Μια και πρόκειται για Δεληβοριά...
Είναι η "Μπόσα Νόβα του Ησαϊα" (σε στίχους και μουσική Φοίβου Δεληβοριά βέβαια)
Αν ζούσαμε σ' άλλη εποχή
ίσως και να 'χαμε παντρευτεί,
ίσως και να 'χαμε ήδη παιδιά,
κουμπάρο, σπίτι, πεθερικά
Ίσως να φόραγες μπικουτί
και μία ρόμπα μισάνοιχτη
να μπαίνει ο ήλιος, να βλέπω το φως,
να παύει ο έρως να 'ναι τυφλός
θ' άλλαζε νόημα κι η Κυριακή
δεν θα 'ταν πια μελαγχολική,
στην Κερατέα και στο Γραμματικό
στις σούβλες τα παλιά μας εγώ...
Μα εγώ, που 'χω περάσει αυτό το στάδιο
κι είναι το σπίτι μου άδειο,
βγαίνω νύχτα, κοιμάμαι πρωί
κι εσύ στ' αστέρια βλέπεις μόνο ζώδια
και της καρδιάς τα επεισόδια
προτιμάς να τα δεις στην TV
Μες στα στενά της Λιμνούπολης,
της Μέτρο Γκόλντουιν, της Φίνος Φιλμς,
ο Ντόναλντ Ντακ, ο Κλαρκ Γκέημπλ κι ο Βουτσάς
ματαίως θα περιμένουν για μας
Τα είδη προικός, τα επιπλάδικα
θα διαφημίζονται άδικα,
τα φώτο άλμπουμς θα μένουν λευκά,
ρύζι θα τρώμε μόνο λαπά
Εμείς δεν ζούμε σ' άλλη εποχή,
η μοίρα μας έταξε σ' αυτή,
ο ουρανός δεν κρύβει από πάνω Θεό
κι εσύ είσαι εσύ κι εγώ είμαι εγώ
Μα εγώ, που 'χω περάσει...