Τα Μπλουζ του Πρίγκιπα

Ρε παιδιά, έχει κανένας πληροφορίες γι αυτό το τραγούδι/album?

Thanx!

Το άλμπουμ προέκυψε από ηχογραφήσεις (1979-1981) πειραματισμών του Παύλου να "παντρέψει" το μπλουζ με το ρεμπέτικο. Υπήρχε μια σκέψη για ένα δίσκο σε συνεργασία με την Οπισθοδρομική Κομπανία, που δεν έγινε όμως πραγματικότητα.

Κοίτα κι εδώ...

Τα ''μπλουζ'' του πρίγκηπα, τα μπλουζ του Παύλου, είναι ουσιαστικά πρόχειρες ηχογραφήσεις που έκανε ο ίδιος νομίζω στο πατρικό του σπίτι με μια κιθάρα. Εγώ αυτόν τον δίσκο τον ανακάλυψα σχετικά πρόσφατα, μέσα στο πλαίσιο της ''πώρωσής'' μου με το Σιδηρόπουλο. Τα τραγούδια αυτά αποπνέουν έναν άκρατο συναισθηματισμό, ακόμα και μέσα από τη ''βαρβατίλα'' που ώρες ώρες βγάζουν, τη ''μαγκιά'' καλύτερα. Βέβαια, όπως έχει ειπωθεί κι από άλλους, σε μερικούς ξενίζει αυτό το αποτέλεσμα, αυτός ο δίσκος. Ωστόσο, δεν υπάρχει ''αποτέλεσμα'' με τη στενή έννοια, μιας κι ο θάνατος πρόλαβε το Σιδηρόπουλο και δεν τον άφησε να ολοκληρώσει αυτή του την προσπάθεια. Τα ''μπλουζ'' αυτά λοιπόν βγήκαν σαν ντοκουμέντο πιο πολύ κι έπειτα για να επιβεβαιώσουν την προσπάθεια -μεταξύ άλλων- και του Σιδηρόπουλου να ''παντρέψει'' το ρεμπέτικο (ας πούμε) με το μπλουζ. Από κει και πέρα, η αποδοχή του έργου -όπως και για κάθε έργο- είναι προσωπική υπόθεση. Εμένα προσωπικά με συνεπήραν. Τον ίδιο τον Παύλο -αν ζούσε- μπορεί και να τον ξένιζαν. Ας μη ξεχνάμε π.χ. ότι σε μια ''ανάλογη'' προσπάθεια (ως προς την ποιότητα των ηχογραφήσεων) ενός φίλου του Παύλου, ο οποίος του είπε κάτι σε στυλ ''Θα σου κάνω ένα δώρο'' και του βγαλε, ερήμην της γνώμης του Παύλου -ενώ ζούσε- το ''Χωρίς μακιγιάζ'', το οποίο βέβαια κι ο Παύλος με το υψηλό του κριτήριο χαρακτήρισε σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις -μπορεί να 'ταν κι η τελευταία του- ως ''απαράδεκτο'', επειδή ακριβώς οι ηχογραφήσεις είναι πρόχειρες, χωρίς το πνεύμα και την ενορχηστρωτική πνοή του Παύλου. Αυτό όμως, μιας και ο Παύλος μας άφησε, δε σημαίνει ότι τα τραγούδια δεν είναι σημαντικά, ή ότι δεν μπορούν ν' αγαπηθούν. Κάθε άλλο μάλιστα. Τραγούδια ξέρω γω όπως ''Η παράγκα του Θωμά'' ή το ''Μπλουζ του εργατόπαιδου'' ή ''του αποχωρισμού'' κ του ''Αη Ονούφρη'', ή τα ''Σιγανά ποτάμια'' ξέρω γω εμένα μ' αρέσανε πολύ σε σημείο... αηδίας.

Επίσης, είχαν κυκλοφορήσει και το ''Μπλουζ του εργατόπαιδου'' και η ''Παράγκα του Θωμά'' ως ανέκδοτες ηχογραφήσεις σ' ένα cd του Echo & Artis, που κατ' εμέ -και στις δύο περιπτώσεις, αν τίθεται θέμα σύγκρισης με τα αντίστοιχα που βγήκαν στα ''Μπλουζ''- το αποτέλεσμα είναι πολύ καλύτερο σ' αυτές τις τελευταίες ανέκδοτες ηχογραφήσεις. Αν θυμάμαι καλά πρέπει να έγιναν γύρω στο '79 -'82, μπορεί να κάνω κ λάθος, που σημαίνει ότι κ ο Παύλος μπορεί και να κωλυόταν να τα εκδώσει γιατί δεν τον ικανοποιούσαν ή ίσως και να εγκατέλειψε την προσπάθεια και να έδωσε προτεραιότητα π.χ. στις εμφανίσεις με τους Απροσάρμοστους [εικασίες].

Όπως και να 'χει, τον θεωρώ όχι μόνο ως δίσκο ντοκουμέντο, αλλά και δίσκο σημαδιακό.

Συμφωνώ με το μέλος "vasiloukos", οι ηχογραφήσεις αυτές δείχνουν την ανάγκη του καλιτέχνη να διευρύνει τους μουσικούς ορίζοντές του, βασιζόμενος σε συγγενικά ( αποδεδειγμένα πλέον) μουσικά έιδη και αποχρώσεις. Ο Παύλος έχει σημαδέψει και τα δίκά μου ακούσματα.

o diskos autos einai pragmatika apo ta pio agapimena
o paulos ta spaei!!!
eidika to mplouz tou apoxwrismou einai...τρομερο