης ας παω στην κολαση.
Επισης δεν πιστευω και στη μεταθανατον ζωη..
Οσοι πιστευουν σε αυτη,θα με θεωρησουν μιζερο,απαισιοδοξο κλπ.
Εγω θα με αυτοαποκαλουσα ρεαλιστη
(τα ειπα...!!)

Όπως και να τον λένε αυτόν το θεό, είναι πάρα πολύ σκληρός . Και σε υπερθετικό βαθμό μάλιστα.

Ευχαριστώ δεν θα πάρω.....

Καθημερινά υπάρχουν περιστατικά στην ζωή μου που με πείθουν για τον Θεό. Συγκεκριμένα, με πείθουν για την ανυπαρξία του.

Αλήθεια είναι άξιο απορίας το πώς ο Θεός επεμβαίνει στην φυσική τάξη των πραγμάτων για να κάνει πχ. ένα κερί να σταθεί όρθιο ή ένα σχοινί να δεθεί σε ένα καροτσάκι, ενώ δεν έδωσε δεκάρα για τους 230.000 ΑΘΩΟΥΣ ανθρώπους που σκοτώθηκαν απ' το Tsunami τον Δεκέμβρη του 2004. Τον αντιλαμβάνεστε τον αριθμό; 230.000! Και χωρίς ανθρώπινη υπαιτιότητα.

Κι όμως! Επέλεξε με την θεία του χάρη να επέμβει για να κάνει ένα κουρτινόξυλο να πέσει λίγο πιο πέρα ή να διορθώσει μια περίπτωση οξείας σκωληκοειδίτιδας ή σηψαιμίας... Βέβαια ακόμα και σε τόσο σοβαρές περιπτώσεις υγείας πολύ επιλεκτικά αποδίδεται στον Θεό μονάχα η ίαση της ασθένειας και όχι η ίδια η ασθένεια. Για παράδειγμα τί έφταιγε ένα μικρό παιδί να πάθει σηψαιμία; Ή γιατί μια απλή περίπτωση σκωληκοειδίτιδας να καταλήξει να ταλαιπωρεί τόσο πολύ έναν άνθρωπο; Εδώ δεν βλέπετε πουθενά Θεό, παρά μόνο ένα τυχαίο γεγονός. Στην ίαση όμως αυτόματα μπαίνει ο Θεός, που έτσι από πείσμα επιλέγει να αγνοήσει τα εκατομμύρια που πεθαίνουν απ' την πείνα και τις ασθένειες στην Αφρική και την Ασία και επεμβαίνει κάπου στην Ελλάδα για να δέσει σχοινιά, να μετακινήσει κουρτινόξυλα, να κάνει εικόνες να δακρύσουν ή να γιατρέψει ασθένειες (που όσο δύσκολες περιπτώσεις κι αν είναι ούτως ή άλλως τις παλεύουν οι γιατροί).

Ίσως η ανυπαρξία του Θεού να αποδεικνύεται και απ' την υπερβολική ευπιστία μας. Μπορεί να αποδώσουμε την κάθε ασήμαντη λεπτομέρεια στον Θεό, λες κι έχουμε μια τεράστια ανάγκη να πιστέψουμε ντε και καλά ακόμα κι όταν τα στοιχεία δεν είναι αρκετά. Και πράγματι έτσι είναι, έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε για να κατανικήσουμε τον φόβο του θανάτου και να δώσουμε στην ζωή μας την αίσθηση ότι είμαστε κάτι ξεχωριστό (σίγουρα πιο ξεχωριστό απ' τους 230.000 που αφανίστηκαν χωρίς καμία Θεία επέμβαση).
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που σχεδόν όλοι ως απόδειξη για την ύπαρξη του Θεού θεωρείτε κάποιο γεγονός που γλιτώσατε απ' τον θάνατο.

Σέβομαι την ευαισθησία και την πίστη σας.
Όμως μην ξεχνάμε ότι το topic ανήκει στις Φιλοσοφικές Συζητήσεις και καλό είναι να ακούγεται και η αντίθετη πλευρά.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Astron στις 17-09-2006 16:16 ]

Να εκλάβουμε δηλαδή το περιστατικό της "αποστολής" των 230.000 στη μεταθανάτια ζωή σαν θαύμα προκειμένου να πετύχει (ο θεός) το συνετισμό κάποιων άλλων;

Όπως και να τον λένε αυτόν το θεό, είναι πάρα πολύ σκληρός . Και σε υπερθετικό βαθμό μάλιστα.

Ευχαριστώ δεν θα πάρω.....

Έχεις δίκιο να προβληματίζεσαι αλλά να πούμε και το άλλο:
Σκεφτήκαμε ποτέ πόσο οι άνθρωποι φταίμε για τόσες δυστυχίες του κόσμου μας; Δεν μπορούμε να ρίχνουμε την ευθύνη του όποιου κακού στον κόσμο στο Θεό όταν ο ανθρώπινος παράγοντας υπεισέρχεται τόσο μα τόσο πολύ με την υπέρογκη , υπερ-εκμετάλλευση της γης, με τη μόλυνση και όλα τα όμοια.

......... γιατί να λατρεύεις έναν Θεό που δεν γνωρίζεις τί θέλει; Επειδή είναι Θεός κι εσύ είσαι θνητός; Αυτό μοιάζει πιο με σχέση δούλου-αφέντη.

Παιδιά ο Θεός δεν είναι τιμωρός!

Το μέλος maspa στις 17-09-2006 στις 18:51 έγραψε...

Παράθεση: Παιδιά ο Θεός δεν είναι τιμωρός!

(ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ Η')
6:Αυτά έχοντες υπ'όψει, θα φυλάξετε τας εντολάς του Κυρίου του Θεού σας, ώστε να πορεύεσθε την οδόν των εντολών του και να φοβείσθε αυτόν.
19:Εάν όμως λησμονήσετε Κύριον τον Θεόν σας, σας διαβεβαιώνω οτι θα υποστείτε πανωλεθρίαν.
20:Οπως Κύριος ο Θεός σας καταστρέφει σήμερον απο εμπρός σας άλλα έθνη, έτσι και σεις θα καταστραφείτε.

maspa πολύ καλό αυτό που παραθέτεις αλλά δε νομίζω να έχει σχέση με το θέμα μας.

Γιώργο, εσύ νομίζεις πως η φράση 'δούλος του Θεού' έχει την έννοια τη σημερινή; Ο Θεός σε έφτιαξε εντελώς ελεύθερο στη γη.

Παύλο δεν καταλαβαίνω, γιατί ΔΕΝ κολλάει το ΄άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου' όταν μας συμβεί ένα θαύμα;

Τώρα, δεν ξέρω κατά πόσον ο Θεός είναι τιμωρός. Δε μπορώ να ανταπαντήσω στις παραθέσεις του Γιώργου από την Π.Διαθήκη, δεν έχω τις πολλές γνώσεις. Αντίστοιχα όμως μπορώ να πω : Γιώργο (και κάθε Γιώργο), αν το παιδί σου βλέπεις ότι παρεκτρέπεται, δε θα του ρίξεις και καμιά σφαλιάρα; Δε θα κάνεις κάτι να το φοβίσεις αν το θέλεις μαζί σου; Δε θα πεις και καμιά απειλή; Αλλά και πάλι ελεύθερο θα είναι να κάνει αυτό που θέλει.

Πάρε κι αυτό:

(ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ Ζ')
10: Αλλά είναι και Θεός δίκαιος ο οποίος ανταποδίδει προσωπικώς εις τους μισούντας αυτόν και εξολοθρεύει αυτούς.

Τιμωρεί και......προσωπικά!!!!