Κάτσε να δούμε...
Από τα πρώτα που μού ήρθαν στο νού ήταν να ακούσω από κοντά την Κάλλας (μη γελάτε). Φυσικά Beatles αλλά χωρίς τα υστερικά κοριτσάκια. Μετά σκέφτηκα το Πάρτυ του Κελαηδόνη (δεν ξέρω γιατί). Να ήμουν μια από τις κουκίδες στο Woodstock. Queen για τη μουσική αλλά και για τον Fredie Mercury. Joan Baez για τη φωνή, Bob Dylan (όχι για τη φωνή). Χμμμ γιατί δε μου 'ρχεται τίποτα άλλο? Α! αν και δεν ξέρω αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, καμιά φορά ονειρεύομαι να βρισκόμουν στην Κούβα και κατά τύχη να έπεφτα πάνω σε κάνα παρτάκι ντόπιων μουσικών. Κάτι σαν Buena vista... αλλά σιγά! Πώπωωω, ξέχασα την αγάπη μου: Jerry Lee Lewis! Πρώτα σ'αυτόν και ύστερα στους άλλους. Αλλά επειδή πέφτουν λίγο μακριά, ίσως περάσω πρώτα από Ησαία Ματιάμπα που μου 'χει κολλήσει, ΟΤΑΝ δηλ. αποφασίσει να πεί τίποτα καλό. Ή τουλάχιστον που να μην είναι κάτω από τις δυνατότητές του.
Ζητάω πολλά?
