Κομμουνισμός και στρουμφάκια

Υπαρχει μια πολυ ενδιαφερουσα συνεντευξη του συνθετη Ξενακη την οποια μαλιστα εντοπισα...εδω στο musicheaven!Την εδωσε το 1978,ειναι ρεαλιστικη και προφητικη-δυστυχως.Παραθετω αποσπασμα:

"ΞΕΝΑΚΗΣ:

Πιστεύετε στην παγκόσμια επανάσταση;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

ΞΕΝΑΚΗΣ:

Πολύ ωραίο. Και θέλω να δηλώσω την υποστήριξή μου σ΄ αυτή την καμπάνια. Υποστηρίζω επίσης και το αίτημα της Ευρωπορείας για την συντριβή της ΕΟΚ, παρά τις αρχικές μου επιφυλάξεις. Αλλά η απώτερη επιδίωξη, η παγκόσμια νίκη του σοσιαλισμού, μου φαίνεται ουτοπία. Δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει ισοτιμία και δικαιοσύνη γενικά. Δεν πιστεύω ότι μπορούν να υπάρξουν ίσες ευκαιρίες. Η ανθρωπότητα προχωρά όπως ένα πλατύ ποτάμι. Σ΄ ένα πλατύ ποτάμι υπάρχουν εσωτερικοί στρόβιλοι, ακόμα και αντίθετα ρεύματα. Το πλατύ ποτάμι συνεχίζει την πορεία του, αλλά υπάρχουν ένα σωρό εσωτερικές ανωμαλίες, που είναι η μη δικαιοσύνη, η μη ισότητα, οι άνισες ευκαιρίες. Ποτέ δεν μπορεί να εξαλείψει κανείς αυτές τις ανωμαλίες. Νομίζω πως παραβλέπετε την ίδια τη φύση του ανθρώπου. Αν ένας άνθρωπος έχει τη δύναμη να κάνει κάτι, θα το κάνει, έστω και σε βάρος των άλλων. Και αυτό δεν πρόκειται να το αποφύγουμε ποτέ. Το αίτημα για ίσες ευκαιρίες άλλοτε το έλεγαν ηθική, άλλοτε πολιτική δικαιοσύνη. Αλλά είναι στη φύση του ανθρώπου, η καταπάτηση, προς όφελός του, των συμφερόντων τού άλλου. Πάρε για παράδειγμα την Αθηναϊκή Δημοκρατία. Άσχετα με το ζήτημα της δουλείας, υπήρχε μια συμφωνία μεταξύ των πολιτών. Αλλά αυτό ήταν μια προσωρινή ισορροπία που δεν μπόρεσε να κρατηθεί. Και ο χριστιανισμός δεν ήρθε με τα ίδια αιτήματα; Και τι έκανε; Τίποτα. Κοίταξε ακόμα το ζήτημα του σταλινισμού. Ο σταλινισμός είναι ένα έμφυτο δημιούργημα του ανθρώπου και δεν υπάρχει τρόπος να το αποφύγει κανείς. Σε ορισμένες στιγμές μπορεί τα πράγματα να είναι πιο ισορροπημένα και πιο ευχάριστα, θα ΄λεγα.

Αλλά θα πρόκειται για προσωρινή ισορροπία που θα μεταβληθεί αρκετά γρήγορα. Η ιστορία μας διδάσκει ότι οι κοινωνικές εναλλαγές ποτέ δεν έχουν όμοια μορφή. Πώς λοιπόν πιστεύετε εσείς, ότι μπορεί να εγκαθιδρυθούν ορισμένες σχέσεις σαν αυτές που λέτε αιώνιες και έλεγα και εγώ, χωρίς αυτούς τους ανεμοστρόβιλους τους εσωτερικούς που γκρεμίζουν τα πάντα; Όχι. Η φύση του ανθρώπου δεν είναι τέτοια. Είναι σαν να θέλετε να αλλάξετε τη φύση του Ανθρώπου. Ίσως να γίνει αυτό με μια γενετική μετάλλαξη. Δεν ξέρω, αμφιβάλω. Είμαι τόσο απαισιόδοξος, γιατί οι αντιθέσεις είναι η κινητήρια δύναμη του ανθρώπου. Αν βρεθεί σε κοινωνία ισορροπημένη, θα ξεπέσει, θα χάσει τη δύναμή του και τη δημιουργικότητά του."

Y.Γ:Επισης ενα πολυ ενδιαφερον αρθρο του Κορνηλιου Καστοριαδη περι του "ορθως πολιτευεσθαι"...

http://athriskos.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=739

-----------------
Η ζωή μας αναλώνεται σε λεπτομέρειες… Απλοποιήστε,απλοποιήστε..

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Disasterpiece στις 12-02-2010 15:35 ]

ο κομμουνισμος ειναι η νιοτη του κοσμου η λευτερια και η ομορφια του κοσμου! Γιαννης Ριτσος!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : fireroc στις 12-02-2010 18:37 ]

Τό άσμα αυτό έχει τίτλο:Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.

Συνεπώς φίλτατε fireroc,μάς παραθέτεις,γιά να υποστηρίξης τίς απόψεις σου,ένα τραγούδι που λέει οτι είσαστε αποτυχημένοι.

Μέ τά λεγόμενα τού αείμνηστου Ξενάκη συμφωνώ εν μέρει.Δέν είναι βέβαιο οτι άν τελικά η ανθρώπινη κοινωνία ισορροπήση,ο άνθρωπος ώς οντότητα "θά ξεπέσει, θα χάσει τη δύναμή του και τη δημιουργικότητά του".Τό πιό πιθανό είναι οτι,έχοντας λύσει τά προβλήματα αυτά τής δικαιοσύνης,ηθικής κλπ,θά στρέψη την προσοχή του πρός το νά γνωρίση και να εξερευνήση πιό εντατικά τό σύμπαν που τόν περιβάλλει.

Αλλωστε,μήν ξεχνάμε οτι δέν είμαστε η μόνη ευφυής μορφή ζωής στο σύμπαν.Σίγουρα υπάρχουν "κάπου έξω μακρυά" άλλες έλλογες μορφές ζωής που έχουν σχηματίσει κοινωνίες.Δέν μπορούμε αυτή τη στιγμή νά ξέρουμε άν και πώς έλυσαν αυτές οι μορφές ζωής παρόμοια προβλήματα,είμαι σίγουρος όμως οτι κάποιες τέτοιες κοινωνίες έχουν επιτύχει μιά ευσταθή ισορροπία...

Τό να λέμε επίσης ότι το κακό είναι χρήσιμο στήν ανθρωπότητα (διότι είναι η "αντίθεση" τού καλού) αυτόματα αναιρεί την χρησιμότητα τής καταπολέμησής του.

(Υπάρχει ένα βιβλίο που λέγεται "Η χρησιμότης τών βλακών εν τή κοινωνία".Ο συγγραφέας του,είμαι βέβαιος,δέν θά δεχόταν ποτέ νά είναι χρήσιμος στην κοινωνία κάνοντας τον βλάκα...).

Είναι λογικός, καθένας τον καταλαβαίνει. Ειν' εύκολος. Μια και δεν είσαι εκμεταλλευτής, μπορείς να τον συλλάβεις. Είναι καλός για σένα, μάθαινε γι' αυτόν. Οι ηλίθιοι ηλίθιο τον αποκαλούνε, και οι βρωμεροί τον λένε βρωμερό. Αυτός είναι ενάντια στη βρωμιά και την ηλιθιότητα. Οι εκμεταλλευτές έγκλημα τον ονοματίζουν. Αλλά εμείς ξέρουμε: Είναι το τέλος κάθε εγκλήματος. Δεν είναι παραφροσύνη, μα Το τέλος της παραφροσύνης. Δεν είναι χάος Μα η τάξη. Είναι το απλό Που είναι δύσκολο να γίνει. Μ. Μπρεχτ Εγκομιο στον κομμουνισμο!
τοσο απλα ο Μπρεχτ απανταει σε ολους εσας τους αντιπαλους του κομμουνισμου!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : fireroc στις 13-02-2010 20:59 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : fireroc στις 14-02-2010 12:52 ]

Εγώ θά ήθελα να ρωτήσω τόν fireroc καί τους λοιπούς κομμουνιστές,πώς ακριβώς φαντάζονται τό βιοτικό επίπεδο που μπορεί να προσφέρη σέ κάποιον ο κομμουνισμός;

Δηλαδή,μέ απλά λόγια,ένα κομμουνιστικό κράτος μπορεί να προσφέρη σέ ΟΛΟΥΣ,ανεξαιρέτως,τούς κατοίκους του π.χ.από ένα διώροφο σπίτι μέ πισίνα και τζακούζι,ένα αυτοκίνητο γιά τό κάθε μέλος τής οικογενείας κάθε κατοίκου,ένα σκάφος πεντέμιση μέτρα και ένα τετραθέσιο αεροπλάνο γιά κάθε οικογένεια;

Μήν μού απαντήσετε "αυτά είναι καταναλωτικά αγαθά" καί άλλες τέτοιες δικαιολογίες,γιά νά αποφύγετε να τοποθετηθήτε.Ναί,καταναλωτικά αγαθά είναι,αλλά υποθέτουμε οτι πρόκειται γιά ένα κράτος που αποφάσισε να εφαρμόση τό κομμουνιστικό σύστημα γιά να βελτιώση το βιοτικό επίπεδο τών κατοίκων του,ώστε να μήν είναι πλέον "προλετάριοι".

Αλλωστε,άν σέ κάποιο κράτος ό κάθε κάτοικός του έχει τά ανωτέρω αναφερόμενα αγαθά,όλοι πάλι ίσοι θά είναι.Κανείς δέν θά έχη περισσότερα ή λιγώτερα από τον άλλον......

στον κομμουνισμο ολα τα δημοσια αγαθα ειναι  δωρεαν( Παιδεια Υγεια κτλπ) και ολοι εχουν  ενα σπιτι να μεινουν ενα ψωμι να φαν! στον καπιταλισμο κατι τετοιο δεν γινεται( ππραγματικα πιστευεις οτι υπαρχει δωρεαν παιδεια και υγεια?!)  υπαρχουν ανεπτυγμα και μη ανεπτυγμενα κρατη  αστοι που πλουτιζουν σε βαρος των εργαζομενων!

το κρατος που αναφερεςι  δεν υπαρχει! και δεν ειναι δυνατον να υπαρξει!  στον καπιταλισμο παντα θα υπαρχουν ανθρωποι που υποφερουν! ανθρωποι πλουσιοι και ανθρωποι φτωχοι!

Απλοϊκές απαντήσεις ενός απλοϊκού τυφλού οπαδού...

Ναί,φυσικά "στόν κομμουνισμό όλοι οι άνθρωποι έχουν ένα σπίτι νά μείνουν" (μέ ένα δωμάτιο γιά όλη την οικογένεια,ανεξαρτήτως μεγέθους της) καί "ένα ψωμί να φάν" (αλλά άν κάποιος θέλη και μιά μακαρονάδα μαζί,δέν μπορεί να την έχη διότι θά θεωρηθή "αστός" και θά καταδιωχθή από το σύστημα).

The bare minimums,που λένε και στην αεροπορία.

Μέ ρωτάς "το ονειρο σου ειναι να εχεις ενα σπτι με μεγαλο κηπο  ενα κοτερο κτλπ κτλπ?"

Απαντάω:γιατί όχι,άν τό σύστημα μού δίνει την ευκαιρία να δουλέψω και να τά αποκτήσω;

Στόν καπιταλισμό υπάρχουν άνθρωποι που ξεκινούν από φτωχοί καί γίνονται πλούσιοι.Δηλαδή η τάση είναι να γίνη η πρός τά πάνω εξίσωση τών πάντων.Δηλαδή,επιθυμητό είναι να αποκτήσουν όλοι το μέγιστο.

Ενώ εσύ υπερασπίζεσαι ένα σύστημα που στοχεύει στην πρός τά κάτω εξίσωση τών πάντων,όχι στην πρός τά πάνω.Δηλαδή όλοι να έχουν τό ίδιο ελάχιστο.

Στίς χώρες που εφαρμόστηκε ο κομμουνισμός πάντως,υπήρχε η "νομενκλατούρα" (που είχε πολυτελή αυτοκίνητα,μεγάλες "ντάτσες" -εξοχικά δηλαδή- καί λοιπά "προνόμια") καί οι "πληβείοι",δηλαδή ο απλός λαός που είχε αυτό το "ένα ψωμί" καί το "ένα σπίτι" (και αυτά μόνο εφ'όσον ήταν μέλος του κόμματος),που δέν μπορούσε ούτε κάν να μετακινηθή από την μία πόλη στην άλλη (χρειαζόταν άδεια τού τοπικού κομματικού εκπροσώπου)-πόσο μάλλον να πάη γιά διακοπές έξω από την χώρα του...

Πλούσιοι και φτωχοί,δηλαδή.......

Σού τα λέω αυτά γιατί είσαι μόνο 16 χρονών και δέν έχεις προλάβει νά τά έχης διαβάσει αυτά πουθενά-πόσο μάλλον να τά έχης δει και ακούσει από ανθρώπους που τά έζησαν...

Καλα Αλβερτο τα παραλες για τον καπιταλισμο.Δεν υπαρχει πιο απανθρωπο,αντι-οικολογικο και παραλογο συστημα διαχειρησης του πλανητη και κατανομης του πλουτου.Ο καπιταλισμος δεν σταματαει να "μασουλαει" ακομα και οταν δεν υπαρχουν αναγκες η' χρημα.Δημιουργει "ψευτικες" αναγκες και σπρωχνει πλαστο χρημα ανευ αντικρυσματος ωστε να κινηθουν οι αγορες.Αποτελει "οντοτητα" απο μονος του,δεν ελεγχεται απο τους ανθρωπους,πλεον "ελεγχει" τους ανθρωπους και τους "σερνει απ'τη μυτη".

Η αληθεια πως και το ενα συστημα και το αλλο ειναι προβληματικα!Η διαφορα ειναι πως ο κομμουνισμος ΔΕΝ ειναι απανθρωπος και παραλογος,εμπεριεχει ανθρωπιστικες αξιες και φιλοδοξει να φροντισει για ολους,ολα αυτα ομως γινονται "αερας κοπανιστος" στην πορεια καθοτι οι ανθρωποι εκ φυσεως θελουν να επικρατησουν ο ενας εναντι του αλλου αδιαφορωντας για τον διπλανο τους.Επι της ουσιας ο Μαρξ εκανε το αφελες σφαλμα να πονταρει στον ανθρωπο και πως αυτος θα γινει...πιο ανθρωπος και θα θελει να μοιραστει,να ζησει πραγματικα-οχι μια ολογραμματικη ζωη με επιπλαστες αναγκες,οτι θα θελησει καποτε να ζησει ενωμενος και να παλεψει συλλογικα για εναν καλυτερο κοσμο.Εκανε δηλαδη το ιδιο λαθος που κανουν ολες σχεδον οι θρησκειες,ακριβως επειδη πονταρουν στην "ηθικη βελιτωση" και "καλη προαιρεση" του ανθρωπου.Αυτο απλα ΔΕΝ "παιζει" και ουτε προκειται κατ'εμε.Ειδικα ο "ορθοδοξος κομμουνισμος" που αποδεχεται τον κρατικισμο και την "δικτατορια του προλεταριατου" ειναι πλεον ενα ΠΤΩΜΑ,εχει δοκιμασθει,εχει ξερασθει,εχει τελειωσει.

Ας προσεχε ο Μαρξ κι ας ακουγε καλυτερα τον Μπακουνιν στη Πρωτη Διεθνη,ισως να ειχε ο κοσμος καλυτερη τυχη σημερα!!!

Γιατι η συζητηση μου φαινεται ειναι ποιο ΚΑΚΟ ειναι καλυτερο,καθως...

μπρος γκρεμος...

..και πισω ρεμα..

-----------------
Η ζωή μας αναλώνεται σε λεπτομέρειες… Απλοποιήστε,απλοποιήστε..

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Disasterpiece στις 16-02-2010 19:26 ]

Ηλία,

Ολα τά συστήματα εφαρμόζονται από ανθρώπους και γιά ανθρώπους.

Κανένα σύστημα από μόνο του δέν είναι "οντότητα".

Ο καπιταλισμός είναι,απλώς,ένα σύστημα.Τό πλεονέκτημά του έναντι τού κομμουνισμού είναι πως δίνει στόν καθένα την δυνατότητα να δημιουργήση καί να αποκτήση κάτι παραπάνω από ένα κοινό ελάχιστο αγαθών (υλικών και πνευματικών).

Τό πόσο παραπάνω θα είναι αυτό,εξαρτάται από τον ίδιο τόν εκάστοτε άνθρωπο.Ξέρω πολλούς ανθρώπους που είπαν "ως εδώ,είμαι τώρα πιά ευχαριστημένος μ'αυτά που απέκτησα,δέν θέλω άλλα,δέν έχω περισσότερες ανάγκες".

Δέν είναι,άλλωστε,απάνθρωπο τό να απαιτούμε όλοι οι άνθρωποι να έχουν ακριβώς τίς ίδιες ανάγκες,παραγνωρίζοντας την ξεχωριστή φύση τού κάθε ανθρώπου;Καί μάλιστα,τίς ίδιες ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ανάγκες,γιατί ο κομμουνισμός "φιλοδοξεί νά φροντίση γιά όλους",όπως λές,αλλά είναι πρακτικά αδύνατο νά φροντίση ώστε όλοι να έχουν αυτά που εκείνοι θέλουν και όχι αυτά που το σύστημα μπορεί να τούς δώση.

Μήν πέφτεις στην "λούμπα" τών διαφόρων slogans.Μεταξύ τού υπερτετράπαχου Coca-Coloπαιδου και τού σκελετωμένου Αφρικανόπουλου υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις.Από εμάς εξαρτάται σέ ποιό σημείο θα βρισκόμαστε.Οπως επίσης από εμάς εξαρτάται ώστε τά δύο άκρα να μήν είναι ο υπερτετράπαχος και ο σκελετωμένος,αλλά δύο εξίσου ικανοποιημένοι μέ αυτά τά διαφορετικά που θα έχουν.

Σίγουρα ο καπιταλισμός δέν είναι τό τέλειο σύστημα.Είναι όμως το καλύτερο που έχουμε αυτή τη στιγμή,όπως έλεγε και ο Churchill γιά την δημοκρατία.

Σε ρωτώ πάλι αυτό που ρώτησα εν γένει σέ προηγούμενο post μου.Σέ πρακτικό επίπεδο,πώς φαντάζονται οι κομμουνιστές αυτόν τον "καλύτερο κόσμο" γιά τόν οποίο υποτίθεται οτι παλεύουν;

Αλβέρτο θα διαφωνήσω ως προς τη χρήση της έννοιας του καπιταλισμού ξεκομμένης από τις υπόλοιπες.

Αυτή τη στιγμή δεν υφίσταται κεφαλαιοκρατία, με την απόλυτη έννοια του όρου. Ζούμε μία μείξη από πολιτικά συστήματα που "αλληλοκαπελώνονται". Είναι λάθος, είτε να εξυμνούμε τον καπιταλισμό είτε να τον καταριόμαστε, καθώς δεν τον έχουμε ζήσει στην πραγματικότητα.

Σήμερα, όταν μιλάμε για κεφαλαιοκρατία, αναφερόμαστε στο κεφάλαιο που προκύπτει μέσα από σοσιαλιστικές συμπεριφορές, δηλαδή ενδοκοινωνικές συνθήκες. Φυσικά, δεν αναφερόμαστε στη μαφία, η οποία μεν διαθέτει προφανώς κεφάλαιο αλλά δεν αποτελεί παράδειγμα του πολιτικού συστήματος, ως μή πολιτική οντότητα (παραοικονομία). Άλλωστε, ας μη λησμονούμε ότι το κεφάλαιο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της βασικής συνθήκης της σύγχρονης πολιτικής ζωής: πολιτική ελευθερία του ατόμου. Και βάζω μέσα το "πολιτική" γιατί η ελευθερία, όπως ορίζεται, είναι ένα σύνολο πολιτικών δικαιωμάτων, που απέχει από οποιαδήποτε φιλοσοφικο-ιστορική  έννοια.

Θα ρωτούσε κανείς εύλογα πώς γίνεται ο καπιταλισμός να συνδυάζεται με τα σοσιαλιστικά ιδεώδη. Απαντώ απλά ότι ο καπιταλισμός είναι μία κατάληξη των θεμελιωδών δικαιωμάτων στα οποία βασίστηκαν εξαρχής τα σοσιαλιστικά ιδεώδη: το δικαίωμα της ατομικής ελευθερίας και ανάπτυξης, όπως κι αν αυτά ορίζονται. Τα δύο αυτά συστήματα πηγάζουν από τις ίδιες ιδέες, και αποτελούν δίδυμα πολιτικά αδελφάκια της νεότερης ιστορίας. Δεν θα βρει κανείς σοσιαλισμό χωρίς κεφάλαια (επενδυτικούς, αποταμιευτικούς πόρους), μήτε και κεφαλαιοκρατία δίχως σοσιαλιστικά ιδεώδη (δικαιώματα, νομοθεσίες, δημοκρατία).

Διάβαζα, πρόσφατα "το κεφάλαιο" σε απόδοση Μαρξ Κάουτσκυ, στο οποίο αναφέρεται ότι ο κομμουνισμός είναι η φύση του ανθρώπου και η φυσική πολιτική στάση του. Παραβλέπεται όμως ότι με την ίδια λογική ανάλυση και από την ίδια την ιστορία, η κεφαλαιοκρατία είναι εξίσου φυσική εξέλιξη του ανθρώπου, ο οποίος έχει την τάση να συλλέξει, να αποθηκεύσει και να εξασφαλίσει τα προϊόντα που θεμελιώνουν την ποιότητα ζωής του, όπως εκείνος πάντα θεωρεί.

Χαρακτηριστικό πρόβλημα των κομμουνιστικών καθεστώτων ήταν οι περίοδοι κρίσεων των φυσικών πόρων. Όταν, δηλαδή γίνεται κάποια καταστροφή και τα αγαθά δεν αρκούν ή η επάρκειά τους κρίνεται οριακή. Καταλύεται κάθε είδους κοινωνική συνοχή. Αντίστοιχα, στην κεφαλαιοκρατία, το πρόβλημα δημιουργείται σε περιόδους αφθονίας (βλ. σήμερα) όταν η ποσότητα των κατακεκτημένων αγαθών καθορίζει την ποιότητα της ζωής και τις ενδοκοινωνικές σχέσεις, και μετατρέπεται σε θεότητα. Ενδιαφέρον θα ήταν σήμερα να ανακοινωναμε απότομα ότι δεν υπάρχει ευρώ, μήτε δολλάριο, μήτε κι αναγνωρίζεται οποιοδήποτε οικονομικό έγγραφο (μετοχή, χρεωλύσιο κλπ.). Εκεί θα καταλαβαίναμε ποια η φούσκα του πλούτου και του κεφαλαίου.

Το πρόβλημα κάθε πολιτικού συστήματος είναι ότι στρέφεται αποκλειστικά στην οικονομία. Θεωρεί ότι η οικονομία θα λύσει τα προβλήματα των κοινωνιών και θα εξομαλύνει τις σχέσεις τους. Μα παραβλέπει το γεγονός ότι η οικονομία είναι παράγωγο της λογικής του ανθρώπου κι ως παράγωγο δεν δύναται να καθορίσει εξαρχής την παραγωγή. Η οικονομία είναι η οργανωμένη παρατήρηση του ανθρώπου απέναντι στους κοινωνικούς συσχετισμούς, με βάση την ως τώρα ιστορία. Μα το τραγ-αστείο είναι πως "ο κόσμος προχωρά χωρίς να μας ρωτά" και κάθε μπάλωμα που κάνουμε με το νήμα της λογικής στην ιστορία μας δημιουργεί ρήγμα χειρότερο από εκείνο που μπαλώσαμε. Δεν είναι τυχαίο ότι την εποχή που έχουν καθοριστεί οι αυστηρότεροι νόμοι περί "ατομικών δικαιωμάτων" είναι η εποχή με τη μεγαλύτερη καταπάτηση τόσο των δικαιωμάτων, όσο και των νόμων καθαυτών. Δεν είναι τυχαίο ότι στα κομμουνιστικά καθεστώτα έγιναν οι χειρότερες δικτατορίες, μήτε κι ότι τα καπιταλιστικά και δημοκρατικά καθεστώτα παρήγαγαν τις πιο αιματοβαμένες περιόδους της ιστορίας.

Θα ρωτούσε κανείς: "και ποία η λύσις;".

Η απάντηση είναι πως ακόμη κι αν την γνώριζα, δεν θα μπορούσα να την βάλω σε λογικές προτάσεις, γιατί εκ των πραγμάτων προηγείται της παρούσας λογικής και της ίδιας της σκέψης. Όπως πιθανότατα τη γνωρίζει καθένας μας καθημερινά και την πνίγει μέσα σε αναχρονιστικούς κανονιστικούς φορμαλισμούς της "κοινωνικής εμπειρίας".

Και μιας και αναφέρθηκα ονομαστικά στον Αλβέρτο, παρά του γεγονότος ότι στις συζητήσεις τίθεται υπέρ του καπιταλισμού, δεν διακρίνω ανάμεσα στις λέξεις του έναν καπιταλιστή, με την στεγνή έννοια που έχουμε αποδώσει στη λέξη αυτή. Δηλαδή ένα φάντασμα που πλανάται ανάμεσά μας και μας υπαγορεύει "πάρε coca-cola! πάρε coca-cola! (απόσπασμα από σόου του Πανούση).

Κατ'αρχήν,θά προβώ εις μίαν βαρυσήμαντον δήλωσιν:

ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η COCA-COLA (προτιμώ την πορτοκαλάδα).

Δεύτερον,θά επισημάνω οτι ο Σταύρος είπε κάτι που ήθελα να το πώ και εγώ,αλλά δέν πρόλαβα:ότι δηλαδή και ο καπιταλισμός εμφορείται από ανθρωπιστικές αξίες καί δικαιώματα,όπως είναι το δικαίωμα τής ατομικής ελευθερίας και ανάπτυξης (στά πλαίσια βέβαια κάποιων κανόνων που εξασφαλίζουν οτι αυτό το δικαίωμα χρησιμοποιείται από όλα τά μέλη μιάς κοινωνίας).

Σαφώς και δέν έχουμε αμιγή κεφαλαιοκρατία σήμερα-ειδικά στην Ελλάδα,η απόκλιση από την αμιγή κεφαλαιοκρατία είναι πολύ μεγαλύτερη απ'ό,τι σέ άλλες χώρες.Από εκεί και πέρα όμως,ο τρόπος που επιλέγεται γιά να λυθή τό πρόβλημα τής κρίσης τών φυσικών πόρων,εξαρτάται από τόν ίδιο τόν άνθρωπο και την φρόνηση που θά επιδείξη.Γιά τόν καπιταλισμό,όπου ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να μετατρέψη τήν αφθονία σέ θεότητα ή να μήν την μετατρέψη,η λύση τού προβλήματος βρίσκεται στην δεύτερη επιλογή.Στόν κομμουνισμό δέν υπάρχει καμμία επιλογή,γιατί ο άνθρωπος δέν είναι ελεύθερος να επιλέξη ατομικά τί θά κάνη-επιλέγει και αποφασίζει γι'αυτόν το "σύνολο".

Σαφώς,επίσης,σέ αμφότερα τά καθεστώτα υπήρξαν εκτροχιασμοί,που οδήγησαν σέ δικτατορίες,πολέμους καί λοιπά δεινά.Ομως,στην αρχαία Ελλάδα ήταν η "καπιταλιστική" Αθήνα που δημιούργησε τον κλασσικό πολιτισμό καί όχι η "κομμουνιστική" Σπάρτη.Οπως επίσης στην νεώτερη ιστορία,ήταν η καπιταλιστική Δυτική Ευρώπη και η απότοκη αυτής Βόρεια Αμερική που προήγαγαν τίς επιστήμες και την εξέλιξη τής τεχνολογίας και όχι η κομμουνιστική Ανατολική Ευρώπη.

Οσο γιά την αναζητούμενη λύση,πιστεύω πως θα βρεθή-άν βρεθή ποτέ-μέσα στά πλαίσια ενός "καπιταλισμού μέ ανθρώπινο πρόσωπο",δηλαδή ενός καπιταλισμού που θά είναι πιό ανθρωποκεντρικός από όσο είναι σήμερα,επειδή τελικά τό να σεβώμαστε τήν αξία,τήν ελευθερία καί τά δικαιώματα κάθε ανθρώπου ξεχωριστά αποβαίνει πρός όφελος τού συνόλου.

ΥΓ 1.Εγώ πάντως,θα πλανώμαι ανάμεσά σας και θά σάς υπαγορεύω "πάρε τζατζίκι!πάρε τζατζίκι!" 

ΥΓ 2. (πιό υγιεινή και πιό θρεπτική απ'την Coca-Cola,αρκεί βέβαια να μήν το παρακάνουμε)...

Μα το συνολο ΕΙΝΑΙ ο ανθρωπος! Το συνολο αποφασιζει ΜΟΝΟ του για τα δικα του συμφεροντα, σε αντιθεση με τον καπιταλισμο οπου ολα αποφασιζονται με γνωμονα την μεγιστοποιηση του κεφαλαιου.
Ο καπιταλισμος πουλαει ψευδαισθησεις ισοτητας και ατομικης ελευθεριας. Ποση ελευθερια εχεις ομως να ανελθεις κοινωνικα και οικονομικα, οταν η "αφετηρια εναρξης" του αγωνα δεν ειναι ιδια για ολους τους ανθρωπους? Ποση ελευθερια εχει οταν για να επιβιωσεις αξιοπρεπως πρεπει να εργαζεσαι διπλοβαρδιες και με την τρομοκρατια του Αφεντικου πανω απ το κεφαλι σου? Ποσο ελευθερος μπορεις να εισαι οταν η εννοια του ελευθερου χρονου κατανταει αστικος μυθος? 

Το να απαρνηθει καποιος την τριωροφη βιλα ή το ιδιωτικο τζετ ειναι η ελαχιστη "θυσια" που μπορει να κανει για τον συμπολιτη του. Ολα τα προβληματα ξεκινανε απ την εγγενη απληστια του ανθρωπου, οτι δηλαδη θελει περισσοτερα απ οσα χρειαζεται.

Δεν ειναι αληθεια οτι σε μια κομμουνιστικη κοινωνια δεν εχει ελευθεριες επιλογης. Αυτο ειναι και θεωρητικα ατοπο, καθως την δικτατορια του προλεταριατου την συνθετουν οι...προλεταριοι! Εφοσον αλλαξουν αυτες οι ισορροπιες παυει να υφισταται κομμουνισμος. Ο λαος δεν μπορει να ειναι δυστυχισμενος σε μια ιδανικη κομμουνιστικη κοινωνια, καθως ο ιδιος φερνει τις κοινωνικες συνθηκες στα μετρα του. Οπως ειπα, αν αλλαξει κατι, τοτε φευγουμε απ τον κομμουνισμο και οδηγουμαστε σε μια κοινωνια που φερει μονο την ταμπελα του κομμουνισμου. Αυτη ειναι και η καταλληξη των περισσοτερων πολιτευματων: μενουν μονο με την ταμπελα.

Μερικες ωραιες παρατηρησεις:

-Hastaroth:"Ομως,στην αρχαία Ελλάδα ήταν η "καπιταλιστική" Αθήνα που δημιούργησε τον κλασσικό πολιτισμό καί όχι η "κομμουνιστική" Σπάρτη".

Αυτο διαπιστωνει κι ο Ξενακης σ'αυτο που παρεθεσα πιο πανω,λεει στη συνενετευξη του για τα συγχρονα κομμουνιστικα καθεστωτα το αντιστοιχο.Ειναι ολοκληρωτικα και αντιμαχονται με λυσσα οτιδηποτε αντισυστημικο.Απεχθανονται την Τεχνη,τους διαννοουμενους και οποιον "σπαει τη γραμμη" του κομματος(ομοφυλοφιλοι,λουμπεν προλεταριατο,οσοι δεν εχουν τα γραπτα του Μαρξ σαν τη Παλαια Διαθηκη κ.ο.κ).Οπως ο Ναζισμος!Ολοι κοκκινα στρουμφακια,αλλιως στα γκουλανγκ.Λενε για "δικτατορια του προλεταριατου" ως μεταβατικη περιοδο ενω τελικα μενουν στη "δικτατορια" και μονο.Ελπιζω να σε καλυψα!Παντως Αλβερτο,οσον αφορα τον καπιταλισμο εισαι ουτοπιστης λεγοντας:

"Γιά τόν καπιταλισμό,όπου ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να μετατρέψη τήν αφθονία σέ θεότητα ή να μήν την μετατρέψη,η λύση τού προβλήματος βρίσκεται στην δεύτερη επιλογή."

..εδω υπηρξε σαφης εντολη στη χριστιανοκρατουμενη δυση "Ουδείς δύναται δυσί Κυρίοις δουλεύειν,Θεό τε και Μαμμωναν" και εσυ εναποθετεις τις ελπιδες στον ευσεβη σου ποθο για τον μεσο ανθρωπο να κανει την σωστη επιλογη?

"Ο καπιταλισμός είναι,απλώς,ένα σύστημα.Τό πλεονέκτημά του έναντι τού κομμουνισμού είναι πως δίνει στόν καθένα την δυνατότητα να δημιουργήση καί να αποκτήση κάτι παραπάνω από ένα κοινό ελάχιστο αγαθών (υλικών και πνευματικών).".

Eιναι σαφως φιλελευθερο συστημα,τι γινεται ομως οταν το χρημα γινεται ο θεος και κοιταζουμε να βγαλουμε χρηματα διατηρωντας εσκεμμενα τις χωρες του τριτου κοσμου υπο διαλυση ωστε να εχουμε φθηνα εργατικα χερια και να μπορουμε ευκολα να τους υφαρπαξουμε τον πλουτο?Τι γινεται καποιοι  τοκογλυφοι τζογαρουν με τα spreads εις βαρος μιας ολοκληρης χωρας,εμενα κι εσενα?

Τι γινεται οταν στηνουμε εναν ολοκληρο πολιτισμικο/θρησκευτικο πολεμο με τους Αραβες για να τους υφαρπαξουμε τα πετρελαια και να ειμαστε αδιαφιλονικητοι number one?Δεν υπαρχουν αξιες,μετρο και λογικη σ'αυτο το συστημα.Ο καπιταλισμος εξαπλωνεται σαν τον καρκινο και "μασουλαει" ασταματητα εις βαρος της ανθρωποτητας υπερ μιας οικονομικης ελιτ.

StavmanR:"Αυτή τη στιγμή δεν υφίσταται κεφαλαιοκρατία, με την απόλυτη έννοια του όρου.Ζούμε μία μείξη από πολιτικά συστήματα που "αλληλοκαπελώνονται".Είναι λάθος,είτε να εξυμνούμε τον καπιταλισμό είτε να τον καταριόμαστε,καθώς δεν τον έχουμε ζήσει στην πραγματικότητα.".

Οντως ζουμε ενα "μπασταρδο" συστημα σημερα.Εχουμε golden boys και ταυτοχρονα θα μοιραστουν κουπονια για την "πλεμπα" ωστε να ανταπεξελθει της κρισης.Δειχνει ομως και σε καποιο βαθμο το μεγεθος της κοροιδιας:"για εμας καπιταλισμος,για εσας σοσιαλισμος.Εμεις θα μοιραστουμε τα πλουτη,εσεις την φτωχια.".Ειναι το τιμημα που πληρωνει ο συγχρονος ανθρωπος που καταντησε απολιτικ,εμμενει σε ιδεοληψιες(κομμουνισμος,ψευτο-σοσιαλισμος,τσιπροειδης αριστερα,ακροδεξια κ.ο.κ) και που επετρεψε να ορθωθουν τετεοιες δαιδαλωδεις δομες κρατους και αδιαφανεις θεσμοι.

Κλεινω λεγοντας,αυτο ειναι και το νοημα εξαρχης της παρεμβασης μου,πως υπαρχουν και αλλες οδοι οικονομικης/πολιτικης διαχειρησης και οχι μονο οι δυο οδοι δυση/ανατολη,καπιταλισμος/κομμουνισμος,οχι μονο Μarx/Milton Freedman,αλλα ο μετα-υλισμος και ο μετα-καπιταλισμος,οπως επισης νεες προτασεις οπως π.χ το συστημα "Parecon" του Michael Albert,η εφαρμογη "Wikinomics",αλλα και η προταση για "Περιεκτικη Δημοκρατια" του,δικου μας,Τακη Φωτοπουλου που ειναι μακρυα απο ιδεολογηματα και ουτοπικα η' απανθρωπα οικονομικα συστηματα..

-----------------
Η ζωή μας αναλώνεται σε λεπτομέρειες… Απλοποιήστε,απλοποιήστε..

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Disasterpiece στις 18-02-2010 10:21 ]

Μερικές δικές μου παρατηρήσεις:

1.Δέν στήσαμε εμείς πολιτισμικο/θρησκευτικό πόλεμο μέ τούς Αραβες.Αυτοί έστησαν "ιερό πόλεμο" (JIHAD),καί μάλιστα αιώνες πρίν αντιληφθούν οτι έχουν πετρέλαια.Ξεχνάς πως ήδη από τόν 6ο μΧ αιώνα είχαν φτάσει μέχρι την Ισπανία;Ξεχνάς πως είχαν φτάσει μέχρι το Βυζάντιο;Καί πώς εξηγείται το γεγονός οτι σήμερα υπάρχουν στόν κόσμο 23 Αραβικά κράτη (καί εν συνόλω 52 Μουσουλμανικά),αν όχι από το γεγονός πως ήδη από την εποχή τού Μωάμεθ είχαν ξεκινήσει κατακτητικούς πολέμους στην Ασία;

Αλλωστε,ποιόν πλούτο "υφαρπάξαμε" όταν οι εμίρηδες και οι σουλτάνοι είναι αυτοί που πλούτισαν από τά πετρέλαια και αγοράζουν τά αεροπλάνα σάν νά ήταν πατατάκια και φτιάχνουν ολόκληρα τεχνητά νησιά στά εμιράτα τους;Ποιός προκάλεσε τήν πετρελαϊκή κρίση τού 1979,άν όχι ο ΟΠΕΚ (επί εποχής τής παντοδυναμίας τού σεϊχη Γιαμανί που ήταν υπουργός πετρελαίου τής Σαουδικής Αραβίας);

2.Επαναλαμβάνω,ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα,ένα "εργαλείο".Οπως π.χ τό σφυρί.Σ'εμάς εναπόκειται να το χρησιμοποιούμε σωστά.

Αν θεοποιούμε το χρήμα,δέν φταίει αυτό,αλλά εμείς που το θεοποιούμε.

Αν "κοιταζουμε να βγαλουμε χρηματα διατηρωντας εσκεμμενα τις χωρες του τριτου κοσμου υπο διαλυση ωστε να εχουμε φθηνα εργατικα χερια και να μπορουμε ευκολα να τους υφαρπαξουμε τον πλούτο",πάλι εμείς φταίμε γιατί δέν εφαρμόζουμε σωστά τό σύστημα,αλλά το διαστρέφουμε.Η σωστή εφαρμογή τού συστήματος απαιτεί να προοδεύσουν και οι χώρες τού τρίτου κόσμου (καί ήδη αυτό έχει αρχίσει να γίνεται,αλλά όχι στόν βαθμό που πρέπει),ώστε να παραχθή περισσότερος πλούτος γιά νά έπαρκέση γιά όλους.Αν "εμείς" είμαστε αχόρταγοι,φταίμε "εμείς",όχι το σύστημα.

3.Αν υπάρχουν και άλλες μέθοδοι πολιτικοοικονομικής διαχείρισης,που αφ'ενός να σέβωνται την ατομική ελευθερία τού ανθρώπου να ορίζη αυτός τίς ανάγκες του και νά μπορή να τίς ικανοποιήση,εφ'όσον αυτό δέν βλάπτει την ελευθερία τών διπλανών του νά πράξουν το ίδιο,καλώς να ορίσουν.Αλλωστε,καί μόνο η λέξη "μετα-καπιταλισμός" υπονοεί οτι πρόκειται γιά μιά μετεξέλιξη τού καπιταλισμού,άρα μιά "βελτιωμένη" έκδοσή του.Δέν καταργείται λοιπόν ο καπιταλισμός,απλώς "αναβαθμίζεται".

ΥΓ.Τό σύστημα parecon τό έχω ακουστά,αλλά δέν ξέρω λεπτομέρειες.Γιά την Περιεκτική Δημοκρατία δέν έχω ακούσει τίποτε (in fact,οι μόνοι Φωτόπουλοι που ξέρω είναι ο αείμνηστος ηθοποιός ο Μίμης Φωτόπουλος,ένας συμμαθητής μου επίσης Δημήτρης Φωτόπουλος κι'ένας καθηγητής μου στο σχολείο,Φωτόπουλος κι'αυτός,που τού είχαμε κολλήσει το παρατσούκλι "ο κουβάς")...