Παράθεση:
Το μέλος Kkandral στις 03-10-2006 στις 17:55 έγραψε...
Εγώ πάλι ...
Θα θελα να ήμουν 30 χρονών στη δεκαετία του 60. Να ακούω live Ζαμπέτα και Στράτο Διονυσίου.
Να τα σπάω στα μπουζούκια με τον Ωνάση. Να ταξιδεύουμε στη σκάλα του Μιλάνου να ακούσουμε με τη παρέα μου , τη Μαρία Κάλλας , τη Madama Butterfly του Τζιάκομο Πουτσίνι.
Να πηγαίνουμε σε κεντράκια με λευκά κουστούμια να ακούμε στο πιάνο το Μάνο Χατζιδάκι και το Γιώργο Μουζάκη.
Να ακούω στο θέατρο Βέμπο , τον Μπιθικώτση να τραγουδάει συνωμοτικά τη Μαργαρίτα - Μαργαρώ , κάτω από τα άγρυπνα αυτιά της λογοκρισίας. Και κάποιες νύχτες μου , να τη χωθώ στο Κύτταρο (Ηπείρου κι Αχαρνών) να ακούσω το Διοννύση Σαββόπουλο και τη παράγκα του.
Κι ύστερα να πάω σ' ένα κατώγιο στην Ομόνοια , να χορέψω ένα ζειμπέκικο , παραγγελιά για πάρτη μου ... παρέα με το Δημοσθένη.
Και τέλος να ανακαλύπτω τους νεαρούς Γιώργο το Νταλάρα και τη Χαρούλα Αλεξίου σε μπουάτ, ενώ ο Μαρκόπουλος , ο Μούτσης και ο Ξαρχάκος να προσπαθούν να ξετυλίξουν το ταλέντο τους.
Χωρίς πλάκα μιλάμε για τη χρυσή περίοδο του Ελληνικού Τραγουδιού .-
|
|
Έεεεεετσι!! όπως ακριβώς τα λές είναι....
Και τα περιέγραψες όλα τόσο όμορφα...
Και για εμένα το ιδανικό θα ήταν να μπορούσα να ζήσω όλες αυτές τις υπέροχες μουσικές στιγμές του '60!
Αν και για μένα αυτή η εποχή είναι θεωρητικά η αγαπημένη μου, παρ' όλα αυτά υπάρχει κάτι που με προβληματίζει: η θέση της γυναίκας στην κοινωνία του '60 και οι αυθαιρεσίες των αντρών απέναντί τους.
Αυτό το θέμα μόνο με κάνει να σκέφτομαι αν θα ήθελα να ζω τότε.
Μακάρι, εν τέλει, να γινόταν να είμαι απλά "επισκέπτης" της εποχής, να πηγαίνω δηλαδή στις μπουάτ της Πλάκας, στο "Κύτταρο" [Ηπείρου&Αχαρνών!], στο "Rodeo" και στα κουτούκια της Κοκκινιάς και μετά να μπορούσα να γυρίσω στην εποχή μου...