@ faltsoo
Φαίνεται ότι τα 77 χρόνια της ηλικίας σου κρύβουν όχι μόνο εμπειρία αλλά και ένα άφθαστο δίκτυο πληροφοριών που σου επιτρέπουν να γνωρίζεις πράγματα που για εμάς τους νεότερους είναι απροσπέλαστα. Αφού λοιπόν το πρόβλημα δεν είναι ο Νταλάρας αλλά το γεγονός ότι αυτός και οι υπόλοιποι "νεόπλουτοι" πληρώνουν για να αποκτήσουν τέτοιους τίτλους, θα μας κάνεις τη χάρη να μας ενημερώσεις για τις πηγές που σε κάνουν τόσο σίγουρο ώστε να υποστηρίζεις κάτι τέτοιο; Διότι σε διαφορετική περίπτωση αυτό λέγεται συκοφαντία, όχι απέναντι στο Νταλάρα μόνο, αλλά και του ΟΗΕ και των υπολοίπων που λαμβάνουν τέτοιους τίτλους (όχι ότι είναι άγιοι βέβαια, αλλά η λάσπη είναι λάσπη). Είπαμε να διαφωνούμε με την χρησιμότητα ή την αξία τέτοιων διακρίσεων και τίτλων (έχω κι εγώ μεγάλες αμφιβολίες και για τα δύο), άλλο όμως αυτό και άλλο να θεωρούμε ως δεδομένα πράγματα που απλώς τα πιστεύουμε ή τα εικάζουμε...
@katerina229
Ακριβώς!
Παράθεση:
Το μέλος Mesoxoritis στις 05-10-2006 στις 17:36 έγραψε...
Όταν είπα Κατερίνα για τις μαύρες λίστες αναφερόμουν σε ένα topic με αυτό τον τίτλο, στο οποίο είδα το όνομα του Νταλάρα δίπλα σε αυτό του Νίνο ή του Καραφώτη! Ε, αυτό μου φαίνεται ότι αποτελεί προσβολή και δεν φανερώνει απλή αντιπάθεια! Σέβομαι την άποψή σου για το αν ο Νταλάρας είναι από τα μεγάλα κεφάλαια της Ελληνικής μουσικής, αν και διαφωνώ! Απλώς, τέλος, σου θυμίζω ότι είναι αυτός που με τον δίσκο του '50 χρόνια ρεμπέτικο' επανέφερε στη μόδα τα ρεμπέτικα και τα σμυρνέικακαι συνέβαλε στο να μη χαθεί αυτό το σπουδαίο μουσικό είδος που αποτελεί την παράδοσή μας! Είναι αυτός που με τα 'Latin' δημιούργησε νέα μόδα στην Ελλάδα καθώς έκανε γνωστό στο ευρύ κοινό αυτό το είδος! Επίσης, μετά από αυτό τον δίσκο έγινε μόδα η εκμάθηση της κλασσικής κιθάρας! Είναι αυτός που πριν 35 χρόνια αποτέλεσε τον βασικό ερμηνευτή της σχολής που δημιουργήθηκε μετά απο την εποχή Χατζιδάκι-Θεοδωράκη, κι η οποία σχολή εκπροσωπήθηκε κυρίως από τον Κουγιουμτζή και τον Λοϊζο, αλλά και από τον πιο 'έντεχνο' Καλδάρα! Είναι αυτός που, κατόπιν επιλογής του, παράτησε τις πίστες από την δεκαετία του 70, και εμφανιζόταν αποκλειστικά σε μπουάτ και θέατρα, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό (κυρίως), με αποτέλεσμα να γίνει γνωστή η Ελληνική μουσική στους ομογενείς μας και στο εξωτερικό! Έχω φίλη από Γερμανία, ετών 50, η οποία λέει ότι τα δυο πιο σημαντικά πρόσωπα της Ελλάδας για τους μετανάστες είναι ο Καζαντίδης και ο Νταλάρας! Είναι αυτός επίσης που επί 35 χρόνια πρεσβεύει την καλή Ελληνική μουσική, χωρίς να έχει προβεί σε σχεδόν καμμία μη-ποιοτική επιλογή, αν εξαιρέσει κανείς τον δίσκο 'Στα τραγούδια που σου γράφω'. Είναι αυτός που ανέδειξε ή τουλάχιστον βοήθησε στην ανάδειξη μεγάλων Ελλήνων καλλιτεχνών! Η Γλυκερία ξεκίνησε κάνοντας δεύτερη φωνή στον Νταλάρα, όπως και η Πρωτοψάλτη! Η Αλεξίου έκανε τις πρώτες τις επιτυχίες σε δίσκους του Νταλάρα (Μικρά Ασία, Βυζαντινός Εσπερινός)! Η Αρβανιτάκη έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό με το 'Κόκκινο φουστάνι', το οποίο βρίσκεται στον δίσκο του Νταλάρα 'Τρελοί και άγγελοι'! Ακόμα και ο Φραγκούλης έγινε γνωστός με την συμμετοχή του στον δίσκο 'Live στην Ιερά Οδό'! Η Εστουδιαντίνα, τέλος, είναι αυτή τη στιγμή γνωστή χάρη στον Νταλάρα! Επίσης, επειδή μίλησες για τον Αηδονίδη, ο Νταλάρας είναι αυτός που άνοιξε το δρόμο, όντας ο παραγωγός, για τον καλύτερο (όπως έχει πει ο ίδιος ο Αηδονίδης) δίσκο του Αηδονίδη: 'Τ 'αηδόνια της ανατολής'! Ο Νταλάρας είναι αυτός ο οποίος, μαζί με τον Θεοδωράκη, πήρε την πρωτοβουλία να τιμηθεί ο Τσιτσάνης, όταν το κράτος έκανε τα στραβά μάτια για αυτό το θέμα! Είναι αυτός ο οποίος, με τα αφιερώματα σε Τσιτσάνη και Βαμβακάρη, έκανε γνωστά σε πολλούς συνομίληκούς μου τα τραγούδια αυτών των συνθετών! Είναι ο μόνος που πάλεψε για ένα θέμα για το οποίο το κράτος δεν έκανε τίποτα, αυτό της Κύπρου! Έκανε πόσες και πόσες αφιλοκερδείς συναυλίες για αυτό το θέμα, με αποτέλεσμα την τίμησή του με το βραβείο Kennedy και με την εκλογή του ως Πρέσβη Καλής Θελήσεως υπέρ των προσφύγων από τον ΟΗΕ! Βέβαια, ο κύριος Πανούσης, επειδή φαίνεται ότι δεν είχε τι να πει εκείνη την εποχή, τον κατηγόρησε και τον χλεύασε, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί έκτοτε κακή φήμη για τον Νταλάρα και τις προθέσεις του! Έχω ακούσει έγκυρες μαρτυρίες, από έναν οικογενειακό φίλο μου που δούλευε στην Κύπρο, σύμφωνα με τις οποίες σε πολλά σπίτια Κύπριων, δίπλα στις φωτογραφίες της οικογένειάς τους έχουν φωτογραφία του Νταλάρα! Αυτό δίνει την καλύτερη απάντηση στον κύριο Πανούση και τους υποστηρικτές του! Τέλος, είναι αυτός τον οποίο τα μεγαλύτερα πρόσωπα της Ελληνικής μουσικής (Δηλαδή: Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Μερκούρη, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Λοίζος, Τσιτσάνης, Παπαϊωάννου, Καλδάρας, Αλεξίου κ.α) χαρακτηρίζουν ως την μεγαλύτερη προσωπικότητα της Ελληνικής μουσικής μετά τον Καζαντζίδη και τον Μπιθικώτση! Αν αυτός ο άνθρωπος, για σένα, δεν είναι κάτι που θα λείψει από την Ελληνική μουσική, τότε μου φαίνεται ότι κάνεις ένα τεράστιο λάθος! Γιατί είναι αυτός που θα λείψει περισσότερο από κάθε άλλον! Και δεν το λέω εγώ, αλλά τα πρόσωπα που προανέφερα!
|
|
Δεν θα αμφισβητήσω τίποτα απ' όσα λες και μπορώ να πω ότι, ειλικρινά, από τον τρόπο που εκφράζεσαι αυτή την στιγμή σε αυτό το ποστ και με την επιχειρηματολογία σου, αισθάνομαι πως είσαι ο μοναδικός "νταλαρόφιλος" με τον οποίο θα μπορούσα και θα ήθελα να κουβεντιάσω. Όλ' αυτά λοιπόν καλώς τα λες και ταξέρω. Και ειδικά ως προς το θέμα του Αηδονίδη και της Εστουδιαντίνας, ενός ανθρώπου και μιας ορχήστρας που θεωρώ ότι αποτελούν διαμάντια στην ελληνική μουσική, έχεις απόλυτο δίκιο και με βρίσκει και εμένα σύμμαχο. Το πρόβλημα μου με τον Νταλάρα είναι ότι οτιδήποτε κάνει το κάνει για προσωπική προβολή τελείως απροκάλυπτα. Σίγουρα σε αυτόν τον χώρο όλοι έχουν το ψώνιο τους, αλλά μου αρέσει να το παραδέχονται και όχι να το παίζουν όσιοι. Δε με πείθει πως οι αφιλοκερδείς συναυλίες του για την Κύπρο έγιναν απο φιλευσπλαχνία για την Κύπρο, δεν με πείθει ότι η ανάδειξη της Γλυκερίας, της Πρωτοψάλτη, του Αηδονίδη έγιναν από αγάπη για άλλες γενιές καλλιτεχνών. Δε με πείθει ότι την αναβίωση του ρεμπέτικου την επεχείρησε λόγω αληθινής αγάπης για το ρεμπέτικο. Δε με πείθει ότι τραγουδούσε βυζαντινό κομμάτι στο μαγαζί του, εν καιρώ Πάσχα, γιατί αγαπάει τη βυζαντινή. Το μόνο που εισπράττω εγώ προσωπικά από όλες αυτές τις κινήσεις του είναι ότι θέλει να παραστήσει τον μέντορα όλων των ειδών μουσικής. Ξαφνικά εμφανίζεται ο πατρώνας που έχει στα χέρια του το μαγικό ραβδί και αναδεικνύει νέα ρεύματα μουσικά, αναβιώνει τα παλιά, αναδεικνύει νέους καλλιτέχνες ή καταξιώνει καλλιτέχνες... Ε... λοιπόν, αυτό πραγματικά δεν΄μου αρέσει, όσο και αν αποδείχθηκε αποτελεσματικό εν μέρει. Δεν μου αρέσει ότι χρειάστηκε ένας άνθρωπος όπως ο Νταλάρας για να αναδείξει έναν Μπιθικώτση ή έναν Αηδονίδη, που καλλιτεχνικά -πάντα κατά την προσωπική μου άποψη- δεν τους φτάνει ούτε στο ελάχιστο.
Το πρόβλημά μου λοιπόν είναι ότι υπερεκτιμάται ένας άνθρωπος ως φοβερός καλλιτέχνης ενώ η προσφορά του δεν είναι η δική του προσωπική αξία αλλά η αξία των υπολοίπων που -καλώς ή κακώς- αναδεικνύει... Αυτήν του την προσφορά μπορώ να τη δεχτώ... Δική του προσωπική καλλιτεχνική προσφορά δεν μπορώ να αναγνωρίσω (πέραν από ορισμένες καλές ερμηνείες... που δε με κάνουν να "τρελαίνομαι" κι όλας), γιατί για 'μένα ο καλλιτέχνης δεν είναι μηχάνημα που προσαρμόζεται στις συνθήκες κάθε εποχής ή μανατζάρεται από παιχνίδια μάρκετινγκ από τη γραμματέα του Μίνου. Καλλιτέχνες για 'μένα είαι άνθρωποι όπως ο Ορφέας Περίδης που γράφει μόνο όταν το έχει ανάγκη να εκφραστεί και όχι όταν αρχίζει να καταλαβαίνει πως πρέπει να τροφοδοτήσει πάλι το σταρ σύστεμ με το όνομά του, για να μη χαθεί από το προσκήνιο. Λογικές μάνατζερ δε χωράνε στην ψυχή ενός καλλιτέχνη
Κατ' αρχήν, δεν είμαι ούτε διπλοεγγεγραμμένος ούτε ... διπλός!
Δεν γουστάρω όμως την ισοπέδωση χάριν της μόδας.
Ο καθένας έχει τις απόψεις του, αλλά να υπάρχει κι ένας σεβασμός για ανθρώπους που έχουν 40 χρόνια στο καλό ελληνικό τραγούδι κι έχουν συνδεθεί και με την αγωνιστική γενιά της μεταπολίτευσης.
Κι ένα αρχαίο ελληνικό ρητό που έμαθα στα λίγα χρόνια που πήγα στο σχολείο :
"Ου με πείσεις, καν με πείσης".
Είναι μεγάλη η δύναμη της μόδας τελικά...
@ katerina229
Ωραία!Λίγο ακόμα και θα τον βγάλεις από την καλλιτεχνική του ανυπαρξία τον Ακατανόμαστο! Εντάξει, το καταλάβαμε, δε σε πείθει ο άνθρωπος. Αυτό που είπα σε προηγούμενο ποστ: "ό,τι και να κάνει, θα τον βλέπουν κάποιοι αρνητικά". Αυτό λέγεται "κακοπιστία" αλλά ακόμα κι αυτό είναι δικαίωμά σου. Τα παράπονά σου να τα κάνεις όμως και σε όλους αυτούς που λες ότι όντως τους βοήθησε, ανάδειξε κτλ. και κυρίως σε αυτούς -αν και πολλοί δεν είναι πλέον εν ζωή- που του εμπιστεύθηκαν τραγούδια τους. Είναι -ή ήταν- φαίνεται και αυτοί ανθρωπάκια που προκειμένου να κάνουν το ψώνιο τους, όπως εύγλωττα λες, υποχώρησαν στις ορέξεις και στις διαθέσεις του πάτρωνα.
Θα μπορούσε ο καθένας να αρχίσει να αναλύει τα κείμενά σου λέξη προς λέξη για να ψάξει να βρει νηφαλιότητα ή ακρίβεια, όπως με εκείνο το "Ξαφνικά" που χρησιμοποιείς, αλλά δε χρειάζεται. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι από το πάθος σου σου ξέφυγε μια τεράστια ανακρίβεια: κανείς -ούτε ο Mesoxoritis ούτε κανείς άλλος- δεν υποστήριξε ότι ο Νταλάρας ανέδειξε το Μπιθικώτση! Έλεος!
Αυτά είναι όμως το πρόβλημά μας; Το αν ο Νταλάρας έχει προσφέρει ή όχι στο ελληνικό τραγούδι; Το αν μας αρέσει ή όχι; Υπάρχουν και άλλα σχετικά τόπικ στο ΜΗ (να είναι καλά ο άνθρωπος, δίνει σε μας και στον Πανούση πάντα αφορμές να ασχοληθούμε με την περίπτωσή του) και αυτά έχουν συζητηθεί κατά κόρον εκεί. Το συγκεκριμένο τόπικ αναφέρεται σε μια διάκριση που λαμβάνει το εν λόγω άτομο και -φυσικά- για άλλη μια φορά εξελίχθηκε σε χώρο χλεύης, ειρωνείας και κοροϊδίας του Νταλάρα. Όντως ξέφυγε, αλλά η ευθύνη (και η κατηγορία για φανατισμό) δε νομίζω ότι βαρύνει όσους είναι "νταλαρόφιλοι": εν προκειμένω βρέθηκαν σε θέση άμυνας...
Η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την ημιαμάθεια
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : gazakas στις 05-10-2006 18:26 ]
Φίλη μου Κατερίνα, σέβομαι ό,τι λες και ειλικρινά κατάλαβα τι θες να πεις! Κάτι τελευταίο θέλω να προσθέσω μόνο! Όπως παραδέχτηκες, η προσφορά του είναι αναμφισβήτητη! Εσύ απλώς δεν πιστεύεις ότι το κάνει για τους άλλους, αλλά για τον εαυτό του! Σεβαστό, αν και εγώ πιστεύω ότι το κάνει από πραγματικό ενδιαφέρον! Αλλιώς δεν θα είχε ανάγκη! Δόξα τω θεω για αυτόν, τα λεφτά του τα έχει βγάλει, τη ζωή του την έχει φτιάξει και ζήσει! Οπότε, αν δεν ενδιαφερόταν, δεν θα είχε λόγο να κάνει αυτά που κάνει! Όμως αυτό που πιστεύεις, δεν μειώνει σε καμμία περίπτωση το έργο του και την αξία του! Άρα, δεν μπορούμε να μην τον εκτιμούμε, τουλάχιστον σαν καλλιτέχνη! Και από τη στιγμή που έκανε αυτά που έκανε τόσο για την Κύπρο όσο και για τους πρόσφυγες, τότε η διάκριση αυτή που του έγινε είναι σωστή! Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο ΟΗΕ δεν πιστεύω ότι νοιάζεται για το λόγο των πράξεων αυτών αλλά για τις ίδιες τις πράξεις! Τώρα το αν η διάκριση αυτή αξίζει, αυτό είναι άλλο θέμα, για το οποίο δεν μπορώ να εκφέρω άποψη λόγω της ηλικίας μου, καθώς δεν έχω καμμία εμπειρία από τέτοια θέματα!
NET:
Πρέσβης Καλής Θελήσεως της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, ανακηρύχθηκε, την Πέμπτη, ο
Γιώργος Νταλάρας, κατά τη διάρκεια πανηγυρικής τελετής, στην Παλαιά Βουλή, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια. Με απόφαση του γ.γ. του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, και του ύπατου αρμοστή, Αντόνιο Γκουτιέρες, ο καταξιωμένος καλλιτέχνης τιμήθηκε για την πενταετή συνεργασία του με την Ύπατη Αρμοστεία και έγινε ένας από τους επτά Πρεσβευτές Καλής Θελήσεως, παγκοσμίως. Όπως επισήμανε ο κ. Παπούλιας, η Ελλάδα, διατηρώντας τα βιώματα της Μικρασιατικής και κυπριακής προσφυγιάς στρατεύεται σε αξιέπαινες προσπάθειες. "Ας σταθούμε όλοι μας δίπλα στους πρόσφυγες, τους ανέστιους, τους απάτριδες. Γιατί η ανθρωπιά δεν είναι θεωρία, είναι πράξη", τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Εμφανώς συγκινημένος, ο
Γιώργος Νταλάρας αποδέχθηκε το τίτλο του πρεσβευτή καλής θέλησης, όχι ως επιβράβευση -όπως είπε- αλλά ως δέσμευση γι’ αυτόν και την οικογένειά του.
Αφού ο Αντώνης από την Δράμα, πιστεύει πως εγώ είμαι αυτός που πυροδότησα μια διαμάχη κρίνοντας μόνο τον τίτλο που του δόθηκε... ούτε τον ίδιο σαν καλλιτέχνη έθιξα, (πως θα μπορούσα άλλωστε, όπως και να χει μια ''αλάνα'', ένα ''παραπονεμένα λόγια'' ένα ''βεγγαλικά σου μάτια'' τα χει πει...)
ούτε το κοινό του έθιξα επειδή τον ακούει, ούτε τίποτα από αυτά.
Αλλά τι σημασία έχει όταν παραθέτει και αποσπάσματα τα οποία τον έθιξαν... τότε μάλλον το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι η να μιλήσουμε θετικά για τον άνθρωπο αυτό, η να μιλήσουμε θετικότερα. Πιθανό να μην ενοχλήσει το κοινό του, αν μιλήσουμε...ακομα πιο θετικά... η με απόλυτο θαυμασμό...
Αφού οι αντίθετες γνώμες δεν επιτρέπονται, καλή συνέχεια.
Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα άλλο, το πιάσαμε το υπονοούμενο...
ΥΓ. Δεν χρειάζεται να υπάρχει μαζοποίηση των διαφωνούντων, με την Κατερίνα ας πούμε διαφωνώ... δεν είμαστε πρόβατα... το ''όσοι διαφωνούν είναι ένα πράγμα'', τουλάχιστον αυτό δεν θα αρέσει ούτε στον ίδιο τον Νταλάρα πιθανό...
Πέτρο, ειλικρινά λυπάμαι...λυπάμαι γιατί βγάζεις συμπεράσματα βιαστικά και υποπίπτεις στα ίδια πράγματα που μου προσάπτεις...Από που να αρχίσω και που να τελειώσω...
Χθες το μεσημέρι αφού είχαν προηγηθεί τα σχόλια κάποιων νταλαρόφιλων (τα οποία παρεμπιπτόντως δεν τα προσυπογράφω ούτε στο σύνολό τους ούτε κυρίως στο ύφος τους) διατύπωσες την άποψη, θεωρώντας τη μάλιστα και κάτι προφανές, ότι "όταν κάποιοι εμφανίζονται να μιλούν με πάθος και απόλυτους τρόπους προς το θέμα, οι ίδιοι γεννούν απόλυτες συμπεριφορές σε αυτούς που δεν συμφωνούν". Φαντάζομαι ότι αναφέρθηκες στα τελευταία σχόλια των νταλαρόφιλων ή μήπως κάνω λάθος; Μίλησες καθόλου για τις απόψεις που εκφράζουν; Όχι, απλά σχολίασες το ύφος και τον τρόπο τους. Το ίδιο έκανα και εγώ. Τα κείμενα πολλών -τόσο δικά σου όσο και άλλων, αλλά αυτό θα το σχολιάσω έπειτα- από την πρώτη στιγμή ήταν γεμάτα πάθος και απόλυτους τρόπους προς το θέμα. Μήπως λοιπόν η σωστή σου παρατήρηση για το πώς γεννιούνται οι απόλυτες συμπεριφορές στους διαφωνούντες μπορεί να διαβαστεί και ανάποδα;
Λες ότι τα αποσπάσματα που παραθέτω με έθιξαν. Αλήθεια; Από που το συμπεραίνεις αυτό; Μήπως επειδή είπα ότι από αυτά ήταν επόμενο να θιγούν κάποιοι νταλαρόφιλοι; Μα τότε με μαζοποιείς κι εμένα με αυτούς. Εμείς είμαστε πρόβατα δηλαδή; Αν είχα θιχτεί θα το είχα επισημάνει από την πρώτη στιγμή στο τόπικ. Κάτι τέτοιο όμως δε συνέβη. Μπορεί από την πρώτη στιγμή να επισήμανα την ειρωνεία στα σχόλια κάποιων (και νομίζω ότι κανείς τους -ούτε εσύ ο ίδιος- δε μπορεί να αρνηθεί την ύπαρξή της) αλλά δεν είπα ότι θίχτηκα.
Δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσες αν στη θέση του Νταλάρα βρισκόταν κάποιος καλλιτέχνης που συμπαθείς ιδιαίτερα -π.χ. ο συχωρεμένος ο Χατζιδάκις, αν κρίνω από το nick σου- και κάποιος έγραφε ποστ στο ύφος (μιλάω μόνο για το ύφος όχι για το περιεχόμενο) το δικό σου ή άλλων. Μπορεί και να μην σε ενοχλούσε. Θα ήταν περίεργο όμως κάποιος Χατζιδακικός να ενοχληθεί;
Έρχομαι στη "μαζοποίηση" (κοινώς τσουβάλιασμα) των διαφωνούντων. Επειδή παράθεσα δηλαδή αποσπάσματα από τρία μέλη σας μαζοποίησα κιόλας; Δυστυχώς ή ευτυχώς τα αποσπάσματα αυτά -κατ'εμέ- έχουν κοινό παρονομαστή που δεν είναι η διαφωνία σας αλλά το ύφος.
Για το τέλος άφησα αυτό που όχι απλά με λυπεί αλλά με θλίβει. Ενώ σχολίασα μόνο την κρίση σου ότι κάποιοι (οι νταλαρόφιλοι) μίλησαν με πάθος και απόλυτο τρόπο και επισήμανα ότι δεν το έκαναν αυτοί πρώτοι, με προσβάλλεις λέγοντάς ότι το μόνο που μένει να κάνετε είναι να μιλήσετε θετικά για το Νταλάρα -για να ικανοποιηθώ εγώ και προφανώς και οι υποτιθέμενοι ομοϊδεάτες μου. Έπειτα, το αυθαίρετο συμπέρασμα ότι σου απαγορεύσαμε την αντίθετη γνώμη (ο χαρακτηρισμός μόνο έλειπε από τη φράση σου) και η αποχώρηση απ' τη συζήτηση...Λυπάμαι...
Το αυτονόητο και η δέσμευση
Χ.Π.
Γιώργος Νταλάρας
«Είμαι λίγο αμήχανος για πράξεις και γεγονότα που από μικρός αισθανόμουν αυτονόητες και ως καλλιτέχνης και ως πολίτης. Αποδέχομαι αυτόν τον τίτλο όχι σαν επιβράβευση γι' αυτά που έχω κάνει αλλά σαν δέσμευση γι' αυτά που θα συνεχίσουμε να κάνουμε η οικογένειά μου κι εγώ, όσο μπορώ και όσο αντέχω». Μέσα σε κλίμα συγκίνησης στην κατάμεστη αίθουσα της Παλαιάς Βουλής, ο
Γιώργος Νταλάρας ανακηρύχθηκε χθες το βράδυ σε πρεσβευτή Καλής Θέλησης της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Η τελετή ξεκίνησε με χαιρετισμό του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια ο οποίος είπε: «Ας αισθανόμαστε όλοι δίπλα στους πρόσφυγες, επειδή η ανθρωπιά δεν είναι θεωρία, είναι πράξη». Η τελετή έκλεισε με τον Γιώργο Νταλάρα να τραγουδά την «Πόρτα ανοίγω το βράδυ» (Μ. Θεοδωράκη - Τ. Λειβαδίτη).
Από τα σημερινά ΝΕΑ
Μια ερώτηση θέλω μόνο να κάνω, γιατί πραγμαιτκά δεν το γνωρίζω
Ποιός ή ποιοί κρίνουν την επιλογή του προσώπου που μπορεί να γίνει πρέσβης καλής θελήσεως; Γνωρίζει κανείς; Δεν με ενδιαφέρουν τα κριτήρια. Μπορώ να τα φανταστώ. Με ενδιαφέρουν τα πρόσωπα. Θα ήθελα μια απάντηση όχι copy paste. Μόνο κάποιος που ξέρει πραγματικά, αν μπορεί να με διαφωτίσει.
Κατερίνα, μου φαίνεται ότι αυτό είναι αρμοδιότητα μιας επιτροπής του ΟΗΕ στην οποία ''ηγείται'' ο Κόφι Αννάν! Αυτός άλλωστε ήταν που έκανε την εισήγηση στον ΟΗΕ για την ανακήρυξη του Νταλάρα ως πρέσβη για τους πρόσφυγες...
Παιδιά, θα πω κάποια πράγματα για ακόμη μια φορά... για να χαλαρώσουμε λίγο. Και τα λέω απευθυνόμενος και στις 2 πλευρές.
Αρχικά, κακώς μπήκατε σε τέτοιου είδους αντιπαράθεση. Ο καθένας έχει κάθε δικαίωμα όχι μόνο να έχει τη γνώμη του, αλλά και να μπορεί να την εκφράζει ελεύθερα, χωρίς να φοβάται ούτε αν θα προσβληθεί από άλλους ούτε αν άλλοι θα θεωρήσουν ότι προσβάλλονται. Οι γνώμη κάποιου για ένα πρόσωπο είναι καθαρά υποκειμενική, δεν υπάρχει ούτε σωστή γνώμη ούτε λανθασμένη, και όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να την σεβαστούμε, ακόμα κι αν η δική μας είναι εκ διαμέτρου αντίθετη.
Εν δευτέροις, δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε ποιός είναι πιο φανατισμένος σε σχέση με τον άλλο. Ακόμα και αν κάποιος είναι βασιλικότερος του βασιλέως, αυτό είναι δικαίωμά του - αλλά και δικό του πρόβλημα. Οφείλουμε να τον ακούμε, είτε συμφωνούμε είτε όχι. Επίσης, ο άλλος (ή εμείς, που είμαστε "ο άλλος" για εκείνον) οφείλει να κινείται σε πλαίσια σεβασμού απέναντι στην αντίθετη γνώμη και ευπρέπειας ως προς το ύφος και τις εκφράσεις του. Όλοι ξεφεύγουμε κάποια στιγμή (ανθρώπινο είναι), αλλά καλό είναι να είμαστε προσεκτικοί.
Όσον αφορά το topic αυτό... Πολύ σωστά τοποθετήθηκε ο Αντώνης (gazakas) σχετικά με το "τσουβάλιασμα". Σε αυτό θα προσθέσω την δυσαρέσκειά μου για αυτό το "τσουβάλιασμα", καθώς είμαι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Από τη μια δεν γουστάρω τον Νταλάρα ως προς τον χαρακτήρα του και την συμπεριφορά του απέναντι σε συνεργάτες του (μερικοί είναι μέλη εδώ μέσα, αλλά κανείς δεν θα βγει να τον "θάψει" δημόσια). Από την άλλη, όμως, είμαι υπέρ της προσπάθειας που γίνεται από τον ίδιο και τον ΟΗΕ, καθώς αυτή γίνεται για καλό σκοπό. Ακόμα και αν προσπαθεί να ωφεληθεί με οποιονδήποτε τρόπο, η προσπάθεια γίνεται γαι να ωφεληθούν και κάποιοι άνθρωποι που πραγματικά χρειάζονται αυτή τη βοήθεια. Και αν βοηθηθεί έστω και ένας φουκαράς από αυτή την ιστορία, και αυτό καλό είναι και ευπρόσδεκτο.
ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 06/10/2006
Ηταν περίεργο ν' ακούει κανείς χθες το βράδυ την Κάρεν Φάρκας, αντιπρόσωπο της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα, να απαγγέλλει μεταφρασμένη στα αγγλικά την «Προσφυγιά» του Πυθαγόρα. Δεν ήταν όμως τυχαία η επιλογή της. Γιατί μ' αυτόν το λυγμό που ο Καλδάρας έκανε τραγούδι, οι μνήμες της προσφυγιάς πρωτοσυνάντησαν τη φωνή του Γιώργου Νταλάρα. Πόλεμοι και καταστροφές συνέχισαν έκτοτε να γίνονται, και πρόσφυγες να ταξιδεύουν σε φορτωμένα καράβια προς το άγνωστο. «Η αναγκαιότητα μιας φωνής, όπως αυτή του Νταλάρα, να μιλήσει στον κόσμο γι' αυτή την αγωνία και την απόγνωση, είναι μεγαλύτερη από ποτέ».
Να γιατί ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν και ο Υπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Αντόνιο Γκουτέρες επέλεξαν φέτος να συμπεριλάβουν τον Γιώργο Νταλάρα αλλά και τον Αργεντινό Οσβάλντο Λαπόρτ ανάμεσα στις ελάχιστες διεθνείς προσωπικότητες που φέρουν τον τιμητικό τίτλο του Πρεσβευτή Καλής Θελήσεως. Επτά είναι πια όλοι κι όλοι μαζί με τους Τζόρτζο Αρμάνι (Ιταλία), Ζουλιάν Κλερ (Γαλλία), Μπάρμπαρα Χέντρικς (ΗΠΑ), Αντέλ Ιμάμ (Αίγυπτος), Αντζελίνα Τζολί (ΗΠΑ).
Πράξη η ανθρωπιά
Χθες, στην Παλαιά Βουλή έγινε και η επίσημη τελετή ανακήρυξης του Ελληνα τραγουδιστή σε Πρεσβευτή Καλής Θελήσεως, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια. «Η ανθρωπιά δεν είναι θεωρία, είναι πράξη», επεσήμανε στον χαιρετισμό του ο κ. Παπούλιας, περιγράφοντας με λίγα λόγια την τραγική διάψευση των μεταπολεμικών ελπίδων για έναν νέο, καλύτερο κόσμο. Διάψευση που η κ.Φάρκας (μετά το μαγνητοσκοπημένο μήνυμα τής, Νο2 στην Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ, Γουέντι Τσάμπερλιν), «μέτεφρασε» αριθμητικά: «Σήμερα υπάρχουν στον κόσμο περίπου 8,5 εκατομμύρια πρόσφυγες. Ο συνολικός αριθμός όμως των ξεριζωμένων, συμπεριλαμβανομένων και των εσωτερικά εκτοπισμένων λόγω συγκρούσεων, φτάνει τα 21 εκατομμύρια». Σε ένα βιντεο-γουόλ προβλήθηκαν όψεις του δράματος: Οι φωτογραφίες κυρίως από παιδάκια που ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες είχαν υπόκρουση το «Ασπρο Περιστέρι» του Χατζιδάκι και αποσπάσματα από τη «Μίσα Κριόγια», με τη (μαγνητοφωνημένη) φωνή του Νταλάρα. Δεν ήταν καν αυτή η συγκινητικότερη στιγμή της βραδιάς.
Δέσμευση
Ο ίδιος πήρε το λόγο για να αποδεχτεί τον τίτλο «όχι ως επιβράβευση, αλλά ως δέσμευση γι' αυτά που θα συνεχίσουμε να κάνουμε η οικογένειά μου κι εγώ», αναλαμβάνοντας ως «Ελληνας πολίτης» διπλά αυτή τη δέσμευση ενώπιον του Κάρολου Παπούλια, αλλά και ενώπιον άλλων από την υπουργό Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου και τον Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο μέχρι πλήθος άλλων προσωπικοτήτων της πολιτικής, των γραμμάτων και των τεχνών. Και για να ζητήσει, αφού «η Ελλάδα αποτελεί πόλο έλξης για πρόσφυγες και οικονομικούς μετανάστες», μια υπεύθυνη πολιτική από το κράτος και τους αρμόδιους φορείς «ώστε να αντιμετωπισθεί, στο μέτρο του δυνατού, το οξύτατο πρόβλημα της υποδοχής τους».
Ο λυγμός «έσπασε» τη φωνή του όταν ευχαρίστησε την, συνοδοιπόρο σ' αυτή του την προσπάθεια υπέρ των προσφύγων και σύντροφό του, Αννα Νταλάρα, και πήρε την κιθάρα του για να ερμηνεύσει ζωντανά το αριστούργημα του Τάσου Λειβαδίτη και του Μίκη Θεοδωράκη: «Την πόρτα ανοίγω το βράδυ / τη λάμπα κρατώ ψηλά / να δούνε της Γης οι θλιμμένοι / να ρθούνε να βρουν συντροφιά». Και αυτή ήταν η πιο συγκινητική στιγμή της βραδιάς...
Αναμενουμε να δουμε πολλες προσφορες απ'τον Γ.Νταλαρα και πολλες ευεργεσιες.Φτανει μονο οι τιτλοι να μη μεινουν στα χαρτια. Ο καιρος θα το δειξει.
Συγχαρητήρια πραγματικά στον Γιώργο Νταλάρα. Μακάρι η τελειομανία του, η εργατικότητά και ο καλώς εννοούμενος εγωισμός (εδώ λίγο μου τα χαλάει) να βρουν μιμητές σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής.
ΥΓ. Όποιος είναι μάγκας ας κάνει το 5% από αυτά που έχει κάνει.
Αφού είναι "καλώς εννούμενος εγωισμός", πώς σου τα χαλάει spiroos ;
Επίσης, τελικά τι ακριβώς σημαίνει "εγωισμός ΚΑΛΩΣ ΕΝΝΟΟΥΜΕΝΟΣ"; Εγώ ξέρω ότι ο εγωισμός είναι το χειρότερο από τα μειονεκτήματα των ανθρώπων. Από αυτό προέρχονται τα περισσότερα υπόλοιπα μειονεκτήματα. Γι' αυτό και έναν εγωιστή άνθρωπο δεν θα τον δω ποτέ θετικά ό,τι και να κάνει. Όσο για το 5% που λες, ας μη λέμε μεγάλα λόγια. Οι άνθρωποι που κάνουν πραγματικό έργο βρίσκονται πίσω από τις κάμερες και τα φώτα της δημοσιότητας. Κι αυτοί είναι τόσο ψηλά -έστω κι αν δεν τους ξέρουμε ευρέως- που κάτι τέτοιοι όπως ο Νταλάρας και όμοιοί του που πιάνουν ένα μικρόφωνο και νομίζουν πως κατέκτησαν τον κόσμο όλο και έχουν ύφος χιλίων καρδιναλίων δεν τους αγγίζουν όχι στο 5% τουλάχιστον αλλά ούτε στο 5 τοις χιλίοις...
Δεν είναι θέμα μαγκιάς να πιάνεις ένα μικρόφωνο και να γίνεσαι διάσημος. Είναι θέμα τύχης και γνωριμιών. Πόσοι και πόσοι ικανοί - ικανότατοι τραγουδιστές δεν έχουν μείνει στην απέξω γιατί δεν είχαν τη δισκογραφική να τους κρατάει πλάτες... Και για το ότι συμβαίνει αυτό, τρανταχτό παράδειγμα είναι ορισμένοι από αυτούς του ίδιους τους σημερινούς γνωστούς καλλιτέχνες. Οι ίδιοι περιγράφουν το πόσο αγωνίστηκαν για να φτάσουν όπου έφτασαν και να τους πιστέψουν πέντε αυτιά ώστε να φτάσουν τα τραγούδια τους στα αυτιά και των υπολοίπων.
Για 'μένα ο Νταλάρας δε θα ήταν τίποτα χωρίς την Άννα του. Και η Άννα δε θα ήταν τίποτε χωρίς τον Μίνο Μάτσα. Όλα έχουν μια αιτία και ένα δέσιμο. Μην αεροβατούμε. Έχω ακούσει πολλές φωνές καλύτερες απ' του Νταλάρα, όπως και παρουσίες. Γιατί αυτοί να είναι στα αζήτητα. Μαγκιά είναι να πατάς επί πτωμάτων για να γίνεσαι κάποιος ;
Παράθεση:
Το μέλος katerina229 στις 06-10-2006 στις 18:42 έγραψε...
Αφού είναι "καλώς εννούμενος εγωισμός", πώς σου τα χαλάει spiroos ;
Επίσης, τελικά τι ακριβώς σημαίνει "εγωισμός ΚΑΛΩΣ ΕΝΝΟΟΥΜΕΝΟΣ"; Εγώ ξέρω ότι ο εγωισμός είναι το χειρότερο από τα μειονεκτήματα των ανθρώπων. Από αυτό προέρχονται τα περισσότερα υπόλοιπα μειονεκτήματα. Γι' αυτό και έναν εγωιστή άνθρωπο δεν θα τον δω ποτέ θετικά ό,τι και να κάνει. Όσο για το 5% που λες, ας μη λέμε μεγάλα λόγια. Οι άνθρωποι που κάνουν πραγματικό έργο βρίσκονται πίσω από τις κάμερες και τα φώτα της δημοσιότητας. Κι αυτοί είναι τόσο ψηλά -έστω κι αν δεν τους ξέρουμε ευρέως- που κάτι τέτοιοι όπως ο Νταλάρας και όμοιοί του που πιάνουν ένα μικρόφωνο και νομίζουν πως κατέκτησαν τον κόσμο όλο και έχουν ύφος χιλίων καρδιναλίων δεν τους αγγίζουν όχι στο 5% τουλάχιστον αλλά ούτε στο 5 τοις χιλίοις...
Δεν είναι θέμα μαγκιάς να πιάνεις ένα μικρόφωνο και να γίνεσαι διάσημος. Είναι θέμα τύχης και γνωριμιών. Πόσοι και πόσοι ικανοί - ικανότατοι τραγουδιστές δεν έχουν μείνει στην απέξω γιατί δεν είχαν τη δισκογραφική να τους κρατάει πλάτες... Και για το ότι συμβαίνει αυτό, τρανταχτό παράδειγμα είναι ορισμένοι από αυτούς του ίδιους τους σημερινούς γνωστούς καλλιτέχνες. Οι ίδιοι περιγράφουν το πόσο αγωνίστηκαν για να φτάσουν όπου έφτασαν και να τους πιστέψουν πέντε αυτιά ώστε να φτάσουν τα τραγούδια τους στα αυτιά και των υπολοίπων.
Για 'μένα ο Νταλάρας δε θα ήταν τίποτα χωρίς την Άννα του. Και η Άννα δε θα ήταν τίποτε χωρίς τον Μίνο Μάτσα. Όλα έχουν μια αιτία και ένα δέσιμο. Μην αεροβατούμε. Έχω ακούσει πολλές φωνές καλύτερες απ' του Νταλάρα, όπως και παρουσίες. Γιατί αυτοί να είναι στα αζήτητα. Μαγκιά είναι να πατάς επί πτωμάτων για να γίνεσαι κάποιος ;
|
|
Συμφωνώ απόλυτα!!!!
Παράθεση:
Το μέλος katerina229 στις 06-10-2006 στις 18:42 έγραψε...
Έχω ακούσει πολλές φωνές καλύτερες απ' του Νταλάρα, όπως και παρουσίες. Γιατί αυτοί να είναι στα αζήτητα. Μαγκιά είναι να πατάς επί πτωμάτων για να γίνεσαι κάποιος ;
|
|
Γιατί δεν δούλεψαν και δε μόχθησαν όσο αυτός. Ή γιατί δεν ψάχτηκαν καλλιτεχνικά όσο αυτός. Ή δεν ήταν τυχεροί όσο αυτός. Και όλα αυτά που λες για Άννες-Μάτσες κλπ είναι λόγια του αέρα, από τη στιγμή που τα λες ανώνυμα και χωρίς οποιοδήποτε στοιχείο. Και όταν τα λες για τον Νταλάρα που δουλεύει ακόμα και όταν οδηγεί.
Και δεν είναι κακό να παραδεχθείς οτι είσαι φανατισμένη, από τη στιγμή που βγάζει μάτια.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 06-10-2006 19:24 ]
Κατερίνα έχω διαβάσει με προσοχή όλες σου τις απαντήσεις. Σέβομαι απόλυτα τις απόψεις σου και το πάθος σου. Νομίζω όμως οτι στερούν πραγματική επιχειρηματολογίας. Όταν λέμε εγωισμό καλώς εννοούμενο ειναι οτι κάποιοι προσπαθούν πρώτα για τον εαυτό τους και έπειτα για τους άλλους να κάνουν κάποια πράγματα και να μην φοβούνται. Ο Νταλάρας φαίνεται να έχει τέτοιο εγωισμό, όμως νομίζω σε πολλές περιπτώσεις σε υπερβολικό βαθμό ώστε να μην αφήνει κάποιους άλλους και να τα κάνει μόνος του σαν μονομανής. πχ με κάποια τραγούδια που οι πρώτοι ερμηνευτές τους μείναν στην αφάνεια.
Όλα όσα λες αγγίζουν τα όρια της κενολογίας. Ο Νταλάρας χωρίς την Άννα του! Οκ τι θα ήταν ο Πάνος Κατσιμίχας χωρίς τον Χάρη κτλ Παιδιάστικα επιχείρήματα. Η μαγκιά του Νταλάρα είναι οτι είτε μπροστά είτε πίσω από τις κάμερες κάνει έργο, μουσικό και κοινωνικό. Παέι και τελείωσε. Κάνει ε΄ργο. Δεν με ενδιαφέρει πως και τι. Έχει προσφέρει χαρά σε χιλιάδες κόσμο. Αφού είναι τραγούδιστής τι θέλεις να κάνει; Να μένει πίσω από τη σκηνή και να τραγουδάει; Έχει τραγουδήσει το 98% τρομερά τραγούδια. Έχει δώσει δουλειά σε εκατοντάδες μουσικούς και ανθρώπους της τέχνης. Δεν ΈΔΩΣΕ ΠΟΤΕ ΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ. Έλεος πια. όλο κρίνουμε κρίνουμε κρίνουμε από το σπίτι μας. Δουλειά κάνουμε;
Και κάτι ακόμα. Να πω οτι πήρε βραβείο ομορφότερου άντρα, ή του πιο πλούσιου ή κατόχου ωραίου αυτοκινήτου οκ. Αλλά πήρες χαμπάρι τι βραβείο πήρε; Αλλά ξέρω, συνομωσίες ώστε να πάρει το βραβεί,ο κλίκες...Έβαλε τα μεγάλα μέσα. Μαλακία του. Έπρεπε να πάρει το βραβείο του Πρέσβη του Κολωνακίου. Εγώ απορώ πως με τη δόξα και τα χρήματα που έχει αυτός ο άνθρωπος 30 χρόνια τώρα, πως δεν τρελλάθηκε. Πραγματικά το πιστεύω. Πχ εγώ στη θέση του θα νόμιζα οτι είμαι ο βασιλιάς. Αυτός κάνει δεύτερες φωνές στην Ελεονώρα Ζουγανέλη..΄παραγωγή σε έναν αλλοδαπό μετανάστη μουσικό κτλ..Αλλά ξέρω και πάλι. Για την προσωπική του προβολή έγιναν τα Έρημα Χωριά. Για να βγάλει λεφτά....ΟΚ...
